Keshilla per jeten- shkurt
Pa u ndeshkuar rrepte e keqeja keqbersit trimerohen, kriminelet shtohen, korrupcioni rritet, dominon papunesia, perhapet verferie, rritet hajnija e vrasesit, ike prej vendlindjes rinia, nuk mbetet kush ne keto troje, pos pleqe e plaka te vetmuar neper shtepija, shkollat e univerzitetet do te mbesin te zbrazura, sepse u mungon rinia, toka pa krah pune dhe vendi pa force mbrojtese.
Kjo eshte taksa qe do ta paguaj nje popull i cili nuk e lufton te keqen, me te gjitha mjetet qe i ka ne dispozicion!
Uroi te mos kete kompromise tani e tutje me fqinjet tane pushtues siq kishte më pare ne dem te Kosoves e popullit te saje. Kompromisi me pushtusin eshte dorzim para kerkesave te tij i cili nuk ngopet kurr me kerkesat e veta, derisa te na mbeshtet per muri apo te na zhduk fare. Keshtu u ka ndodhe stergjysherve tane ilir me pushtusit Latino-romak, Greko-biozantin dhe sllavo-ortodoks, keshtu u ka ndodhe gjysherve tane arberor me turko- aziatik e sllavo-grek, keshtu po na ndodhe edhe neve shqiptareve tani me serb, malazez, maqedon dhe greke. Prej 140 mije kilometra katror qe kishim dikur ne gadishullin Ilirik, tani na kane mbete më pak se 40 mij kilometra katror, me tendence qe edhe keto te merren hap pas hapi, sipas synimeve greko-sllave dhe kompromiseve qe po u behet atyre nga perfaqsuesit tane politik .
Tani ose kurr ne shqiptaret duhet respektuar autoritetin dhe personalitetin e femres sone, te barazohet ajo me boten mashkullore, te shkollohet e te punesohet pa i vene kushte denigruse, te kete mundesi te barabarta me zgjedh e te zgjidhet neper vende udheheqese, sipas aftesive qe i ka e jo sipas kushteve denigruse qe i parashtrohen, te perkrahet e te ndihmohet profesionalisht e politikisht ne familje, ne shoqeri, ne vendin e punes dhe vertete te jete e barabart me mashkullin, nese e deshirojme nje shoqeri e nje komb komplet te shendetshem e perparimtar.
Femra shqiptare edhe ne politike, edhe ne vendet udheheqese, edhe ne vendet tjera te punes, edhe permes notes gjate shkollimit, edhe permes diplomave e gradave shkencore, edhe permes pozites e funksioneve te ndryshme nuk eshte e barazuar me mashkujt, nuk trajtohet denjesishte, por si eshte me keqe, e injoruar dhe e perbuzur si personalitet ne aspektin professional, moral, human, politik e kombetar, duke u veshtruar nga shume kush qe posedon nivel te ulte moral, vetem nga kendveshtrimi eksploatus si objekt seksual, e shume pak apo aspak e trajtuar si qenje njerzore, e barabart me mashkullin.
Nese gjysma e kombit te gjinise femrore nuk e gezon lirine e plote dhe trajtimin e barabart me gjinin mashkullore, assesi nuk ka mundesi te perparoi shoqeria dhe vendi jone, nuk kane mundesi te perparojne knaqshem fushat e ndryshme jetesore, politike e shoqerore, familjare, individuale e kombetare. Kur e theme kete jam, plotesisht i bindur, se bota njerezore ze fille e zhvillohet qe ne barkun e nenes e derisa te piqet sado pak per te jetuar pa perkujdesin e perkushtimin e madhe te saje. Sipas statusit dhe respektit qe e posedon femra ne familje, ne shoqeri dhe ne vendin e punes, te njetin statues do ta kete edhe femija i saje, i cili rritet, zhvollohet dhe edukohet ne duarte e nje nene. Nje nene, nje bashkeshorte e pa trajtuar mire, me nje nivel te ulte arsimimi, e varur ekonomikisht, me nje pozite nenshtruese, e papunesuar, apo verje kushtesh te pandershme ne punesim, shkollim e avansim pozitash te saje, eshte e pamunder te kete edukim dhe zhvillim te drejte e te mirefillt femija i saje, mbi te cilet i vare shpresat kombi yne.
