Filozofi ynë Ukshin Hoti, nuk foli kurrë për vetëvetën dhe të bëmat e tij, edhe pse kishte shumë çka të flas. Ai nuk u larguar për asnjë qast nga populli, të strehohet diku, ku do të ishte më i sigurtë, pos në ato qaste sa ishte i burgosur.

Jetoi si burrrat dhe sypatrebur mes popullit të tij, edhe pse i krcnoheshin policia fashiste serbe me zhdukje dhe e përgjakëshin deri në alivanosje, duke e torturuar pamëshirshëm, aty ku e zinin. Tani veprimtaria e tij po fletë më shumë e më kjartë, se sa çdo fjalë që do ta kishte thënë për veti, filozofi ynë i dashur.

Ky burrë u ka besuar veprave e jo fjalëve , të cilave u është përmbajtur derisa ishte gjallë. Lavdi veprës dhe punës heroike të Ukshin Hotit!