Shumica prej nesh perpiqemi t`ua hudhim fajin tjereve per veshtiresite tona, pa e kuptuar dhe pa e pranuar se per çdo gabim e veshtiresi ne jeten tone, fajtore kryesore jemi vete. Pa u vejdisuar se kush jemi, cilat jane fajet dhe gabimet tona dhe pse i bejme ato, perhere e kerkojme fajin dhe gabimet tek tjeret.
Me kalimin e kohes, socializimin dhe humanizimin e sjelljeve tona, do te vejdisohemi se kemi qene gjithmone armiku më i madh i vetes dhe shkaktar i fatit te keq dhe jeteses jo te mire ne nivel personal, familjar e kombtar.
Per t´u larguar nga situatat e palakmueshme per shkak te fajeve dhe gabimeve tona, eshte e nevojshme se paku nje here ne jave, te ulemi dhe t´i analizojme veprimet tona se a kemi gabuar apo jo gjate javes, nese kemi gabuar, ku kemi gabuar ndaj njerezve dhe vetvetes, si t´i permiresojme ato gabime, çka duhet te bejme ne te ardhmen qe mos t´i perserisim gabimet e fajet tona dhe te mesojme prej tyre e mos t`i perserisim herave tjera.
Po e beme kete veteanalize, do ta verejme sa shume gabime bejme ndaj njerezve dhe vetvetes.                                                                                                    Ata qe e bejne shprehi, se paku nje here ne jave te bejme nje analize te hollesishme te veprimeve te veta gjate jetes, do t´i ndihmojme vetes me shume se çdo ndihmese tjeter.
Ja disa prej gabimeve tona qe mund t`i bejme gjate jetes: humbja kot e kohes, ngacmimet, fyerjet, etiketimet dhe grindjet pa shkas mes nesh, humbja e kohes duke u marre me punet e tjereve, jo me punet tona te cilat na presin t´i perfundojme, nervozohemi, shqetesohemi dhe dalim prej taktit per vogelsira qe nuk qojne peshe fare ne jeten tone, pos shkaterrimit te shendetit tone fizik, shpirteror, intelektual, moral e social dhe grindemi pa fund me tjeret, per t´i bere ata te sillen sipas bindjeve tona. Edhe sa e sa gabime tjera i bejme gjate jetes.
Lexusi im i dashur, fshehtesia e mbrojtjes nga gabimet dhe fajet tona qendron ne menyren e analizes se veprimeve personale qe i bejme ne raport me tjeret e ne raport me veteveten dhe gjetjen e menyres sheruese te dobesive, gabimeve dhe fajeve qe i posedojme, para se te na rrenojne ato. I juaj, mësuesi Isë

Nje familje qe ka mirekuptim, tolerance, respekt, bashkpunim dhe dashuri mes antareve te familjes, mes prindereve e femijeve dhe mes bashkshorteve, medoemos ne ate familje krijohet nje atmosfere e mire dhe e lumtur familjare, ku proceset e ndryshme te organizimit ne familje zhvillohen më mire ne rriten dhe edukimin e femijeve, ne mirembajtjen e ambientit shtepiak, ne ruajtjen e inventarit qe e posedon shtepia, ne shpenzime sipas nevojes dhe mundesive qe ka familja, ne kujdesin dhe menagjimin e drejte  te hyrave dhe shpenzimeve. Secili antar i familjes e merre pergjegjesine qe i takone ne familje sipas moshes e pjekurise se tij fizike e psikike dhe i kryen detyrat e obligimet e veta personale e familjare, nen perkujdesin, ndihmen e udhezimin e prinderve, sipas nevojes qe ata kane.                                                                                                                                         Ne nje familje ku mbizotrojne brimat, sharjet, grindjet, fyerjet, mosmirekuptimi, mostoleranca, mosrespekti, mosbashkpunimi, perqarja dhe mosdashuria, do te shkaterrohet tersisht atmosfera e mire ne familje, do te krijohet nje rremuj, humbje e rendit shtepiak, rritje dhe edukim jo i drejte e i shendetshem i femijeve, momarrveshje, konfrontime mes bashkeshorteve, divorce mes tyre, trajtim jo i mire i femijeve nga prinderit, depertim i dukurive negative ne familje, alkoholi, duhani droga e dukuri tjera devijante dhe amorale.                                                                                                      Lexusi im i dashur, kure e shqiptojmë fjalën familje, automatikisht ne mendjen tone linde ngrohtësia emocionale, dashuria, siguria dhe mbështetja e ndërsjellte mes familjareve. Kjo situatë e shkëlqyer mund të arrihet vetëm atehere kure i permbahemi mirekuptimit dhe dashurise me vendosmeri te plote mes antareve te familjes ne pergjithesi, mes prinderve e femijeve dhe mes bashkeshorteve ne veçanti. I juaj, mësuesi Isë

Psikologjikishtë është konstatuar se ajo që jemi më bindshëm flet e pasqyrohet para tjerëve, se sa ajo që pretendojmë të paraqitemi me çdo kusht.