Pozicioni i femres ne familje eshte i neperkambur si bashkeshorte, e cila trajtohet vetem si amvise e jo si intelektuale me te drejta te barabarta ne raport me bashkeshortin. Ajo gjithnje e me shume po trajtohet nga femijet e vete e bashkshorti si nje person e cila eshte e detyruar vetem tu sherbej atyre e jo te gjene perkrahje nga ata, qe edhe ajo te kete kohe te merret me punet e veta personale, intelektuale, politike e rekreative si bashkshorti i saje.
Shpeshehere perceptimet tona jane te zhytura ne iluzione per shkaqe te ndrushme. Uluzionet e deformojne tersishte pershkrimin mbi te verteten. Nuk eshte mire te besojme me kokefortesi se nuk bijme viktime e mashtrimeve iluzore, sepse eshte e pamundur te jemi perfekt apo te perkryer plotesisht ne veprimet tona intelektuale, emocionale, sociale e morale.
Kur flitet e verteta, kur mbrohet ajo dhe nuk neperkembet e nuk shkilet per interesa te ulta personale nga perfaqesuesit tane politik dhe elektorati me voten e vete, do te mbrohet Kosova dhe interesat e perbashkta kombtare. Tjeter rruge me te mire se mbrojtjen e te vertetes dhe drejtesise nuk kemi, pos rrugen e vetdevalvimit dhe vetshkaterrimit ne mase.
Ne fund te jetes vetem dy metra toke do ti ngop grykesit e pangopur te politikes shqiptare. Haram e paqin dheun me te cilin do tu mbulohet trupi i tyre perbindesh e koka keqberse!
Sa më shume qe interesohemi per hallet, problemet e shqetesimet e ndryshme te tjereve, aqe më shume tjeret interesohen per ne. Ne kete qasje sukseset do te jene me doemos evidente, duke rezultuar jete më e lumtur, autoritet më i madh, respekt, mirekuptim e dashuri mes njerzve, miqeve, farefisit dhe familjareve. Natyra e njeriut eshte e tille, kur tjeret tregojne interesim per te, ai tregon ne te shumten e rasteve interesim per tjeret, perjashtuar rastet e njerzeve qe jane te mbushur me krime, me pune te pandershme e te ndyra, jane te mbushur me xhelozi, urrejtje e egoizem te pasocializuar. Sjelljet me tjeret duhet bere sipas merites qe e posedojne ata, ndryshe do te shkelim mbi parimet njerzore te respektit, mirekuptimit, bashkpunimit, solidaritetit, humanizmit e dashurise.
Do te ishte gabim i madh kur komunikojme, bashkpunojme dhe jetojme se bashku me njerezit, t`ua imponojme atyre te interesohen vetem per problemet dhe shqetesimet tona, kurse ne te mos interesohemi fare per problemet dhe hallet e tyre.
Kjo menyre e sjelljes me njerez, më shume i largon ata prej nesh se sa i ofron, sepse askush nuk interesohet me shume per problemet dhe hallet e tjereve, se sa qe interesohet per problemet dhe hallet e veta. Kete dukuri duhet t´a kemi parasysh gjithe here kur komunikojme, bashkpunojme e jetojme se bashku me njerezit, nese nuk dojme te shkaktojme iritim para tyre dhe nese nuk dojme ti humbim familjaret,te afermit, farefisin, miqte dhe dashamiret tane.
Sado qe bejme perpjekje te fshihemi pas maskave te ndryshme, keto cilesi flasin vete se me cilat tipare te karakterit e personalitetit posedon personi per te cilin behet fjale.
Ata qe nuk dijne ta lexojne drejte e sa më objektivisht kete alfabet psikologjik, deshtojne ne njohjen e drejte te tipareve te karakterit e personalitetit te nje personi.
Dukurite depresive manifestohen ne zvogelimin e interesimit per ngjarjet e ndryshme qe ndodhin rreth nesh, ne zvoglimin e aftesive per zgjidhjen e favorshme te tyre. Manifestohen ne zvoglimin e interesimit ta ndryshojme per te mire gjendjen tone me te cilen rrethohemi dhe ne zvoglimin e interesimit ta ndryshojme veteveten dhe te pergatitemi sa më mire per jeten nga niveli personal e nivele tjera te ndryshme deri te niveli kombtar. Shkurt shprehur, zvoglim i madh i interesimit per ardhmerine tone personale, familjare, shoqerore e kombetare.
