23. 01. 20254

Mendimet fatkeqe, jo produktive, i kanë shfrytëzuar e po i shfrytëzojnë armiqtë tanë rreth e përqark nesh e më gjërë, si pikë më e doptë mes ne shqiptarëve, të naj marrin tokat tona, siq naj kanë marr përherë, sa herë u ka ardhë shansa nëpër kohë të ndryshme, të na pushtojnë, të na nënshtrojnë e të na poshtrojnë më lehtë. Kanë kaluar shumë shekuj në historinë tonë iliro-shqiptares, duke bërë jetë përmes mendimeve fatkeqe, aspak produktive dhe prap nuk u mbushëm mend që të ndërmarrim diçka rreth përmirësimit të mendimeve, bindjeve, besimeve, pikëpamjeve e sjelljeve tona, jo të mira gjatë organizimit të procesve të ndryshme jetësore.

Po cilat na qenkan këto mendime, që duhet ndryshuar sa më parë e duhet eliminuar nga kokat tona, ku janë programuar dekada e shekuj me radhë dhe bartur brez pas brezi tek ne, edhe pse u ka skaduar afati i përdorimit të tyre shumë kohë, vite e shekuj më parë dhe janë fatkeqësi e kohës të përdoren ende mes nesh, për të bërë jetë. Nuk bëhet jetë e dobishme kurrë pos jetë fatkeqe, përmes mendimeve, bindjeve, besimeve, pikëpamjeve që në esencën e tyre është ulur këmbkryqë budallia, xhelozia, urrejtja, përqarja, hasmëria, vëllavrasja, hakmarrja, lakmia, prostuticioni, drogimi, trafikimi me qnje njerëzore e shumë gjëra tjera, që po i pengojnë shqiptarët të ecin në trendë me kohën dhe ta marrin fatin e atdheut dhe lirisë në duar të veta, siq e kanë marr shumë popuj të botës.

Mendimet, bindjet, besimet, pikëpamjet dhe sjelljet tona fatkeqe, që u përmendën më lartë, do të na pengojnë edhe më shumë, që ti arrijmë qëllimet tona, të cilat i meritojmë si popull e si komb, siç i meritojnë popujtë tjerë të botës. Andaj tani o kurrë, na duhet shumë dituria, edukata, menquria, mendimet, bindjet, besimet e pikpamjet tona progresive, mbushur përplot me energji pozitive, me tolerancë, mirëkuptim, bashkpunim, respekt e dashuri mes shqiptarëve, që ti largojmë sa më parë gjitha proceset mendore mbushur përplot energji negative e energji fatkeqe për ne si individ, si familje, si shoqëri, si institucion, si shtet e si komb.

Për këtë unitet kombtar kanë punuar shumë rreth marrjes dituri, edukatë e menquri, Rilindasti tanë të çmuar, themelues dhe ndriques të kombit shqiptar.

I juaj mësuesi Isë

18. 01. 2025

Pengesë të madhe i qesim vetit para ndryshimeve, para arritjes së rezultateve të suksesshme, të knaqshme e të mjaftushme gjatë jetës, nëse mbështetetmi në emitimin e modeleve dhe sistemeve jetësor sipas tjerëve. Të emitosh modele e sisteme jetësore sipas tjerëve, ia mbyllim vetës mundësinë për të hulumtuar modele e sisteme tjera jetësore më të përhtatshme, e më të frytshme për mundësitë, aftësitë dhe potencialin tonë përsonal, profesional, intelektual e meterial, sepse secili individ posedon aftësi, shkathtësi e paradispozita të veqanta, që dallojnë bukur shumë me aftësitë shkathtësitë, shprehit, potencialin intelektual, material e profesional të tjerëve.

Nryshimet që i posedojmë krahasuar me tjerët, është në menqurinë tonë ti respektojmë dhe ti zbatojmë dallimet gjatë organizimit të modeleve e sistemeve tona jetësore dhe ti përshtasim ato me të jetuarit sipas synimeve që ia kemi vuar vetit si qëllim, për ti realizuar dëshirat tona. Qëllimet që ia parashtrojmë vetit si detyrë e obligim, nuk mund ti realizojmë kurrë gjatë jetës, nëse mbështetemi në emitimin e modeleve dhe sistemeve jetësore të tjerëve. Nëse e themi të vërteten rreth modeleve e sistemeve tona të të jetuarit, ato më shumë janë emitim i modeleve dhe sistemeve jetësore të tjerëve, se sa një kreativitet i modeleve tona të të jetuarit.

Emitimi i modeleve dhe sistemeve jetësore sipa tjerëve ka shkaktuar e po shkakton ngecje të madhe individuale, kolektive, shoqërore e kombëtare. Ndërsa në anën tjetëre, përpjekja kreative e modeleve dhe sistemeve të të jetuarit sipas mundësive, aftësive, shkathtësive e shprehive përsonale, profesionale, intelektuale dhe ekonomike mundëson arritje më të larta, më të suksesëshme dhe më të begatshme të modeleve dhe sistemeve bashkohore të të jetuarit. Ata që nuk e ndjekin modelin dhe sistemin përsonal të përpjekjeve kreative, do mbesin jo më shumë se sa emitatorë të modeleve dhe sistemeve jetësore të tjerëve, që nuk mund të ecin në trend me kohen dhe me kërkesat e tregut bashkohor.

Tregu bashkohor, përpos që kërkon ndryshim, zhvillim, përparim e aftësim sistematik në fushën e teknologjisë, kërkon edhe aftësim e përparim sistematik profesional, intelektual, moral, human, social, shoqëroe e kombëtar.

I juaj mësuesi Isë

04. 01. 2025

Shqisat tona ndahen në dy grupe, në shqisa të jashtme dhe në ato të brendëshme. Shqisat e jashtme na mundësojnë të marrim njohuri të ndryhme rreth botës bimore, ujore, shtazore dhe rreth botës njerëzore. Shqisat e brendëshme na mundësojnë të marrim njohuri e shkathtësi të ndryshme nga bota jonë e brendësme.

Në grupin e shqisave të jashtme bëjnë pjesë shqisa e të pamurit, shqisa e të dëgjuarit, shqisa e të nuhaturit dhe shqisa e të prekurit. Përmes këtyre shqisave na ipet mundësia të marrim njohuri të ndryshme nga bota bimore, shtazore, ujore dhe nga bota njerëzore.

Përmes shqisës së të pamurit apo syrit marrim njohuri rreth formës, madhësisë, cilësisë, sasisë dhe ngjyrës që e posedojnë trupat e ndryshëm në botën bimore, shtazore, ujore dhe në botën njerëzore, Përmes shqisës së të dëgjuarit marrrim njohuri rreth tingujve të ndryshëm, timbrin e zërave, shushurimave, e britmave të ndryshme që rrjedhin nga bota shtazore, bota ujore dhe nga bota njerëzore dhe makinave të ndryshme në komunikacionin toksor, ujor, dhe ajror. Po ashtu edhe melodi të shumta nga vegla të ndryshme muzikore.

Përmes shqisës së të nuhaturit apo hundës marrim informacione të ndryshme rreth ernave të këndëshme e të pakëndëshme, që i posedojnë llojet e trupave dhe gjësendeve. Përmes shqisës së shijëjs apo gjuhës shijojmë shijen e njelmët, të ëmbël të thartë të idhtë që i posedojnë artikujt e ndryshëm ushqimor, Përmes shqisës së të prekurit apo përmes lëkurës marrim njohuri për vrazhdësinë, lëmueshmërinë butësin, fortësin, ngrohtësinë dhe ftohtësinë e trupave që i prekim.

Shqisat që bëjnë pjesë në botën tonë të brendëshme janë:

Shqisa kinestetike, statike, termike dhe shqisa e ndjeshmërisë së dhembjeve, urisë dhe ngopjes, të cilat na mundësojnë të marrim njohuri e shkathtësi të ndryshme nga bota jonë e brendëshme.

Shqisa kinestetike na mundëson të marrim njohuri e shkathtësi të ndryshme rreth levizjeve tona që i bëjmë përmes këmbëve, durëve, gishtave të tyre dhe muskujve të ndryshm të trupit tonë në përgjithësi. Shqisa statike na mundëson të marrim njohuri e shkathtësi të ndryshme rreth mbajtjes së drjetë peshimit të trupit tonë, ngritjes dhe uljes së tij dhe ecjes para e prapa, majtas e djathtas dhe ngjitjes nëpër shkallë e palestra të ndyshme.

Shqisa termike na mundëson ta ndjejmë sasin dhe cilësin e ngrojes ku punojmë, ku flejmë dhe në natyrë, duke na dhënë mundësi edhe ta bëjmë përzgjedhjen dhe përshtatjen e saj sipas nevojës së organizmit tonë. Shqisa e ndjeshmërisë, na mundëson ti ndjejmë dhembjet e ndryshme, ngërqet, prerjet e therjet dhe na mundëson ta ndjejm urinë dhe ngopjen tonë në organizëm, duke imponuar edhe sjelljen tonë që ti eliminojmë ato përmes veprimeve të ndryshme.

Secila shqisë e botës së jashtme dhe botës së brendëshme, qendrat e përpunimit dhe korigjimit të informacioneve i kanë në sipërfaqen e cipës së trurit tonë të madh e të vogël, ku secila shqisë e ka qendren e vetë të përpunimit duke i shënddrruar informacionet në njohje përkatëse. Kjo mundësi veprimi e këtyre qendrave bëhet përmes neuroneve aferente apo qendërprurëse, nga shqisat në qendrën përkatëse të përpunimit të informacionit, dhe përmes neoroneve eferente apo qendër nxjerrëse deri tek mënyra e komandimit, se si kryhen veprimet tona.

Funksionimin normal e të natyrshëm të shqisave tona, duhet kontrolluar, mirëmbajtur dhe kalitur sistematikishtë që informacionet tona dhe njohurit e shkathtësitë të jenë sa më të sakta e sa më efektive dhe të dobishme gjatë jetës sonë. Efektin e shqisave e dobësojnë bukur shumë iluzionet gjatë ndijimit dhe përceptimit të fenomeneve të ndryshme të botës bimore, shtazore, ujore dhe njerëzore.

I juaj mësuesi Isë

31. 12. 2024

Për ta kuptuar qëllueshmërinë e dobishmërinë dhe të kundërtën e mendimeve, bindjeve, besimeve, pikëpamjeve dhe veprimeve tona, është mëse e nevojshme ta bëjmë analizën, sintezën, analogjinë, gjykimin dhe konkludimin sistematik rreth secilës prej këtyre proceseve në fjalë. Pasi ta bëjmë këtë veprim të vëmendshëm rreth këtyre proceseve, na ipet mundësia ta kuptojmë sasinë, cilësinë, dobishmërinë dhe qëllueshmërinë e tyre që e posedojnë dhe anasjelltas.

Kurë e kuptojmë sakt rëndësinë që e posedojnë proceset në fjalë, kemi të drejtë ta bëjmë edhe seleksionimin e tyre për nga vlefshmëria, dobishmëria, padobishmëria dhe paqëllueshmëria që e posedojnë ato. Pra mendimet, bindjet, besimet, pikëpamjet dhe veprimet tona të dobishme, i favorizojmë gjatë përdorimit të tyre rreth proceseve të ndryshme organizative jetësore. Kurse të padobishmet i eliminojmë sa më parë nga kokat tona, për tu krijuar hapsirë më të madhe proceseve pozitive dhe progresive që i përmendëm më lartë.

Shpesh më shkon mendja për kujdesin tonë jo të mjaftushëm, rreth vlefshmërisë e pavlefshmërisë, rreth cilësisë e sasisë, rreth qëllueshmësisë e paqëllueshmërisë, rreth dobisë e padobisë së mendimeve, bindjeve, besimeve, pikëpamjeve dhe veprimeve tona gjatë jetës. Sa më pak kujdesemi për këto procese në fjalë, aq më shumë dominon negativiteti në to. Aq më shumë kokqarje, shqetësime, brengosje e revoltë kemi gjatë jetës. Aqë më shumë përqahemi, urrehemi, xhelozohemi, hasmërohemi, ngatërrohemi e vritemi mes veti ne shqiptarët.

Nëse më parë, nuk merremi mjaftushëm me ndryshimin, zhvillimin, përsosjen e vetëvetës rreth shëndetit fizik, psikik, emocional, intelektual, moral, human, social, kombëtar e njerëzor, kotë përpiqemi të bëjmë ndryshime në botën natyrore, shtazore, dhe në botën njerëzore, për tu adaptuar sa më mirë rreth këtyre botrave dhe për tia përshtat vetit dukuritë e ndryshme të këtyre botrave në fjalë.

I juaj mësuesi Isë

22 dhjetor 2019- ripostim

Emocionet në fjalë, edhe pse kryesisht definohen si emocione negative, me gjithe ate, i kanë edhe vlerat dhe perparesite e veta pozitive, derisa të jenë nën kontrollë të sistemit nervor simpatik e parasimpatik dhe derisa të reagojmë natyrshëm në mbrojtje të vlerave univerzale njerëzore kurë ato shkilen dhe vihen në pikpyetje nga shkaqe e rrethana të ndryshme.

Secili individ që e ka në rregull dhe nën kontroll procesin e shendetit fizik, intelektual, emocional, social, human, moral e kombtar, e ka në rregull e nën kontroll procesin e mirembajtjes së shëndetit të sistemit nervor qendror, sistemit nervor periferik vegjetativ, sistemit nervor simpatik e parasimpatik dhe e ruajnë barazpeshen e funksionimit dhe mirëmbajtjes së tyre, është e pamundëshme të mos zemrohet, hidherohet e frikesohet në rrethana të ndryshme e të pavolitshme njeriu. Është e pamundëshme të mos kundershtoi e rezistoi me te gjitha mjetet, kur i shkilen të drejtat personale, familjare, profesionale e kombetare atij apo një populli në përgjithësi. Është e pamundëshme të mos kundershtoi me të gjitha mjetët e mundësitë që i posedon, kurë i shkilet autoriteti, integriteti e nderi i tij personal, familjar dhe ai i kombëtar në pergjithesi.

Në rrethana që shkatojnë zemrim, hidhërim, friksim, nënshtrim e poshtrim, si rasti i marrveshjes se “Minishengenit serb” mes kopilit e tradhtarit Edvin Rama dhe pushtusit çetnik e gjakatar Aleksander Vuçiç, nuk reagojnë, nuk shqetësohen dhe nuk rerzistojnë fuqishëm, vetëm ata përsona që nuk qendrojnë mirë me shëndetin e tyre fizik e psikik dhe me shëndetin mental. Ata që i ka mbuluar turpi i lakmisë, tradhtisë dhe ua ka prish mendjen sasia e madhe e drogimit, ata që janë shit për pak pare të pista dhe e kanë qitë në treg Atdheun e tyre dhe ata që nuk shohin më gjatë, se sa e kanë hunden e vet. Është e pamundur të mos kundërshtojmë e rezistojmë, të mos hidhërohemi, zemrohemi e trishtohemi kur burgosen e vriten vëllëzërit e motrat tona, dashamirët e kombit dhe atëdheut, herojtë që u flijuan për liri e pavarësin tonë, djemte dhe vashat më të mire të tij. Nuk zemrohen, nuk hidhërohen, nuk trishtohen, nuk kundërshtojnë e nuk rezistojnë vetëm ata që nuk e posedojnë gjendjen dhe ekuilibrin e mirë shëndetësor në përgjithësi.

Është e pamundur te mos zemrohemi, hidherohemi, e te mos kundershtojmë e rezistojmë me të gjitha mjetët që i posedojmë kurë poshtrohen, dhunohen, kërcnohen, burgosen dhe vriten nga pushtusit të afërmit tanë, farefisi, bashkvendas e bashkombas, kurë vriten gra e femijë, pleqë e të rijë, kurë pushtohet atdheu e shiten pjesë të tij, kurë e kaplon varfëria vendin e popullata ik prej tij dhe kur demagogët, lakmitarët, tradhtarët e zagarët u durtrokasin për interesa të ulta personale e u shkojne prapa akterëve që e kanë pruar vendin dhe popullin në këtë gjendje të mjerë! Reagim, kundërshtim, rezistence, hidhërim e zemrim në ngjarje e rrethana tragjike qe e kercnojne atdheun, kombin, familjen dhe lirine qe eshte më e vlefshme se jeta, nuk bëjnë ata persona qe nuk qendrojne mire me shendetin e tyre dhe nuk e kanë të ekuilibruar atë sa duhet, nuk u funksionojnë mire proceset psikike, emocionale dhe mendore.

I juaj mësuesi Isë

20. 12. 2024

Dallimi mes modaliteteve dhe sistemeve organizative të të jetuarit qëndron në mënyrën se si organizohet jeta dhe si menaxhohen burimet dhe aktivitetet e ndryshme jetësore.

Modalitetet e të jetuarit, në përmbajtjen e tyre përfshijnë stilin e jetesës dhe sjelljet e përditshme organizative të individëve të ndryshëm, siç janë aktivitetet fizike dhe dieta e tyre rutinë ose aktivitetet e veprimet e tyre të përditshme, të cilat përseriten në mënyrë të rregullt e të zakonshme në organizimin e përditshëm të jetës. Në këtë rutinë mund të përfshihen aktivitete të tilla si, zgjedhja e orarit të ngrënjes, orarit të fjetjes në kohë të duhur e të rregullt, ushtrimeve të rregullta fizike, punë dhe aktivitete tjera organizative që ndihmojnë në organizimin e jetës së përditshme.

Këto rregulla ndihmojnë në krijimin e një ndjenje stabiliteti dhe parashikueshmërie, duke lehtësuar dukshëm menaxhimin e kohës dhe burimeve që i posedojmë.

Ndërsa në anën tjetër, sistemet organizative të jetuarit janë struktura dhe procese që ndihmojnë në organizimin e modaliteteve. Në ato struktura bëjnë pjesë institucione të ndryshme, komunitete dhe norma sociale që ndikojnë në mënyrën se si njerëzit jetojnë e bashkpunojnë mes veti. Modalitetet përsonifikohen më shumë në lidhje me individët dhe zgjedhjet e tyre që ua bëjnë modaliteteve organizative të të jetuarit. Kurse në anën tjetër sistemet organizative janë më të gjëra, të cilat përfshijnë strukturat që i mbështesin ato zgjedhje.

I juaj mësuesi Isë

18. 12. 2024

A mos po e kërkojnë ata përqarjen apo unitetin mes popullit shqiptar?! Këtë inisiativë të tyre, une nuk e kam edhe aq të kjartë, se do ti shërbej unitetit tonë kombtar, siq i shërbyen Rilindasit tanë, themelues të kombit shqiptar, apo do ti shërbej përqarjes së shqiptarëve mes veti, sipas apetiteve të qarqeve të ndryshme antishqiptare?! Përsonalisht mendoj se kjo inisiativ shkon në favore qëllkimkqia të qarqeve antishqiptare, jo as sesi, për unitetin e tyre.

Besimi fetar i të parëve tanë iliro-pellazg, ka qenë Paganizmi politeist fetar. Iliro-pellazgët, para se të pushtohej Iliria dhe Kryeqendra e saj Dardania, besimi i tyre politeist Pagan ka qenë i koncentruar kryesishtë në katër elemente kryesore, pa të cilat ishte dhe është e pamundur ekzistenca e botës së gjallë bimore, shtazore dhe e botës së gjallë njerëzore.

Pra elementet e shejta si figura kryesore, përmes të cilave Iliro-pellazgët besonin në Zot, Ishin Toka, Uji, Ajri dhe Dielli, kurse figurat tjera të besimit, ishin figura dytësore. Besimi fetar krishten monoteist katolik e orodoks, ka ardhë tek paraardhësit tanë Ilir në fillim të shekullit 4 të kësaj epoke, përmes Perandorisë Romake, dhe përmes Perandorisë Bizantino-sllave.

Këto dy perandori, i mbajtën të pushtuar e nënshtruar, të poshtruar e të dhunuar deri në shfarosje, paraardhëst tanë arbroro-ilir, që nga shekulli i katërt deri në shekullin e 14, atëherë kur erdhë pushtuesi i radhës perandoria Otomane, me të njëjtin model pushtimi, nënshtrimi, dhunimi e poshtrimi deri në shfarosje, duke e hudhur ne detë popullatën arbroro Ilire që të ketë mish të mjaftushëm për gjallesat e detit, siq i hudhnin shqiptarët në luftën e fundit të Kosovës, nëpër puset e ujtë për pie, përse gjalli e të vdekur, gra e bura, pleqë, plaka e fëmij, kriminelët pushtues serb.

Të gjitha këto represalje, nënshtrime, poshtrime, dhunime e shfarosje gjenocidale, bëheshin përmes aparatit politik shtetnor dhe politikës djallëzore fetare, përmes kishave e gjamiave, përmes kulaqit, kërbaqit e mashtrimeve të llojllojta kundër shqiptarëve, nga pushtusit tanë Latino-romak, greko-bizantin e sllav dhe nga pushtusit Otomano-turk.

U mbetet për obligim atyre që po thrrasin të kthehemi në besimin fetar, të të parëve tanë, të na sqarojnë, se cilin besim tonin e konsiderojnë të parë, pas të cilit kanë qëndruar paraardhësit tanë, të na sqarojnë edhe këtë , se pse Rilindasit tanë Themelues të kombit shqiptar , nuk ia bënë popullit kërkesën magjike, që të khen shqiptarët në besimin fetar të të parëve tanë.

Mos ndoshta, “patriotët” më të mdhej të kohrave, po mendojnë se krishterimi katolik është besimi ynë i parë, mos ndoshta po mendojnë se krishtërimi ortodoks është besimi ynë i parë apo ndoshta po mendojnë mos është besimi i parë i paraardhësve tanë besimi musliman islam?!

Besimi i parë i paraardhësve tanë është besimi politeistë Pagan, tjerat besime fetare na kanë ardhë përmes pushtusëve tanë. Ata që e fusin zjarrin përqarës mes shqiptarëve, besoi shum se, do të digjet të parët në te!

I juaj mësuesi Isë

16. 12. 2024

Sa më e ngritur, sa më e zhvilluar dhe e përsosur mendja jonë, fuqia e saj është më e madhe. Fuqia e mendjes sonë, vërtetohet përmes mënyrës së përzgjedhjes të modeleve dhe sistemeve tona të të jetuarit. Mënyra sa më e përsosur e zgjedhjes së modeleve dhe sistemeve në fjalë, mundëson për ne, të arrijmë nivel më të lartë, më të zhvilluar e më të përsosur, gjatë organizimit të proceseve tona të ndryshme jetësore, duke i tejkaluar sistematikish në mënyrë të sigurtë, të drejtë e të vëndosur, modelet dhe sistemet e të jetuarit, të cilave u ka skaduar afati i përdorimit të tyre.

Zavendësimi i modeleve dhe sistemeve të vjetruara me ato të reja, mundëson të bërit jetë më cilësore, më të dinjitetshme dhe më të suksesshme, falë fuqisë së mendjes sonë, që na mundëson përzgjedhje të reja me nivel të lartë e cilësor të modeleve e të sistemeve tona të veprimit gjatë jetës. Rrita dhe zhvillimi i fuqisë së mendjes sonë, është domosdoshmëri për të bërë jetë sa më të suksesshme, ssa më njerëzore, sa më humane e morale.

Fuqia e përdorur e mendjes sonë, përmes inxhinierisë së vetëdijës mundëson shumë, që ti heqim qafe besimet dhe bindjet shkurtpamëse rreth modeleve dhe sistemeve të vjetruara që i përdorim ende për organizimin e proceseve të ndryshme jetësore, duke i zavëndsuar ato me modele të reja organizative shumë më efektive, të cilat na shërbejnë më mirë gjatë jetës organizative. Modelet e sistemet e reja në fjalë, mund ti përdorim në mënyrën e të ushqyerit, veshmbathjes, në mënyrën e të bërit gjum, në mënyrën e edukimit dhe arsimimit, në shëndetësi, ekonomi, jurispodencë e shumë mënyra tjera të të bërit jetë sa më të ekuilibruar e sa më të shëndetshme dhe parimore.

I juaj mësuesi Isë

13. 12. 2024

Siq vjetrohen pjesët e ndryshme të makinave dhe kompjuterëve, ashtu vjetrohen edhe bindjet, besimet, mendimet, pikëpamjet dhe sjelljet tona. Ndryshon po ashtu, krahas rritjes, zhvillimit e përsosjes së saj, edhe inxhinjeria e vetëdijës. Shumë gjëra ndryshojnë me kohën, brenda e jashtë nesh. Ky ndryshim duhet përcjellur nga ana e jonë, nëse dëshirojmë të ecim në trend me kohën dhe me kërkesat e tregut bashkohor. Pak po i përcjellim ndryshimet, rreth e përqark nesh! E dëmshme shumë!

Makinave dhe kompjuterëve, me të cilat shërbehemi gjatë jetës, ua ndërrojmë pjesët e tyre, sapo po u vjetrohen ato, që mos tu bie vlera e funksionimit të tyre, përmes të cilave kryejmë shumë punë gjatë jetës. Është për tu habitur, se kët veprim të duhur, këtë kujdesë të madh e të vëmendshëm dhe sistematik, ndaj mirëmbajtjes së makinave e kompjuterëve tanë, duke ua zavëndësuar atyre pjesët e vjetra me të reja, që të funksionojnë ato më mirë gjatë përdorimit të tyre, për të kryer punë të ndryshme në jetë, nuk e bëjmë edhe ndaj mirëmbajtjes së vetëvetës!

Këtë kujdesë mirëmbajtjeje, për qudi nuk e kemi edhe ndaj pjesëve përbërse të botës sonë të brendëshme, të cilat janë qinda e mija herë më të vlefshme, më të domosdoshme e më funksionale për veprimet tona të ndryshme, për mirëmbajtjen, për ndërrimin e pjesëve të makinave e kompjuterëve në fjalë. Kjo nuk don koment, sepse praktika po e dëshmon katërcipërishtë, se është kështu, siq po e them, jo ndryshe, siq duhet e dëshirohet.

Po e marr me mend, sa do të zhvillohej njerëzimi, po ti kushtonte vëmendje vetës rreth përmirësimit e mirëmbajtjes së shndetiti të tij fizik, psikik, emocional, shpirtëror, intelektual, moral, social e kombtar, të cilat gjenden brenda botës së tij, jo jashtë, sa i kushtohet vëmendje mirëmbajtjes së pjesëve të makinave e komjuterëve përsonal dhe ndërrimit të tyre, sapo të vjetrohen ato!

Sa i duhen makinat e kumpjuterët e mirëmbajtur dhe të përsosur njeriut, kur i mungon dëshira, vullneti dhe dashuria ndaj vetëvetës, ndaj atëdheut, ndaj punës, ndaj familjes e farefisit dhe ndaj tjerëve. Kurë i mungon shkollimi dhe rrita e edukatës, diturisë dhe zhvillimi i ekuilibruar i shëndetit të tij në përgjithësi?! Nuk i duhen aspak.

I juaj mësuesi Isë

10. 12. 2024

Shumë lloje të meditimit ekzistojnë dhe secili prej tyre posedon vlerat e veta, për të cilat ka nevoj shumë bota njerëzor. Ja disa nga llojet kryesore të meditimit dhe vlerat e tyre që i posedojnë:

1. Meditimi i Vëmendjes: Ky lloj meditimi përqëndrohet në praninë e momentit dhe vëmendjes ndaj mendimeve dhe ndjenjave pa gjykuar. Vlera e tij përfshinë reduktimin e stresit, përmirësimin e fokusit dhe rritjen e vetëdijës. Përmirësimi i fokusit në meditimin e vëmendjes nënkupton aftësinë për të përqëndruar vëmendjen tonë në momentin aktual dhe për të reduktuar shpërqëndrimet apo shpërndarjen e vëmendjes nga objektivi. Kjo arrihet atëherë kurë fokusohemi në frymëmarrje, në ndjenjat trupore ose në mendimet që na vijnë pa i gjykuar ato.

