E pa besë, e pa fytyrë dhe lavire është lakmia

Po “lakmoi shume” ne “statusin e veteranit” dhe nuk po me pritet te me paguhet, heret ose vone mundi e djersa ime, permes “statusit” te pensionistit. Keto dy statuse kane aqe dallime mes veti, ku njerit i duhen 40 vite pune e angazhim, e tjetrit rrena e letra per mashtrim e perfitim.
U kerkoi falje publikishte veteraneve qe jane deshmuar ne lufte, u kerkoj falje atyre qe sote u mungojne gjymturet dhe plumbat u gjenden mes trupit te tyre dhe kane mbete te lene anash, nga konkurenca e “veteraneve” me rrena e letra mashtruese per perfitim, ne dem te luftetareve trima e te vertete ne lufte!
Po jetojme ne nje kohe e ne nje vend, ku ata qe rrejne, mashtrojne, keqperdorin e tradhtojne, nuk denohen, po perfitojne dhe perkrahen. Dikush ka punuar, kontribuar dhe vertete ka luftuar per liri e per kete vend, ndersa djersen, kontributin dhe luften dikush tjeter e gezon dhe ne emer te tyre po perfiton. Per shkak te ketij realiteti te hidhur, te menqurit kane thene:” Luften e bejne deshmoret e herojte, kurse frytet e lirise i shfrytezojne hileqaret, lakmiqaret, maskarnjte, rrenacaket, te pafytyret dhe tradhtaret”. Lexusi im i dashur, ma mire eshte te punojme, mos te rrejme e mashtrojme siq po bejne hileqaret, lakmiqaret, maskarejnte, rrenacaket, te pafytyret dhe tradhtaret duke pervetesuar djersen, kontributin dhe sakrificen e tjereve. Eshte ma mire të lakmojme, te punojme dhe ta gezojme mundin, djersen dhe sakricien tone se bashku me tjeret. I juaj, mesuesi Isë