Kure i arrijme gjerate qe i deshirojme, na mundesohet t`i zgjidhim problemet e jetes qe na rrethojne, t`i permiresojme raportet mes njerezve, te inicojme te ndodhin sa me shume gjera pozitive rreth vetes, familjes e rreth kombit ne unitet, t`i perkrahim e tu ndihmojme tjereve sipas nevojes dhe t`i respektojme ata sipas merites se tyre dhe sipas vlerave qe i posedojne.
Uroi per gjithe shqiptaret kudo qe jemi, politikan, fetar, intelektual e qytetar ne pergjithesi, pozite e opozite, te majt e te djathte, te bejme sa më shume vepra te matura, pozitive, humane e kombtare!
Simptomat e nje shoqerie te smuar jane: korrupcioni, amoraliteti, trafikimi me qenje njerezore, trafikimi i substancave narkotike, krimi i organizuar, devalvimi i vlerave ne fushen e drejtesise, ekonomise, shendetesise, edukimit, arsimit, bujqesise, tregtise, biznesit. Devalvimi i punsimit i mbeshtetur mbi baza partiake, familjare e korruptive. Punsim pa i perfillur aftesite dhe pergatitjen profesionale, morale e kombtare te te punsuarit. Emrimi i militanteve neper pozita dhe pergjegjsi shoqerore e kombetare, te cilet nuk i meritojne ato pergjegjesi ne aspektin profesional, moral e kombtar. Shkatrrimi i pasurise shoqerore e kombetare ne favor te interesave personale, keqperdorimi i sherbimi policor dhe gjykatave nga pushtetaret dhe nje numer i pa fund i simptomave qe e karakterizojne nje shoqeri te smuar shpirtnisht, moralisht e kombtarisht.
Per ta sheruar shpirtin e smuar te nje shoqerie, me pare duhet te nisemi nga vetevetja, qe ta ndertojm nje shpirt te shendetshem e sa me te paster personal, profesional, kulturor, familiar, institucional, shkencor, politik, fetar, kombetar dhe shtetnor. Per ndryshe do te fundosemi edhe vete ne plehrat e pa fundme, te smundjeve shpirterore qe e kane perfshire nje shoqeri te smuar.
Kur shpirti i nje shoqerie eshte i smuar, ajo shoqeri nuk ka kurajo te perballet me ndryshime, me risi, nuk i perballon dot sfidat qe i dalin para, sepse i mungojne aspiratat, vullneti, deshira, kombengulesia, guximi dhe projektet per ti quar proceset perpara. Ajo shoqeri nuk i beson te tashmes dhe te ardhmes, nuk behet pjese e nje organizimi progresiv, pjese e nje pergjegjesie per te miren e kombit, vendit dhe shtetit, pjese e nje pergjegjesie kolektive, pjese e nje sakrifice te interesave personale, ne dobi te atyre shoqerore e kombetare.
Cilit shtet prej fqinjeve tane greko-sllav i behet presion nga Europa, te naj falin trojet e tyre, apo sepaku te naj kthejne trojet tona qe i kan pushtuar me ndihmen e Europes, siq po i bene presion Kosoves dhe politikaneve te saje, te japin edhe metej troje te veta per sllavo-greket, si kusht per te hyre ne Europe dhe per tu paisur me Viza shqiptaret?!
Deri kure do t`i tolerojne antaret e ” lista Serbskes” ta perdorin termin ” Kosovo i Metohija” ne Paralamentin e Kosoves, duke injoruar shtetin, edhe pse po behet shkelje flagrante ne Kushtetuten e shtetit te saje, kur dihet mirfilli se ne Kushtetute thuhet shume kjarte Republika e Kosoves e jo “Kosovo i Metohija.?! Me kete pyetje po i drejtohem Kryetarit te Paralamentit Kadri Veseli, nenkryetarit Xhavit Haliti dhe te gjithe deputeteve te ketij Parlamenti, pse i tolerojne fashistet e lista serbskes ta pordhosin emrin e Republikes se Kosoves, me termin e qafkave te zeza sllave “Kosovo i Metohija” dhe shkeljen mbi kushtetuten e shtetit te saje?! Keto far qafkash te zeza sllave duhet perjashtuar sa më pare nga funsionet e tyre te deputetit te ketij Parlamenti e jo te tolerohen edhe metej ta injorojne emrin e Republikes se Kosoves dhe Kushtetuten e saje !