Kurë ne e praktikojmë meditimin e vëmendjes, mësojmë të njohim mendimet dhe ndjenjat tona, pa u angazhuar në ato. Praktikimi i meditimit të vëmendjes, na ndihmon në zhvillimin e një lloj vetëdijeje që na lejon të jemi më të pranishëm dhe më të përqëndruar në aktivitetet tona të përditshme. Përfitimet e përmirësimit të fokusit, përfshijnë rritjen e produktivitetit, reduktimin e stresit dhe ankthit, si dhe përmirësimin e aftësive tona për të marr vendime të ndryhme. Në përgjithësi, meditimi i vëmendjes ndihmon në krijimin e një mendje më të qetë dhe më të fokusuar.

2. Meditimi transcendental: Tipi i tillë i të medituarit përfshinë përseritjen e një “mantra” apo një fjale ose fraze të përcaktuar, për të arritur një gjendje të thellë relaksimi dhe qetësie. Vlera e tij është në përmirësimin e shëndetit mendor dhe fizik, si dhe në rritjen e kreativitetit tonë.

3. Meditimi i Rregullt apo meditimi Zen: Ky meditim fokusohet në pozita të caktuara dhe frymëmarrje për të arritur një gjendje të thellë të qetësisë. Vlera e këtij meditimi qëndron në rritjen e qetësisë mendore dhe në rritjen e vetëdisiplinës.

4. Meditimi i lëvizjes: Ky lloi meditimi pëfshinë lëvizje të ngdalta dhe të përqëndruara që ndihmojnë në harmonizimin e trupit dhe mendjes. Vlera e këtij meditimi është në përmirësimin e fleksibilitetit, forcës dhe shëndetit të përgjithshëm.

5. Meditimi i dashurisë dhe mirësisë: Ky meditim përqëndrohet në ndjenjat e dashurisë dhe mirësisë ndaj vetës dhe ndaj të tjerëve. Vlera e këtij meditimi përqëndrohet në rritjen e empatisë dhe lidhjeve emocionale me të tjerët.

Si përfundim: Çdo lloj meditimi i ka përfitimet e veta për favoret tona që ndihmojnë në përmirësimin e shëndetit mendor emocional dhe shëndetit tonë fizik në përgjithësi. Sa më shumë që i përditësojmë në botëm tonë të brendëshme vlerat e meditimeve, aqë më shumë zhvillohet, pasurohet e përsoset bota jonë e brendëshme intelektuale, emocionale, shpirtërore, morale, humane e sociale. Aq më shumë pasurohet bota jonë e motivacionit, vullnetit, dëshirës dhe dashurisë, pa e vequar edhe përforcimin e koncentrimit të vëmendjës dhe përforcimit të kujtesës, ku ruhen të gatshme përvetësimet e njohurive, shkathtësive e shprehive tona të ndryshme.

I juaj mësuesi Isë

08. 12. 2024

Inxhinieria kompjuterike merret me ndërtimin dhe zhvillimin e sistemeve kompjuterike, duke përfshirë edhe harduerin dhe softuerin kompjuterik. Ndërsa inxhinieria e vetëdijës fokusohet në krijimin e sistemeve që mund të simulojnë më mirë e më thellë proceset e mendimit dhe kuptimit të njeriut.

Për të kaluar sa më mirë, sa më sakt e sa më thellë në inxhinierinë e vetëdijës, është mëse e rëndësishme të kemi njohuri të mjaftushme në fushën e inteligjincës artificiale, në fushën e mësimit të makinerisë, në fushën e psikologjisë kognitive, në fushën e algoritmeve apo strukturën e të dhënave dhe në fushën e terorive të informacionit, të cilat ndihmojnë në kuptimin e mënyrave, se si mund të krijohen sisteme që emitojnë proceset mendore të njeriut.

Përveq që ndihmojnë në kuptimin e mënyrave, se si mund të krijohen sisteme që emitojnë proceset mendore të njeriut, na ndihmojnë të kemi përvojë në projekte të lidhura me inteligjencën artificiale, si dhe të jemi në kontakt me kërkime të fundit në këtë fushë, për të kuptuar më thellë e më mirë sfidat dhe mundësitë që i ofron inxhinieria e vetëdijës.

Sa më të kompletuar të jemi në fushën e inxhenierisë kompjuterike dhe në fushën e inxhinierisë së vetëdijës, aq më i thellë bëhet bashkpunimi i ndërvar mes inteligjencës artificiale dhe inxhinieris së vetëdijës njerëzore. Mes këtij bashkpunimi, merret aq sa jepët dhe jepet aq sa merret. Rrugë tjetër nuk ka, sepse prishet ekuilibri mes këtij bashkpunimi.

I juaj mësuesi Isë

05. 12. 2024

Praktikimi i inxhinierisë apo arkitekturës së vetëdijës, rishikimi i modaliteteve dhe përmirësimi i sistemeve tona të realitetit, mund- ësohet përmes fuqisë që e posedon zgjimi ynë gjatë gjithë jetës. Për aq sa e kemi ngritur zgjuarsinë tonë, po për aq e posedojmë edhe fuqinë intelektuale, për ta praktikuar inxhinierinë apo arkitekturën e vetëdijës, rishkrimin e modaliteteve dhe përmirësimin e sistemeve tona të realitetit gjatë veprimeve të ndyshme për të bërë jetë. nrmale e të suksesshme.

Pa formimin e duhur të bindjes, besimit, vullnetit, guximit, dëshirës, dashurisë, vendosmërisë, qëndrueshmërisë dhe shprehisë e shkathtësisë sonë, për ta bërë realitet fuqinë e zgjuarsisë, për të zgjedhur versionin tonë të të jetuarit mes kësaj bote, për praktikimin e ixhinierisë së vetëdijës, rishkrimin e modeleve dhe përmirësimin e sistemeve tona të realitetit, që i përdorim gjatë organizimit të proceseve të ndryhme jetësore, do të mbesim shumë prapa, duke i praktikuar gjepurat e pejsazhit tonë kulturor, që janë bartur brez pas brezi tek ne, edhe pse u ka kaluar afati i përdorimit të tyre shumë kohë më parë, e mos të flasim për përdorimin e tyre, edhe gjatë kohën mes të cilës po jetojmë.

Profesioni me të cilin merremi, vendimet që i marrim për të krye një lloj pune, mirëmbajtja dhe ekuilibri i shëndetit tonë fizik, intelektual, emocional, shpirtëror, human, social, moral, ekonomik, kulturor, shkencor e kombtar. Kujdesi i rritës dhe edukimit të fëmijëve si prindë, mirëmbajtja e një atmosfere të ngrohtë e motivuse në familje, mirëmbajtja e raporteve të shëndosha bashkshortore, përforcimi i raporteve mes miqëve, rregullimi i mardhënjeve ndërnjerëzore, eliminimi i përqarjeve, urrejtjes, xhelozisë, hasmërive, vëllavrasjeve, dhunës e shumë dukuri tjera mes shqiptarëve dhe mes njeëzimit të botës, pa përqëndrimin sistematik të vëmendjes sonë që ti përdorim rregullat parimore, të cilat u përmendën më lartë, pa të cilat kotë përpiqemi të sigurojmë një jetë të lumtur, të begatshme e të moderuar.

Secili profesion, secili veprim i yni, e secili organizim i një procesi jetësor, i ka parimet, format, teknikat, motodat e mjetet e veta të përdorimit, të cilat duhet respektuar me vendosmëri e mequri, nëse nuk e dëshirojmë dështimin gjatë jetës. Edhe nëse dështojmë, na ipet shansa, të mësojmë shkakun e dështimit, të mos e përseisim herave tjera.

I juaj mësuesi Isë

26. 11. 2024

Po shkon apo jo, drejtë formimit të bindjes, besimit dhe shpresës së nxënësve e studentëve tanë, që të jetohet më mirë në vëndëlindje e në atëdhe apo të jetohet jashtë vëndëlindjes e jashtë atëdheut, që tu shërbejnë tjerëve për ta fituar bukën e gojës për ekzistencë.

Bindja, besimi, shpresa, vullneti, dëshira dhe dashuria tek nxënësit e tek studentët tanë, nuk formohet, kurë ata mbesin të pa përgatitur mirë profesionalishtë, moralishtë, kombtarishtë, kurë atyre nuk u ofrohen kushte të barabart për arsim dhe për punsim, sipas profesionit që janë përgatitur gjatë shkollimit.

Gjeneratave tona nuk u rritet as nuk u zhvillohet bindja, besimi, shpresa, vullneti, dëshira e dashuria nga edukimi dhe arsimi ynë i tanishëm, pos që u zvoglohen apo u humbin fare ato, që të jetojnë në vëndlindje apo diku tjetër në atëdhe, mes këtij korrupcioni galopantë, nepotizmi shfrenues në punsim, dhe krimi të arganizuar në ekonomij, shëndetësij, arsim, jurispodencë e ku jo tjetër.

Nuk përballohet dot nga askush prej gjeneratave të reja, ta bëjnë jetën në vëndlindje e diku tjetër në atëdhe, mes këtij depërtimi kolosal euforik, përmendur më lartë, që e ka vërshuar shoqërinë tonë dhe shtetin e saj, pos atyre që janë të privilegjuar nga shteti, përmes lidhjeve familjare, farefisnore, miqësore, kolegiale, partiake, edhe përmes korruptimit, që po ia grryjnë temelet këtij shteti dhe po e varfërojnë skajshmërishtë popullaten e tij.

Nuk mund të ekzistoi kurrfar bindje, besimi, shprese, kurrfar vullneti, dëshire e dashurie, që mund të bëhet një jetë normale në atëdhe, sepse ato ua kanë grryer deri në temel, politikanët tanë që i kishim dhe i kemi në ballë të shtetit, dhe politikbërsit e ekonomisë, shëndetësisë, arsimit dhe jurispodencës që përvetësuan padrejtësishtë çdo gjë që kishin para vetit, kuptohet me pak përjashtime krahasuar qeverinë e tanishme me qeveritë e më parshme.

I juaj mësuesi Isë

24. 11. 2024

Edhe mënyra e të menduarit, bindjeve, besimeve, pikëpamjeve, sjelljeve dhe mënyra e marrjes së vendimeve, ka dallime të mëdha mes kohës së kaluar, të tashmës e kohës së ardhshme. Pra ajo mënyrë apo ato rregulla, që kanë vlejtë në të kaluarën, për të tashmen e për të ardhmen, shumicës prej atyre rregullave u ka kaluar afati i përdorimit, për kohen e tashme dhe për kohën e ardhme.

Çdo gjë është në lëvizje sistematike dhe ndryshon sipas rrjedhës së kohës. Qenjet e gjalla njerëzore, shtazore dhe bimore, lindin, rriten, zhvillohen, piqen, japin fryte, mplaken dhe ndryshojnë formën ekzistenciale të të jetuarit, përmes ndryshimit të lëvizjes së përhershme evolutive të tyre. Pra pjekuria evolutive e qenjeve të gjalla, edhe pse ecën ngadal, ndryshimet nëpër kohë, vërehen e dallojnë mes veti nga e kaluara, në të tashmën dhe nga e tashmja në të ardhshmen.

I njëjti rrugtim i ndryshimit dhe lëvizjes vlenë edhe për mënyrën e të menduarit, bindjeve, besimeve, pikëpamjeve dhe sjelljeve tona, si qenje të vetëdijshme e të arsyeshme shoqërore. I njëjti ndryshim sistematik, me kohen vlenë edhe për artikujt ushqimor, artikujt e veshmbathjes dhe shumë sendeve me vlerë nga bota materiale, që e kanë afatin e caktuar të përdorimit.

Po si respektuam këto afate të përdorimit, mund të pësojmë humbje të mëdh, materiale e biznesore dhe humbje të mëdha në fushën e shëndetit, fizik, mendor, psikik, shpirtnor dhe emocional, sepse të gjitha gjërat, fenomenet e proceset e ndryshme në fjalë, ndryshojnë sipas sasisë e sipas cilësisë së tyre nëpër kohë. Shprehur shkurtë, rregullat që i kanë shëbyer të kaluarës, nuk mund ti shërbejnë të tashmes as të ardhmës.

Secila kohë i ka kërkuar dhe i kërkon rregullat e veta, po su respektuan parimet në fjalë nga ana e jonë, biejmë ndesh me rregullat e së kaluarës, së tashmës dhe së ardhmës tonë. Ky konfrontim sjellë vetëm humbje pa fitore.

I juaj mësuesi Isë

22. 11. 2024

Nga mënyra e ndijimit dhe përceptimit, varet edhe mënyra e të menduarit, bindjeve, besimeve, pikëpamjeve dhe sjelljeve tona. Nga këto procese psikike, varet mënyra e marrjes së vendimeve për ti realizuar dëshirat tona, që ia kemi vuar vetit si obligim. Varshmëria, pavarshmëria dhe ndervarshmëria e këtyre proceseve emocionale dhe intelektuale, na pozicionon drejtë gjepurave ose drejtë rregullave të arta. Nga niveli dhe zhvillimi i përsosjes së këtyre procesve, varet edhe niveli i përsosjes së vetëdijës dhe niveli i kuptueshmërisë sonë.

Sa më i zhvilluar e sa më i përsosur të jet niveli i vetëdijës, mundëson kuptueshmërinë tonë rreth nivelit përmbajtësor të rregulave që i përdorim gjatë organizimit të proceseve tona të ndryshme jetësore. Sa më i lartë të jet niveli i vetëdijes, po aq më i lartë do të jetë edhe niveli i kuptimit përmbajtësor të gjepurave dhe rrgullave të arta. Kuptueshmëria e dallimit përmbajtësor të gjepurave, krahasuar me rregullat e arta, na jep forcë, vullnet, guxim e vendosmëri, ti lëmë pas shpine gjepurat dhe ti përqafojmë sa më shumë rregullat e arta, të cilat na japin më shumë favore drejtë arritjes së sukseseve që i synojmë gjatë jetës.

Kurë fillojmë të bëjmë ndryshime në jetë dhe të marrim përgjegjësi për zgjedhjet që i kemi bërë dhe për vendimet që i kemi marrë, do ta fitojmë një ndjenjë të re fuqie dhe një ndjenjë kontrolli mbi jetën tonë. Duke analizuar dhe duke e përmirësur jetën, krijojmë mundësi të mëdha për tu ndjerë edhe më të fuqishëm, më të sigurtë, më të guximshëm, më të vendosur e më të motivuar në vendimet që i marrim. Këto veprime që mund ti bëjmë gjatë jetës, janë një thirrje e fortë dhe e guximshme që të marrim sa më shumë inisiativa, të cilat mundësojnë ta arrijmë një jetë më të deshirueshme, më të dinjitetshme dhe më frytëdhënëse.

I juaj mësuesi Isë

20. 11. 2024

Rregullave që u besojmë ti përdorim gjatë organizimit të një procesi jetësor, shpeshëher nuk i shërbejnë, sa e si duhet lumturisë sonë, edhe pse ato rregulla na duken në shiqim të parë, se e pasqyrojnë mënyrën e pranushme dhe të pashmangshme të përdorimit gjatë jetës.

Shembuj të tillë kemi shumë, si: Rregulla pranuar nga familja e ngushtë dhe e gjërë, nga farefisi dhe miqësia, nga shkolla, nga rrethi shoqëror dhe nga mjetet e informacionit, të cilat na preferojnë, se kjo apo ajo rregull, se kjo apo ajo mënyrë, se ky apo ai profesion, se ky investim apo tjetri, se ky bashkpunim apo bashkpunimi tjetër, se marrja e këtij vendimi apo tjetri, vlejnë më shumë se i pari apo më shumë se i dyti, për situata më të volitshme ndaj jetës, e shembuj të tjerë të kësaj natyre.

Shembujt e mësipërm që preferojnë rregulla, profesione, martesa, vëndin ku duhet jetuar, zgjedhjen e shokëve për bashkpunim, si duhet e ku duhet bërë investime, mënyra e marrjes së vendimëve, janë më shumë gjepura të kohës, se sa rregulla të artë, që vërtetë ia vlenë të besohen dhe të përdoren ato gjatë organizimit të proceseve tona jetësor. Shembujt e propozuar më sipër, vërtetë janë gjepura, sepse asnjëri prej tyre, nuk i merr parasysh dëshirën, vullnetin, talentin, motivimin, aftësitë dhe dashurinë tonë, që e posedojmë për ti arritë qëllimet, që ia kemi vuar vetit si obligim gjatë jetës. Askush nga jashtë nuk i njehë këto fshehtësi, që i posedojmë për brenda, më mirë seq i njohim vetë.

Populli thotë: “Vet e vet dhe pyt e pyt tjerët, por në fund merr vendimin, që të pëlqen mëse shumti”. Edhe këtë e thot populli: Më par duje vetën dhe siguroje lumturinë për vete, e pastaj për tjerët”. ” Ai që se do vetën, nuk ka se si, ti donë tjerët”. ” Ai që nuk ka lumturi për vete, nuk ka me u dhënë as tjerëve”.

Lumturia jonë duhet të vihet në rend të parë, pastaj lumturia e tjerëve. Pa qenë të lumtur vetë, nuk mund tu japim lumturi tjerëve, nuk mund ta bëjmë më të mirën në familje, në shoqëri, në vendin e punës, në mardhënjet ndërpërsonale dhe në marrdhënjet me komunitetin.

Për këtë që thash më lartë në shkrimin tim, mëse miri vlenë të kujtohen fjalët e mençura të Stiv Xhobsit, kurë u drejtohej studentëve të Stenfordit:

” Koha e juaj është e kufizuar, kështu që mos e humbni atë duke jetuar jetën e dikujt tjetër. Mos u bllokoni nga dogmatizmi, që është të jetosh me rezultatet e të menduarit të njerëzve të tjerë. Mos lejoni që zhurma e mendimëve të të tjerëve të mbys zërin tuaj të brendshëm. Dhe më e rëndësishmja, kini guximin të ndiqni zemrën dhe intuitën tuaj. Ato tashmë e dinë disi, se çfarë ju doni vërtet të bëheni. Çdo gjë tjetër është dytësore”.

I juaj mësuesi Isë

18. 11. 2024

Rregullat që i përdorim gjatë jetës, mund të kenë prejardhje nga pejsazhi ynë kulturor kombëtar, regjional ose nga pejsazhi ynë fetar e politik, si psh: Mënyra e të folurit, mënyra e shkrimit, veshmbathjes, ushqimit, martesave, varrimit, lutjeve fetare dhe mënyra e sjelljeve tona, janë rregulla që i përkasin të vërtetës relative, jo të vërtetës apsolute. Rregullat që i përdor një popull, e vërteta e tyre nuk vlenë për popujt tjerë të botës, kontinentit, regjionit, rrethit, të një vëndi, të një gjuhe, shkrimi dhe të një besimi fetar.

Mes këtyre rregullave ekzistojnë dallime të mëdha, ku më shumë e ku më pak, si dallimi në të folur e në të shkruar, në veshmbathje e në ushqim, në besimin fetar, në lutje fetare, në martesa e në varrime. Mënyra e të folurit, shkrimit, ushqimit, veshmathjes, besimit fetar, martesave, varrimit, lutjeve fetare dhe mënyra e të sjellurit, dallojnë shumë mes njerzëve të botës, sepse pejsazhi i tyre kulturor, kombtar, fetar, regjional e kontinental, ka dallime të mëdha në planetin tokë të kësaj bote njerëzore.

Rregullat e botës njerëzorer, duhet të jenë gjithmonë të ndikuara nga zhvillimi e përsosja e tyre, për të mirën e njerëzimit, gjinjë duke u liruar brenda mundësive e aftësive , që i posedojmë, nga gjepurat e kohës, që u ka kaluar afati i përdorimit të tyre, dhe sistematikisht t’i ç’instalojmë ato nga kokat tona. Rregullat e një pejsazhi kulturorë, duhet të jenë gjithmonë të hapura dhe në lëvizje për ta ruajtë freskinë e vlerave, për ti ndryshuar, zhvilluar e përparuar ato, sa më shumë. Pejsazhi ynë kulturor nëse nuk ndryshohet, zhvillohet e nuk përsoset, i ngjanë ujtë që nuk qarkullon e nuk lëvizë, i cili shëndrrohet në moqal helmues për njerëzimin, nëse përdoret për pije, për gjellëra e për pastrim.

Ti vlerësojmë vlerat e pejsazhit tonë kulguor, kombtar e fetar që i takojmë, pa e penguar rrjedhën e tyre drejtë evaluimit për të mirën e njerëzimit, duke i mbrojtur me vendosmëri, të mos infektohen ato me helmin e gjepurave dogmatike që u ka kaluar afati i përdorimit të tyre, dekada e shekuj me radhë. Nëse përdorën, e helmojnë njerëzimin. Shembuj të tillë helmues e infektues ndaj njerëzimit, kemi shumë, rreth e per qark nesh dhe më gjërsishtë nëpër botë.

I juaj mësuesi Isë

16. 11. 2024

Për të kuptuar se kush ka zë vëndë më shumë në mendjen tonë, duhet të përdorim testin me pesë pyetje, të cilat na mundësojnë një kontroll më të detajuar të realitetit, që të përcaktojmë më thellësishtë, se po bëhet fjalë më shumë për një rregull që favorizon gjepurat apo për një rregull të artë. Pa përdorimin e këtij testi, përpjekjet tona do të jenë shumë diskutabile, se po i favorizojnë më shumë gjepurat e kohës apo regullat e arta gjatë jetës, që i përmbanë pejsazhi ynë kulturor.

Testi prej pesë pytjesh, sipas Vishen Lakhianit, e ka këtë përmbajtje, në Kodin e mendjes së jashzakonshme të tij:

-Pyetja e parë: A është e bazuar rregulla në besim tek njerëzimi apo në mos besim?

-Pyetja e dytë: A e shkel rregullën e artë për ti favorizuar gjepurat?

-Pyetja e tretë: Rregullën e ke marrë nga kultura apo nga besimi fetar që i takon?

-Pyetja e katërt: Regulla bazohet në zgjedhje racionale apo infektuse?

-Pyetja pestë: Rregulla i shërben lumturisë sime apo nuk i shërben?

Pyetja e parë, që i drejtohet rregullës, a është e bazuar në besim dhe në shpresë ndaj njerëzimit apo në mos besim, si konstatim se qenjet njerëzore janë kryesishtë të mira apo jo të mira, pa u mbështet në hulumtime e argumentime shkencore, pos mbështetjes në opinione përsonale dhe mështetjes në opinione të tjerëve, janë gjepura apo të vërteta realative, për një rreth të caktuar apo për një grup të caktuar njerëzish. Ajo që mundet me qenë e vërtetë për mua, nuk është e vëtetë për tjerët, ajo që është e vërtetë për tjerët mundet të mos jetë e vërtetë për mua, sepse rregullat që mbështeten vetm në opinione, qoftë ato përsonale, qoftë të disa njerëzve tjerë, janë gjepura, jo rregulla të arta, apo janë të vërteta relative për një grup të caktuar, jo univerzale për të gjithë njerëzit.

Shembuj të shumtë, konkret dhe bindës, rreth kësaj qështje janë shembujt e besimit të politikanëve rreth rregullave partiake që u takojnë, duke u besuar atyre rregullave si rregulla të arta, edhe përkundër asaj se munden me qenë më shumë gjepura, ndërsa rregullat e liderëve që u takojnë partive tjera, konsiderohen si gjepura, edhe përkundër faktit se nëpër parti mundën me qenë, ku më shumë e ku më pak, edhe rregulla të arta, jo vetëm rregulla djallëzore siq mendon pa fakte pala kundërshtare partiake. Kjo konkurencë, më shumë kualifikohet përmes fakteve e argumenteve, si konkurencë djallëzore, aspak humane aspak njerëzore, mbushur përplot me gjepura të thata, mashtrime e gënjeshtra.

Këto mashtrime, gënjeshtra e gjepura djallëzore, nuk ndodhin vetëm tek partitë politike, por këto ndodhin edhe në shumë procese tjera organizative, nëpër fushat e ndryshme egzistenciale të botës njerëzore. Shkrimi vazhdon, edhe me katër pyetjet tjera testuese, ditëve të ardhshme.

I juaj mësuesi Isë

13. 11. 2024

Njerëzit vizionar e të jashtëzakonshëm mendojnë e veprojnë ndryshe, krahasuar me njerëzit e zakonshëm, të cilët jetojnë me porosinë e rregullave të thata apo gjepurave, që u ka kaluar afati i përdorimit, sepse ato janë programuar thellë e bindshëm në kokat e tyre, të cilët ua zgjasin jetën e përdorimit në pejsazhin tonë kulturor. Ndërsa, njerëzit e jashtëzakonëm e vizionar, i kapin për fyti gjepurat dhe i injorojnë ato, duke mos pajtuar me porositë e tyre, që ti hapin rrugë vetit dhe të jetojnë përtej gjepueave.

Njerëzit e jashtëzakonshëm e vizionar, i shtyjnë sistemet tona organizative, shoqëroro- politike, kulturore, shkencore, ekonomike, shëndetësore, edukativo-arsimore dhe juridike etj,”nga brenda jashtë, përsonalisht dhe institucionalisht, me synimin që të ecim standart me hapin e kohës”,V.L . “Këtë e bëjmë duke u përpjekur, fillimishtë të çinstalojmë gjepurat nga mendjet tona dhe pastaj duke ushtruar presion mbi sistemet tona shoqëroro-politike, që të evaluajnë ato”,V.L

Ky veprim i jashtëzakonshëm e vizionar, mundëson ta nxjerrim jetën tonë nga autopilotimi i gjepurave të njerëzve të zakonshëm.

“Dhurata e madhe e të qenit njeri, është aftësia jonë për ta parë botën si risi pozitive, për të shpikur zgjidhje të reja dhe pastaj të përdorim atë që dimë për të transformuar jetën tonë. Kultura nuk është statike. Ajo jeton dhe merr frymë, krijohet nga ne, në kohë reale në rrjedhën e jetës, prandaj duhet të ndryshojë, tek sa bota jonë ndryshon. Pra le ta bëjmë! Ajo fillon në shtëpi me ju, me jetën tuaj, në termat tuaj”V.L

I juaj mësuesi Isë

11. 11. 2024

Arritja e sukseseve dhe përjetimi i humbjeve tek njerëzit, përfshijnë më vete disa aspekte të rëndësishme, si:

1. Qëndrueshmëria: Njerëzit që arrijnë suksese, kanë një qëndrim të fortë e të guximshëm dhe janë të gatshëm të përballen me sfidat që u dalin përpara. Ata nuk dorzohen lehtë dhe e kanë një qëllim të kjartë, që përpiqen të arrijnë me çdo kusht, pa i përfillur sfidat që u dalin përpara si pengesë. Mosqëndrueshmëria, mos guximi dhe mosgadishmëria për tu përballë me sfidat, nuk sjellin fitore, por sjellin humbje.

2.Mësimi nga gabimet: Përjetimi i humbjeve shfrytëzohet si një mundësi, për të mësuar nga gabimet që ato të mos përseriten më gjatë jetës. Njerëzit e suksesshëm i analizojnë humbjet e tyre dhe e përdorin informacionin që e kanë marr nga analiza e humbjeve, për ti përmirësuar strategjitë e tyre të punës në të ardhmen. Ata që nuk mësojnë nga gabimet e veta në punë, ato u përseriten prap atyre.

3.Motivimi dhe pasioni: Si një karakteristikë e rëndësishme është motivimi dhe pasioni tek njerëzit. Ata që janë të motivuar dhe kanë pasion për punën që e bëjnë, janë më të prirur të arrijnë suksese. Ndërsa, të pa motivuarit në punë dhe mos pasja pasion ndaj punës, nuk ka prirje të suksesshme ndaj punës.

4.Përshtatshmëria: Mundëson aftësin e përshtatjes me ndryshimet që ndodhin gjatë kohës dhe reagimin ndaj situatave të reja. Është një element kyç, për të arritur sukses dhe për ti menagjuar humbjet. Jo përsahtatshmëria, me ndryshimet gjatë kohës, nuk rezulton me suksese të kënaqëshme dhe nuk i menagjon mirë humbjet, si e sa duhet.