Më bindshëm rrezaton tek tjerët karakteri e personaliteti ynë që e posedojmë permes sjelljeve tona, se sa ajo qe e themi apo nuk e themi publikisht.
Tek secili personalitet posedohet nje fuqi mahnitese, për mirë ose për keqë në karakterin dhe personalitetin e tije, e cila rrezatohet në publik pavaresisht deshirës dhe synimit për ti maskuar t`metat, djallezitë, dinakeritë, cinizmin, injorancen, hipokrizine, xhelozine, lakmine ekstreme, amoralitetin dhe tradhtine, sepse keto vese më zeshem, më kjarte e më bindshem flasin se çka në të vertetë jemi si njerëz, e jo ajo se çka pretendojme te paraqitemi ne publik permes fjaleve maskuese.                                                                                                                                                                                        Sot është mbushur përplotë shoqëria, sidomos ajo shqiptare dhe elita e saje politike, intelektuale e fetare me tipa njerëzish, që më shumë paraqesin para publikut rrezatim maskash e kamuflimesh per t`i mbuluar djallezite e dinakeritë e tyre para opinionit, që shkojnë në dëm të interesave të tyre e në favor të interesave te ulta përsonale, se sa rrezatim i natyrshëm njerëzor, i drejte, human, moral e kombtar.
Lexuesi im i dashur, sa do që i maskojmë veset apo ligesite tona përmes asajë qe flasim, ato flasin me kjarte se sa maskat tona permes se cilave bejme perpjekje gjate tere jetes te paraqitemi ne publik ata qe vertete nuk jemi. I juaj, mësusi Isë

Derisa të kuptojmë se jemi forca krijuese e jetes dhe fatit tone, do te sillemi ne nje qark pa kurrfar kuptimi per jeten duke pritur kot nga tjeret. Kure e them kete mbeshtetem mbi realitetin e hidhur te qendrimeve te shumices ne mesin tone kombetar qe mbeshteten ne fajsimin e tjereve per gjendjen e pavolitshme te jetes dhe fatit ne realitetin individual, familjar e kombtar.