Rrenje te thella e kancerogjene kane leshuar ne vetedijen tone duke u nisur nga politikanet, intelektualet dhe kleriket fetar, me pak perjashtime diturija e ulte, lakmija e madhe, pafytyresia, tradhtia, mosguximi, amoraliteti, mendjemadhesia dhe zhveshja totale nga interesat e pergjithshme kombtare. Ku pasoje e ketyre infiltrohen kisha e gjamija dhe klerik fetare me misione te ndryshme antikombtare, dresuar e paguar nga qarqe te ndryshme, qe nuk pushojne kurr per ta zhduk shqiptarin nga faqja e dheut, permes bijeve te e vete qe ne shpirt e gjak e kane tradhtine, budalline dhe hajvanllakun.
Nuk mbahen e nuk shtohen miqte e vertete e te sinqerte dhe nuk fitohet perkrahja e tyre me shitjen e pasurise kombetare, me legjitimin e krimineleve serb neper strukturat tona shoqerore, politike e shtetnore, me themelimin e zajednicave serbe, me falje tokash malit te Zi, Serbise, maqedono-grekeve dhe me lulzimin e korrupcionit ne te gjitha fushat jetesore. Miqte e vertete e te sinqert qendrojne prapa neve dhe na perkrahin, ateher kur ne e perkrahim veteveten.
Ështe e kote pritja qe te ndryshohet diçka per te miren tone personale, profesionale, institucionale, familjare e kombtare, me kete nivel te sjelljeve qe po i bejme ne fushen e politikes, kultures, shkences, arsimit, ekonomise, drejtesise, shendetesise dhe institucioneve te tyre perkatese.
Nuk do te koritemi duke vrapuar pas intersave tona te ulta, siq po koriten disa, nese më pare i mendojme mire e drejte pasojat e leverdite e veprimeve tona dhe fundin e jetes, sepse asgje nuk do te marrim me veti ne boten tjeter, pos ndergjegjes sone.
Xhozef Edison, ne momentin kur i ka vizituar varrezat e qytetit te tij, i ka thene keto mendime me vlere: “Kur veshtroi varrezat e fisnikeve, çdo emocion i lakmise vdes tek une; kur lexoi epitafet e bukura, çdo deshire e tepruar largohet; kur shohe pikllimin e prinderve mbi nje gure varri, zemra ime tretet me dhemshuri; kur shikoj varrin e prinderve, mendoi kotesine e pikllimit te tyre; kur shikoj mbreterit qe prehen ne varreza se bashku me ata qe i rrezuan, me shkon mendja se sa kote u perpoqen dhe sa kote u munduan; kur shikoj varret e njerezve te shejte te cilet aqe shume e perqane boten me grindjet dhe konfliktet e tyre, une me pikllim e perjetoi ndjenjen e habise dhe trishtimit ndaj perleshjeve, perqarjeve dhe debateve te njerezimit…“ dhe kështu vazhdon me mendime tjera keshilluse.
Do te ndjehemi krenar e jo te turperuar para vetes e para tjereve, kure veprimet tona jane te ndergjegjshme, te matura, vizionare, te leverdishme e me virtyte njerezore duke shperndare respekt, dashuri, mirkuptim, tolerance, altruizem, guxim, vullnet, atdhedashuri, humanizem dhe besnikeri ne rolin e prindit, bashkeshortit, vellajt, motres, nipit, meses, xhaxhajt, kusherinit, mikut, shokut, qytetarit dhe ne rolin e nje intelektuali, profesionisti, politikani apo kleriku fetar.
Çdo gje qe e bejme ne jete, nese nuk dojme te koritemi e te turperohemi para botes e para vetit, duhet punuar sikur nuk do te vdesim kurr, por edhe te mendojme fundin e jetes, se nuk do te marrim asgje me veti, pos nderin apo turpin tone!
Jeta e mire apo e keqe qofte eshte ne duar tona. E mundeshme eshte nga nje jete e keqe te kalojme ne te miren, nga e vjetra te kalojme ne te rene. Po besuam ne fuqite tona, te gjitha keto behen realitet. E mira nuk pik nga qielli as nuk ta dhuron kush, ate duhet fituar vete.
Ata qe nuk kane besim ne fuqine e vete e nuk jane kembngules, te durushem dhe te qendrushem gjate arritjes se synimeve te veta progresive ne aspektin personal, profesional, shkencor, familjar, politik, kombtar e ne gjera tjera me rendesi jetike, luhaten mes se vjetres e te rese duke pranuar deshtimin dhe mbetjen tek e vjetra, edhe pse eshte demoduar dhe e ka shkel koha.