5.Mbështetja sociale: Njerëzit që kanë mbështetjeje, si në familja, miqtësi, apo mbështetja nga shteti, ndihen më të fortë në përballimin e humbjeve dhe më festiv në përjetimin e suksesve. Të pa mbështeturit, ndjehen më pak të fortë gjatë përballimit të humbjeve dhe më pak festiv gjatë përjetimit të sukseseve.

6.Optimizmi: Optimistët i qasen më pozitivisht jetës, qasje kjo e cila u ndihmon atyre në përballimin e vështirësive dhe në ruajtjen e enegjisë për ti arritur qëllimet. Pesimistët nuk munden as që kanë durim, ti realizojnë këto mundësi.

7.Mbajtja dhe zhvillimi i shëndetit në të gjitha aspektet e tij, është thelbësor për t’i përballuar humbjet dhe për t’i arritur sukseset. Mos mbajtja dhe mos zhvillimi i tij, nuk ka mundësi ti përballoi humbjet as ti arrij suksest.

8.Ekuilibri midis shëndetit fiziik, emocional dhe intelektual e ekuilibri në fushat tjera shëndetësore, ndihmon njerëzit të kenë një qasje më të kjartë dhe më të qëndrueshme ndaj përballjes me sfidat. Mos ekuilibri nuk i ndihmon aspak kësaj qasje!

9.Dëshira, vullneti, guximi dhe dashueia për punën që e bëjmë, janë motivator të fuqishëm që na mundësojnë ti përballojmë pengesat dhe të mësojmë nga përvojat tona. Kjo qaje holistike është thelbësore për të arritur një jetë të plotë e të suksesshme. Pa këtë qasje, janë të pamundëshme arritjet e suksesshme në jetë.

10. Qasjet holistike e shohin individin si një tërsi, duke i marr parasysh të gjith aspektet e tij, si: fizike, emocionale, sociale, intelektuale dhe shpirtërore, duke mos lejuar përqëndrimin vetëm në një aspekt shëndetësor apo vetëm në një aspekt të zhvillimit, por qasja holistike përpiqet të kuptoi se si aspektet tjera ndikojnë njëra tjetrën dhe gjejnë mënyrën se si mund të funksionojnë së bashku, për të përmirësuar mirëqenjen e përgjithshme tek ne. Kjo do të thot, se për ta arritur një sukses të plotë dhe për ti përballuar më lehtë sfidat, është e rëndësishme të merret parasysh gjithëçka që ndikon në jetën tonë, duke krijuar një ekuilibër midis këtyre lementeve.

I juaj mësuesi Isë

09. 11. 2024

Ky numër i pamjaftueshëm në mesin tonë i kanë mundësitë e vogla, tu dalin përballë e tu shpallin luftë gjepurave të kohës, që ti zavendësojnë atë me rregullat e arta të kulturës së pejsazhit tonë ekonomik, shëndetësor, arsimor-edukativ, juridik, politik, fetar, kulturor e shkencor. Grupi në fjalë, sado të përpiqet, ti qoi përpara proceset e zhvillimit, e ka të pamundur të depërtoi, me procese progresive, mes një shumice të zakonshme, që ushqim kryesor i kanë gjepurat, të cilat dominojnë në pejsazhin tonë ekonomik, shëndetësor, arsimor-edukativ, juridik, politik, fetar, kulturor e shkencor.

Ne shqiptarët pa bërë përpjekje të jashtëzakonshme, e kemi të pamundshëm të dominojmë mbi njerëzit e zakonshëm që ushqehen me gjepura të konsumuara, të përtypura e të ripërtypura sa e sa herë, të cilave u ka kaluar afati i përdorimit të tyre. Gjepurat e pejsazhit tonë ekonomik, shëndetësor, arsimor, edukativ, juridik, politik, fetar, kulturor e shkencor, për momentin po dominojnë apsolutishtë mbi rregullat e arta të pejsazhit tonë në fjalë, duke penguar me të madhe rregullat e arta, të cilat mund të japin favore të shumta në procesin tonë organizativ të përditshëm.

Përkrahja e përsosjes dhe investimeve të mjaftueshme, është një fuqizim i madhë i forcës intelektuale, edukative, morale, humane, sociale, është një fuqizim i dëshirës, vullnetit, guximit, dashurisë, solidaritetit, bashkpunimit sistematik e hap pas hapi në mënyrë reciproke, zbehet dhe bie për tokë mundësia e përdorimit masiv të gjepurave, që e dominojnë pejsazhin tonë kulturor.

Është e pamundur të mbahet në nivel të duhur progresiviteti ekonomik, shëndetësor, arsimor, edukativ, juridik, politik, fetar , kulturor e shkencor, pa ekspertë të mjaftushëm dhe adekuat të fushave të ndryshme ekzistenciale, që u përmendën më lartë dhe pa përpjekjet e tyre të jashtzakonshme, që të dominojnë rregullat e tyre të arta, mbi gjepurat e kohës që po dominojnë ende në pejsazhin tonë kulturor, të cilat po e pamundësojnë të ecim përpara, krahas njerëzve të botës.

Njerëzit që e qojnë përpara shoqërinë shqiptare, janë ata njerëz që e admirojnë fuqinë e mahnitshme të trurit, pa të cilin nuk ka inovacione në asnjë fushë që u pëprmendën më lartë dhe janë të domosdoshme për ta quar përpara njerëzimin, përmes inovacioneve të shumta, që kanë depërtuar jo mjaftushëm në fushat e ndryshme ekonomike, shëndetësore, arsimore, edukative, juridike, politike, fetare, kulturor dhe shkencore.

I juaj mësuesi Isë

07.11. 2024

Pejsazhi ynë kulturor, mes të cilit jetojmë është i mbushur përplotë me gjepura, që janë bartë tek ne, brez pas brezi, shekuj me radhë, të cilave u ka ka kaluar koha dhe afati i përdorimit të tyre. Pejsazhi në fjalë, ka në përmbajtjen e tij edhe rregulla të arta por jo, sa ka gjepura. Njerëzit e zakonshëm, ndjehen më komod dhe më rehat, të ushqehen përmes gjepurave të përtypura e të ripërtypura me qinda e mija herë nga gjeneratat e më parshme e deri tek gjenerata jonë.

Rregullat e arta, janë rregulla të reja që u përgjigjen besnikërisht e objektivisht kërkesave të kohës, mes të cilës jetojmë. Njerëzit e jashtëzakonshëm ndjehen komod kurë i përqafojnë rregullat e arta të pejsazhit tonë kulturor, ku në të shumtën e rasteve janë autor të rregullave në fjalë, që e pasurojnë me to pejsazhin tonë kulturor, duke mos pranuar për asnjë qast të ushqehen me gjepura të përtypura e të ripërtypura, qinda e mija herë, sepse ndjehen shumë në siklet ti përdorin ato.

Në moshën fëmijrore, përvetësojmë shumë gjepura, sepse jemi qenje të shkrifta njerëzore, elastike sikur plastelinat, që ua japim formën sipas bindjeve tona subjektive e përsonale dhe sipas dëshirës gjatë manipulimit me to, për t’ua dhënë formën në mënyra të ndryshme. Në këto lloj gjepurash, marrin pjesë prindërit, gjyshërit e gjyshet dhe antarët e familjes së ngushtë e të gjërë, pa dashjen dhe pa dijen e tyre, se po i ushqejnë fëmijët me gjepura, të cilave u besojnë edhe vetë, si rregulla frymëzues të pejsazhit kulturor, me qëllimin më të mirë që kanë për fëmijët, edhe pse u ka kaluar afati i përdorimit të tyre.

Indoktrinimi me gjepura përmes figurave autoritare, përmes nevojave që të ndjehemi antarë të një grupi fetar, politik, e kulturor, përmes kërkesës së provës shoqërore dhe përmes pasigurive tona të brendëshme, është shumë i madh dhe i rrezikshëm!

Indoktinimi përmes figurave autoritare, bëhet atëherë kurë unin tonë e integrojmë dhe e nënshtrojmë tek uni i përsonit autoritar, duke u ndjerë inferior ndaj supërrioritetit të përsonalitetit të figurës autoritare. Figurat autoritare bëjnë qmos duke përdorur lloj lloj gjepurash, për të na bindur sa më thellë, rreth pushtetit të tyre autokrat, edhe pse gjepurat janë tërsishtë rregulla të thata mashtruese, që nuk sjellin kurrfar dobie për favoret tona, gjatë jetës së përditshme.

Nevoja për tu ndjerë pjesë e një grupi fetar, politik e kulturor, lehtë na bindë të dorzohemi, po që se nuk kemi kujdesë e vëmendje të shtuar ndaj gjepurave të tyre fetare, politike e kulturore, që mos tia prishim rehatinë e qetësinë afatshkurtër vetit në jetën e përditshme. Secili grup e lavdron dhe e mbronë me këmbngulje të “vërtetën” politike, fetare e kulturore të grupit që i takon. Koha po e vërteton katërcipërishtë këtë fenomen shkatërrues e përqarës të gjepurave që i përdorin grupet në fjalë. Secili grup mbronë besimin fetar, politik e kulturor të grupit të vetë, si më të mirin e më frytëdhënsin në raport me tjerët, edhe përkundër fakteve dhe argumenteve që flasin ndryshe.

Po ashtu biem pre shumë lehtë e gjepurave të “provës shoqërore” dhe pasigurive e dyshimeve tona të brendëshme, duke ra viktimë e gjepurave të “provës shoqërore” të gjithë po veprojnë kështu”, do të veproi edhe une. Pra besojmë më shumë në atë që veprojnë tjerët, se sa në të vertetën që mund ta zbulojmë vetë përmes veprimeve tona. Ky fenomen befasues, argumentohet përmes reklamave të shumta, nëpërmejt mjeteve të ndryshme informative.

Pasiguritë tona të brendëshme na fusin në gjepura të palogjikshme nga ana jonë në raport me tjerët, si kurë dalim në ndonjë takim me një shok apo shoqe, vishemi, mbathemi e pafumosemi, që të dukemi sa më mirë gjatë takimit. Sapo të takohemi fillon besieda, duke u përpjekur, që të knaqemi sa më shumë, të dukemi sa më mirë, të zgjedhim beseda sa më të këndëshme, derisa të ndahemi sa më përzemërsisht në mbarim të ndejës, duke menduar të dyja palet se jemi kënaq mes veti.

Kjo kënaqësi mundë të përmbyset tek pala që ka dyshime ndaj vetës, duke i bërë pyetje vetit, kesh apo jo i veshur mirë, kesh apo jo i parfumosur mirë, bisedat që i bëra ishin apo jo të qëlluar e me vëndë, mos ndoshta e provokova me ndoj bisedë, mos u tregova mendjemadh para bashkfolësit e shumë dyshime tjera, që e bëjnë dyshuesin të dyshoj në mëqësinë e vërtetë të shoqës apo të shokut që u takuan miqësishtë mes veti. Pasojat e gjepurave të dyshimit qojnë medoemos te prishja e miqësisë pa kurfar shkaku. Duhet të ruhemi shumë nga gjepurat e dyshimit, që mos ti prishim raportet e mira mes shokëve, miqëve partnerës e partnerit dhe mes antarëve të familjes së ngushtë e të gjërë. I juaj mësuesi Isë

.

05. 11. 2024

Pytjet që bëhen rreth feve sot, janë shumë delikate e të ndjeshme, si” A kemi me të vërtetë nevojë për fetë? A mund të ekzistoi përshpirtëria pa dogmatizëm fanatik fetar?” V. L, E shumë pyetrje tjera që bëhen rreth feve. Përshpirtërinë tonë, është mëse miri ta zbulojmë e ta zgjedhim vetë, sipas bindjes e dëshirës sonë, jo asesi, ta trashëgojmë verbërisht nga paraardhësit tanë, apo nga pushtuesit, siq ka ndodhë me shqiptarët dhe paraardhësit e tyre Ilir!

Të rrallë janë ata njerzë në botë që mund ta kenë zgjedhë fenë sipas bindjeve dhe dëshirave të veta, por ato i kanë marr nga ndikimi i prindërve dhe gjyshërve të tyre, ose nga ndikimi i politikave pushtuse e mashtrues, që e kanë përdor motoden bindëse mashtruese të kulaqit, dhe metoden e kërbaqit, përmes dhunës dhe imponimit të forcës politike e fetare.

Se si janë bartë fetë tek shqiptarët dhe tek paraardhësit e tyre Ilir, përmes bindjes e dëshirave të tyre apo përmes kulaqit e kërbaqit politik e fetar, mëse miri flasin fetë që i posedojnë shqiptarët, feja krishtene katolike, feja krishtene ortodokse dhe feja muslimane islame dhe disa fraksione tjera fetare mes shqiptarëve. Fenë krishtene katolike, që e ka poseduar Perandoria pushtuse Romake, fenë krishtene ortodokse që e ka poseduar Perandoria pushtuse Bizantine dhe fenë muslimane Islame që e ka poseduar Perandoria pushtuse Otomane, e kemi marr përmes kulaqit dhe kërbaqit.

Një popull që kishte jetuar në gadishullin Ilirik, kurë nuk kishte popuj tjerë në këtë Gadishull, e ndajtën sipas aptiteve të veta pushtuse, ia coptuan trojet si është më keq dhe ia dhuruan fetë, që i posedonin perandoritë në fjalë, përmes kulaqit apo bindjes e mashtrimit politik e fetar dhe përmes kërbaqit apo dhunës së imponuar sipas aparatit të tyre politik, shtetnor e fetar, që ti përqajnë mes veti shqiptarët, për ti sunduar më lehtë e sa më gjatë.

Ideja që të aderoi tani populli shqiptar në një fe të vetme, mendoi se është ide shumë primitive e përqarëse mes shqiptarëve, sepse ne si komb tani e posedojmë një diverzitet fetar, me të cilin jemi mësuar të jetojmë dhe dalngadal duhet të aftësohemi, që ti përvetësojmë sëbashku si komb shqiptar, të mirat që i posedon diverziteti ynë fetar tek secila fe dhe të lirohemi njëherë e përgjithmonë nga xhepurat dogmatike fetare, që i posedon secila fe në mesin tonë, të cilave u ka skaduar afati i përdorimit të tyre tek te tria fetë dhe fraksioneve tjera fetare.

Për hirë të unitetit e kundër përqarjes dhe hasmërive mes kombit tonë shqiptar, së bashku duhet ti përvetësojmë gjitha të mirat që ekzistojnë në pejsazhin e diverzitetit tonë fetar dhe ti hudhim posht sa më parë gjepurat dogmatike, që i posedon diverziteti ynë në fjalë. Nëse veprojmë me këtë mënyrë unike si komb shqiptar, do ta ndjejmë vetën të barabart secili, do ta ndjejmë vetën të respektuar, komod, krenar e më të fortë.

I juaj mësuesi Isë

02. 11. 2024

Derisa të gjallërojnë gjepurat në kulturën politike e fetare dhe në pejsazhin tonë kulturor, plagët nuk kanë shërim pos që thellohen dita ditës, duke e rritë dhembjen më të madhe shpirtnore tek shqiptarët. Plagët shërohen e dhembjet pushojnë, atëherë kurë i eliminojmë gjepurat nga kultura politike e fetare dhe nga pejsazhi ynë kulturor, duke i shlyer gjepurat nga programimi në kokat tona, që janë bartur tek ne, shekuj me radhë dhe brez pas brezi.

Si ti quajm ndryshe dëmet që naj ka shkaktuar e po naj shkakton kultura politike shqiptare përmes përqarjes, urrejtjes, divergjencave, hasmërive dhe vëllavrasjeve mes shqiptarëve, pos thellim i plagëve dhe rritje e dhembjeve, duke i zvogluar dita ditës mundësit për shërimin e plagëve dhe zvoglimin e dhembjeve, përmes aprovimit më të madh të gjepurave që i posedon kultura politike e shqiptarëve për dekada e shekuj me radhë.

A ka plagë më të thellë dhe dhembje më të madhe, pos asimilimit dhe gjenocidit shfarosës kundër shqiptarëve, të cilëve nuk u ka ndodhë pak nëpër kohë, që i ka shkaktuar e po i shkakton kultura fetare mes shqiptarëve, përmes përdorimit të ndryshëm të gjepurave të sajë, me synimin e përqarjes së shqiptarëve dhe urrejtjes mes tyre, në vëndë që të ndodh uniteti, mirëkuptimi, toleranca, bashkpunimi, solidariteti dhe dashuria, pa e marr para sysh besimin fetar krishten katolik, ortodoks dhe besimin fetar musliman islam që e posedojnë shqiptarët.

Këtë që e thash më lartë, do ta argumentoi përmes fakteve të dhemshme, por mëse të vërteta dhe të argumentuara.

Edhe sotë e kësaj dite, shqiptarët i bëjnë martesat të imponuara sipas gjepurave bindëse fetare, të cilat kanë shkaktuar e po shkaktojnë plagë të thella e dhembje të mëdha mbi baza fetare, përmes bindjes, se djali dhe vajza shqiptare duhet të martohen mes veti përmes përkatësis fetare që e posedojnë të të njëjtit besim fetar krishten katolik, ortodoks dhe të të njëjtit besim fetar musliman islam. Këtë po e dëshmon koha edhe tani në shekullin 21!

Edhe pse plagë të thella e dhembje të mëdha mes shqiptarëve, është një realitet i pamohueshëm që po i vretë shumë e më shumë shqiptarët!

I juaj mësuesi Isë

31. 10. 2024

Në këto institucione edukativo-arsimore, kulturore e shkencore shqiptare, ka disa gjepura që mundë të vrehen e të kuptohen lehtë në jetën e përditshme organizative të tyre, si:

1. Mungesa e financimit të duhur, ku shumica e këtyre institucioneve të përmendura më lartë, përballen me mungesë të fondeve për kërkime dhe zhvillim, gjë që ndikon shumë në cilësinë e përpjekjeve dhe hulumtimeve shkencore.

2. Posedimi i një infrastrukture të dobët, ku shumica e këtyre institucioneve nuk e kanë infrastrukturën e nevojshme për të mbështetur kërkimin shkencor, si laborator e kabinete të paisura me teknologji moderne, që nevoitet për hulumtime të ndryhme kulturore, historike e shkencore, në lëmij të ndryshme hulumtimi.

3. Mungesa e bashkpunimit të duhuer ndërkombtar, pjesëmarrja në projekte ndërkombtare dhe shkëmbimi i njohurive me institucione tjera jashtë vëndit, shpesh janë të kufizuara.

4. Kualifikimi i stafit akademik nuk ka mundësi të mjaftueshme për të përmirësuar kualifikimet e tyre përmes trajnimeve ose studimeve vazhduse e plotësues.

5. Mungesa e fokusit apo përqëndrimit në kërkimin aplikativ, ku shumica prej këtyre institucioneve përqëndrohen më shumë në mësimdhënie, se sa në kërkimin shkencor, duk e vështirësuar zhvillimin e zgjidhjeve praktike të problemeve aktuale.

Këto janë disa prej gjepurave të shumta, të institucioneve në fjalë, që mund të ndikojn në pengimin e zhvillimit normal të shkencës dhe arsimimit mes shqiptarëve.

Shkenca, kultura dhe arsimimi mes shqiptarëve, ka përjetuar sfida të ndryshme, duke përfshirë cilësinë e mësimdhënjes e mësimnxënjes, duke i përfshirë edhe korikulat e përditësuara shkollore dhe përgatitjen e kuadrit mësimëdhënës. Ende po kemi nevojë të adresohen si duhet këto qështje në fjalë, edhe përkundër përpjekjeve të shumta në reformimin e arsimit, korikulave, teksteve e literaturës shkollëre, edhe përkundës trajnimit të kuadrit mësimor e shumë përpjekje tjera reformuse, të cilat ende nuk po japin rezultate të volitshme mes shqiptarëve dhe gjeneratave të reja studentore.

Po lindë nevojë e madhe të krijohet një sisstem arsimor më efikas, që të përmbush nevojat e studentëve, të përgatiten ata më mirë për kërkest e tregut bashkohorë të punës. Po ashtu, po ndjehet nevojë e madhe të investohet në infrastrukturën shkollore dhe në procesin e teknologjisë moderne, për të përmirësuar procesin organizativ të të mësuarit. Po ndjehet nevojë e madhe që arsimi dhe diplomat univerzitare të garantojnë një bazë të fortë për suksesin e studentëve në mardhënje pune dhe aktivitetet të ndryshme kulturore e shkencore.

Në mes të shqiptarëve ka një qarje të madhe, mes arsimimit e edukimi në aktivitete praktike rreth tregut të punës, që ndikojnë në mundësit e punsimit të të rinjëve të cilëve u mungon përvoja e punës. Për këtë arsye është e rëndësishme, që studentët të përfshihen në aktivitete praktike që tu mundësojnë përvetësim të njohurive të reja, të cilat atyre u mundësojnë të jenë më konkurent në tregun bashkohor të punës. Krahas kësaj edhe notat e studenteve duhet ta kenë një pasqyrë më serioze në përfitimin e aftësitësive dhe shkathtësive qu u kërkohen në tregun e punës. Ka edhe shumë gjepura që gjenden në pejszhin kulturor, edukativ, arsimor e shkencor që meritojnë të eliminohn sa më parë nga aprovimi i tyre, që u ka kaluar afati i përdorimit që ka kohë.

I juaj mësuesi Isë

28. 10. 2024

Memetika është një koncept që merret me studimin e memeve, të cilat janë ide, sjellje, stile ose praktika që përhapen, për të mirë ose për të keq, brenda një pejsazhi kulturor. Ato janë të ngjajshme me mënyrën, se si viruset përhapen, por në vend të infekcioneve biologjike, memet përhapen përmes komunikimit dhe ndërveprimit social. Dr. Pol Marsden PhD, psikolog i konsumit, duke e lidhur Memetikën me infektimin shoqëror, sugjeron se mënyra si ide dhe informacione që përhapen në shoqëri, është e ngjajshme me përhapjen e smundjeve të ndryshme.

Kjo do të thot se disa ide mund të “infektojnë” individët dhe grupe të caktuara, duke ndryshuar mendimet, bindjet, besimet, pikëpamjet dhe sjelljet e tyre në mënyra të ndryshme. Pra, memet dhe infektimi shoqëror janë dy aspekte të një procesi të ngjajshëm, ku informacioni dhe ideja përhapen dhe ndikojnë në shoqëri. Memetika, shkurt shprehur është studim i memeve. Meme është një njësi e informacionit që përhapet nga një përson në tjetrin, apo grupe sosh, zakonisht përmes komunikimit dhe pejsazhit kulturor të cilit i takojnë. Kjo përhapje mund të përfshij ide, besime, sjellje ose praktika të ndryshme, të mira ose të këqia, që shpërndahen në një shoqëri të caktuar.

Termi memetika u prezantua nga Richard Dawkins në librin e tij “The Selfish Gene” përkthyer në shqip ” Gjeni Egoist” në vitin 1976, ku ai e përdori për të përshkruar mënyrën, se si ideja e një meme mud të përhapet dhe evoluaon, në mënyra të ngjajshme me përhapjen e geneve. Pra, memetika shqyrton se si këto meme ndikojnë në pejsazhin tonë kulturor dhe në sjelljen e individëve, grup sosh e sjelljen e një shoqërie në tërsi dhe si ato mund të ndryshojnë dhe të përshtaten me kalimin e kohës.

Shkurt shprehur, memetika është një fushë që merret me mënyrën, se si informacioni dhe ideja përhapen dhe ndikojnë në shoqëri, duke i parë ato si një lloj “virusi” kulturor.

I juaj mësuesi Isë

25. 10. 2024

Ndijimi, përceptimi, termi, nocioni, analiza, sinteza, analogjia, gjykimi, kritika e konkludimi, janë procese mendore thelbësore, që i ndihmojn shumë përfitimit dhe zhvillimit të njohurive e shkathtësive tona, të cilat na mundësojnë të bëjmë shqyrtimin në detaje të pjesëve të informacioneve, na mundësojnë ti bashkojmë elementet e ndryshme të tyre, për të krijuar një kuptim të ri, na ndihmojnë të bëjmë lidhjet e krahasimet midis ideve të ndryshme, na ndihmojnë të vlerësojmë përmbajtjen e ideve dhe informacioneve që i kemi hulumtuar, ku në bazë të atyre ideve që i kemi përvetësuar, nxjerrim një konkludim më të arsyeshëm.

Proceset mendore të përmendura më lartë, kontribojnë në mënyrë të rëndësishme e të efektshme, në formimin e mendjes dhe në rritjen, zhvillimin e përsosjen e aftësive tona analitike, kritike, sintetike e krahasuese, pa të cilat procese mendore, nuk ka kurfar efekti pozitiv, angazhimi ynë gjatë jetës.

Shpëndarja e njohurive dhe shkathtësive të mendjes sonë përmes kanaleve të ndryshme informative dhe përmes tubimeve ku organizohen debate të ndryshme, është një mënyrë shumë efektive që këto aktivitete të krijojnë mundësi të reja për të ndarë ide dhe për të diskutuar mbi nevojat e ndryshme të njerzëve mes një shoqërie, duke u mundësur atyre të mësojnë nga njëri tjetri dhe të zhvillojnë një ndjenjë të fortë bashkpunimi. Ky veprim, jo vetëm që i rritë, i zhvillon dhe i përsos njohuritë tona, por ndihmon gjithashtu edhe në ndërtimin e mardhënjeve më të mira ndërpërsonale, mes shoqërisë shqiptare, të cilat dita ditës po keqësohen, në vëndë që të përmirësohen, të zhvillohen e të përsosen.

I juaj mësuesi Isë

Të gjitha reagimet:

3

23. 10. 2024

Tek ne si individ, ekzistojnë dy botë të brendëshme, e ndritshmja dhe e errta. Atë që e përkrahim më shumë do të na mbizotroi. Po e përkrahem botën e errtë tek ne, ajo i referohet më shumë aspekteve negative të nytyrës njerëzor, si egoizmit, zilisë, xhelozisë, urrejtjes, përqarjes, hasmëris, vëllavrasjes dhe pushtetit ndaj tjerëve. Këto janë ndjenja dhe sjellje negative që mund të çojnë në veprime të dëmshme ndaj vetëvetës dhe ndaj tjerëve, duke bërë botën më të errtë dhe më të ndërlikuar, e cila sjellë pasoja të mëdha tek ne, e tek bota mes të cilës jetojmë, duke e bërë atë më të errtë e më të ndërlikur për njerëzimin.

Nëse e përkrahim botën tonë të ndritshme, ajo përfshinë vlerat, si dashuria, mirësia, empatia apo rrespektimin e ndjenjave, dëshirave, vullnetit dhe nevojave e ndihmës ndaj tjerëve. Këto janë aspekte të ndritshme të botës sonë shpirtërore, që ndihmojnë në ndërtimin e lidhjeve të forta dhe krijimin e një shoqërie më të ndjeshme, më mbështetëse, më humane, sociale, morale e më kombtare. Si bota errtë si ajo e ndritëshme, janë pjesë e natyrës sonë njerëzore. Cilën ta favorizojmë prej tyre, mbizotron brenda botës sonë, të errtë apo të ndritshme.

Është mëse e rëndësishme të kuptohet se të dyja anët, e mira ose e keqëja, apo e errta dhe e ndritëshmja, janë të pranishme në natyrën njerëzore. Ndikimi i tyre varet, se cilën prej tyre e zgjadhim dhe e favorizojmë, si individ, familje, si kolektivitet dhe si shoqëri. Nëse e favorizojmë të errtën do të na mbizotroi errësira, nëse e favorizojmë të ndritshmën apo të mirën njerëzore, do të na mbizotëroi e ndritshmja apo e mira. Duke promovuar sa më shumë vlera të ndritshme, ndihmojmë ndriqimin më të madh të anës së errtë dhe krijojmë një ambient më pozitiv në mesin tonë familjar, kolektiv, shoqëror e kombtar.