Si po duket eshte ngulitur neper kokat tona inferioriteti dhe arsyetimi i neglizhences sone, duke i fajsuar tjeret me bindjen, sikur mos ta kishim nje gjendje te tille politike, do t`i kishim punet më mire, sikur mos te kisha lindur ne mesin tim familjar te varfur, do te isha pakez me ndryshe, sikur mos ta kisha udheheqesin e organizates kaqe te dopte, do te shkelqente puna ime, sikur te kishim gjykata ku vertet mbrohet drejtesia, do te barazohej per te gjithe ajo, sikur te kishim politikan kombetar , nuk do te tallet Serbija e Europa me kombin tone, sikur te kishim klerik fetar e kombtar te vertete qe merren sinqerisht me besimin ne Zot dhe kultivojne ndjenjat kombtare e dashurine per atedheun, nuk do te ishim kaqe te perqar  mes veti mbi baza fetare, sikur politikanet dhe intelektualet tane te merren  më seriozisht me interesat e politikes kombetare, nuk do te lulzonte korrupcioni, papunesia, varferia dhe keqperdorimet e shumta te pasurise se perbashket, sikur te kishim shkolla, univerzitete dhe kuadra me te mira, gjeneratat tona do te ishin me te forta per interesat e veta personale, familjare dhe per interesat kombetare, e shume arsyetime tjera inferiore, qe qojne drejte zhgenjimit per jeten, ne vend qe te ndodh e kunderta dhe te ballafaqohemi me sfidat te cilat na pengojne dhe t`i kapercejme ato me llaven e guximit, iniciatives dhe qendrimit stoik, se ne jemi forca qe duhet ndryshuar gjerat te cilat na kane zene frymemarrjen e lire dhe menyren e te jetuarit më njerezisht, ne jemi ata qe kemi mundesi t`i shembim qatite e se keqes dhe t`ua dermisim temelet e tyre, ne jemi ata qe duhet bere punen ashtu si duhet, pa i perfillur pengesat qe na dalin para, ne jemi ata qe ia zhdukim pameshirshem rrenjet korrupcionit, amoralitetit, padrejtesise, varferise, perqarjeve e zenkave vellavrasese, jo tjeret.
Lexuesi im i dashur, forca e ndryshimit progresiv te jetes dhe fatit tone gjendet brenda nesh. Po e kerkuam nga tjeret kete force, do te mbesim si figura shahu duke manipuluar tjeret me jeten dhe fatin tone dhe duke vuajtur vargun e parreshtur te dekurajimeve, depresioneve e zhgenjimeve, qe pasojne nga qendrimet tona inferiore. I juaj, mësuesi Isë

Sa shume vlera te perbashkta kemi, pa te cilat jeta  jone do te ishte e pamundur te ekzistoi, te zhvillohet e te persoset. Ndersa ne anen tjeter gjithnje e me shume ne skenen tone kombetare po ngrisin koke ne menyre te vrazhde perqarjet e kundershtimet mes nesh, duke i devalvuar dita dites vlerat e perbashkta kombetare, te cilat jane krijuar me mundin, angazhimin, djersen, sakrificen dhe flijimin e gjeneratave te meparshme, qe kane kontribuar per ato vlera te perbashkta politike, ekonomike, shendetesore, juridike, arsimore, kulturore, sociale e kombetare, pa te cilat genjehemi te gjithe, se munde te bejm nje jete normale, duke i mohuar kontributet e njeri tjetrit.
Menyra e konkurences ne mesin e shoqerise sone, po e shtrine ndikimin e vete mbi shkaterrimin e vlerave te perbashkta kombetare, ne favor te egoizmit ekstrem personal, grupor, partiak, regjional e fetar, mbeshtetur ne nje grabitje te papare ndojhere, duke i demtuar interesat e perbashkta dhe ekzistencen e tjereve, ne vende qe te ndodhe nje konkurence ne te mire te te gjitheve, duke i ruajtur me çdo kusht vlerat e perbashkta te permendura me larte, pa te cilat do te jete e kote perpjekja jone egoiste dhe e pandershme, te sjelle rezultate te ndershme per nje jete te mirefillt e me dinjitet personal, familjar, institucional, politike, fetar e kombetar.
