Ankthi dhe fobite serbe, greke dhe ato sllavo-ruse kunder ngritjes se Shqiperise si Shtet Etnik

Librat e zinje të mbushura me rrena, sharje, shpifje e banalizime tjera poshtëruese për shqiptaret quheshin libra “te bardhe”, nga qarqet “shkencore” në Beograd, Podgorice, Maqedonin Veriore, Athine dhe Moske. “Shqiptarët dhe Fuqitë e Mëdha” i autorit serb Vladan Gjorgjeviq, eshte shembulli ma tipike i librave qe fabrikohen kunder shqiptareve nga qarqet “shkencore” sllave te permendura më larte, i shkruar më 28 janar 1913, dhe i cilesuar si liber i “ bardhe” ne mesin e librave tjere te “ bardhe”, edhe pse ne te, si ne librat tjere shkruhet, paragjykohet e shpifet zi e ma zi kundër shqiptarëve.
Vladan Gjorgjeviqi me etiken e tije te ulte sllave, ofrone paragjykime e shpifje te renda prej nje snobi, njejte si ne librat tjere qe i kane prodhuar kunder shqiptareve, duke i paragjykuar shqiptaret “si derra, që zhgrryhen në flligshti plehu e gjaku”, “ si të zhytur në sëmundje më të rënda të tokës dhe të mbërthyer nga zjarrmia e vrasjes, vetvrasjes dhe epsheve kanibaliste”. “Të harruar nga zoti e robi”, “ si krijesa të përçudnuara, qe na paskan ardhe drejtpërdrejt nga parahistoria njerëzore dhe i paskan pare tek mbaheshin me bishtin e tyre nëpër pemë”. Sipas snobistit Vladan Gjorgjeviq e viqeve tjere me etike te ulte sllave, shqiptaret paragjykoheshin si “egersira” dhe:” Egërsirat, doemos, nuk mund të kene gjuhë, histori, as figura historike, as shtet, as komb”. “Artin dhe ndjenjat njerëzore nuk i njihnin, as lirikën, as epikën.Të ndarë mes veti, atje ku ndaheshin në lashtesi ilirët dhe epirotët, gegët dhe toskët, te cilet kishin shkuar aq large në ndarje sa ngordhnin nga dëshira për të vrarë e zhdukur njëri- tjetrin”.
Keshtu vepronin snobistet e ndryshem sllave e greke, njejte si snobisti specifik Vladan Gjorgjeviq, duke ua vjedhur e përçudnuar të kaluarën historike, gjuhesore, kulturore, shpirterore e traditat e shqiptareve dhe ilireve, me shpresen që tu errësohej e ardhmja dhe tu zhduken gjurmet e tyre te lashta, si nje popull me i lashte e me i ngritur per kohen mes popujve tjere, e mos te flasim per ardhacaket ne trojet tona te gadishullit Ilirik.
Pa pikën e turpit, snobisti ne fjale, si snobistet tjere sllavo-greke, ne librin e tije dhe magjine e zezë autoriale kunder te kaluares sone, përrallat mitike e paragjykemet e sajuara, i shnderron ne histori, kurse ngjarjet e verteta historike i shnderron në përralla. Ky snobist, si snobistet tjere greko-sllav, nuk do të merrej me shqiptarët, nëse nuk do të ishte brenga fashiste kunder formimit të shtetit shqiptar, i cili konsiderohet si rrezik per Serbine fashiste ngritja e këtij shteti, mu në zemrën e mbretërisë mesjetare serbe, që pati vdekur me kohën, por që ishte ringjallur si me magji ndër tempuj të trashëguar me urrejtje plot myk. Pas ritualeve magjike dhe fabrikimit të miteve, kjo mbretëri e turpshme, fashiste e gjakatare e ringjallur, filloi te ushqehet prap me tehun e bajonetave dhe të krimit te papare kunde ne bote, që ra mbi trupin e kombit shqiptar.
Lexuesi im i dashur, lexoje me vemendje Librin e “bardhe” te Vladan Gjorgjeviqit,”Shqiptaret dhe Fuqite e Medha”, shkruar me 28 janar 1913, nese don te kuptosh dredhite greko-sllave dhe perkrahseve te tyre, kunder ekzistences shqiptare dhe fallsifikimit te historise sone. I juaj, mësuesi Isë