Është në menqurinë tonë ta favorizojmë sa më shumë ndriqimin e botës sonë, që të mbizotroi mbi botën e errtë që e posedojmë, apo ta eliminoi fare prezencën e errësirës, në mesin e shoqërisë sonë.

I juaj mësuesi Isë

21. 10. 2024

Shumë thellë ka depërtuar përqarja mes shqiptarëve, duke i përdor rregullat e pejsazhit tonë kulturor, që u ka kaluar afati i përdorimit, dekada e shekuj më parë. Këto rregulla, në vëndë që të vihet në diskutim përdorimi i tyre, me afat të skaduar, ato ende po gjallërojnë natyrshëm në pejsazhin tonë kulturor, duke thelluar përqarjen mbi baza partiake, fetare dhe regjionale në mesin tonë shoqëror.

Sa e kobshme e sa e dëmshme për shqiptarët dhe për paraardhësit tanë Ilir ishte imponimi i dhunshëm e gjenocidal i politikave të krishterimit katolik e ortodoks dhe islamik! Edhe më i kobshëm u bë ky imponim, kurë kaloj në bindje e në përdorim praktik të jetës së shqiptarëve dhe paraardhësve tanë ilir, ku në thelb të kësaj bindje ishte urrejtja, hasmëria, përqarja e vëllavrasja.

A nuk është e kobshme edhe tani për ne shqiptarët të përdoret kjo bindje e rregullave të pejsazhit tonë kulturor, edhe pse u ka skaduar afati i përdorimit dekda e shekuj, të jetësohet dhe të matrializohet bindja fatale e ndarjes së martesave mes shqiptarëve mbi baza fetare, ku shqiptarët e besimit krishten katolik, martohen me vajzat e të njëtit besim fatar, jo edhe me vajzat shqiptare të besimit krishten ortodoks dhe me vajzat shqiptare të besimit islam musliman.

Kjo e keqe e madhe dhe fatale, njëjtë përdoret edhe në martesat e djemëve dhe vajzave shqiptare të besimit ortodoks dhe djemëve dhe vajzave shqiptare të bisimit islam musliman, në vënd që të ndodh e kundërta, sepse jemi një popull, kemi një gjak, një gjuhë, një kulturë , zakone të përbashkta dhe kemi një teritor të përbashkët të Gadishullit Ilirik.

Kjo përqarje u mboll mes nesh nga pushtuesit tanë, që të na bindin përmes kulaqit e kërbaqit, të na sundojnë më gjatë e më lehtë, si të përqarë mes veti mbi baza fetare, partiake e regjionale. Edhe pse kaluan 20 shekuj me radhë, kjo mortaj përqarëse mbi baza fetare, partiake e regjionale po vazdon me agresivitetin dhe arrogancen e vetë shkurtëpamese mes shqiptarëve, në vend që të ndodh e kundërta dhe e mbara mes nesh! I juaj mësuesi Isë

17. 10. 2024

Gjatë rritës sonë, gjatë edukimit e shkollimit na thonin: ” Bota është ashtu s’iq është dhe jeta, duhet jetuar brenda botës. Përpiquni të keni një jetë të bukur familjare, të argtoheni, të kurseni para. Kjo është një jetë e kufizuar. Vazhdojnë edhe një mori thënjesh e porosi se si duhet, ne të veprojmë gjatë jetës”. Por sipas Stiv Xhobsit: ” Jeta mundë të zgjërohet më shumë, kurë zbuloni se çdo gjë rreth jush, që ju e quani jetë, është ndërtuar nga njerzë jo më të zgjuar se ju dhe ju mund ta ndryshoni atë. Ju mund të ndikoni mbi të… Sa po ta mësoni këtë, kurrë nuk do të jeni më të njëjtët”

Gjatë kohës kur unë rritesha, edukohesha në familje, edukohësha e arsimohësha në shkollë, prindërit e familjarëtë e gjërë, farefisi, edukatorët dhe mësimdhënësit, që ta promovonin idenë e rritjes dhe zhvillimit më të mirë, gjatë edukimit dhe arsimimit, na preferonin, se ata që janë të zgjuar e talent, zgjedhin të studjojnë inxhinjeri, avokaturë dhe mjekësi, tjerët janë të detyruar të marrin çka u mbetet, duke i nënvlerësuar gabimisht profesionet tjera mëse të nevojshme për shqoqërinë, mes të cilës jetojmë, të cilat profesione kanë mundësi të njëjta të ofrojnë kushte të volitshme gjatë jetës, nëse merremi me to shpirtërish e mençurisht.

Nëse jo, asnjë profesion nuk ka vlerë vetëvetiu. Duhet punë, përkushtim, vullnet, dëshirë e dashuri, të japin fryte e vlera të rëndësishme profesionet e ndryshme gjatë jetës. Këtë e ka dëshmuar koha. Secili profesion me të cilin merremi, duhet t’ia vëjmë në diskutim vlerat e rregullave të tij, për të kuptuar prezencën e vlefshmërisë së rregullave që dalin nga ai profesion. Për të kuptuar se u ka skaduar koha e përdorimit apo jo, e atyre rrgullave që i përdorim gjatë jetës, për ti realizuar synimet tona që ia kemi vuar vetit ti realizojmë dhe ti jetësojmë në jetën e pejsazhit tonë kulturor, shkencor, historik, human, moral, social e kombtar.

Rregullave që u ka skaduar afati i përdorimit, duhet larguar sa më par nga pejsazhi ynë kulturor, rregullave që su ka skaduar afati i përdorimit, vazhdohet përdorimi i tyre.

I juaj mësuesi Isë

11. 10. 2024

Përdorimi i rregullave të arta sjellë shumë dobi në pejsazhin tonë kulturor, në përmirësimin e nivelit të edukatës, diturrisë, kulturës, humanitetit, moralit, ndjenjave shpirtërore e emocionale dhe aftësive, shprehive e shkathtësive të ndryshme profesionale tek individi, familja, kolektivi, shoqëria e tek kombi në përgjithësi.

Përdorimi i këtyre rregullave gjatë organizimit të proceseve të ndryshme jetësore, derisa të sjellin dobi të mëdha për pejsazhin tonë kulturor dhe derisa të përmirësojnë nivelin e edukatës, diturisë, kulturës, humanitetit, moralit, emocioneve dhe ndjenjave shpirtërore dhe derisa të zhvillojnë aftësitë, shprehitë dhe shkathtësitë e ndryshme profesionale tek individi, familja, kolektivi, shoqëria e tek kombi në përgjithësi, vërtetë, vazhdojnë të qëndrojnë edhe mëtej, si rregulla të arta në pejsazhit tonë kulturor.

Përdorimi i rregullave të arta gjatë jetës, që i posedon pejsazhi ynë kulturor, nxisin respektin, empatinë dhe bashkpunimin mes individëve, duke ndihmuar në krijimin e një shoqërie, një familje, një kolektiviteti më harmonik, më tolerant, më bashkpunues, më të ngrohtë e më solidar në mes veti. Rregullat në fjalë inkurjojnë individët të shohin përtej interesave përsonale dhe të mendojnë për mirëqenjen e të tjerëve, duke kontribuar në zhvillimin e një kulture më të qëndrueshme në pejsazhin tonë kulturor dhe më të ndjeshme shpirtërisht.

Nga ana tjetër, dëmet që i sjellin xhepurat e këtij pejsazhi përfshijnë në vete rritjen e egoizmit të pasocializuar matrial, ku individët fokusohen vetëm në përfitimet e tyre përsonale, duke injoruar nevojat dhe ndjenjat shpirtërore të tjerëve. Dëmet e përdorimit të xhepurave në fjalë, sjellin edhe ndarje, përqarje, urrejtje, hasmëri e vëllavrasje mes antarëve të një shoqërie, sidomos të shoqërisë shqiptare. Sjellin edhe mungesë të madhe empatike, duke e bërë më të vështirë për njerëzit, të krijojnë lidhje më të fortë autentike dhe të ndihmojnë e përkrahin njëri tjetrin. Kjo e keqe e madh po përhapet mes shoqërisë shqiptare, si një virues shkatërrues i unitetit, zhvillimit e përparimit të shqiptarëve, duke na orientuar drejtë humnerave të ndryshme falimentuese. I juaj mësuesi Isë

09. 10. 2024

Është mëse e rëndësishme të shohim përtej kufijëve të pejsazhit tonë kulturor dhe traditave që na rrethojnë, duke nënkuptur se duhet të jemi të hapur ndaj ideve dhe përspektivave të reja, me synimin që ti kalojmë idetë që naj ofron pejsazhi ynë kulturor i përditshëm, të cilave u ka skaduar koha që të përdoren edhe mëtej për nevojat tona gjatë jetës. Ky hap i rëndësishëm mund të nxis rritjen dhe zhvillimin përsonal, profesional, kulturor dhe shkencor, mund të nxis rritjen e zhvillimin familjar, kolektiv, shoqëror dhe rritjen e zhvillimit human, social, moral e kombtar.

Rregullat e pejsazhit tonë kulturor, të cilat na flasin, se si duhet ta organizojmë jetën, shumicës prej tyre u ka skaduar afati i përdorimit dhe nuk ofrojnë zgjidhje të suksesshme gjatë relizimit të dëshirave tona, që ia kemi vuar vetit si qëllim kryesor, përkundrazi na sjellin pengesa për të ecur më tutje, sipas kërkesave të kohës bashkohore dhe shkaktojnë izolim e mbyllje në vetëvete, me paoja të mëdha drejtë zvillimit e përparimit përsonal, profesional, kulturor e shkencor, drejtë zhvillimit familjar, kolektiv, shoqëror e kombtar në përgjithësi.

Derisa të aftësohemi si individ, si familje, si kolektivitet, si shoqëri e si komb, të bëjmë dallimin e rregullave të pejsazhit tonë kulturor, shëndetësor, edukativ e arsimor, juridik e shkencor, që u ka skaduar koha, krahasuar me ato rregulla që ende i përballojnë kohës me vlerat e tyre, gjatë aplikimit në organizimin e proceseve të ndryshme jetësore, do ta pranojmë me dashje e pa dashje stagnimin dhe izolimin si komb, si shoqëri, si kolektivitet, si familje si individ dhe si profesionist nëpër lëmij të ndryshme shkencore, historike, artistike, kulturore, filozofike e në lëmij të ndryshme të shkencave ekzakte. I juaj mësuesi Isë

28. 09. 2024

Urtësia e kësaj thënje nënkupton se veprimet tona mund të pasojnë me të mira apo me të kqija. Nëse bëjmë vepra të mira, do të hasim në gjëra të mira gjatë jetës sonë, nëse bëjmë gjëra të këqija, nuk pritet që të përjetojmë gjëra të mira. Kjo thënje e lartë përmendur thekson rëndësinë e veprimeve tona të mira dhe ligësinë e veprimëve tona të këqija.

Dallimi kryesor mes atyre që bëjnë vepra të mira dhe atyre që bëjnë vepra të këqij, është në pasojat dhe në ndikimin që këto veprime kanë, tek vetja jonë dhe tek tjerët, mes të cilëve jetojmë. Veprimet e mira që i bëjmë, shpesh sjellin lumturi, harmoni dhe ndihmë për ne si individ e familjar dhe për të tjerët, ndërsa veprimet e këqija shkaktojnë dëme, konflikte dhe mund të sjellin edhe pasoja të shumta negative mes nesh dhe mes rrethit ku jetojmë.

Për secilin individ dhe për shoqërinë në tërsi, është e rëndësishme të jemi të vetëdijshëm për veprimet tona dhe efektet që ato kanë në jetën e përditshme dhe në mjedisin që na rrethon. Mungesa e vetëdijsimit për dobitë dhe dëmet që i sjellin veprimet tona, për ne përsonalisht, për familjen, për shoqërinë dhe për kombin në tërsi, sjell degradim, stagnim, izolim dhe shkatërim individual, familjar, shoqëror e kombtar. I juaj mëuesi Isë

26. 09. 2024

Thënja në fjalë përfshin një mesazh thelbësor të respektit dhe nderimit ndaj njëri tjetrit. Në këtë kontekst kurë një përson nderon ose trajton me respekt një tjetër përson apo edhe shumë tjerë, ky veprim konsiderohet si një aktë i nderimit edhe ndaj Zotit. Kjo thënje nënkupton, se respekti dhe nderimi ndaj njëri tjetrit mes njerzëve, është një mënyrë për të shprehur respektin dhe nderimin edhe ndaj Peëndisë.

Kjo thënje në epiqendër e ka inkurajimin e nderimit mes njerzëve, respektin, mirëkuptimin, tolerancën, bashkpunimin, solidaritetin dhe dashurinë, si mënyra për të shprehur nderimin edhe ndaj Perëndisë. Në të kundërten e saj mosrespektimi, mostoleranca, mos solidariteti, jo bashkpunimi dhe jo dashuria, i jep mundësi djallit të ulet këmbkryq në kokat e akterëve të tillë , duke stimuluar përqarjen, hasmërinë dhe vëllavrasjen në kokat e tyre.

Bukur shumë është e mbushur shoqëria shqiptare me individ që në kokat e tyre është ulur këmbkryq djalli e gjadalli, duke i stimuluar ata me urrejtje, me përqarje, me xhelozi, me hasmëri dhe me vëllavrasje, mbi baza fetare, politike e regjionale. Djalli e gjadalli, individët në fjalë i frymëzon edhe në korrupcion, në nepotizëm në krim të organizuar ekonomik, shëndetësor, arsimor, juridik dhe i frymëzon edhe në kapjen e shtetit, gjykatave, prokurorive, organet e mbajtjes së rendit e rregullit mes shoqëris son dhe kapjen e shtetit për qëllimet e veta përsonale. I juaj mësuesi Isë

24. 09. 2024

Kjo thënje e urtë e Naim Frashërit ka një domethënje të thellë që lidhet me përsonat, të cilët janë tepër egoistë dhe matrialistë. Thënja në fjalë, sugjeon se ata që tregojnë një imazh të fortë, të madh dhe të rëndë, në të vërtetë kanë një mendje të vogël dhe të lehtë si pendla shpezësh. Po ashtu kanë emocione të shpejta reaguse, të cilat ia marrin tërsisht pushtetin e arsyes individëve mendje lehtë. Kurë marrin valë emocionet struket në një qoshe arsyja, kurë bie poshtë vrulli i tyre, ndriqojnë vëndet e errta rrezet e arsyes.

Kjo thënje nënvizon edhe përsonat që janë shumë të fokusuar në pamjen e tyre të jashtme dhe në pasjen e gjërave matriale, zakonisht kanë një mungesë thelbësore të ndërgjgjësimit dhe të kujdesit për tjerët. Kjo kategori njerëzish mund të jenë të varur prej imazhit dhe pasurisë së tyre, duke harruar tërsishtë solidaritetin dhe ndihmen ndaj tjerëve. Shkurt shprehur, përsonat egoistë dhe materialistë, që shfaqin një imazh të fortë dhe të rëndë janë mendjelehtë dhe u mungon ndërgjegjësimi për të tjerët.

Kategoria e këtyre njerëzve, nuk shohin përtej nevojave dhe sfidave të komunitetit dhe tjerëve, mes të cilëve jetojnë, ata preferojnë të jetojnë në një botë të mbyllur ku vetja dhe përfitimet përsonale janë prioritet kryesor. Mungesa e ndërgjegjësimit për tjerët dhe mendjelehtësia shoqërohet me një nivel të lartë të individualizimit dhe pa aftësisë për të kuptur nevojat dhe sfidat e tjerëve. Sa shumë vuan shoqëri jonë prej këtyre mangësive pa të cilat ska zhvillim e përparim individual, familjar, kolektiv, shoqëror e kombtar.

I juaj mësuesi Isë

22. 09. 2024

Kjo thënje e autorit në fjalë, nënkupton përsonin që punon vetëm për të përfituar përsonalisht, i cili nuk e qanë kokën për ti ndihmuar tjerët, pos plotësimit të interesave të tij të ngushta. Pra autori në fjalë, përshkruan egoistët dhe të pangopurit fare, në kuptimin e plotë të fjalës. Kjo thënje pasqyron edhe rëndësinë e ndarjes së pasurisë me tjerët dhe rëndësinë e ndihmës për të varfërit, që të rritet e të përhapet solidariteti e ndihma sa më shumë mes njerëzve.

Shumica e njerzëve punojnë vetëm për vetën e tyre për shkak të individualizimit të theksuar dhe konkurencës në shoqëri. Kjo sjellje mund të jetë rezultat i një fokusi të madh në arritjen e suksesit përsonal dhe po ashtu pasurisë përsonale, duke lënë pas dore solidaritetin dhe ndihmën ndaj tjerëve. Në shoqërinë tonë shqiptare ekzistojnë bukur shumë kategori të tilla njerëzish, që fokusohen vetëm për plotësimin e interesave të veta dhe rritjen e pasurisë së tyre përsonale.

Në karakterin dhe në përsonalitetin e tyre disa individ mund të jenë më të përqëndruar në arritjen e qëllimeve përsonale më shumë, se sa në arritjen e qëlimeve kolektive e kombtare, sepse janë më pak të ndjeshëm ndaj nevojave kolektive e shoqërore, edhe pse nuk mund të ekzistojnë pasuritë e tyre pa konsumin shoqëror dhe kolektiv. Kjo sjellje egoiste, mund tu shkaktoi atyre mungesë bashkpunimi dhe solidariteti me të varfurit dhe me komunitetin në përgjithësi, ku si paoj mund të shkaktohet falimentimi i bizneseve të egoistëve në fjalë nga konkurenca e altruistëve të pasur në treg. I juaj mësuesi Isë

20. 09. 2024

Thënja e urtë në fjalë, tregon përsonin i cili është i pasur matrialisht i eukuar dhe i ditur, që nuk shfaq arrogncë ndaj tjerëve me asnjë lloj qmimi për pasurinë e tij që ka, përkundrazi është modest dhe i gatshëm tu dal në ndihmë tjerëve që kanë nevoj për solidaritetin e tij. Ndërsa pjesa tjetër e kësaj thënje, tregon përsonin e varfur për nga pasuria, të cilit i mungon edhe edukata e dituria, mund të bëhet orrogantë ndaj tjerëve, duke e ngritur kokën lartë për arrogancën e tij që po ua shfaq atyre.

Shpeshëherë arroganca shfaqet edhe tek të pasurit edhe tek të varfërit, për shkaqe të ndryshme. Tek të pasurit arroganca mund të vijë nga ndjenja e superioritetit ndaj tjerëve për shkak të pasurisë së tyre, duke i bërë ata të ndjehen si më të rëndësishëm ndaj të varfurve. Me një fjalë të pasurit, i përqmojnë tjerët që kanë më pak pasuri se përsoni në fjalë dhe sillen me mendjemadhësi ndaj tyre.

Në anën tjetër, tek të varfërit, arroganca mund të shfaqet si një mënyrë për tu mbrojtur nga ndjenjat e poshtërimit dhe për të kompensuar mungesën e pasurisë materiale me një sjellje arrogante ose supeioriteti emocional ndaj të pasurve. Arroganca e të varfërve ndaj të pasurve shfaqet për bindjen e tyre, se të pasurit rrëmbejnë nga të gjitha anët të varfërit përmes tregtisë së pasurive me qmime të larta ndaj tyre. I juaj mësuesi Isë

18. 09. 2024

Vërtetë, të pasurit që nuk ndihmojnë të varfërit janë si druri që nuk jep fruta. Kjo thënje e urtë sugjeron se, pasuria nuk është e vlefshme nëse nuk përdoret, edhe për të ndihmuar të tjerët. Vërtetë pasuria që nuk përdoret për ti ndihmuar tjerët, mbetët si druri që nuk prodhon fruta dhe i cili nuk sjellë kurrfar dobie për nevojtarët. Kjo thënje e urtë thekëson rëndësinë e përdorimit të pasurisë dhe burimeve tjera për të ndihmuar dhe kontribuar në shoqëri, aq sa marrim prej saj edhe të japim.

Në të shumtën e rasteve, të pasurit nuk e përdorin mjaftushëm pasurinë e tyre për tu ndihmuar tjerëve. Shpeshherë fokusi i tyre është në rritjen e pasurisë përsonale dhe nuk i kushtojnë mjaftushëm vëmendje ndihmës së nevojshme për të vaefurit. Kjo thënje e urtë e poetit tonë Naim Frahëri, e përshkruan pikërisht këtë mungesë të përdorimit të pasurisë nga të pasurit, për tu sjellë ndihmë e dobi sado pak të varfërve.

Kurë të pasurit fokusohen më shumë në rritjen e pasurisë së tyre përsonale, e lënë pas shpine dhe në harresë fare, tu ndihmojnë të varfërve. Kjo sjellje e dobtë ndaj solidarizimit me të varfërit, mund të shkaktohet nga mungesa e ndërgjegjësimit për nevojat e tjerëve, nga lakmia për të fituar akoma më shumë, apo nga mungesa e ndjenjës së përgjegjësisë shoqërore. Është me rëndësi të madhe që të pasurit të kuptojnë se, pasuria e tyre mund të përdoret në mënyrë të dobishme për të ndihmuar dhe për tu solidarizuar me komunitetin dhe të varfërit në nevoj.

Është dobsi e ligësi shpirtërore, emocionale, morale, humane dhe kombtare e kastës së të pasurve, që fokusohen vetëm në shfrytëzimin e komunitetit, mes të cilëve e ushtrojnë biznesin, e jo edhe solidarizimin me ta, ku e lyp nevoja! I juaj mësuesi Isë

16. 09. 2024

Sipas kësaj thënje të urtë të autorit në fjalë është e rëndësishme të shfrytëzohet sa më mirë koha dhe të ecësh në përputhje me kërkesat e saj, sepse koha nuk të pret, ajo e vazhdon rrugën e saj, pa u merakos fare, ecish ti apo jo në përputhje me kërkesat e saj, e përdorish apo jo ate me efikasitet dhe vendosmëri për të mirën tënde, për të mirën familjare, shoqërore e kombtare.

Një mënyrë efektive të përdoret koha për favore përsonale, familjare, shoqërore dhe kombtare, është të organizohemi mirë dhe të përcaktojmë prioritetet në kohë.

Në familje mund të përdorim kohen duke ndarë momente cilësore me antarët e familjes, duke i ndihmuar ata në detyrat e tyre, duke shfaqur dashuri e mbështetje për ta dhe duke krijuar ambient sa më të ngrohtë e dashamirës në mesin familjar.

Për favore shoqërore, mund të angazhohemi në aktivitete bamirëse për ti ndihmuar ata që kanë nevoj për përkrahjen tonë në komunitet, mes të cilëve jetojmë. Të marrim pjesë në përpjekje që sjellin përparim të ndryshëm shoqëror e kombtar. Në nivel kombtar, mund të përdorim kohën tonë për të edukuar vetën mbi qështje të rëndësishme kombtare, për të marr pjesë në iniciativa qytetare dhe për të kontribuar në zhvillimin e vëndit tonë në mënyrë më konstruktive dhe më pozitive.

Duke përdorur kohën në këto mënyra dhe mënyra tjera konstruktive, mund të sjellim ndryshime pozitive në jetën tonë përsonale, familjare, shoqërore, kombtare dhe më gjërë. I juaj mësuesi Isë

14. 09. 2024

Kjo thënje sipas bindjes sime sugjeron se, një përson i cunguar, që nuk ka dituri dhe edukatë, është vërtetë si një dru i thatë dhe i papërpunuar, i cili nuk jep fryte dhe nuk vlenë të përdoret për asgjë. Mungesa e edukatës dhe diturisë tek njeriu, e bënë atë më pak njeri, më pak të vlefshëm për vetën e tij, për familjen, për shoqërin dhe për kombin në tërsi.

Kjo thënje e urtë e poetit tonë të madh, i drejtohet përmes këtij mesazhi edhe shoqërisë, familjes, shkollës, mësuesëve të saj, politikanëve të shtetit dhe intelektualëve të kulturës dhe shkencës të cilët e bartin barrën kryesore për edukimin dhe arsimimin e gjeneratave të reja, të kenë kujdes të shtuar dhe angazhim të përkushtuar në edukimin dhe arsimimin e gjeneratave tona, që të mos mbeten pa edukatë e dituri të mjaftushme sipas kërkesave të kohës dhe tregut bashkohor.

Sipas bindjes sime përsonale mesazhi në fjalë i poetit tonë të dashur Naim Frashëri, po has në vesh të shurdhët të shoqërisë sonë, politikanëve, intelektualëve, familjes, shkollës dhe mësuesëve, që nuk po e bëjnë realitet sa e si duhet për gjeneratat tona mesazhin e poetit tonë të madh Naim Frashëri, edhe pas kalimit të një shekulli kohë! Sado i dhembshëm ky konstatim për mua, besoi edhe për dashamirët e kombit, po e paqyron një ralitet të hidhur rreth kësaj qështje! I juaj mësuesi Isë

12. 09. 2024

Sipas mesazhit të kësaj thënje të urtë, është e rëndësishme ta njohim sa më mirë vetëvetën për të kuptuar thellësishtë esencën dhe vlerën tonë individuale. Çdo gjë e rëndësishme dhe e vlefshme që ka vlerë gjithëpërfshirëse është e lidhur me vetëdijen dhe identitetin tonë si qenje njerëzore dhe si pjesë e pandashme e gjithësisë në përgjithësi.

Kjo thënje e qmueshme thekson rëndësinë e vetëdijës së vetëvetës dhe njohjes së thellë të identitetit tonë për të arritur në thelbin e vlerave që i posedojmë të cilat kanë rëndësi të madhe të përdoren në organizimin e proceseve të ndryshme që ia kemi vuar vetit si qëllim jetësor. Gjithësia përfaqëson thelbin ose vlerën esenciale të një sendi ose koncpti, thelbi dhe vlera e çdo gjëje është e lidhur me vetëdijen dhe identitetin e njeriut si qenje e vetëdijshme shoqërore.

Njeriu në këtë kontekst, është qendra dhe burimi i kuptimit dhe vlerës së gjërave që ekzistojnë në botë. Kjo thënje thekson rëndësin e vetëdijes së individit dhe rolin e tij në intepretimin dhe kuptimin e botës së brendëshme të tij dhe botës së jashtme që e rrethon, pra gjithësinë.

Vlera më e madhe që mund ta posedoi njeriu, është njohja më përsëafërmi e më e thellë e këtyre vlerave që gjenden brenda nesh, si pjesë përbërëse e gjithësisë. I juaj mësuesi Isë

10. 09. 2024

Kjo thënje e urtë e autorit në fjalë thekëson rëndësinë e punës fizike për shëndetin e trupit dhe nevojën për zhvillim intelektual që mundëson mirëmbajtjen e shëndetit mendor dhe ekuilibrin e tij me fushat tjer të shëndetit. Kjo thënje sugjeron që për të ruajtur shëndetin fizik, është e rëndësishme të punohet dhe të aktivizohet trupi nëpërmjet punës dhe aktiviteteve tjera fizike.

Ndërsa për të ruajtur shëndetin mendor dhe për të zhvilluar mendjen, është e nevojshme të mësojmë gjëra të reja, të ecim përpar në trend me kohën përmes njohurive tona dhe ta zhvillojmë sistematikisht shëndetin tonë fizik, intelektual, emocional, shpirtëror, moral, social, human, kulturor e kombtar, jo të presim gjendjen alarmante që pastaj të intervenojmë me medikamente për ta sanuar sado pak gjendjen a pakënaqshme në shëndetin tonë.

Kjo thënje nënvizon dukshëm lidhjen mes aktivitetit fizik dhe shëndetit të trupit, si dhe mes zhvillimit intelektual, emocional, shpirtëror dhe shëndetit mendor. Drejtëpeshimi mes këtyre fushave shëndetësore është mëse i domosdoshëm dhe kërkon një vëmendje të shtuar, sepse pa këtë drejtë peshim, është e pa mundur të ecim përprara në mënyrë efektive dhe të jetojmë denjësisht, siq i takon me të vërtetë qenjëve të vetëdijshme njerëzore.