Derisa t`i shkelim, t`i neperkombim dhe t`i shkaterrojme vlerat tona te perbashkta, do ta kemi te pamundur te bejme jete te lire e me dinjitet kombtar, por do te bejme jete pa dinjitet e pa liri, me te cilen po tallet bota e civilizuar dhe po neperkombemi si më pare e si eshte me keqe, nga fqinjet tane pushtues dhe dashakqinjte e kombit shqiptar, fale gabimeve, fajeve dhe lakmive tona te qoroditura.                                                                          Lexusi im i dashur, duke i shkelur, neperkembur, devalvuar e  duke i shkatrruar vlerat tona te perbashkta kombtare, duke e varfruar vendin e fale pjese te teritorit te tij fqinjeve tane pushtues per interesa te ulta personale, eshte e pamundur dhe presim kote te bejme jete te lire e me dinjitet. I juaj, mësuesi Isë

Nese besojme femijerisht se kombin shqiptare dhe trojet e tij, bota do t’i trajtoje drejtesisht, kemi  besuar kote dhe kemi rrefuzuar te ecim perpara se bashku me jeten, si ecin tjeret per rreth nesh, kemi refuzuar ta meritojme e fitojme vete lirine, barazine dhe bashkimin e trojeve tona, qe padrejtesisht bota ua dha fqinjeve tane duke i bere cope e grime ato, fale edhe gabimeve tona e tradhtise qe ia kemi bere vetit e po ia bejme, fale edhe besimit femijenore qe do te na trajtojne njerezisht e me drejtesi tjeret.                                                                                                                                                                  Nuk i besohet shtepia fqiut se do ta trajtoi, mirembaje e rregulloi me ndere, njerezisht e si duhet. Besime te tilla bejne vetem femijte, qe presin sheqerka nga fqinjte.                                                                                                                                                                                                                                          Te presim drejtesi dhe te besojme femijerisht se bota do te na trajtoi drejtesisht ndonjehere, edhe nese ndodhe keshtu, drejtesia ndodhe rralle here ne bote apo kurr. Ndersa ne presim kote e  ngecim ne vende pa levizur, duke pritur e duke besuar femijerisht, derisa te vije drejtesia tek ne, e cila vjene rralle, shume rralle apo kurre.                                                                                                                                                                                                                            I kote eshte besimi femijeror se do ti rregulloi bota problemet tona, nese nuk i rregullojme vete ato.
Lexuesi im i dashur, eshte dobsi e madhe per ne, te presim drejtesi sikur femije, sepse ajo vjene rrallehere neper histori, apo nuk vjene kurr pa e merituar. Ate duhet kerkuar, merituar, fituar vete, se bashku me ndihmen e miqeve tane te sinqert. I juaj, mësuesi Isë

Nje jete e pa ekuilibruar personale, familjare e kombetare eshte e mbushur perlot divergjenca, kunderthenje e befasira, qe pasojne me deme te medha.
Jeta mes një shoqerie e cila po mbushet dita ditës perplot telefana, kompjuter, radio, televizor, internet, revista, gazeta, literature te llojeve te ndryshme kulturore, historike e shkencore, po mbushet me teknologji nga më te sofistikuarat dhe po vershohet me qendrime te ndryshme antagoniste politike, ideologjike e fetare, vertetë eshte shume veshtire te mbahet nen kontroll dhe e ekuilibruar menyra e te jetuarit, po nuk patem kujdese te shtuar ne menyren e ndikimit te ketyre faktoreve te shumte, qe kane mundesi te na humbin rrugen ne oborrin e shtepise.
Nen presionin e madhe te zhvillimit teknologjik, kulturor, shkencor, politik, ideologjik e fetar, po nuk e menagjuam veten si duhet e sa duhet qe ta shfrytezojme sa më racionalisht kohen mes ketij vershimi te madh, herehere stresuese e rraskapitese, do te kemi nje mungese te madhe te ekuilibrit tone jetesor, e cila do na sjelle kokqarje e humbje te kohes, shendetit, karieres, profesionit, dhe do te mbesim mbrapa ne shume fusha te jetes personale, familjare e kombetare.
Nese del nga kontrolli menagjimi i duhur i ekuilibrimit te shendetit tone fizik, intelektual, social, ne raport me ekuilibrimin ekonomik, profesional, politik, moral,fetar, ideologjik, kulturor e shkencor, vertete kemi humbur vlerat me te medha te te jetuarit me dinjitet si individ, si familje e si komb.