Veset e koprracit manifestohen permes dashurise se tepruar ndaj parase, duke e dashur parane dhe kursyer ate më shume se sa veteveten. Koprraci edhe boten po takete, nga pangopesia e tije, kerkone edhe nje bote tjeter. Ai çdo gje grumbullon per veten, e asgje per tjeret. As guret e malit qe jane me bollak nuk ia jep kujte. Edhe po te vdes njeriu, duke pritur ndihmen e koprracit, koprraci nuk ka zemer e shpirte ta ndaj nje cente nga gjepi i tije, per tia shpetuar jeten e tjetrit.
Duhet bere qmos te mos i marrim veset e pertacit dhe koprracit, nese kemi deshire te jetojme te lire, te edukuar, te ditur, te pasur, te lumtur, human, me ndere e me dinjitet.
Eshte domosdoshmeri e kohes te mos ndjehemi edhe metej si viktima, por te lidhemi sa më ngushte me qenjen tone te brendeshme duke u liruar sa më pare nga bindjet e shprehite tona te vjetruara dhe te pervetesojme modele mendimesh, bindjesh e shprehish te reja e harmonike per veten, per familjen, rendin tone shoqeror e politik, per kombin, duke i ndihmuar vetes ne radhe te pare, familjes, institucioneve, shtetit kombit, pastaj edhe botes nese e arrijme nivelin e pjekurise se ndervaresise intelektuale, emocionale, sociale, morale e kombtare, qe te kemi se çka tu japim tjereve dhe te dijme se çka na duhet te marrim nga tjeret, e jo te marrim se çka na servojne ata.
Nuk eshte mire, e as njerzore te friksohemi qe te jemi sa më te lire e te pavarur ne raport me tjeret dhe te marrim pergjegjesi ndaj vetevetes dhe ndaj jetes sone, sepse marrja e pergjegjesise nenkupton se jemi ne gjendje te pergatitur dhe te afte t`i pergjigjemi menyres progresive te jetuarit tone mes kesaje bote njerzore.
Eshte ndjenje e mrekullushme atehere kur bindemi se nuk kemi nevoje dhe nuk e lejojme veten te varemi nga tjeret, sepse brenda qenjes sone gjendet fuqia e jashtzakonshme e cila na mundeson te bejme ndryshime te duhura e progresive ne menyren e te jetuarit tone.
Derisa te ndjehemi te viktimizuar do ti humbim te gjitha mundesite ti zbulojme aftesite tona qe ti pergjigjemi jetes, jo si viktima por si qenje njerezore te fuqizuara e te pavarura nga lemosha e tjereve.
Politikani sharllatan eshte personalitet me dije te ulte e te cekte fare. Ai perpiqet ti mashtroi tjeret sa me shume te jete e mundur, duke rrahur gjoks si nje person i dijshem dhe i zoti. Sharllatani e shfrytezon mirebesimin e tjereve, miqeve dhe dashamireve, qe te perfitoi sa më shume nga ata. Ai vertete eshte mashtrues i pa cipe dhe batakgjije. Çdo pune e veprim qe e bene sharllatani eshte e mbushur perplot sharlatanizem e me plote pasoja qe ua sjelle tjereve dhe vendit te vete.
Pa e vleresuar drejte e mire jeten, lirine dhe atedheun, pa i luftuar veset dhe tekat tona te shemtuara, egoizmin e pasocializuar dhe tradhtine kombtare, nuk ka kurrfar kuptimi personal, familjar dhe kombetare te jetuarit tone.
Ne ato momente kur nuk e vleresojme jeten, lirine dhe atedheun sa e si duhet, jemi ne sherbim te djallit, veseve dhe tekave tona te shemtuara, jemi ne sherbim te egoizmit ekstrem e te pasocializuar, ne sherbim te pabarazise e korrupsionit, amoralitetit dhe tradhtise kombetare, apo thene realisht, vertete jemi ne sherbim te djallit e birit te tij, jo ne sherbim te vetevetes, familjes, popullit, as ne sherbim te kombit e Zotit.
Pa liri e pa atedhe genjehemi kote, qe kemi jete, kemi femije e pasuri, kemi fe edhe Zot.