Sa e si e kemi bërë realitet ne shqiptarët, mesazhin e kësaj thënje të urtë të poetit tonë Naim Frashëri, e cila na është drejtuar një shekull më parë…?

I juaj mësuesi Isë

07. 09. 2024

Kjo thënje e urtë e Naim Frashërit në brendinë e sajë e ka mesazhin e vet për ne, edhe nëse hasim në sfida gjatë rrugtimit tonë drejtë realizimit të qëllimëve që ia kemi vuar vetit obligim dhe detyrë parësore, ia vlenë doemos të shkelim mbi gjemba dhe ti përballojmë denjësisht dhembjet gjatë shkeljes mbi to, sepse tejkalimi i tyre shpaguhet me realizimin e qëllimeve tona gjatë jetës.

Fqinjët tanë sllavo- grek, jo rrallë herë nëpër histori i kanë shtruar rrugët tona me gjemba, edhe tani po veprojnë ashtu, që të na sfidojnë realizimin e idealeve në mbrojtje të atdheut, lirisë, drejtësisë, zhvillimit e përparimit tonë, edhe pse jetonim e gjallëronim dem baba dem në trojet tona autoktane të Gadishullit Ilirik.

Megjithë ate nuk i kemi tejkaluar me suksese sfidat që naj kurdisëshin pushtusit lattino-romak, heleno-bizantin, turko-aziatik dhe sllavo-ortodoks, ku fqinjët tanë pushtues i themeluan shtetet e veta në trojet tona të Gadishullit Ilirik, me ndihmën e Europës, e cila përherë është treguar dhe po tregohet edhe tani e njëanshme kundër interesave kombtare të shqiptarëve, e pro interesave të fqinjëve tanë pushtues sllavo-grek. I juaj mësuesi Isë

“Shiko faqebardhë të rrosh, e përpiqu të bësh mirë dhe çdo njeri të shikosh, të padëm dhe të lirë”. N.F

Sugjerimi i kësaj thënje të urtë e filozofike dhe humane, na drejtohet neve, që ti shohim gjërat në një mënyrë më pozitive dhe të përpiqemi të bëjmë mirë për të gjith, duke i shiquar tjerët me një sy të pastër, korrekt, pa lajka e të lirë. Kjo thënje në fjalë, inkurajon sjelljen tonë pozitive, inkurjon ndihmën ndaj tjerëve, bashkpunimin me ta,tolerancën, respektimin, mirëkuptimin, dashurinë dhe ndërgjegjësimin tonë sa më të thellë, që të jetojmë faqebardhe e me nderë.

Nëse e pyesim vetën sa po rrojmë faqe bardhë e me nderë, sa po i shohim gjërat në mënyrë pozitive, sa po përpiqemi të bëjmë mirë për të gjithë, sa po i shiqojmë tjerët me një sy të pastër, korrekt e pa lajka, pas një shekulli e ca dekada të këtij sugjerimi të Rilindasit tonë të madh Naim Frashëri, vërtetë mbetët për të dëshiruar bukur shumë, që ta korigjojmë vetën e ta ndryshojmë për të mirën tonë, për të mirën e tjerëve, kombit, atdheut dhe për të mirën e shtetit i cili është fituar me gjakun e dëshmorëve, të cilët kanë ra për lirinë tonë dhe për mbrojtjen e atëdheut!

Nëse pyesim,s a i ka bërë realitet për nxënësit, thënjet e urta e filozofike të Naimit shkolla shqipe dhe mësuesit e sajë?. Sa i ka frymëzuar nxënësit tanë e sa po i frymëzon, me mesazhin e këtyre thënjeve të urta, që të mësohen ata të rrojnë faqebardhë e me nderë, t’i inkurajon me sjellje sa më pozitive, t’i inkurjon ata tu ndihmojnë tjerëve, të bashkpunojnë me ta, t’i inkuraon për tolerancë, respekt, mirëkuptim, dashuri mes veti dhe ndërgjegjësim sa më të thellë të tyre?

Edhe për këtë realitet që është prit e pritet ta bëj shkolla shqipe dhe mësuesit e saj, mbetet shumë për tu dëshiruar, edhe pas një shekulli e tri dekada që kanë kaluar, kurë autori në fjal naj ka sugjeruar thënjet e urta e filozofike! I juaj mësuesi Isë

“Koha po shkon e më s’kthehet, njeriu i zi gënjehet”. N.F

Koha vërtetë shkon përpara e nuk kthehet mbrapa, ndërsa përsoni i cili është i pa ditur apo i pasigurt në vetëvetën mund të jetë i dëmshëm duke gënjyer. Në këtë kontekst thënja e urtë për të cilën po flitet, përshkruan rëndësin të jesh i sinqertë dhe i ndershëm në jetë, sepse koha nuk ndalon për të pritur që dikush të bëhet më i sinqet ose më i mirë.

Mungesa e diturisë, edukatës, pa siguria në vetëvetën, mungesa e sinqeritetit, ndershmërisë dhe vetëgënjeshtra apo ti gënjesh edhe tjerët, nuk të japin mundësi të ecish në trend me kohën dhe të hyn në valle së bashku me ta, të cilët zhvillohen, ndryshojnë e përparojnë sipas kërkesave të kohës.

Në nderin dhe në menqurinë tonë është të mos gënjehemi me xhepura, të cilave u ka skaduar koha dhe nuk i shërbejnë askujtë për të mirën e tyre gjatë jetës. Fatkeqësisht ende po gjallërojnë nëpër kokat tona xhepurat, të cilave u ka skaduar koha vite, dekada e shekuj me radhë. I juaj mësuesi Isë

“Mos e lerë punën për pastaj, çdo kohë ka punën e saj”. N.F

Ky mesazh i Naim Frashërit përmes kësaj thënje të urtë sugjeron rëndësinë e kryejes së detyrave dhe përgjegjësive në kohë të duhur, pasi secila kohë ka momentin e vetë për ta krye një punë. Kjo thënje thekson rëndësinë e organizimit dhe planifikimit të rregullt për ti krye punët me sukses dhe për të shmangur pritshmëritë dhe vonesat që pengojnë të kryhen ato me rregull.

Është e rëndësishme të theksohet se punëve duhet tu japim përprësi të cilat janë më urgjente e më të rëndësishme të kryhen, krahasuar me ato që mund të jenë më pak të rëndësishme, duke i identifikuar e klasifikuar ato sipas rëndësisë së tyre që kanë. Ne duhet të sigurohemi që koha dhe burimet tona të përqëndrohen në atë punë apo detyrë që kanë më shumë ndikim dhe vlerë për arritjen e qëllimeve tona.

Nëse nuk i organizojmë dhe planifikojmë punët sipas rëndësisë së tyre, mund të hasim në vështirësi gjatë përfundimit të detyrave me sukses. Duke mos i dhënë përprësi detyrave që kanë më shumë rëndësi dhe ndikim, rrezikojmë që të humbaim kohë në punë të vogla dhe të mos arrijmë qëllimet kryesore. Organizimi dhe planifikimi i detyrave apo punëve sipas rëndësisë së tyre, ndihmon në përmirësimin e efikasitetit dhe arritjen e suksesit në mënyrë më efektive. I juaj mësuesi Isë

“Mos e qesh fatzin, se e ç’nderon njerin. Mos zë në gojë asnjë njeri, përveç se me mirësi”. N.F

Thënja e parë e urtë e autorit në fjalë sugjeron të mos tallemi me fatin e zi të dikujt, sepse ky veprim përpos që është shumë i ultë, mund të shkaktoi edhe turp tek përsoni fatëzi.

Ndërsa thënja e dytë, nënkupton që nuk duhet të flasim për të keqën e dikujt, por të sillemi me mirësi dhe respekt ndaj tyre, duke treguar gadidhmëri që të solidarizohemi me ta, tu dalim ndihmë atyre që tu ndihmpojmë ti kapërcejnë krizat momentale, sepse edhe ne mund të provohemi me situata të tilla gjatë jetës.

Rrallë shpëton njeri apo hiq gjatë jetës, që nuk sprovohet me të liga, i cilli ka nevoj për solidaritetin e tjerëve për ti tejkluar ato. Këtë dukuri secili prej nesh duhet ta rikujtojm vëmendshëm sepse jemi shumë të ndërvarur në mes veti. I juaj mësuesi Isë

“Fajet e tua po ti mendosh, njeri kurr s’do të qortosh”.N.F

Kjo thënje e thellë dhe e urtë na përkujton neve që nuk duhet të ngutemi në gjykimet tona ndaj të tjerëve, e cila na sugjeron, se në vend që të akuzojmë të tjerët për gabimet apo fajet e tyre, duhet të reflektojmë mbi vetën tonë që mos jemi të gatshëm të qortojmë pa u menduar mirë, kjartë e sinqerisht, sepse edhe ne nuk jemi të përkryer e pa gabime.

Pra kjo thënje e urtë thekson rëndësinë e vetëreflektimit dhe kujdesit të shtuar në mardhënjet me tjerët, që mos ti prishim ato pa shkas, duke u udhëhequr nga urrejtja, inati dhe xhelozia, të cilat pasqyrojnë brendinë tonë që e kemi humbur shpresën dhe besimin në vlerat tona, në mundësitë dhe zotësit për të konkuruar me vlera e jo me antivlera në raport me tjerët.

Ne si popull, nxitojmë apo jo, jemi ferr e të argumentuar kurë i gjykojmë tjerët dhe a i përmbahemi thënjes së urtë të Naim Frashërit? Nëse jo, ku na qon kjo veti e ultë njerëzore dhe sa shtrejtë e kemi paguar këtë vetij si komb shqiptar? I juaj mësuesi Isë

“Gruaja duhet të jetë më e edukuar se burri, sepse fëmijët së pari nga nëna e marrin arsimimin dhe edukimin”. N.F

Në pejsazhin tonë kulturor, ideja që gruaja duhet të jet më e edukuar se burri është një temë e diskutueshme. Disa njerzë mund të argumentojnë se një nivel i lartë i arsimit tek një grua mund të sjellë një ndryshim pozitiv në familje dhe në shoqëri, duke kontribuar në përmirësimin e kushteve të jetesës së të gjithë antarëve të familjes.

Ndërkohë, të tjerë mund të shohin barazi të plotë në arsimim midis gjinisë dhe besojnë se të dy partnerët duhet të kenë mundësi të barabarta për të arritur një nivel sa më të lartë të edukimit. Çështja e edukimit dhe rolit të tij në një mardhënje është një temë komplekse dhe varion në varësi të kulturës, besimeve dhe vlerave individuale.

Sipas mendimit tim, kjo barazi në pejzazhin tonë kulturor len për të dëshiruar shumë, sepse ende qëndrojmë largë kuptimit të koncepcionit të barazis së gruas me burrin ne shqiptarët. I juaj mësuesi Isë

“Gjuha kombin e bashkon dhe e ndriçon, e nxjerr nga errësira, shpirtin e mendjen e lartëson, vetitë i zbukuron, vetëdijën e lulzon, vëllazërinë e shton dhe miqësinë e shumëzon”. N.F

Përmes gjuhës njerëzit e shprehin vlerën e rëndësinë e unitetit, mirëkuptimit, tolerancës, bashkpunimit dhe humanizmit e solidaritetit dhe dashurisë mes veti. Përmes saj mundësohet ndriqimi i mendjes, ngritja e vetëdijes dhe edukatës, lartësimi e fisnikërimi i shpirtit dhe mendjes. Përmes saj lartësohen e zbukurohen vetitë e mira dhe vetëdia e një kombi. Përmes gjuhes shtohet vëllazërimi e bashkimi mes një kombi e mes njerëzve të botës dhe shumëzohet miqësia.

Anasjelltas përmes gjuhes, mund të ndodh edhe e kundërta e asaj që u përmend në thënjen e urtë të Naim Frashërit, sepse gjuha, shpërndan edhe helm, urrejtje, përqarje, hasmëri e vëllavrasje mes njerzëve, mes shqiptarëve, mes antarëve familjar e mes popujve të botës. Gjuha shpërndan xhelozi, mendjemadhësi, fyerje, përbuzje, amoralitet, banalitet e veti tjera të liga që e thelllojn errësirën në kokat e njerëzve të botës.

Gjuha e një kombi është mjeti kryesor për ruajtjen e traditave, historisë dhe kulturës së tij, duk e bërë atë një element thelbësor në qëndresën dhe zhvillimin e tij.

Lum ai përson, ajo familje dhe ai popull që gjuha e tij është e mbarsur, më shumë me shprehje e vetij të mira, e mjer ai përson, ajo familje dhe ai popull që gjuha e tij është e mbarsur, më shumë me shprehje banale e vetij të kqija! I juaj mësuesi Isë

“E mira të lartëson, e liga të turpëron”. N.F

Kjo thënje e urtë e autorit në fjalë, është një shprehje që vjen nga pejsazhi kulturor i traditës shqiptare, e cila nënkupton se sjellja e mirë dhe veprimet pozitive e ngrisin imazhin dhe vlerën tënde në syt e të tjerëve. Ndërsa sjellja e kundërt jo e mirë, të bënë të ndjehesh i turpëruar, nëse ke sado pak turp dhe të zvoglon vlerën tënde në shoqëri, nëse ke sado pak vlerë.

Këto dy thënje të urta, të Rilindasit tonë, paralajmrojnë opinionin shqiptar e më gjërë, se cilat sjellje ua ngrisin imazhin dhe vlerën e tjerëve, që i bëjnë të krenohen me to, e cilat ua ulin imazhin dhe vlerën e tyre, që i bëjnë të ndjehen të turpshëm?!

Athu tek cilat sjellje bëjnë pjesë shqiptarët, më shumë tek sjelljet që ua ngrisin imazhin dhe vlerën e tyre, apo tek ato që ua ulin? I juaj mësuesi Isë

“Gruaja është mëmë e fëmijës, është zonjë e shtëpisë dhe kreui i shoqërisë”.N.F

Gruja është vërtetë dhe duhet të konsiderohet e të respektohet si mëmë e fëmijës, zonjë e shtëpisë dhe kreui i shoqërisë për shkak të rolit të rëndësishëm dhe ndikimit të sajë në familje dhe shoqëri. Si nënë ajo është përgjegjëse për kujdesin dhe edukimin e fëmijëve, duke ofruar dashuri, mbështetje dhe udhëzim për ta. Në shtëpi ajo është përgjegjëse për organizimin dhe mirëqenjën e familjes. Ndërkohë, si pjesë e shoqërisë ajo mund të luajë një rol të rëndësishëm në promovimin e vlerave dhe normave të mira në komunitet. Kështu, këta tituj e role të femrës që i përmendëm më lartë tregojnë rëndësinë dhe ndikimin e gruas në strukturën familjare dhe shoqërinë në përgjithësi.

A i kemi ofruar kushte të volitshme e të barabart, si familje dhe si shoqëri femrës shqiptare, që ti kryej përgjegjësitë e saj si duhet e sa më profesionalisht mes kombit shqiptar…? I juaj mësuesi Isë

“Sa e vlerësoni kombin tuaj, aq ju vlerëson një i huaj”. N.F

Atëherë sipas kësaj thënje të urtë të Rilindasit tonë Naim Frashëri, po i bie, se ne shqiptarët, vequar disa prej tyre, pak e paskemi vlerësuar kombin tonë nëpër periudha të ndryshme historike e pak po e vlerësojmë edhe tani, që na kanë vlerësuar e po na vlerësojnë kaq pak të huajt, sidomos Europa! Këto vlerësime aspak të drejta e aspak të mëshirshme e humane dhe aspak njerëzore nga të huajtë, sidomos nga Europa, që u doli krah e po u del fqinjëve tanë pushtues sllavo-grek ortodoks, në dëm të kombit shqiptar dhe në dëm të teritoreve të tij, po dëshmohen edhe tani! I juaj mësuesi Isë

“Për të korrur duhet mbjellur, për të trashëguar duhet punuar”. N. F

Çka e sa po mbjellim ne shqiptarët, për të korrur dhe sa po punojmë për të trashëguar? E kemi kuptuar ne apo jo, thellësinë filozofike të kësaj thënje të urtë Naimjane? Nëse e kemi kuptuar, atëherë pse jemi ende të varfur? Po korrim fryte apo therra e barishta të egra nga farat që kemi mbjellur? Po trashigojm më shumë të mira apo të kqia, nga punët që po i bëjmë? I juaj mësuesi Isë

“Një vepër e mirë e prindërve, vlen më shumë sesa një mijë fjalë të tyre”. N.F

Kjo thënje e urtë nga poeti ynë i dashur Naim Frashëri, vlenë shumë, jo vetëm për prindërit, por edhe për intelektualët, politikanët, klerikët fetar dhe gjithë qytetarët e shoqërisë shqiptare e më gjërë. Pra veprat flasin më bindshëm e kuptohen më lehtë, sesa mija fjalë të politikanëve, intlektualëve, klerikëve fetar, prindërve dhe qytetarëve shqiptar, që shpesh i përdorin fjalët si maskë për tu duk sa më mirë para publikut e para familjarëve. “Nga fjala e thënë dhe puna e bërë, në mes ekziston një Det i tërë”, popullore. Sa shumë e gënjejmë vetën dhe tjerët përmes fjalëve të mira, në dëm të veprave të mira! I juaj mësuesi Isë

“Ai që me brumin e vuajtjes u gatua, Zemrës shpresë dhe durim iu dhurua”. N.F

Po ne shqiptarët, çfarë po i dhurojmë zemrës…?!

“Gjithë gjuhët t’i mësoni po shqipen mos e lini. Mirësitë e Shqipërisë i mbani, mos i harron”. N.F

Jemi afër apo largë ne shqiptarët, për ta bërë realitet këtë mesazh të Rilindasit tonë të madh…?

23. 07. 2014- ripostim

A i thon kësaj lakmie pushtuese, barbare që e përjetuam ne shqiptarët e shumë popuj tjerë shekuj me radhë, a i thuhet civilizim evropian e botnore, apo pushtim e shkatrrim antinjerëzor?! Cfar ka kjo botë politikanësh, klerikësh fetar, që në emër të Zotit, politikës e në emër të popullit, po i pushton, devalvon e po i shkatrron vlerat më të mëdha njerëzore?! Cili është morali i tyre, që flasin në emër të politikës, në emër të Zotit dhe të popullit per parime e zhvillim njerëzor dhe për ngritje morale, kulturore, humane e njerëzore, edhe pse në esencë fjalimet e tyre janë të mbushura me urrejtje, fanatizëm, përqarje, hasmëri, vëllavrasje, pushtim e shkaterrim në masë?!

Athu kanë moral klerikët fetar dhe politikanët shtetnor vendor, rajonal e ndërkombtar, ta mbrojne nderin, integritetin, të vërtetën, paqen dhe lirine njerezore, apo nuk kane fare nderë e integritet dhe po i shkatrrojn ato në të gjithë globin, siq ka dëshmuar e po dëshmon edhe sot koha, për të bëmat shkatërruese të tyre?!

Cili ishte e na qenka synimi i selisë së shejt në Vatikan, selisë së shejt në Athinë, në Moskë e në Beograd, selisë se shejtë ne Stamboll dhe politikanëve e politikave të tyre, që Kosovën tonë martire e quajn tokë të shejt Serbe?! Mos vallë ta mbrojnë Kosovën e shqiptarët, si popull i lashtë që ka jetuar e jeton në trojet e veta, den babaden, terito që dikurë quhej Dardani, zemër në I L I R I, kur në ballkan nuk kishte malazez e mal të Zi, nuk kisht serb e Serbi, as grek e Greqi dhe as maqedon, por zote te kesaje toke ishin mbreterit Ilir, BARDHYLI, AGRONI, GENTI, ILIRI, TEUTA e shumë e shumë mbretër tjerë, që ia mbronin nderin Ilirise dhe popullit të saj, apo e kanë qëllimin këto seli të “shejta” apo seli pushtuese, ta shkatrroi fare e ta pushtoi këtë vënd e këtë popull, s’ic e kanë pushtuar e shkaterruar më parë?!

Cili ishte synimi i Turqise që na sundoi për pes shekuj me radhe, ta mbroj këtë popull apo ta shkatërroi e pushtoi, qe arrnaut na quente më parë?!

Këto pyetje i bëra për hirë të simpatizantëve shqipfolës, të pushtusëve tanë latino-romak, greko-bizantin, sllavo-odtodks e turko-aziatik, që të mendojn pak, nëse kanë mundësi dhe aftësi të mendojn, se çfarë po thojne, po shkruajn e çfarë po bëjn dhe ujt në mulli të kujt po e qojnë, duke e ndarë e përqare kombin tonë, në drejtime e sekte fetare dhe në parti politike, gjithnjë duke e akuzuar njëri tjetrin, me nofkat fyese, her si” klysh” e here si “zagar”, here si “dhelpnak” e here si “tradhtar” dhe nofka tjera të shumta fyese.

Runa o Zot prej lakmisë pushtuese të klerikeve fetare dhe politikanëve pushtues e politikaneve kuisling që bashkpunojnë me pushtuesit! Jepu mend simpatizantëve të tyre qe të shohin pak më drejtë e më njerëzisht, që mos të qesin shkumë e zjarr nga goja kundër njëri tjetrit, kundr vëllai vllaut dhe kundër njereëzimit në përgjithësi!

Lexuesi im i dashur mos prano të kesh lakmi pushtuese, përqarëse, fyese, shkatërruese dhe vrastare, pa marr parasysh a je klerik fetar, a je politikan apo simpatizant i te dy palëve. Të lutem duaje popullin tënd me cdo kusht e mbi cdo gjë, duaje atedheun, kombin dhe lirin, nëse është nevoja edhe jetën ta dhësh për te, sepse pa to askush nuk mundet të ket jetë të lumtur e të dintetshme! I juaj mësuesi Isë

10. 06. 2020-ripostim

Kryekrimineli Goran Rakiq e ka hequr flamurin e Shtetit të Kosovës nga zyra e vetë, edhe pse ishte i zgjedhur zavendëskryeministër i kryeministrit Avdullah Hoti në qeverinë e Kosoves, ai punonte pa rreshtur sëbashku me qtnikët e kriminelët tjerë të listes serbe, kundër shtetit e kundër flamurit të Kosovës dhe kundër aprovimit të gjuhes shqipe në pjesën veriore të saj.

Nuk më mbetët gjë tjetër, pos ti drejtohem popullit shqiptar me pyetjen: edhe çka duhet me i ndodhe më tepër Kosovës, shtetit të saje, flamurit, popullit, presidencës, qeverisë dhe parlamentit, që të ndërmarrin masa për mbrojtjen e autoritetit dhe sovranitetit të shtetit, ligjet, kushtetuten, institucionet e tij, flamurin dhe mbrojtjen e teritorit të tij, i cili është larë me gjakun e dëshmorëve dhe me gjakun e jetën e mijave viktimave të pafajshme, e 20 mij gra e vajza të dhunuara nga fallangat qetnike ushtarako-policore serbe, që të mos nderhyjn bandat kriminale vrastare qetniket e gjenocidale serbe, në organizimin e rendit të brendshëm shtetnor, i cili është rregulluar me kushtetutën multietnike të Kosoveë?!

Ne shej shqetesimi e revolte nga përqmimi që po i bëhet Kosovës, shtetit e popullatës së sajë nga qetnikët serb, e sidomos nga zavendeskryeministri, kryeçetiniku Goran Rakiq, po i paralajmroi ata intelektual që kanë paradispozita dhe janë të gatshëm ta mbrojnë me çdo kushte nga “stigmatizimet” e “etiketimet” qeverinë Hoti, për të bëmat e të palarat e saj në ballë me kryeministrin Koti, e cila është përcaktuar me dashjen e sajë për vetëstigmatizim, vetetiketim, vetnënshtrim, vetposhtrim dhe vetevareshmeri ndaj çetnikeve serb, në ballë të të cilëve qendron kryeqetniku Goran Rakiq sëbashku me bandat kriminale qetnike të listës serbe!

Kjo kastë banditësh e kriminelësh, busollë orientuse e kishin dhe e kanë Beogradin dhe kryekriminelin Vuçiq, që ta shkatërrojnë sa më parë shtetin e Kosovës, kushtetutën e saj, flamurin dhe gjuhen shqipe, sipas direktivave të Vuçiqit, të cilët veriun e Kosovës dhe Kosovën në tërsi e konsiderojnë si pjese të Serbisë.

Kjo dukuri fatkeqe që po i ndodh Kosovës, nuk ka të bëj fare me etiketimet e stigmatizimet, siq pretendojnë mbrojtësit e qeverisë së tanishme jolegjitime të Hotit, por ka të bëj me realitetit e hidhur që po e përjeton Kosova jonë Martire. I juaj mësuesi Isë

22. 05. 2024

Pasardhësit e atyre që se bënë Shqipërinë, po vazhdojnë ta zhbëjnë edhe këtë copëz që na ka mbetë! Fjala e thënë dhe vepra e bërë është e pandashme, për ata që e duan atdheun dhe popullin e vetë, edhe nëse u kushton me qmimin e jetës, siq ishte mes tyre filozofi ynë i dashur Ukshin Hoti. Për pasardhësit e atyre që se bënë Shqipërinë, fjala e thënë dhe vepra e bërë e tyre , në mes e kanë një Det të madh apo një Oqean, siq fjalët e kryeministrit të Shqipëris që i tha para mërgatës shqiptare në Greqi.

Populli thot: ” Mos u besoni kurrë fjalëve që thuhen nga goja e tjerëve, por besonju veprave që i bëjnë ata, sepse veprat ua qjerrin maskat atyre që fshihen e maskohen prapa maskave të veta. Sa shumë fjalë të mira thuhenë në opinion e sa pak vepra të tilla bëhen në realitet! Të rrallë janë ata që fjalët dhe vepratë e tyre janë të pandashme në jetë, për ti bërë realitet. Sa shumë i duhen atdheut, popullit dhe shtetit, ata që fjalët dhe veprat e tyre janë të pandashme gjatë jetës dhe bëhen realitet! Por pak kemi të tillë!

Tani po e bëjë një pyetje publike për opinionin tonë shqiptar: Tu besojmë apo jo, fjalëve që i thojnë liderët politik opozitar të PDK-s, LDK-s, AAK-s, AKR-s dhe deputetëve të tyre apo veprave që i demonstruan praktikisht ata për dy dekada me radhë, sa ishin në pushtet?! Ti besojmë fjalëve të Edi Ramës dhe Ali Ahmetit apo veprave të tyre që po i bejnë për Shqipërinë, Kosovën, popullin e Çamërisë, popullin e Iliridës, poullin e Preshevës dhe popullin shqiptar në Podgoricë?! I juaj mësuesi Isë

11. 05. 2024

Nëse i grumbullojmë të dhënat historike dhe e analizojmë gjendjen që e përjetoi dhe po e përjeton populli ynë shqiptar, arbëror, ilir dhe çfarë ndodhi e po ndodh me atëdheun e tyre, ku jetonin ata në periudhën e perandorisë Romake, Bizantine, perandorisë Otomane dhe mbretërive sllavo-greke për 20 e më shumë shekuj me radhë, të gjitha faktet argumentojnë se, nuk kemi patur sa e si duhet dhe nuk kemi, kuptohet me pak përjashtime kohve të fundit, politikan të tillë, pos atyre që u kanë shërbyer perandorive pushtuse dhe mbretërive sllavo-greke të cilave po u sherbejnë edhe tani politikanët e sotit, duke e zvogluar sistematikisht teritorin e tokave Iliro-shqiptare!

Sllavo-grekët i kanë ndërtuar foletë e tyre dhe shtetin e vetë në trojet tona, me ndihmen e Europës plakë, Rusisë fashiste dhe perandorive pushtuse në fjalë. Ato toka të cilat dikurë quheshin “Gadishulli Ilirik”, kurse tani quhen “Gadishull Ballkanik”, për ti lënë në harresë totale, se të kujt ishin ato toka dhe kujt i takojnë realshtë. Ilirisië iu harruar emri, ndërsa kryeqendrës së sajë Dardanisë, ia ndërruan emrin, në emër“ Kosovë e Metohi”, për favore të fqinjëve tanë pushtues sllavo-grekë, përmes dinakrisë së Europës plakë e shelafe dhe fuqive tjera të mëdha, të dikurshme e të tanishme!

Patem perandor gjatë pushtimit romak e bizantin dhe gjatë pushtimit otoman, që i shërbyen këtyre perandorive, duke ia kthyer shpinën Ilirisë dhe kryeqendrës së saj Dardanisë, duke ia kthyer shpinën Arbërisë dhe Shqipërisë, të përqarë e të hasmëruar mes veti, sipas apetiteve të pushtusëve tanë në fjalë, në dëm të teritorit të Gadishullit Ilirik, në dëm të Ilirisë, Dardanisë, Arbërisë e Shqipërisë dhe në dëm të popullates iliro-arbrore- shqiptare të këtij Gadishulli, për favore të pushtuesëve tanë në fjalë dhe për favore të fqinjëve tanë pushtues sllavo-grek.

Për qudi edhe pse kaluan 2 mij e më shumë vite pushtim, burgosje, turtura, vrasje, dhunim, përzënje me dhunë nga trojet tona, nënshtrim e poshtrim të Iliro-arbroro-shqiptarëve, prap nuk jemi mbushur mend, nuk kemi mësuar nga e kaluara , nuk i kemi evituar përqarjet, hasmërit dhe vëllavrasjet mes nesh, nuk e kemi evituar tradhtinë ndaj atëdheut e popullates, të cilës i takojmë, në ballë me politikanë të korruptuar, politikanë nepotistë, politikanë që i qesin në treg pjesët e atëdheut dhe politikan organizator të krimit ekonomik, shëndetësor, arsimor e juridik dhe bashkpuntorë me pushtusit tanë, edhe më keq se politikanët e mëparshëm nëpër dekada e shekuj.

A nuk po veprojnë edhe sot politikanët tanë siq vepruan për 20 shekuj me radhë politikanët e ndryshëm të kohrave, mes veti të përqarë, të hasmëruar dhe duke stimulluar vëllavrasjen për interesa përsonale, familjare, politike dhe karieriste?! A nuk kemi edhe sot politikanë të korruptuar, nepotist dhe politikan të zhytu deri në fyt në krime ekonomike, politike, arsimore, shëndetësore dhe juridike?! A nuk kemi politikanë që nuk po rrihen e vriten mes veti mbi baza politike, korruptive, nepotiste, kriminale e çka jo tjetër?!

A nuk kemi politikan edhe sot që po qesin në treg pjesë të atdheut, që po përpiqen ta ndajn Kosovën me Shqipërin e Serbinë?! A nuk kemi politikan edhe sot që e kanë kap shtetin, gjykatat, prokuroritë, policinë për tu shërbyer interesave të tyre, a nuk kemi politikan edhe sot si dje, që po e zhvatin buxhetin e shtetit për interesa përsonale, që po i përvetësojnë paligjshëm pronat shoqërore e shtetnore, a nuk kemi politikan të cilët bashkpunojnë ngushtë me pushtuesit tanë rreth e pëprqark nesh dhe me bandat kriminale serbe?! I juaj mësuesi Isë

O2. 05. 2024

Përcjellja dhe analiza e veprimeve tona intelektuale, emocionale, morale, humane e saciale, na mundëson të koptojm se cilat veprime na mbajnë të mbërthyer e të shqetësuar gjatë jetës dhe cilat na relaksojnë, na mbushin kurajo, vullnet, dëshirë e dashuri për jetën, për punën, për edukatën, diturinë, kulturën dhe për njerëzit. Nëse këtë përcjellje ia bëjmë vetit, kuptojmë fare mire se cilat veprime po na mbajnë të mbërthyer e cilat jo, duke nau dhënë mundësia të lirohemi gradualishtë nga ato veprime intelektuale dhe emocionale, të cilat na mbajnë të mbërthuer e të tensionuar, stresuar, friksuar e në ankthë të vazhdushëm.

Nëse jemi mjaftushëm të vëmendshëm e të kujdesshëm, i zavendësojmë ato me veprime intelektuale e emocionale, që na relaksojnë, na mbushin kurajo, vullnet, dëshirë, guxim e dashuri për jetën, për vetën, për punën, edukatën, diturinë, kulturën dhe për njerëzit.

Gjatë përcjelljes, analizës, sintezës e analogjisë së veprimeve tona intelektuale dhe emocionale, shpesh e gjejmë vetën të pa aftë për ti mbrojtur premtimet, që ia bëjmë vetit për të zgjedhur e zhvilluar zakone të reja, duke iu kthyer prap zakoneve të vjetra, të cilat janë të programuar në kokat tona. Kjo pa aftësi e jona imponon shpeshherë reagime emocionalisht të pamatura, aspak racionale, here here edhe aggressive ndaj disa ngjarjeve të ckatuara të jetës, duke u ndjerë se kemi dale jashtë kontrollit të emocioneve të cilat kanë vërshuar tërë qenjen tonë.

Pa aftësia për ti marr në duarë frejtë e emocioneve, veprimeve që i bëjmë, shpeshëherë shkonë në dëm më shumë, se sa në favor të shëndetit tonë intelektual, emocional, shpirtëror, fizik e fiziologjik dhe në dëmë të zgjidhjes së problemeve të situatave tona, të cilat na sfidojnë gjatë jetës.

Po ashtu zbulojmë tek vetja se vëmendja jonë është e shpërqendruar, duke humbur kontaktin me vetën, me ngjarjet që rrethohemi, duke nau luhatur mendimet rreth të kaluarës, të ardhmes, apo duke u ndjerë plotësisht diku tjetër. E vërejmë poashtu se jemi të mbingarkuar apo të dërmuar nga mendimet e brendëshme gjykuese, duke na vështirësuar përshtatjen me nevojat tona fizike, emocionale dhe shpirtërore.

E kaluara nuk kthehet më që ta përmirësojmë, e ardhja është e pa kjartë ,se si do të na vije, andaj duhet ta kuptojmë sa më pare se, është e kotë të trazohemi mendërisht dhe emocionalisht për të ardhmen e për të kaluarën. Koha e artë që e kemi në dispozicion është e tashmja, që mund ta përmirësojmë vetën duke mësuar nga gabimet e së kaluarës.

Po su morem aktivisht e logjikishtë me të tashmen, shpesh e gjejmë vetën të mbingarkuar me telashet e së shkuarës dhe me të padishmet e së ardhmes, mbushur përplot me stress kronik, shqetësime të mëdha emocionale, me trauma e fobi nga më të ndryshmet, që e përkeqësojnë shumë shënddetin tone fizik, fiziologjik, intelektual, emocional, shpirtëror, moral, human e social dhe stagnojmë tmerrësisht rreth sukseseve tona e progresit për ti plotësuar dëshirat, synimet dhe qëllimet , që ia kemi vuar vetit si obligim jetësor.

Pos këtyre pasojave, kemi pasoja të medhe në qrregullimin e raporteve ndërnjerëzore, familjare, miqësore, profesionale, përsonale e kolektive, duke përseritur kotë të kaluarën tonë të padobishme përmes përdorimit të modeleve jetësore të cilave u ka skaduar koha, por ende janë të programuara në kokat tona.

Është në favorin tonë ti përcjellim, analizojmë, sintetizojmë dhe krahasojmë sistematikisht natyrën përmbajtësore të mendimeve, bindjeve, besimeve, pikëpamjeve dhe emocioneve tona, pa ndryshimin progresiv të të cilave, nuk ka jetë të dinjitetshme e të lumtur njerëzore. I juaj mësuesi Isë

26. 04. 2024

Abetarja e psikologjisë holistike është një testament i një qasje revolucionare ndaj mirëqenjes sonë fizike, mendore, emocionale, shpirtërore, humane, sociale, morale e njerëzore. Pra është një lëvizje përforcuse që na mëson si ti kushtohemi zhvillimit dhe përparimit sistematik të mirëqenjes sonë dhe ti përmbysim modelet negative apo xhepurat e kohës, që janë bartë nga e kaluara dhe janë programuar në kokat tona duke qëndruar këmbëkryq në sistemin nervor qendror dhe në kujtesën tonë, edhe pse u ka skaduar afati që shumë mot, të përdoren gjatë jetës.

Kjo abetare apo ky testament i psikologjisë holistike, nëse mishrohemi me te, i përmbys të gjitha modelet tona negative që i përdorim gjatë jetës, e sheron të kaluarën tonë negative dhe e kultivon tek ne një vetëvete të vetëdijshme, duke u fokusuar në mendjen, shpirtin dhe trupin tonë, që ta ndihmojmë në rivendosjen e ekuilibrit midis trupit e sistemit tonë nervor, për ti vetsheruar traumat emocionale, stresin, ankthin dhe frikërat e tepëruara, qi i bartim kotë, si një barrë e rëndë mbi supet tona gjatë jetës, duke na e shpenzuar vrullin tonë energjik për gjera të kota, të cilat i shkaktojnë trupit tonë telashe të mëdha në shëndetin fizik, psikologjik, emocional e intelektual.

Të kota mbesin testamentet e Abetarës së psikologjisë holistike, nëse ato i përvetësojmë dhe e kuptojmë vlerën e tyre që i sjellin shëndetit tonë intelektual, emocional, moral, human, social e njerëzor, nëse ato nuk i përdorim në praktikë gjatë jetës. Edhe pse ka njerzë që i kuptojnë tmetat e tyre dhe janë të vetëdijshëm për negativitetin që ua sjellin tmetat atyre, gjatë organizimit të proceseve të ndryshme jetësore, nuk kanë forcë as energji ti përdorin aftësitë dhe njohuritë e ndryshme në praktikë, që ta hedhin hapin e parë nga të diturit në të bërë. Po su respektuar ky parim psikologjik, edhe pse dijmë shumë gjëra, nuk vlejnë për ne sikur të mos dijmë asgjë!

Psikologjia holistike, është një filozofi praktike e shërimit, e cila merr në konsideratë dhe i trajton të gjitha pjesët e përsonit, si mendjen, trupin e shpirtin dhe inkurajon eksplorimin e shkaqeve të simptomave, në vend që ti shtyp ato dhe e pranon ndërlidhjen e universit me ato shkaqe simptomatike tek vetë përsoni. I juaj mësuesi Isë

17. 04. 2024

Të zbulosh për vetën çfarë bënë e çfarë nuk bënë gjatë jetës dhe ta gjesh ate, se çfarë të pëlqen e çfarë jo, pra ta gjeshë më të mirën, është menquri e madhe dhe e dobishme, për ta organizuar një jetë të begatshme, të dinjitetshme, të lumtur e miqësore mes tjerëve. Një menquri e tillë, edhe pse kërkon përpjekje të madhe e vullnet të arrihet, është domosdoshmëri e kohës për të jetuar racionalisht, njerzishtë, moralishtë, humanisht dhe kombtarisht, sipas parimeve të larta njerëzore.

Kjo vlerë e madhe dhe shumë e dobishme arrihet kurë kemi vullnet, dëshirë, guxim, qëndrushmëri, dashuri dhe kurë përpiqemi ti barazpeshojmë dhe ti ekuilibrojmë sa më sakt e sa më drejtë vlerën e emocioneve dhe vlerën e vetëdijes sonë, duke ua kuptuar vlerën thellë, drerjtë e sakt dy procesve në fjalë, që mos tu japim përparësi njërës në dëm të tjetrës. Barazpeshimi i tyre nuk u jep mundësi as njërës të mbizotërojnë njëra tjetrën, duke shkaktuar dëme të medha individuale, familjare, kolektive, shoqërore e kombëtare.

Kurë marrin valë emocionet, e rrok një tush i ftohtë arsyen, ku ajo struket në një qoshe duke ia dorzuar pushtetin emocioneve, që gurgullojnë si uji kur del prej shtratit të tij dhe rrënojnë çdo gjë që gjejnë përpara. Tu vëshë fre emocioneve, që të mos gurgullojnë si valet e lumit që del prej shtratit të tij, i jep mundësi arsyes ti menagjoi situatat problemore dhe ti zgjidh ato në favorin tonë. Kurë emocionet ngriten, bjen poshtë vetëdija, kur vetëdija gritet bien poshtë emocionet.

Krijuesi i gjithësisë i ka krijuar tek ne, vetëdijen e emocionet dhe shumë gjëra tjera në botën e brendëshme tonën, njëra pa tjetrën nuk funksionojnë, sepse dalin prej shtratit të vetë emocionet dhe rrëmbejnë e përmbysin çdo gjë që gjejnë përpara, ndërsa vetëdija struket në një qoshe, duke e dërzuar pushtetin tek dhunimi emocional, që ka dalë prej shtratit të vetë. Rrespekt, mirënjohje e falendderim për të gjithë ata që mësojnë sa më shumë rreth emocioneve dhe vetëdijës së tyre dhe rreth proceseve të shumta që i posedojmë në botën tonë të brendëshme, që tua kuptojnë sa më drejtë vlerën e tyre, që ti përdorim ato, pa abuzuar gjatë jetës me to! I juaj mësuesi Isë

25. 03. 2024

Me qenë i lumtur e kranar gjatë jetës, me asnjë kusht nuk duhet lejuar vetit avanturat e mbushura përplot vepra të liga, që u shkaktojnë dëme e shqetësime tjerëve. Vepra të liga i ka kualifikuar bota njerëzore gënjeshtrat e mashtrimet, që i bëjnë gënjeshtarët e mashtruesit, për përfitime përsonale, në dëm të atyre që gënjehen e mashtrohen, duke u besuar gënjeshtarëve e mashtruesëve. Nuk bëjnë lum kurrë në jetë dhe nuk ndjejnë krenari para botës e para Zotit, gënjeshtarët dhe mashtruesit, pos ndjenjës së turpit dhe frikës për pasojat që mund tu ndodhin nga të gënjyerit e të mashtruarit dhe nga Zoti.

Të jesh i pabesë dhe amoral në dëm të tjerëve, për dëfrime e kënaqësi rasti, manifeston ligësi, dobësi, cektësi, aspak menquri, aspak njerëzishmëri, që e posedon brenda botës tënde shpirtërore, emocionale, intelektuale, morale e njerëzore. Ai që posedon besë e moral njerëzor, me asnjë kushtë nuk ia lejon vetit këtë marre, turp e pabesi, ta ushtroi në dëm të tjerëve, përkundrazi u del në mbrojtje të dëmtuarëve, duke i udhëzuar që mos të bijnë viktimë e atyre që nuk kanë besë e moral njerëzor. Të jesh i pabesë dhe amoral, nuk do të ndjehesh kurrë krenar, pos i turpëruar dhe i frikësuar nga veprat tua të liga. Të poseosh besë e moral njerëzor, krenaria do të përcjellë gjatë gjithë jetës.

Tradhtarët, vrastarët dhe të korruptuarit janë kategoria më e ultë që bëjnë pjesë në mesin e njerëzve, ku veprat e tyre kriminale i sjellin dëme të mëdha atdheut, shtetit dhe popullit ku ata jetojnë e veprojnë. Veprat e tradhtarëve, vrastarëve dhe të korruptuarëve nuk u sjellin atyre kurrë në jetë lumturi, gëzim, rehati e krenari, pos shqetësim, anth, frikë e turp mes tjerëve. Tradhtarëve, vrastarëve e të korruptuarëve, shpesh u ka përfunduar jeta ose me vrasje, ose në burgje, pa e përjetuar lumturinë, qetësinë, rehatinë e krenarinë për asnjë qast të jetës, sepse nuk ka rehati, lumturi, gëzim e krenari, duke e dëmtuar jetën e tjerëve, duke i vrarë ata ose duke ua rrëmbyer pasurinë.

Të jesh altruist, humanist, social, moral, kombtar, atdhetar, dietar, nuk i lejon vetit kurrë, ti posedosh vetitë e egoistit, gënjeshtarit, mashtruesit, të pandershmit, të korruptuarit, tradhtarit e vrastarit dhe do të jetosh i lumtur gjatë gjithë jetës edhe krenar! I juaj mësuesi Isë

23. 03. 2024

Njeriu për nga natyra nuk është bishë e egër, kafshë, shpezë, zvarranik e as insekt. Pasi nuk qenka si i tillë, nuk i shkojnë natyrës së tij, as sjelljet e këtyre gjallesave që nuk i përngjajnë qenjes së arsyeshme njerëzore. E quditshme por e vërtetë, se edhe njerëzit disa sjellje i bëjnë shumë të egra, ndoshta edhe më të egra se sa bishat e pyllit! Për ta argumentuar këtë kualifikim aqë të rëndë për natyrën e njeriut, fatkeqësisht praktika gjithnjë e më shumë po e dëshmon, se vërtetë njeriu disa sjellje i ka më të egra, se sa sjelljet e bishave të pyllit! Kjo egërsi sjelljesh po dëshmohet në parlamentin e Kosovës dhe gjetiu, jashtë tij!

Siq ka thënë filozofi i njohur anglez Hopsi: ” Njeriu për njeriun është Ujk”! A nuk po dëshmohet praktikisht thënja e tij, edhe në ditët e sotit, se vërtetë sjelljet e njeriut kundër njeriut, qenkan edhe më të rrezikshme se sa sjelljet e ujkut dhe egërsirave tjera, ndaj gjallesave të pyllit?! Kjo nuk mohohet dot, sa do i rëndë të jet ky kualifikim për njeriun njeri, që të pranohet! Sa është njeri e sa jo një individ apo shumë sosh, besnikrisht tregon niveli i të përceptuarit, mendimit, bindjeve , besimit, pikëpamjeve dhe sjelljeve të tij, në raport me publikun, me të cilin është i rrethuar.

A nuk quhen sjelljet e njeriut kundër njerëzve, sjellje të egra ujku,, tigri, dhelpëre, ariu e sjellje tjera egërsirash të pyllit, që i masakrojnë gjallesat e pafajshme në pyllë?! Me siguri se quhen, sepse këto sjellje të egra të njeriut, shpeshherë ia tejkalojnë nivelit të egërsisë së sjelljeve të bishave në pyllë! Sjelljet amorale që i bëjnë njerëzit në dëm të tjerëve, si mund ti quajmë ndryshe, pos sjellje bishash të egërsuara nëpër pyje?! Në mesin e shoqërisë sonë, kemi apo jo njerzë amoral, mashtrues, vjedhës, rrenacak, dinak, të pabesë, kriminel, tradhtar dhe vrastar?! Këto sjellje individësh apo grup sosh, janë sjellje njerëzore apo sjellje bishash të egërsuara në pyllë?!

Si mund ti quajmë ndryshe sjelljet e fqinjëve tanë greko-sllav, ardhacak në trojet tona, pos sjellje egërsirash dhe bishash të egra nëpër pyje, që kanë kryer krim, vrasje, dhunim, terror e gjenocin kundër popullit shqiptar, i cili ka jetuar e jeton në trojet e veta të gadishullit tonë Ilirik den baba den dhe i kanë dhunuar me dhjeta e mija gra e vajza shqiptare, edhe i kanë përzën nga trojet e veta shqiptaret shekuj me radhë, që ta shlyjn nga harta e botës, kombin shqiptar njëher e përgjithmon. Si ti quajm ndryshe sjelljet e policisë dhe ushtrisë së Izraelit dhe Hamasit, që i demonstruan e po i demonstrojnë me forcë kundër popullatës palestineze e Izraelite, pos sjellje të egra bishash nëpër pyje, pa pikë morali, pa pikë humanizmi e pa pikë sjellje njerëzore në dëm të njerëzimit! I juaj mësuesi Isë

18. 03. 2024

Mos po ndodh kolonizimi i asaj lagje me kolon qetnik e terrorist serb, të ardhur nga viset e ndryshme të ish serbo-Jugosllavisë, apo po na vijnë vëllëzërit serb partizan të Lumir Abdigjikut, Memli Krasniqit, Ramush Haradinajt, Bexhet Pacollit, Abelard Tahirit, Arben Gashit dhe disa deputetëve të zëshëm në Parlamentin e Kosovës, të porositur nga liderët partiak të PRONTO- mafisë dhe PANIT, që ta zhvillojnë vëllaznim bashkimin mes shqiptarëve e serbëve në veriun e Kosovës?!

Po befasohem shumë, si nuk e quan lëndën në Gjykatën kushtetuse të Kosovës, akterët e zëshëm të PRONTO- mafisë dhe PANIT, e cila gjykatë ia dha 24 hekatar tokë kishës së Deqanit, që dikurë ishte kishë shqiptare, e pushtuar nga falangat kolonizues serbe, që ta shqyrtoi gjykata kushtetuse në fjalë, se ndërtimi pa lejen e pushtetit qendror të Kosovës, në lagjen Dielli të Zveqanit në Mitrovicën veriore, ishte i ligjshëm apo, po abuzohet skajshmërisht me ligjin e Kushtetutës së Kosovës?!

Ndoshta këta “babloka atdhetar”, nuk e konsiderojnë veprimin terrorist të bondave serbe që po veprojnë natë e ditë ta minojnë shtetin e Kosovës dhe ta terrorizojnë popullaten kosovare, më të rrezikshëm se sa veprimet e Kryeministrit Kurti, për ta mbrojtur rendin, ligjin, kushtetutën dhe popullatën multietnike të Kosovës, me shqiptarët mbi 90% të kësaj strukture popullore multietnike?! Nëse vërtetë mendojnë kështu bablokat në fjalë, i kisha lutë, sëpaku mos të flasin në Parlamentin e Kosovës, në emër të popullit shqiptar, e në emër të Kosovës e shtetit tësaj, sepse po ndjehemi të turpruar e të ternsionuar, kë e kemi patur në ballë të shtetit për 24 vite me radhë!

Si është e mundëshme për “bablokat atdhetar”, përmendur më lartë, ta konsiderojnë më të rrezikshëm veprimin e kryeministrit të Kosovës Albin Kurtit, që po vendos rend e rregull në tërë teritorin e Kosovës dhe po e mbronë ligjin dhe kushtetuten e sajë, se sa veprimet e bandave kriminale e terroriste serbe, që po e synojnë ta marrin veriun e Kosovës, ta kolonizojnë atë pjesë me kolon kriminel e terrorist, të ardhur nga viset e ndryshme të ish serbo-Jugosllavis fashite e gjenocidale, me synimin që ta minojnë shtetin e Kosovës dhe ta terrorizojnë popullatën e saj miltietnike me mbi 90% e përbër me shqiptar?!

Si është e mundëshme për” bablokat atdhetar”, përmendur më lartë, të konsiderohet më i rrezikshëm veprimi i kryeministrit Kurti, që po përpiqet ta rikthej pas dy dekadave e gjysëm që ka pushuar lufta gjnocidale e Serbisë kundër Kosovë e popullit shqiptar, atë pjesë të popullatës shqiptare, nëpër shtipitë e nëpër tokat e veta, më të rrezikshëm se sa sa veprimin e bandave çetnike terroriste serbe, që i kanë djegë e shkatërruar shtëpit e shqiptarëve dhe për dy dekada me radhë po i pengojnë ata të rikthehen në trojet dhe në shtëpitë e veta?!

Nuk më mbetet gjë tjetër të them rreth këtij problemi e problemeve tjera të shumta që e kanë rrethuar Kosovën dhe popullin shqiptar, pos ti lutem Zotit: O Allah jep mend aty ku nuk ka! I juaj mësuesi Isë

16. 03. 2024

Vlersimi i situatës sonë nga një këndëvështrim sa më objektiv, na mundëson të heqim dorë nga emocionet negative dhe të çlirohemi nga presioni i tyre, që e bartim kot mbi supet tona. Po e bëmë këtë vlerësim të situatës dhe po e pranuam si të tillë gjendjen ku ndodhemi emocionalisht e motivisht, lirshëm shprehemi se jemi të bllokuar ende, duke i shtyer ditë të tëra punët tona për një projekt me vlerë të madhe, shkaku që nuk e kemi gjetur motivimin e duhur dhe të mjaftushëm për t’ia filluar punës rreth atij projekti me rëndësi të madhe përsonale, profesionale, familjare, shoqërore e kombtare. Gjëra të tilla na ndodhin shpesh!

Ndoshta nuk e kemi akumuluar sa e si duhet dëshirën, vullnetin, guximin, motivimin dhe dashurinë që të punojmë me vendosmëri në biznesin tonë qoftë përsonal e profesional, qoftë familjar e shoqëror dhe kombtar. Ndoshta kemi ngecur e jemi bllokuar sepse nuk dijmë se qfarë po dojmë, çfarë do të bëjm e si ta organizojmë punën gjatë jetës, nëpër raste të shumta organizative motivuse e demotivues, optimiste e pesimiste, stresuese e frikësuese, që dëshmojnë praktikisht, se jemi pesimist apo optimist, aktiv apo pasiv, Kurë ndjehemi të bllokuar i dramatizojmë gjërat, më shumë se sa ka nevojë dhe shpërqëndrohemi nga qëllimi kryesor, duke u frikësuar se nuk do tia dalim qëllimeve që ia kemi vuar vetit si detyrë.

Kritika ndaj vetës nuk na motivon por na demotivon.”Dhemshuria për vetën ka rezultuar përherë, të jetë më efektive për motivimin tonë”. “Ndjenjat na shërbejnë të na thojnë diçka, spse emocionet tona janë mënyra, se si reagon mendja dhe trupi ynë. Pra janë paralajmrues, se ne duhet të ndryshojmë diçka nga situata, në të cilën gjendemi. Nëse jemi në situatën që na mungonë motivimi, ndoshta do të thot se ne duhet:

-“të qartësojmë se çfarë dojmë në jetë, -të mbarojmë punët e paprfunduara, -të rregullojmë ambientin ku jetojmë, -të përqendrohemi në atë që na pëlqen ta bëjmë, -të largohemi nga aktivitetet që na shpërqëndrojnë, -të largojmë njerëzit toksik nga jeta jonë, -të kujdsemi më shumë për vetën dhe të qetësohemi”, sepse nuk është nevoja të mbajmë tërë peshën e botës mbi supe, peshë e cila është jashtë zonës së ndikimeve tona. I juaj mësuesi Isë

12. 03. 2024

Ata që nuk janë të motivuar gjatë jetës, do të ndjehen të bllokuar dhe pasiv ndaj saj, mbushur përplot shqetësime, stres e ankth në vete, të bllokuar për ti krye detyrat, që e mundësojnë ndryshimin, përparimin dhe përsosjen për të ekzistuar në jetë, sa më dinjitetshëm e sa më të begatshëm. Kurë ndjehemi të bllokuar, ndodh shpesh që ti harrojmë gjërat më të rëndësishme dhe të domosdoshme për ekzistencë, duke përfunduar në shqetësime, stres e ankth, më shumë se sa duhet. Kurë shqetësimet na rriten, motivimi na ulet, veprimet stagnojnë dhe bllokohen, duke menduar më shumë sesa duhet, pa vepruar fare. Populli thot: ” bënë mendë e rri në vënd”.

Të veprojmë e mos të rrijmë në vend, duke bërë mendë, më parë duhet ti përfundojmë detyrat, të cilat i kemi shtyer për shumë kohë duke bërë mend e duke qëndruar në vend, për shkak të neglizhencës sonë. Detyrat duhet ti përfundojmë në kohë dhe sa më parë, të mbushemi me guxim, vullnet, dëshirë e dashuri, duke e rritur sistematikisht motivimin tonë dhe këmbngulësin, që ti kryejmë detyra sipas radhës, vlerës dhe sipas rëndësisë që kanë ato për ekzistencën tonë jetësore.