Nuk besoi qe krijohet monotoni, lodhje, dembeli e dorzim tek ata shqiptar qe i thone vetit shqiptar dhe kane gjak shqiptari ne damaret e tyre, kure flitet e punohet per kombin tone, kur veprohet e sakrifikohet per liri e per flamur kombtar dhe per Nenen tone Shqiperi e trojet shqiptare jashte saje, bij te seciles jemi! Por po ndodhi qe me fajn tone ta ndajme edhe metej Shqiperine dhe ta leme te varet atedheu nga te huajt e pushtusit tane, per pak pare te pista, per interesa personale e marri tjera, na marroft fytyren i madhi Zot!
Zemrat jane qender e fuqise sone, ku asnje fuqi pa zemer, vullnet, guxim e dashuri nuk vepron. Çdo gje ne jete do ece shume më lehte, nese veprimet tona e kane shtytes vullnetin, guximin dhe dashurine me zemer.
Per gomarin çdo veprim qe e bejne njerzit, te cilët nuk shkojne ne favor te tagjise se gomarit dhe stalles se tij jane gomar!
Çfarë ndodhi sot ne qytetin e Pejes mes dy qeverive shqiptare, uniteti mes tyre apo thellim i matejshem i ndarjeve?! Se çfare ndodhi mes tyre, u desdhmua hapatas nga dy kryeministrat, ne konference para gazetareve – bashkim permes fjaleve te medha e ne leter, kundershtim e ndarje praktikisht e ne veper.
Si eshte e mundur te konsiderohen me prejardhje shqiptare greket, serbet, malazezet dhe maqedonet, sipas pikepajeve te disa shqiptareve, kur greket e sllavet ne pergjithesi, ne te gjitha periudhat historike u treguan gjakpirsit më te medhej kunder shqiptareve e paraardhsve te tyre dhe pushtues agresiv e barbar te gadishullit Ilirik, edhe pse ne anen tjeter historija e pohon se sllavet e greket jane ardhacak te cilet u vendosen ne trojet tona te gadishullit Ilirik, ne te cilin Iliret ishin autokton dhe zot te ketij gadishulli, kur ne keto troje nuk kishte as grek e as sllav?!
Edhe sote si perhere gati e kemi harruar veten si kombe dhe nuk mendojme, se si ta zgjidhim njehere e mire qeshtjen tone kombetare, por vropojme si te verbuar pa kurrfar koncepcioni dhe pergatitje profesionale, politike e kombetare pas Evropes, qe te futemi ne te, pa e zgjidhur qeshtjen tone kombetare dhe te shkojme te barabart me tjeret, nen nxitimin e larove dhe tradhtareve te kombit per interesat e veta, qe po e shesin vendin dhe po e permbysin çdo gje qe eshte kombetare, nen ndikimin e forcave te medha e aleancave te ndryshme, qe nuk ishin kurr ne favorin tone dhe sote po ashtu nuk jane.
Pikpamjeve te disa shqiptareve rreth gjenezes sone kombtare e fetare, po u pergjigjem shkurt. Ne kete gjendje te palakmuar e tmerruese na kane pruar pushtuesit tane mijavjeqar permes tradhtareve te vendit, permes strategjise se mashtrimit, perqarjes dhe neneshtrimit duke perdorur elementin fetar, gjuhesor, politik dhe mjete tjera te dhunes, si kulaqin edhe kerbaqin. Me kete strategji, pushtuesit tane latino-romak, greko-bizantin, turko-aziatik dhe sllavo-ortodoks, vazhduan 2000 vite me radhe dhe po vazhdojne edhe sote e kesaj dite pasardhesit e tyre, pos me kamuflime te reja.
Të ndjehemi të rëndësishem, te dashur, te dijshem e te ndershem mes njerzve është njëra ndër dëshirat më njerëzore e cila na bënë të dallojme prej gjallesave tjera toksore. Po të mos ishte kjo ndjenje nxitese, ne do te jetonim ne erresiren e madhe te paditurise dhe civilizimi njerezor i ketyre permasve nuk do te ekzistonte.
” Edhe sikur ajri i paster te vinte vetem nga Serbija dhe jeta ime te ishte e varur prej tij, po te isha shqiptare nuk do ta blija! Do të më duket perbuzje ndaj te gjitha viktimave!”, ish Senatorja belge Anne- Marie Lizin, 1999.
Deshira per t’i mashtruar, shrytezuar, mbisunduar, nenshtruar e poshtruar tjeret, qone drejte krimeve te medha njerezore, qe nuk jane edhe aq te pakta ne rruzullin tokesor edhe ne trojet shqiptare. Lum ata qe nuk e lene me depertuar ne shpirtin e tyre kete ndotje e infeksion, me permasa shkaterruese per njerzimin.