Nëse lindë pyetja se cilat detyra duhet krye më parë apo me cilën detyrë të nisim veprimin tonë, e pyesim vetën:1.”Çfarë detyre duhet bërë, çfarë detyre nuk kam dëshirë ta bëj dhe çfarë detyre dëshiroi ta bëj?” Ia bëjmë me di vetës obligimet që i kemi parpara, 2. Nëse e bëj një detyrë tani, realizimi i cilës do të më bëj të ndjehem i çliruar dhe i lumtur? Pra bëjmë përzgjedhjen e atyre detyrave që na bëjnë të ndjehemi të çliruar, krenar e të lumtur dhe ato detyra që nuk na motivojnë e nuk na bëjnë të lumtur, nuk na çlirojnë dhe nuk na bëjnë krenar, i largojmë nga skena, apo gjejmë rrugë tjera, për ta motivuar vetën edhe për to që ti kryejm.

Nuk duhet të harrojmë për asnjë qast se motivimin e arrijmë përmes veprimit, ndërsa jo motivimin e arrijm përmes bllokimit të veprimit, duke bërë mend e duke qëndruar në vend e me duar lidhur kryq. Të ndihesh i pamotivuar ose në depresion apo zhgënjim, nuk të bënë njeri më të keq, se sa njeriu që ishe disa ditë më parë apo disa javë kurë ishe i lumtur dhe i entuziazmuar. Jepi vetës kohë, merre me të mirë vetën dhe me ngadal. Mos e vë vetën nën presion dhe qetësohu për një kohë. Motivimi dhe jo motivime vijnë e shkojnë. Po deshëm e kemi të kjartë rrugën se si motivohemi e si demotivohemi. I juaj mësuesi Isë

09. 03. 2024

Leximi i librave që na ndihmojnë për zhvillimin dhe përparimin personal e professional, na mundëson ta zotrojmë, ta ngrisim e ta përsosim motivimin tonë e ta luftojmë demotivimin dhe bllokadën që mund ta ndjejmë në ndonjë moment të caktuar. Librat në fjalë na paralajmrojnë drejtë e sakt, kurë ndjehemi të bllokuar e të demotivuar dhe pse ndjehemi e si sillemi me tjerët dhe me organizimin e proceseve të ndryshme jetësore, në mënyrë ofanzive apo defanzive?! Librat në fjalë na paralajmrojnë kurë mendojmë më shumë se sa duhet në dëm të veprimeve tona e në dëm të motivimit, që ti vejmë në praktikë mendimet, bindjet, besimet dhe pikëpamjet, nëse nuk dëshirojmë të amortizohen ato, të programuara kot nëpër kokat tona. Kotë lexojmë libra të mirë për zhvillimin personal e professional, nëse mesazhet e tyre nuk i aplikojmë gjatë organizimit të proceseve tona jetësore e profesionale. Të vepruarit në jetë sipas mesazhit të përceptimeve, mendimeve, bindjeve, besimeve e pikëpamjeve, që i apsorbojmë nëpër librat e zhvillimit përsonal e professional, është më i dobishëm shumë, se sa të mjaftohemi vetëm me përceptimet, mendimet, besimet, bindjet dhe pikëpamjet, që i formojmë përmes leximit të librave, që na e mundësojnë zhvillimin dhe përparimin personal e profesional.

Në shumicën e rasteve të vepruarit na nxjerrë nga gjendja e demotivimit dhe bllokadës sonë stagnuse, më shumë se sa vetëm proceset e ndryshme të të përceptuarit, menduarit, bindjeve, besimeve e pikëpamjeve tona përsonale e profesionale. Dan Millman këshillon dy metoda: 1. “ përqëndro energjinë dhe vëmendjen për të mbledhur mendjen, përqëndrohu dhe afirmo energjinë tënde, largo emocionet, sidomos ato negative dhe përfytyro përfundimin pozitiv, që më në fund të marrish guximin dhe të kesh vetëbesim për të vepruar. 2. Thjesht vepro. Të ftoi që “thjeshtë të veprosh”. Të mendosh e të mos veprosh është më keq se sa të mos mendosh e mos veprosh, sepse të menduarit i vequar nga veprimi, stimulon me të madhe demotivimin dhe bllokimin e poceseve organizative gjatë jetës. Nuk duhet të harrojmë për asnjë qast se, vrullin dhe motivimin tonë e krijojmë përmes veprimit, më shumë se sa përmes mendimeve, bindjeve, besimeve dhe pikëpamjeve përsonale. Andaj duhet ta shfrytëzojmë me prioritet veprimin për ta kapërcyer bllokaden dhe demotivimin që na sfidon gjatë organizimit të proceseve të ndryshme jetësore.

Toni Robins na këshillon se:” emocioni është energji në lëvizje”. Daullja bie për ata që kanë vesh me dëgjuar dhe kokë me kuptuar. Pa lëvizur do ta humbish fare motivimin dhe do ti bllokosh proceset e ndryshme organizative gjatë jetës! “ Ngrihu mos prit dhe fillo të lëvizish trupin, bëj disa pompa boks pranë pasqyrës ose hidhu e përdridhu para saj, që ta shkatërrosh monotonin e pasivitetit personal dhe ta rikthesh prap motivimin . Bëj çfarëdolloj gjëje që të vë në lëvizje e cila e demolon bllokadën që shkaktohet nga demotivimi. Tani, shko dhe bëje detyrën. Do të jemi duke të të pritur”,Thibaut Meurisse! Detyrat dhe obligimet që i kemi për ditën e sotit nuk duhet ti lëmë për nesër , pasnesër apo pas një jave e pas një muaj, sepse pika pika mbushet pusi i demotivimit dhe bllokimit të veprimeve tona gjatë jetës. Duhet të veprojmë çdo dit e ngapak derisa të ndjehemi më të motivuar dhe të arrijmë sa më shumë qëllime, që i kemi vuar vetës dhe t’i përdorim të gjitha strategjitë, të cilat na mundësojnë ta ruajm , ta ngrisim e ta përsosim motivimin tonë personal, që na mundëson arritjen e qëllimeve tona me plotë vetëbesim.

Ndër librat më të mirë që më kan ndihmuar në zhvillimin dhe edukimin tim personal e professional janë: 1. Zotrimi i Motivimit , Thibaut Meurisse, 2. Zotrimi i Emocineve, Thibaut Meurisse, 3. Të fitosh çdo negociatë, Chris Voss me Tahl Raz, 4. Rrethuar nga Idiot, Thomas Erikson, 5. Elementi, Ken Robinson she Lou Aronica, 6. Shtat Zakonet e njerzëve të suksesshëm, Stephen R. Covey, 7. Dymdhjet regull për jetën, Jordan B. Petërson, 8. Si të sillesh me njerëzit, Dale Carnegie, 9. Si të pëmirësojmë shëndetin emocional, Oliver James, 10. Shkolla e jetës, Bruno Shimlesha, 11. Mjetet që do ti shëndrrojnë problemet tua në krijueshmëri dhe kuraj, Phil Studz dhe Barry Mighels, 12. Zgjoni gjigantin e brendshëm, Anthony Robbins e tj.

I juaj mësuesi Isë

02. 03. 2024

Tendenca për ti shtyer detyrat dhe obligimet që i kemi për nesër, pasnesër, pas një jave apo pas një muaj, nuk është shprehi e mirë por është ves i keq, sepse këto shprehi kurë përseriten kalojnë në zakone jo të mira, po ashtu zakonet jo të mira kurë përseriten kalojnë në pasione jo të mira, apo në pasione negative. Pasionet negative janë emocione shumë të forta, aq sa vështirë shlyhet programimi i tyre nga kokat tona. Pasionet negative në ballë me përtacinë, i sjellin individit dëme të pariparueshme gjatë jetës. Kujdesë me stimulusit e përtacisë dhe frikës së pa arsyeshme, që e shkatërrojnë të ardhmen dhe na e mbushin shpirtin, mendimet, bindjet, besimet, pikëpamjet dhe sjelljet tona përplot negativitet, inatë, urrejtje, xhelozi, hasmëri dhe vëllavrasje!

Obligimet dhe detyrat, shumica prej nesh i shtyjm nën justifikimin se detyra momentale është e mërzitshme dhe e vështirë. Kjo detyrë për momentin është e parëndësishme, detyra tjetër përceptohet si shumë sfiduese, detyra apo obligimi i stotit shtyhet për nesër e për më vonë, nga frika se mos po gabojmë dhe nuk po e kryejm detyrën si duhet, apo ato shtyhen vërtetë nga përtacia që na e ka kapluar trupin e mendjen. Paramendojeni detyrat dhe obligimet sikur të ishin argtuese, të rëndësishme dhe të lehta, që nuk dështojmë ti kryejm ato, asnjërit prej nesh nuk do ti shkoj mendja ti shtyej ato për asnjë qast. Nëse i shtyjmë gjërat rregullisht për më vonë gjatë jetës, dyshohet se kemi probleme me vetëvlerësimin ose na mungon disiplinimi ynë dhe motivimi.

Faktet që nuk i kryejmë detyrat dhe obligimet me kohë dhe sipas rëndësisë së tyre që kanë, krijojnë një situatë të pakëndëshme në brendinë tonë shpirtërore, intelektuale dhe emocionale, sepse të menduarit tonë fokusohet tek ato gjëra që nuk i kemi plotësuar dhe nga fakti i vërtetë që ne duhet medoemos ti kryejmë obligimet që nuk i kemi kryer, mendimet na trokasin si qekan në kokë dhe na paralajmrojnë shqetësimin tonë reth mos kryerjes së obligimeve të cilat mund të na qojnë në një situatë të vështirë, pa e kuptuar psehun e vështirësive që na humbin tërsisht edhe motivimin tonë për ti kryer obligimet me kohë, sipas vlerës e sipas rëndësisë që kanë ato për ne dhe për jetën tonë përsonale, profesionale, kolektive e kombtare. I juaj mësuesi Isë

27. 02. 2024

Të vrasish mendjen për opinionin e tjerëve do të lëndohesh shumë, sepse askush nuk mendon për vlerat tua, vujtjet, mangësitë dhe përparësit siq mendon ti për vetën. Vetja jote është më e mira në botë krahasuar me vetëvetën e tjerëve, siq është vetëvetja e secilit më e mirë në botë krahasuar me tjerët. Askush nuk na donë, respekton, mirëkupton se sa vetja jonë, atëherë humbja kohë pas opinioneve të tjerëve që kanë për ne, nuk është menquri sepse asmkush nuk ka kohë të humb kotë për vlerat , përparësitë, mangësitë, vuejtjet e mbrapametunitë tona, siq nuk kemi edhe ne të humbim kohë kotë për tjerët.

Po e morëm një shembull, se sa mendojmë, sa kohë humbim që tua kushtojmë vlerave, përparësive, mangësive, krijimtarisë e pasurisë së tjerëve, do ta shohim kjartë se shumë pak apo hiq merremi me qështjet e shokëve, miqëve dhe me qështjet e atyre me të cilët rrethohemi e bashkpunojmë. Këtë e bëjmë se nuk kemi kohë tua kushtojmë tjerëve sa vetëvetës, që të merremi me qështjet e ndryshme të tyre, të mira qofshin ato apo të këqija, sepse kemi mjaft probleme që ti zgjidhim në favorin tonë, kemi mjaftë tmeta, e vuajtje, që presin angazhimin tonë ti përmirësojmë ato. Pra shprehur shkurt nuk ia vlenë fare të humbim kohë pas opinioneve të tjerëve, sepse edhe ata nuk kanë kohë të humbin për ne.

Shumë kohë humbim duke mbrojtur imazhin tonë përsonal para tjerëve, duke bërë përpjekje ta ngrisim ate mbi imazhet e tyre. Kjo humbje kohe dhe kjo përpjekje e kotë shkonë në dëm të autoritetit dhe vlerave tona që duhet ti posedojmë për vetën dhe duhet ti rrisim e ti ngrisim ato sistematikisht për ti bërër ballë kohës dhe për të konkuruar objektivisht sipas kërkesave të tregut bashkohor. Për ndryshe imazhi i rremë që e ngrisim në apoinion me kohen shafitet për toke dhe humb si bryma para diellit. Ata që lidhen shumë pas imazhit të tyre në publik, ka mundësi që të shqetësohen më shumë se sa ka nevoj duke pritë nga publiki se po e pranojnë apo jo imazhin e tyre sipas bindjeve që kanë për vlerat e veta, apo mos po psojnë humbje të autoritetit nga kritikat që ua bëjnë publiku.

Psikologjikisht e pedagogjikisht thuhet, është mëse miri të jesh vetëvetje, jo siq të thojnë tjerët, sepse është e pamundëshme një përsonalitet e një karakter i formuar si duhet, të ndahet e të coptohet në pjesë të vogla, ashtu siq kërkojnë tjerët sipas bindjeve dhe opinionëve të tyre duke dalë një produkt i shumfisht, shumëngjyrësh dhe i pakjartë për vetëvetën e për publikun. I juaj mësuesi Isë

23. 02. 2024

Vetëdija është njëri ndër elementet kryesor të zhvillimit personal, profesional, familjar, kolektiv, shoqëror e kombtar, sepse pa vetëdije të duhur nuk mund ta ndryshojmë vetën dhe jetën. Vetëdija si process psikik është aftësi për të vëzhguar në mënyrë objektive e sistematike nivelin dhe cilësinë e përceptimeve, mendimeve, bindjjeve, besimeve, pikëpamjeve, emocioneve dhe sjelljeve tona, mes tjerëve dhe rrethit ku jetojmë. Pa e bërë këtë përcjellje dhe pa u aftësuar vetëdija jonë për këtë qëshje, kotë bëhen përpjekjet drejtë kontrollimit, korigjimit, ndryshimit dhe përsosjes së tyre sipas nevojave të kohës.

Hulumtimet e autorëve të ndryshëm kanë konstatuar se, ne në çdo kohë jemi mbi apo nën vijen mesatare të vetëdijes. Kur jemi mbi vijë, jemi të hapur, kurreshtar dhe të etur për të mësuar më shumë, kurë jemi nën këtë vijë të vetëdijës jemi të mbyllur në vetëvete dhe ndaj ideve të reja. Me pak fjalë kurë jemi mbi vijën mesyatare, jemi të vetdijshëm, ndërsa kurë jemi nën vijen mesatare, jemi të pavetëdijshëm. Pozicionin nën vijen mesatare na takon ta përmirësojmë, nëse deshirojmë të jemi të gatshëm dhe të hapur ndaj risive dhe ndaj progresivitetit. Nëse nuk deshirojmë, e dëshmojmë vetën se jemi nën vijen mesatare të vetëdijës, ku qëndrojmë të mbyllur hermetikisht ndaj risive që janë domosdoshmëri e kohës.

Sipas hulumtimeve autoriale, ne veprojmë gjatë ditës, javës, muajt dhe vitit, të shtyrë nga frika apo për të marr nga tjerët dhe të shtyer nga dashuria apo për tu dhënë tjerëve. Ne vprojmë nga frika në ato momente kurë dëshirojmë të marrim nga tjerët e jo edhe tu japim atyre sipas nevojës. Kurë veprojmë nga dashuria, qëlllimi kryesor i yni është tu japim tjerëve aq sa u marrim atyre, mos edhe më tepër, në favor të përmirësimit të jetës së tyre. Për ta kuptuar vetën se kush jemi, na mundësojnë emocionet tona pozitive apo amocionet negative, të cilat zbulojnë motivacionin tonë kryesor se, është i bazuar apo jo, në marrjen ndaj tjerëve apo i bazuar në dhënjen atyre. I juaj mësuesi Isë

15. 02. 2024

Libri që nuk ua ndriqon mendjen, nuk ua mbush zemren dhe nuk ua forcon shpirtin, vullnetin, guximin, dëshirën e dashurin për atëdheun, lirinë, kulturën, diturinë dhe edukatën lexusëve të vetë, nuk është libër, por një grumbull letrash të bardha, nxirë me shkronja të zeza.

Po më duket mua se nau kanë mbushë vitrinat e librave me grumbuj letrash të bardha, nxirë e bërë katron me shkronja të zeza, që pak kush apo askush nuk i lexon, duke zvogluar dita ditës vullnetin e lexusëve tanë për lexim, pa të cilin nuk ka dituri dhe edukatë të mjaftushme.

Uroi për krijusit tanë ta kenë parasysh shkakun e mos leximit të librave të tyre dhe shkakun e humbjes së vullnetit, dëshirës dhe dashurisë për lexim të gjeneratave tona të reja, që ta ngrisin cilësinë e librit e jo sasinë e tij, për tua plotësuar dëshirën lexusëve tanë, që ta gjejnë vetën dhe interesat e tyre në përmbajtjet e librave të shkruara nga autorët tanë të shumtë.

Në atë moment kurë krijusit i mbizotron vullneti në sasinë e jo në cilësinë e librave të krijuar, sasia e tyre e mbizotron cilësin dhe e majorizin tërsishte atë, duke ia humbur vlerën librit dhe duke ia humbur lexusit vullnetin, dëshirën dhe dashgurinë për lexim, sepse nuk e gjenë vetën lexusi në mesin e atyre librave që u mbizotron sasia e jo cilësia. I juaj mësuesi Isë

08. 02. 2014- ripostim

Kjo vetij sllavo- greko-ortodokse gjithnjë e më shume po perhapet si ideologji pushtuese, përmes akademikëve nëpër institucione të ndryshme ku punojnë ata, klerikëve fetar përmes kshave ortodokse dhe politikanëve përmes intsrumenteve shtetnore, sëbashku i shërbejn me të gjitha mjetet politikës pushtuese, poshtruse, nënshtruse, dhunuse, terroriste e gjenocidale kundër popujve me të cilët rrethohen, sidomos kundër shqiptarëve.

Kjo vetëdije e tyre drejtuar ndërdijes së vetë sllavo-greko-ortodokse, rrenjet i ka në pushtime të kahmotshme e deri në ditët e sotit, që janë dëshmuar e po dëshmohen nga të gjitha anët e botës, duke shkelur e nëpërkëmbur barbarisht e marrëzisht, parimet univerzale dhe virtytet njerëzore.

Në këtë nëpërkëmbje barbare, përbuzje, urrejtje, dhunë, terror e gjenocid, kundër popullit shqiptar, i ka rrënjët ideologjia politiko-fetare, kulturoro-historike dhe propaganda sllavo- greko-ortodokse kundër. shqiptarëve!

Këto vetij qoroditës sllavo-greko-ortodokse kundër shqiptarëve janë ushtruar e po ushtrohen edhe sot para syve të botës, me stimulimin dhe përkrahjen e Europës, e cila i coptonte tokat tona, që ti shpërblej ardhacakët sllavo-greko- ortodoks për hatër të Rusisë. Fatkeqësisht kohëve të fundit edhe me përkrahjen e SHBA-ve

Vetëdija dhe ndërdija sllavo-greko-ortodokse lindë, ushqehet, rritet, zhvillohet, mburret e krenohet mbi pushtimin e popujve, sidomos popullit shqiptar mbi masakrat ndaj tyre, mbi dhunimin e perqmimin, mbi genjeshtrat e mashtrimet, mbi grabitjet e plackitjet, mbi padrejtesite dhe mbi forcen qe e ushtrojne ndaj tjerëve e sidomos ndaj shqiptareve. Me një fjalë vetëdije e ndërdije kryekput, pa u mbështetur për asnjë qast në parime univerzale njerezore, në përmbatje plotesisht e pamoralshme.

Për këtë vetëdije e ndërdije sllavo-greko-ortodokse është për ti ardhur keqë botës së civilizuar njerezore e posaqerishtë Europes plake, që para syve të sajë po ushtrohen e po jetësohen barbarizmat më të ulta pushtuese, terroriste e gjenocidale, që në essencë e kanë masakrimin, nënshtrimin, përuljen, poshtrimin, asimilimin dhe gjenocidin e popujve me të cilët rrethohen e sidomos ndaj popullit shqiptar.

Ku është ndërgjegjëja e Europës, ka apo nuk ka fare ndërgjegje ajo për këto krime njerëzore që janë bërë e po bëhen kundër shqiptarëve, para syve të saj, me stimulimin dhe përkrahjen e sajë?!

Dhelpnia e vetëdijes dhe ndërdijes sllavo- greko-ortodokse pa kurfar parimi etiko-njerezor, ka shkuar aqe large qe para botës ta paraqes vetën si viktime mbi gjakun e popujve, sidomos mbi gjakun e shqiptarëve që vete e kanë shkaktuar dhe te perligj vetën si viktimëpa kurrfar te drejte, e viktimën ta shpallin fajtore, për ti arsyetuar pushtimet e uzurpimet e trojeve dhe tokave te tyre e sidomos tokat e shqiptarëve.

Këto klithma e këto kukama kudo që u ipet rasti sllavo-greko-rtodokseve, derdhin lotë korkodilli, se edhe Kosova jone e dashur dhe martire, na qenka, “tok e shejte serbe dhe djep ku ka linde e eshte rrite serbo-sllavizmi ortodoks”. Për çudi kjo teze fashiste shqiptare po zen vende në mbarë botën sllavo-ortodokse, pak përjashtime dhe tek një pjesë e botes perëndimore dhe Europës plakë e shelafe.

Shih për këtë, se si u merren tokat personale shqiptareve me bekimin e Europes, qe ato toka tua bejne prone kishave ortodokse te cilat kane qene produkt i pushtimeve romako-bizantine qe nga koha e pushtimit te Ilirise ne gjysmen e pare te shekullit te pare te eres sone, kryesisht viti 49 i shekullit te pare, kur para pushtimit te ketyre trojeve nuk kishte sllave e as Serbi, nuk kishte romak e as turqi dhe nuk kishte katolicizem, ortodoksizem dhe islamizem, por kishte Iliri e Ilirizem.

Të gjitha keto izma perpos ilirizmit, i morem me dhunë pas pushtimeve që na u bene për 20 e me shume shekuj me radhe. Për këtë fare nuk i bëhet vonë Europës, sepse është dashuruar marrëzishtë pas pushtimeve të shqiptarëve nga sllavo-grkët ardhcak në Gadishullin ILIRIK!

Eshte per tu befasuar se edhe sote e kesaje dite sikur shekuj me pare, etika e klerikeve sllavo-ortodoks ne parim eshte e bashkuar me politiken e pushtimit te cilet e marrin guximin qe edhe lutjet fetare te cilat i bejne ne emer te Zotit neper kishat e tyre ortodokse, per synim i kane vazhdimisht pushtimet, uzurpimet, mashtrimet, perqarjet ne mes popujve, fyerjet, nenshtrimet dhe asimilimet e ndryshme te atyre qe i pushtojne e sidomos neve shqiptareve, duke hedhur permes fenereve te tyre ortodoks pluhur, helm, vnere e tyme pushtues, mashtrues, nenshtrues e asimilues.

Ado të ngopet ndojerë Europa me veprat e veta “Lavdi marrëzisë” kundër shqiptarëve?!

Lexuesi im i dashur ka ardhe koha e fundit ta pergatisim vetedijen dhe nderdijen tonë kombetare që të bëhemi një digë e madhe dhe e fortë, për ti bërë ballë burrërisht e kombtarisht vetëdijes dhe ndërdijes sllavo-greko-ortodokse, që për synim e kishin dhe e kanë pushtimin, nënshtrimin, poshtrimin, dhunimin, terrorin, asimilimin dhe gjenocidin e shqiptareve. Uzurpimin e tokave të tyre, shkatrrimin e cdo gjeje që është Iliro-shqiptare dhe asimilimin perfundimisht e përzënjen e tyre masivishtë nga trojet e veta.

Edhe pse jemi vonuar, më mirë vonë se kurrë!

Vetedija dhe ndërdija jonë kombetare duhet te pergatitet në atë mënyrë që në etikën tonë të zënë vëndë kryesor parimet dhe virtytet e larta njerëzore, duke lëshur rrënjë e duke rritur shtat të fort njehere e mir parimete për atedhedashuri, për pavarësi e liri, për unitet e bashkim të trojeve tona, per punë e dije, për respekt e dashuri mes veti, tolerancë, mirëkuptim, solidaritet, moral njerëzor e kundërshtim ndaj amoralitetit, dashuri e patriotizëm, që ti perballojmë burrërisht e kombtarisht pushtimet, uzurpimet, nënështrimet e poshtrimet e sllavo-grekëve ortodoks, duke u ballafaquar ballëpërballë në dyluftim me ta duke rrzistuar me të gjitha mjetet që ti mbizotrojmë gënjeshtrave sllavo-greko-ortodikse me të vërtetën tonë të patjetërsueshme .

Po ashtu në vetëdijen dhe nderdijen tonë individuale, familjare, kolektive, fetare, shoqerore dhe kombetare, duhet ti qrrënjosim sa me pare te gjitha veset qe i posedojme në demin tonë kombetar, e ti zavendesojmë ato me virtyte të larta njerëzore e kombetare, për ta mbrojtur vetëvetën nga rrenimet e me tutjeshme asimiluese sllavo-greko-ortodokse.

“Uniteti i shqiptarëve mes veti, të pamundëshmen e bënë të mundëshme, përqarja e tyre, të mundëshmen e bënë të pamundëshme”!

I juaj mësuesi Isë

05. 02. 2024

Apetitet e Rusisë, padrejtësitë e Europës dhe përgdhelja e Serbisë nga ato e kanë shëndrruar ballkanin në bure baroti dhe po tentojnë prap ta ndezin flakë këtë bure, që të shkaktojnë gjakderrdhje mes popujve të këtij vëndi, i quajtur bure baroti, të cilën e kanë ndezë fuqitë e mëdha për interesa të veta strategjike, sa herë është dashtë, pa i logoritur asnjëherë interesat e përgjithshme të popujve ti këtij vëndi, pos interesave të Greqisë dhe Serbisë, për hatër të Rusisë, përmes lojnave djallëzore të Europës Plakë, që i coptonte trojet e shqiptarëve për tua plotësuar apetitet pushtuse fqinjëve tanë sllavo-grek, pasaqërishtë Serbisë dhe Greqisë gjakatare e gjenocidale ndaj popullit shqiptar. Siq po duket, në këtë lojë djallëzore, me dashje apo pa dashje, me dije apo pa dije është kyqë edhe SHBA.

Që të bindën për këtë që e thash Europa e SHBA dhe ambasadorët e KUINTIT, po i lus publikisht të gjejnë pak kohë që ti lexojnë dokumentet e “Kongresit të Berlinit”, “Paqës së Shen Sefanit”, “Paqës së Varsajës” “Konferencës së Londës” dhe dialogut mes Kosovës e Serbisë, që të kuptojnë kush ishte Rusia, Turqia, Europa dhe në dëm të kujt dhe me përkrahjen e kujt i konsoliduan trojet e veta dhe shtetet e tyre Serbia, Mali Zi, Maqedonia e Veriut dhe Greqia! Poashtu ta analizojnë përmbajtjen e dialogut të tanishëm 11 vjeqar që të kuptojnë SHBA e EUROPA, kë po e përgdhelin më shumë, Serbinë apo Kosovën dhe kush e meriton më shumë ndëshkimin në këtë rast, Kosova si viktimë e luftës apo Serbia gjenocidale si gjelat i luftës kundër shqiptarëve?!

Ishte apo jo i drejtë dhe i barabart dialogu i Kosovës me Serbinë, ku si ndërmjetsues të dialogut ishin përfaqësuesit europian e amerikan, ku i kërkohej përherë Kosovës të lëshoi pe në dëm të vetin e në favor të gjelatit pushtues serb?! Nëse i lexojnë ato dokumente të dialogut që i kanë nëpër sirtarët e tavolinave të tyre, vërtetë e shohin drejtësinë të veshur me tesha të lugatit në shokë e përpjet e me tesha të dhëmpitit në shokë e poshtë, pra një drejtësi me pamje trishtuse e qoroditëse në dëm të Kosovës, e cila u përgjak, u vra, u masakru, u dhunu dhe u përzu nga trojet e shtëpitë e veta me forcë ushtarako-policore të ushtrisë e policisë gjakatare, terroriste e gjenocidale ndaj popullit shqiptar, e dëshmuar për këtë qështje trishtuse shekuj me radhë në raport me shqiptarët.