Menyra se si sillemi me i plotesuar nevojat dhe deshirat tona, tregon kush jemi, sepse te gjitha karakteristikat personale qe i posedojme perbrenda manifestohen permes menyres se sjelljeve tona qe behen me i realizuar deshirat qe ia kemi vuar vetit si mision.
Shembuj ndjenjash te deshirave tona jane te shumte gjate jetes, per te mire besa edhe per te keqe, qe na bejne te ndjehemi krenar dhe te turpshem me veprimet tona.
Dukurite negative ne shoqerine tone eliminohen permes ngritjes se edukimit, arsimit, kultures dhe sjelljeve te qytetareve, duke u dhene mundesi atyre sa më shume, per tu pastruar nga ndotjet e shumta shpirterore.
Eliminimi i padrejtesive dhe vendosja e drejtesise, behet permes zhdukjes se lakmise se shemtuar personale, grupore e partiake dhe perkrahjes e stimulimit te drejtesise permes mbrojtjes se ligjit e kushtetutes me organe kompetente mbrojtese te shtetit.
Perqarjet mes nesh eliminohen dhe paqja vendoset duke i socializuar e humanizuar dukurite egoiste te shfrenuara dhe ndeshkuar ato ku ngrisin koke.
Rendi shoqeror e politik qe e kemi ne fuqi, ndryshon me vendosjen permes votes sone ne balle te presidences, qeverise e paralamentit njerze progresiv, te vetedijshem, te vendosur, te guximshem, te edukuar, kulturuar, te ndershem e atdhedashes dhe te pergatitur profesionalisht, politikisht, moralisht e kombtarisht, te cilet jane deshmuar e deshmohen praktikisht me veprimet e tyre. Dersa ta bejme kete si shoqeri shqiptare, e kemi denuar veten te jetojme siq nuk u ka hije te jetojne njerzit normal.
Ne ate vend ku ekzistojne e lulezojne dukurite e shumta negative, te shemtuara e shkaterruse per vendin e per popullin, te gjitha behen permes mashtrimeve e keqeperdorimeve te mashtrueseve e keqbersve, qe te kene sa me shume “bosat” e “suksesit” dhe interesit, e sa më pak tjeret e populli, duke i tronditur e shkaterruar tersisht temelet e interesave te pergjithshme kombtare.
Shemtite e qoroditura te mashtrueseve e keqberseve, nuk munde te luftohen permes nje personi apo grup njerezish, sa do te afte e sado qellim mire te jene ata. Dukurite negative e te shemtuara luftohen bashkarisht me te gjitha mjetet qe i kemi ne dispozicion. Perndryshe do jetojme si eshte më keq e më zij si popull e si komb.
Pa marr parasysh forcen e pengesave qe na dalin para dhe na ngadalesojne procesin e realizimit te qellimeve tona, dorzimi eshte fatal, te cilin nuk guxojme ta pranojme me asnje qmim. Forca jone kembengulese, qendrueshmeria, paluhatshmeria, vullneti, menquria, guximi dhe dashuria e mjaftushme per te ecur perpara drejte realizimit te qellimeve tona, do ta gjunjezoi secilen force qe na pengon.
Grada e tituj te shumte shkencor i kane vershuar trojet shqiptare, aq sa ka mjaftushem edhe per eksport. Keto grada e tituj shkencor doktorantet tane, siq po duket i paskan marr permes kanaleve te ndryshme, sa per tu pozicionuar ne nje post me pergjesi te madhe dhe koficient te larte te te ardhurave personale, pa bere asgje rreth shkences dhe postit me te cilin eshte shperblyer nga lideret e tij politik, qe ta bejne ate nje marionete te veten. Per shkencen mos te flasim fare, sepse doktorantet tane, marioneta te lidereve te tyre politik, ia kane kthyer shpinen tersisht asaje dhe kane ra klluq ne strofken e rehatise duke prite dite më te mira per shkencen, edhe pse u kane ra puplat nje nga nje prej pasivitetit te tyre dhe drogimit total pas politikes.
Per çudi nga ter ky vershim i doktoranteve ne trojet shqiptare, rralle dalin shkenctar apo nuk dalin fare me ide e pikepamje, me hipoteze e teza te reja te tyre, perpos pertypjeve te mendimeve, ideve, hipotezave dhe tezave qe i kan pertypur e ripertypur tjeret, pa bere asgje me shume, perpos edhe nje ripertypje te radhes.