Kjo loj e ndyrë po vazhdon edhe tani në dëm të Kosovës përmes Asociacionit të Komunave me shumicë serbe, përmes ekstra teritorit për kishat tona ortodokse, të ozurpuara nga serbet, me rastin e pushtimit të Kosovës nga serbo-jugosllavia e mëparshme. Po vazhdon përmes demarkacionit me Malin e Zi ku i ka humbur Kosova padrejtësisht mbi 2800 hektar tokë, përmes demarkacionit me Maqedonin e Veriut, ku i ka humbë Kosova mbi 4000 hektar tokë, përmes pagesës së rrymës për bandat serbe në veri duke i dëmtuar shqiptarët dhe bugjetin e Kosovës, përmes ndërtimit të shtëpive pa lejen e Kosovës, për kriminelet serb të luftës, që ta kolonizojnë veriun e Kosovës dhe shumë e shumë marifetllyqe tjera që i shkilnin e po i shkelin të drejtat e shqiptarëve në trojet e veta, pa harruar terrorin e banditëve serb në Bajnsk dhe krijimin e Komunave paralele të financuara nga ana e Serbisë për ta amorizuar funksionimin e shtetit të Kosovës. Këtyre veprimeve nuk u thuhet drejtësi por krim i madh ndaj shqiptarëve Oj EUROPË e SHBA! I juaj mësuesi Isë

02. 02. 2024

Ajo që ne përcptojmë, mendojmë, bindemi, besojmë e formojmë pikëpamje është e mvarur me ate çfarë jemi. Ashtu si jemi edhe sjellje të tilla bëjmë. ” Nuk mund të shkojmë shumë larg për të ndryshuar përceptimin tonë pa ndryshimin e menjëhershëm të të qenurit e vetës sonë”. Ndryshimi jonë nënkupton transformimin sistematik të përceptimeve, bindjeve, besimeve, pikëpamjeve, qëndrimeve, vullnetit, dëshirës, tolerancës, durimit, mirëkuptimit, bashkpunimit, solidaritetit dhe dashurisë mes njerzëve. Pa këto sjellje parimore njerëzore, e kemi të vështirë të ecim përpara.

Ne si qenje njerëzore, sociale e shoqërore, ndikohemi nga shumë faktorë, ku si pasoj e këtij ndikimi, ashtu edhe ndërtohemi, formohemi ose deformohemi në fushën e të përceptuarit, të menduarit, bindjeve e besimeve, pikëpamjeve dhe sjelljeve tona, që na e përcaktojnë fatin e mirë apo jo të mirë gjatë jetës. Për një fat të mirë jetësor, është i domosdoshme transformimi ynë sistematik në fushën përceptive, mendore, shpirtrore, humane, sociale, morale e kombtare, gjithnjë duke u liruar nga egoizmi i pagdhendur drejtë paisjes sistematike me altruizëm njerzor e parimor.

Njerzit janë të ndryshëm për nga gjinia, karakteri, përsonaliteti, temperamenti, profesioni dhe pozita, po ashtu edhe për nga dituria, edukata dhe mrësjellja. Ashtu siq janë të ndryshëm në karakter, përsonalitet, temperament e profesion, janë të ndryshëm edhe në mënyrën e edukimit dhe sjelljeve të tyre në raport me tjerët e në raporët me faktorët e ndryhëm të ndikimit në transformimin e përsonalitetit, karakterit dhe tempramentit që i posedojnë sipas bazës trashiguese.

Të gjitha këto specifika që u përmendën më lartë argumentohen e dëshmohen përmes sjelljeve të ndryshme të secilit individ që i demonstron gjatë jetës mes njerzëve e në raport me ta. Ekonomisti, mjeku, psikologu, neuropsikiatri, psikiatri, pedagogu, mësuesi, edukatori, juristi, ingjinieri, ushtaraku, poeti, filozofi, sociologu, qytetari i zakonshëm i demonstrojnë sjelljet e tyre sipas ndikimit të profesionit të tyre, sipas përsonalitetit, karakterit dhe temperamentit të tyre, po ashtu edhe qytetarët e zakonshëm, kuptohet edhe nga ndikimi i shumë faktorëve tjerë, si familja, shkolla, mjetet e informacionit, literatura, institucionet religjioze, kulturore, politike e shkencore. I juaj mësuesi Isë

30. 01. 2024

Këto sinjale sipas përmbajtjes së tyre dhe sipas sasisë e cilësisë që e posedojnë ato, i orientojnë edhe sjelljet tona, për mirë apo për keq gjatë organizimit të proceseve të ndryshme jetësore. Mënyrën e orientimit të sjelljeve tona që i stimulojnë mendimet, bindjet, besimet dhe paradigmat që i posedojmë, na e dëshmon praktika gjatë jetës, për mirë apo për keq qofshin ato, përmes rezultateve që rrjedhin sipas përmbajtjes së tyre, gjatë zgjidhjes së një problemi të caktuar. Njerëzit e suksesshëm të botës i kontrollojnë, i ndryshojnë dhe i përshtatin sistematikisht sipas nevojës, mendimet, bindjet, besimet dhe paradigmat e veta, të cilat nuk japin rezultate të volitshme, duke i mbështet ato sa më shumë në zakonet themelore që i përvetësojnë parimet më të drejta të mundëshme gjatë zgjidhjes së problemeve të ndryhme.

Secili prej nesh ka mendime, besime, bindje dhe paradigma që i stimulojnë sjelljet tona gjatë jetës, të cilat mund të ndahen në dy kategori kryesore, “në kategori që i interpretojnë realitetet e ndryshme të cilat na rrethojnë ashtu siq janë, apo që i interpretojnë ato ashtu siq duhet me qenë”. Shprehur shkurt ne intrpretojmë çdo gjë që e përceptojmë dhe e përjetomë përmes mendimeve, bindjeve dhe paradigmave tona, ku rrallëherë e vëjm në dyshim përpikmërin në pasqyrimin e reliteteve për të cilat bëhet fjalë, duke supozuar se mënyra se si i shikojmë gjërat,” janë ashtu se si ato janë në të vërtetë apo se si ato duhet të jenë”. Pra proceset e të mendurit në fjalë, kanë nevojë të përcillen sistematikisht gjatë jetës se, mos u ka skaduar koha dhe nuk u përgjigjen nevojave tona sipas kërkesave të kohës.

Sa më të vetdijshëm të jemi rreth mendimeve, bindjeve, besimeve, paradigmave dhe sjelljeve tona themelore, parashikimet dhe shkalla e ndikimit nga eksperienca jonë, po aq më shumë përgjegjësi marrim rreth proceseve mendore dhe sjelljve tona, që ti shqyrtojmë ato dhe ti vëjmë në provë përballë realitetit me të cilin ballafaqohemi. Të dëgjojmë të tjerët dhe të jemi të hapur ndaj pëceptimeve, mendimeve, bindjeve, paradigmave dhe sjelljeve të tyre, për ta formuar si rrjehim një pamje më të thellë, më objektive dhe më të kuptueshme rreth gjërave e realiteteve të ndryshme me të cilat ballafaqohemi dhe përpiqemi ti zgjidhim ato në fvorin tonë. Sa më të kontrolluara të jenë përceptimet, mendimet, bindjet, besimet, paradigmat dhe sjelljet tona, rezultatet janë më të frytshme rreth përpjekjeve që i bëjmë për ti zgjidhë qështjet problemore që na dalin para si pengesë gjatë jetës. I juaj mësuesi Isë

26. 01. 2024

Sapo ta kuptojmë se duhet ta ndryshojmë një situatë mes të cilës jetojmë, më parë duhet ta ndryshojmë vetën. Për ta ndryshuar vetën në mënyrë sa më efikase, është e pamundur, nëse fillimisht nuk i ndryshojmë përceptimet tona. Mënyra e të perceptuarit tonë përcakton edhe mënyrën e zgjidhjes së problemit që e përfshinë në vete situata të cilën dëshirojmë ta zgjidhim në favor tonin.

Mënyrat e të përceptuarit janë të shumëllojta të cilat varen nga thjerzat që i përdorim për ta përceptuar situatën dhe sfidën e saj që na del përpara. Ka mundësi që përzgjedhja e thjerzave për ta përceptuar një situatë është e gabuar dhe gabimishtë i bëjmë përpjekjet për zgjidhjen e problemit të sajë.

Tek karakteri etik qëndron forca primare e zgjidhjes së problemit që e posedon një situatë e pazgjidhur. Karakteri etik si themel primar i suksesit e ka integritetin, besnikërinë përmbajtësore, etikën kombtare e njerëzore, humanën, socialën në raport me njerëzit, kurajon, vullnetin, guximin, drerjtësinë, mirkuptimin, vendosmërinë, dëshirën, durimin, bashkpunimin, zellin, dhe dashurinë e sinqert për ti zgjidhur problemet sa më drerjtë e sa më sinqerishtë në favor të qështjes sonë kombtare e deri tek qështjet tjera shoqërore, shtetnore, rajonale, institucionale, profesionale, familjare, përsonale e profesionale.

Kurë e them ketë nuk me shkon mendja për asnjë qastë ta mohoj forcën dytësore të përsonalitetit etik. Edhe pse karakteri etikë në përmbajtje ka parime thelbsore të jetës efektive, ku njerzit mundë të përjetojnë suksesin e vërtetë dhe lumturinë e qëndrushme, duke integruar parimet e shëndosha në brendinë e karakterit themelor të tyre.

Kohen të cilën po e jetojm, pikëpamja themelore e suksesit ka ndryshuar nga karakteri etik krahasuar me përsonalitetin etik, sepse sukseset e arritura dhe zgjidhja e problemeve të ndryshme janë bërë funksion i përsonalitetit etik, ku prinë imazhi publik i tij, qëndrimet dhe sjelljet, aftësitë dhe teknikat që lubrifikojnë proceset e ndërveprimit njerëzor dhe përsonaliteti etik mori dy rrugë, rrugën e teknikave të lidhjeve publike e njerëzore dhe rrugën e qëndrimit mendor pozitiv, si ” Qënrimi juaj vendos lartësinë tuaj”, ” E qeshura fiton më shumë miqë se e vrejntura” dhe “Çfardo që mendja e njeriut mund të besojë dhe përfytyroj mund të arrihet”, gjë që nuk mundet me qenë tërsishtë ashtu.

Pra synim themelor po bëhen teknikat ndikuese të zgjidhjeve të shpejta, strategjitë e fuqishme, aftësitë e komunikimit dhe qëndrimet pozitive të përsonalitetit etik, rritja e zhvillimi i tij, përgatitja dhe përsosja e aftësive komunikuse dhe edukimi në fushen e strategjive të ndikimit dhe mendimit pozitiv, jo që nuk janë përfituse e nganjëher thelbësore për arritjen e sukseseve dhe zgjidhjen e situatave problemore, por janë tipare dytësore e kurrsesi tipare parsore, siq janë tiparet e parimeve të karakterit etik.

Këtë dukuri dalluse mes përsonalitetit dhe karakterit etik, duhet ta kemi të kjartë sa më parë, sepse parimet themelore të karakterit etik, i mundësojnë më gjatë njerzëve të jetojnë me dinjitet, të lumtur e të suksesshëm një jetë, më shumë se sa mundësojnë parimet dytësor të përsonalitetit etik, pa i mohuar kuptohet edhe sukseset e tyre. I juaj mësuesi Isë

22. 01. 20 16- ripostim

Nëse me reformë nënkuptohet zavendësimi i procesëve të vjetruara edukativo-mësimore me proce të reja që i përgjigjën kohës e interesave të nxënësve dhe studentëve shqiptar të këtij vëndi, po dyshoi se shkolla dhe arsimi ynë kombtar po ecin knaqshëm drejtë reformimit real e objektiv? Për ta mbështetë dyshimin tim personal profesinal, do ta ngacmoi vëmendjën e opinjonit dashamirës të shkollës shqipe dhe arsimit tonë kombëtar, përmes disa pyetjëve që vejnë në pah dyshimin tim, se sa po reformohet dhe apo reformohet shkolla dhe arsimi ynë ?!.

A është larguar apo jo nga sistemi i vjetër edukativo-arsimor shkolla e arsimi ynë kombtar dhe sa janë larguar? Sa është pais shkolla me mjete të duhura bashkohore mësimore dhe sa po i përdor ato apo nuk ka mjaftushëm ti perdor fare? Apo përdoren apo jo format, metodat dhe teknikat e reja e të avancuara, në organizimin e procesit mësimor, a mos po i fasadojmë ato me një shkums, e një shpuzë pran tabelës së mësimit? A janë dhe sa janë të përshtatura përmbajtjet mësimore- edukative dhe sa po bëjmë përpjekje që ato përmbajtje përmes njësive mësimore tua përshtatim moshës, kapacitetit e interesave të nxënësve dhe studentëve tanë sipas llojit të shkollimit, që të motivohen e të aftësohen dhe të përgatitën për një jetë më të mirë, më të begatëshme, me të lumtur dhe të jenë konkurent në tregun bashkohor?

Sa janë tejkaluar mardhënjet hierarkike mes nxënësit e mësimdhanësit, për ta larguar moralin hipokrit dhe pozitën nënshtruese të nxënësit në mësim? Sa është larguar shkolla dhe arsimi ynë kombëtar nga skematizimi dhe dogmatizimi i mendimëve të të rinjëve tanë, që të krijohet atmosfera dhe bindjet e tyre se “Unë po mësoj” e nuk po më “Mesojne tjeret”? Sa ka krijuar reformimi kushte pedagogjiko-psikologjike dhe didaktiko-metodike, që nxënësi dhe studenti ynë të jet jo vetëm aktiv në punën mësimore, por të kontriboi maksimalisht edhe për zhvillimin e vetë sipas kërkesave të kohës dhe nevojave përsonale të tij që të jet konkurent në tregun e punës?

Sa ka ndryshuar funksioni i mësimdhënësit që të jet më pak “enciklopedi që ecën” apo “libër që flet” e më shumë strateg, hulumtues, programer, diagnostifikues dhe terapeut pedagogjik e psikologjik, organizator i punës, këshillues dhe edukator i gjeneratave të reja? Sa e ka tejkaluar vërbalizmin dhe formalizmin në mësimdhënje shkolla dhe mësimdhënësi ynë, sa është e lidhur ajo me jetën shoqërore, me jetën e nxënesve dhe studntëve tanë, sa janë krijuar kushte që ajo ti orientoi profesionalisht nxënësit në shkollimin e mëtutjeshëm, sipas aftësive që i posedojnë ata?

Trajnimi i mësimdhënësve pat apo nuk pat sukses në mësimdhënje e në mësimnxënje të refurmuar, pat apo nuk pat sukses në përdorimin e teknikave, formave dhe metodave të reformuara gjatë procesit organizativ të mësimdhënjes e mësimnxënjes? Pat apo nuk pat sukses përdorimi i formave, teknikave dhe metodave të reformuara gjatë notimit, cilësimit e testimit të nxënësve dhe studentëve tanë? Sa janë reformuar planprogramet apo korikulat e Kosovës dhe tekstet e literature mësimore, mjetet dhe kabinetet shkollore sipas lëndëve mësimore

Sa është reformuar mënyra e bashkpunimit të shkollës me familjet e nxënësve, bashkpunimi i arsimtarit me nxënësin, bashkpunimi i arsimtarëve mes veti, bashkpunimi i drejtorisë së shkollës me kshillin e arsimtarëve, me kshillin e nxënësve, me këshillin e shkollës, me këshillin e prindërve dhe me stafin pedagogjiko-psikologjik të shkollës dhe shumë e shumë pyetje tjera kam për ti bërë rreth procesit organizativ të punës në shkollë e jashtë sajë, por per momentin po mjaftohem me kaqe pyetje.

Lexuesi im i dashur, eja vete në njëfar perfundimi se apo reformohet shkolla shqipe dhe arsimi ynë kombetare apo jo?!

Nëse po reformohet mjaftushëm, pse në testin ndërkombtar PISA, nxënësit tanë po ngelin?! I juaj mësuesi Isë

18. 01. 2024

“Unë ju ftoi që të tregoni kujdes të shtuar për sfidat univerzale dhe për nevojat e sfidat tuja unike. Nëse bëni kështu do të gjeni zgjidhje dhe drejtim të qëndrushëm. Ju gjithashtu do ta gjeni dallimin midis trajtimit kuluror popullor dhe trajtimit të përjetshëm parimor të epokës që po bëhet gjithnjë e më e dukshme ndaj trajtimit të natyrës njerëzor katerdimenzionale” Stephen R. Covey

Trajtimi përmes prirjes kulturore dhe trajtimi i përjetshëm parimor i katër dimenzioneve të natyrës njerëzorer dallojnë rrënjësisht mes veti, si për nga sasia, si për nga cilësia e trajtimit të këtyre dimenzioneve.

“TRUPI: Prirja kulturore: ruan stilin e jetës; trajton problemet e shëndetit përmes medikamenteve dhe intervenimeve kirurgjike. Qasja parimore: parandalon smundjet dhe problemet e ndryshme nëpërmjet rregullimit të stilit të jetës në harmoni me parimet e krijuara univerzale të shëndetit, pranuar botërisht.

MENDJA:

Prirja kulturore: Ndiq TV, ” më argto”. Qasja parimore: lexo gjërsisht dhe thellsisht, edukim i vazhdushëm.

ZEMRA:

Prirja kulturore: shfrytëzo lidhjet me tjerët për të mbështetur interesat egoiste përsonale. Qasja parimore: dëgjimi dhe shërbimi thellësisht e me respekt ndaj tjerëve, sjellë përmbushjen dhe gëzimin më të madh për ne.

SHPIRTI:

Prirja kulturore: të jepesh pas laicizmit dhe cinizmit të rritur. Qasja parimore: kupto se burimi i nevojës sonë themelore për të kuptuar dhe i gjërave pozitive që i kërkojmë në jetë është parimi- ligjet natyrale të cilat unë besoi se e kanë burimin tek Zoti” S. R. C

Stephen Covey në vepren e tij ” 7 zakonet e njerzëve të suksesëshëm”, na këshillon ta ndajmë me të dashurit tanë atë që e mësojmë gjatë jetës dhe t’i zbatojmë ato në praktikë. Ai thot: ” të mësosh e të mos veprosh është njësoi si të mos mësosh. Ta dish një gjë dhe të mos e bësh praktikisht, është e njëjta gjë si të mos dish.

I juaj mësuesi Isë

16. 01. 2024

Pa ekuilibër jetësor gjatë të jetuarit do bëjmë jetë të vështirë, jo të lumtur dhe aspak të dinjitetshme. Jeta nën ndikimin e shumë faktorëve është komplekse, kërkuse, stresuse dhe absolutisht rraskapitës, edhe përkundër përpjekjeve tona për ta menagjuar kohën sa më mirë, për të bërë më shumë, me qenë më shumë dhe për të arritur efikasitet më të madh, përmes revulicionit teknologjik modern. Përkundër këtij angazhimi, ne e gjejmë vetën mes gjërave të dobpta, si shëndeti jo i mirë, atmosfera jo e këndëshme në familje, stresi rreth një gare e cila shpeshëherë nuk jep rezultate të kndëshme në atmosferën familjare, në shoqëri e më gjërë.

Për këtë moskënaqësi problemi nuk është tek angazhimi në punën tonë, si motor mbështetës i jetës, nuk është kompleksiteti i ndryshimeve të mëdha teknologjike. Problemi është kryesishtë tek kultura dhe tradita jonë e cila kërkon të shkojmë në punë sa më herët dhe të qendrojmë në te sa më vonë, të jemi më efikas, të jetojmë me sakrifica të tashmen, duke mos e vuar në epiqendër të vërtetën, se ” ekuilibri dhe paqja e mendjes nuk bëhen nga këto veprime të përmendura më lartë, por ekuilibri jetësor dhe paqja e mendjes pasojnë përsonin që e ka një gjykim të kjartë rreth prioriteteve të tij më të larta, që e jeton jetën me kjartësi dhe integritet kundrejt tyre.

Jeta na mëson, “nëse duam diçka në jetë, duhet ta kërkojmë më të mirën, sepse jeta është një lojë, një konkurencë, të cilën është mirë ta fitojmë”. Në këtë lojë, shokët, familjarët, miqtë e dashamirët i shohim si konkurent. Kurë fitojnë ata, më pak ngelet për ne, edhe përkundër përpjekjeve që të dukemi zemërgjërë dhe të gëzuar për sukseset e tyre, vërtetë zemra na dhemb. ” “Shumica e gjërave të mëdha në historinë e qytetrimit janë arritur nga vullneti i pavarur i një shpirti të vendosur, por mundësitë më të mëdha dhe arritjet e pakufishme të Epokës së Njohurisë së Puntorit, janë të përcaktuara veç për ata që arrijnë ta zotërojnë artin e “ne”-s. “Madhështia e vërtetë do të arrihet falë mendjes së pasur që funksionon me vetëmohim, me respektin reciprok për fitime reciproke”. I juaj mësuesi Isë

13. 01. 2024

“Dua para më shumë, shtëpi të madhe e të bukur, makinë luksoze, vikendicë, një qendër të madhe argtimi, sepse i meritoi të gjitha këto”. Edhe pse shqoqëia përmes kredive ua bënë të mundur kërkesat e qytetarëve për gjëra të ndryshme, ti marrin tani e ti paguajnë më vonë ato. Kjo mundësi në shiqim të par është bukur e kndëshme, por në fundë shihen pasojat e mëdha gjatë pagesës së kësteve mujore, duke e konstatuar secili hapin e nxitushem që mundën ta bëjnë jashtë mundësive që i posedojnë ata që i kërkojnë gjërat në qast, pa u pjekur kushtet dhe pa u arrit balansimi i gjithë faktorëve të duhur për një jetë të baraspeshuar.

Ndryshimi i hovshëm i teknologjisë dhe konkurenca në rritje e udhëhequr nga globalizmi i tregut dhe tknologjisë kërkon edukim e riedukim sistematik dhe të rinojmë vetëvetën me paisje të njohurive, bindjeve, besimeve, pikpamjeve, shprehive, shkathtësive dhe sjelljeve tona, që i kërkojnë ndryshimet teknologjike dhe globalizimi i tregut, për të ecur në hap me kohen dhe në hap me kërkesat e saj. Që të mos dalim jashtë mode, është e nevojshme të zhvillojmë mendjen, bindjen, besimin, qëndrimin, shprehitë e shkathtësit dhe vazhdimishtë të aftësohemi dhe ti përmirësojmë aftësitë, shprehitë dhe shkathtësitë tona për llojin e punës me të cilën merremi që të jemi më të qëndrushëm në obligimet që dalin nga natyra e punës me të cilën merremi.

Edhe nëse jemi të aftë ti pagujmë këstet mujore nga huamarrja e kredive, duhet ta vrasim mendjen nga ajo huamarrje, po bëjmë apo jo investime të domosdoshme që do të mbështesin dhe zmadhojnë suksesin brenda një, dy, pesë e dhjetë viteve të mëpasme. Kultura jonë klith më shumë për rezultate të tanishme, kurse parimi i shëndosh për të ekuilibruar nevojën për të plotësuar kërkesat e sotme me nevojën për të investuar në aftësitë tona që do të sigurojnë suksesin nesër, është e pashmangshme. E njëjta gjë parimor ndodhe edhe me shëndetin tonë përsonal, martesën, lidhjet familjare dhe me komunitetin. I juaj mësuesi Isë

09. 01. 2024

Në jetën tonë përsonale, familjare, kolektive, shoqërore, kombtare dhe në organizimin e procesit të punës, si veprimtari kryesore ekzistenciale, po sfidohemi me pengesa të shumta e të mëdha që po na dalin para gjatë jetës. Këto sfida që po na dalin para, jo vetëm që janë të shumta e të ndryshme, por janë edhe të llojlojshme për nga përmbajtja, sasia dhe cilësia.

Sa më e madhe është përmbajtja dhe ndryshimi i tyre, edhe vështirësit janë më të mëdha gjatë përpjekjeve tona për zgjidhjen e problemeve, që bartin me vete sfidat që na dalin para si pengesë. Zgjidhja më e lehtë e tyre kërkon mbështetjen e domosdoshme në shtat zakonet, ligjet apo parimet natyrale të njerzëve të suksesshëm, që i përdorin menqurisht për zgjidhjen e problemeve të ndryshme që u dalin para atyre, duke u larguar sa më shumë nga gjepurat të cilave u ka skaduar koha.

Stephen R. Covey, në librin e tij” 7 zakonet e njerzëve të sukssshëm” na këshillon: ” nëse doni t’i arrini aspiratat tuaja më të larta dhe t’i mposhtni sfidat e shumta dhe të mëdha, identifikoni dhe zbatoni parimet natyrale, objektive dhe të suksesëshme, që i udhëheqin përfundimet të cilat ju i kërkoni”! Parimet në fjalë identifikohen dhe zabatohen natyrshëm dhe objektivishtë sa më shumë qëndrojmë largë praktikave të zakonshme dhe mendimeve të kulturës sonë që u ka skaduar koha për ti përdor gjatë zgjidhjes së problemeve të ndryshme.

Mënyra se si e zbatojmë një parim natyror të njerzëve të suksesshëm apo një parim tjetër, ndryshon shumë dhe do të përcaktohet nga fuqitë tona unike, intelektuale, humane, morale, sociale, profesionale, kombtare dhe nga talentet e krijimtaria që e poseojmë për brenda. Sipas psikologut të njohur apo Sokratit amerikan Stephen R. Covey këshillohemi se: ” Zgjidhjet parimore qëndrojnë në kontrast të plotë me praktikat e zakonshme dhe mendimin e kulturës sonë popullore”, Ai këshillon se: ” nuk zgjidhen problemet me të njëjtën mënyrë që i kemi krujuar ato”! I juaj mësuesi Isë

23. 12. 2023

Për ata që janë të shëndetshëm intelektualisht, emocionalisht, shpirtërisht, moralisht e kombtarishtë, e kanë mëse të kjartë se ekstremizmi fetar islamik, ekstremizmi fetar ortodoks krishten, dhe ekstremizmi krishten katolik e tjerë ekstremizma, ishin dhe janë e keqja e kombit shqiptar dhe e popujve tjerë për rreth nesh dhe në botë, ishin e keqja edhe e paraardhësve tanë Iliro-pellazg, në numër të banorëve e në sipërfaqe të trojeve tona të gadishullit ILIRIK.

Përpjekjet që po bëhen nga disa zëra të qakorduar, të cilët nuk mund ta kontrollojnë as vetën tyre nga zjarri urrejtës, e lere më që ta kontrollojnë botën dhe shqiptarët, manifestojnë për publikun mendime, bindje , besime, pikëpamje dhe sjellje jo produktive, duke poshtruar një ekstremizëm fetar e duke lënë në heshtje ekstremizmin tjetër fetar e politik, edhe pse ekstremizmat fetar e politik, pa dalllim i kanë sjellë të zeza, tmerre e gjenocid dhe po i sjellin kombit shqiptar e paraardhëve tanë Iliro-pellazg që 2000 e sa vite pushtim! U kanë sjellë edhe popujve tjerë të botës.

Këto tmerre që na kan ndodhur nëpër vite e dekada, i mbajnë të fshehur vetëm intelektualët e shitur për pak pare të pista dhe analfabetët në kokë që u janë programuar programe të mbrapshta, me qëllime të caktuara propagandistike për ti përqar shqiptarët mes veti mbi baza fetare, politike e regjionale, që mos ta rimarrin vetën si një popull autokton në këto troje dhe të vendosin për fatin e vet njëherë e përgjithmon të bashkuar, të guximshëm e të vendosur për ti fituar drejtat tona që na takojnë botërishtë e jo të hedhim zjarrë urrejtës e përqarës për goje kundër vetëvetës e kundër kombit shqiptar!

O Allah po të lutna jep mend aty ku nuk ka, të qetsohet kjo botë që vetën po e shkatërron, sikur me qenë e qmendur! I juaj mësuesi Isë