O doktorro e merru me shkence, o mos e bene kete te lige dhe te behesh kepurdhe doktor, si kepurdhat pas reshjeve te shiut, mbeshtetur mbi ajamet e familjarizmit, militantizmit partiak, korrupcionit dhe sipas ajameve tjera te shemtuara e dehumanizuara per te marr grada e tituj te ndryshem vetem per leverdite e ulta personale ne dem te vlerave shkencore, humanitare, morale e kombtare.
Demagoget, premtuesit dhe mashtruesit kur flasin i mbushin fjalte e veta me oratori, i maskojne ato sa më shume, te mos hetohet lehte qellimi i tyre djallezor dhe shemtija e panjerzishmeria qe e bartin me vete.
Ështe lehte te flasim e ta mashtrojme veteveten e tjeret me fjale te medha e te zbukuruara, ndersa eshte veshtire tu permbahemi atyre ne veper e t`i bejme realitet per te miren e pergjithshme. Per oratori te tilla mashtruese, populli thote:” Aty ku tregojne dredhza shume, merre kofinin sa më te vogel, se nuk do ta mbushish dot me dredhza”.
Nese kohen e manipulojme, abuzojme dhe nuk e vlersojme si e sa duhet duke u mashtruar pas kenaqesive afatshkurtera qe nuk kerkojne menquri, perpjekje e angazhime te medha, me doemos do te perfundojme ne vuajtje e dhimbje afatgjata vete shkaterruese.
Ështe domosdoshmeri per njeriun ta kuptoi, vleresoje e menagjoj kohen sa më shume, e sa më mire, te mos abuzoj me te, nese deshiron te arrije rezultate, suksese dhe vepra kapitale njerezore, intelektuale, humane, sociale, morale, kombetare, familjare, personale dhe profesionale.
Derisa ta kuptojme se ndotjet brenda botes sone shpirterore, intelektuale, emocionale, morale, sociale shkaktojne probleme te medha personale, bashkshortore, familjare, shoqerore, kombtare e njerzore, do vazhdojne te perhapen edhe metej ndotjet e helmimet e tilla shkaterruse mes nesh si komb e mes njerzeve te botes.
Me shablone te murosura e me skema te ngurta neper kokat e mendimet e njerzeve, me mungese vullneti, guximi e kambngulesie, me mungese te pervojes dhe pergatitjes intelektuale e profesionale, me koka te individeve, grupeve te ndryshme shoqerore e politike ne te cilat dominon egoizmi, dinakeria, cinizmi, hipokrizija, tradhtia, amoraliteti, pa besia, karierizmi dhe lakmija e qoroditur, nuk jane zgjidhur kurr drejte e njerzisht e nuk zgjidhen problemet tona kombtare, shoqerore, institucionale, familjare, personale, profesionale e as shtenore.
Kemi nevoje shume per ndryshime progresive, sidomos gjinise mashkullore i takon nje mirekuptim më i madhe ndaj botes femerore, nje bashkpunim më njerzor e human, nje perkrahje më e thelle dhe pa rezerve, sepse e ardhmja e kombit lind, rritet dhe edukohet ne duarte e nenave shqiptare. ” Nje popull qe nuk e ka boten femrore te edukuar e arsimuar si duhet e sa duhet, eshte sikur nje pllumb qe gjendet ne mesin e pllumbave tjere, te cilit i mungon nje krah. Pllumbat qe posedojne me te dy krihet, fluturojne e i kapin qiejte, kurse pllumbit qe i mungon njeri krahe perpelitet per toke dhe pluhroset nga deshira qe te fluturoi ne qiell edhe ai si shoket e vete” – Sami Frasheri.
Ështe konstatuar shkencerisht se problemi me i madhe i zgjidhjes se situatve problemore, perpos pengesave tjera, jemi ne si individ, si grupe shoqerore e institucionale, si familje dhe si komb. Nese kjo qendron, duhet ti ndermarrim te gjitha masat sa më pare, qe ti eliminojme ne radhe te pare pengesat dhe veshtiresite te cilat ia sjellim vetevetes, familjes dhe kombit ne pergjithesi e pastaj te ballafaqohemi edhe me zgjidhjen e problemeve te ndryshme qe na vijne nga tjeret dhe nga vete natyra e problemit qe kerkon zgjidhje.
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!