Lexuesi im i dashur, duhet mbrojtur me ngulm ekuilibrin e te jetuarit tone, qe  fushat kryesore te jetes te mos i zhvillojme ne dem te njeres apo tjetres, por mundesisht t`i ekuilibrojme mes veti sipas vleres qe kane, duke patur kujdes, sidomos ekuilibrimin e shendetit fizik, intelektual, emocional, social, profesional, ekonomik, familjar e kombtar. Kete obligim te ekuilibrimit jetesor, e ka individi, familja, shoqerija dhe kombi ne pergjithesi, qe ta ruajn ne harmoni te perbashket ekzistencen tone njerezore. I juaj, mësuesi Isë

Procesi i te mesuarit rëndom lidhet me procesin e nxenjes se mesimeve shkollore nga ana e nxenesve. Mirepo, ne psikologji, procesi i te mesuarit ka kuptim shume më te gjere. Mjafton te thuhet se veprimet intelektuale te njeriut, reagimet emocionale dhe veprimet e vullnetshme te tij, sikurse edhe integrimi dhe organizimi i tipareve te personalitetit dhe te karakterit te njeriut, jane produkt i te mesuarit per te pare se te mesuarit ka shtrirje shume te gjere.                                                                                                                                                                                                                                                               Sipas akademik Nushit, produkt i te mesuarit jane shprehite e mira, por edhe ato te kqija, te folurit dhe menyra e mendimit te njeriut, dijenia e tij per mjedisin e boten qe e rrethon, dijenia e tij per veteveten, puna profesionale e njeriut, synimet, qendrueshmeria ne vendime dhe ne realizimin e tyre, qendrimet e ndryshme te njeriut etj. Njeriu meson edhe si duhet mesuar, si duhet perceptuar, vezhguar, si duhet mbajtur mend per nje kohe më te gjate. Sjelljet problemore te njeriut, sikurse edhe eleminimi i tyre jane rezultat i procesit te te mesuarit. Disa nga autoritetet shkencore te njohura ne psikologji pohojne se njeriu meson edhe disa çrregullime, madje edhe disa reagime te smuara shpirterore. Po keta pohojne se njeriu, ne baze te mesuarit, i eliminon keto çrregullime te sjelljeve te veta. Me fjale te tjera, njeriu zhvillohet ne qenje intelektuale, sociale e humane, fale procesit te te mesuarit e tij.                                                                                                                                                                                                                                                      Sipas Pajazit Nushit, te gjitha ndryshimet e sjelljeve dhe veprimeve te njeriut, me te cilat ai e ndryshon mjedisin e veteveten, ose edhe i kontribone zhvillimit te shoqerise, jane rezultat i te mesuarit. Ndryshimet e ketilla kane karakter progresiv per individin. Aktiviteti i drejtuar ne zhvillimin dhe formimin e sjelljeve progresive, sukurse edhe persosja e ndryshimi i tyre eshte i lidhur drejte perdrejte me procesin e te mesuarit, sipas konstatimeve te profesorit ne fjale. Keto cilesi te tij jane: zhvillimi, formimi dhe ndryshimi i sjelljeve, shtytja e njeriut per ndryshime te ketilla nga nevojat e tije te brendeshme dhe nga ndikimi i faktoreve te jashtem dhe karakteri relativisht i qendrushem i ketyre sjelljeve e veprimeve te tije.                                         Me te mesuar nenkuptojme procesin e zhvillimit dhe te formimit te personalitetit te njeriut me anen e formimit dhe te ndryshimit te sjelljeve te tij, qe shkaktohen nga ndikimi i faktoreve te brendshem dhe te jashtem ne qenjen e njeriut. Pergatitur nga mësuesi Isë

Jo rralle here udhehiqemi nga deshira, lakmia e vese tjera, te cilat na sjellin pasoja te medha ne jete e ne shendet. T’u largohemi ketyre pasojave, eshte e domosdoshme t’i permbysim veset tona te liga e te qoroditura dhe t’i zavendesojme ato me virtyte njerzore.
Deshira e lakmia me ngrene, me pije, me fjete pertej mase duhet  zavendesuar, me kujdese dhe vetepermbajtje, sepse e shkaterrojme shendetin dhe perspektiven tone. Deshira e lakmia me jetuar pasiv dhe ne deme te tjereve, duhet zavendesuar me deshiren e lakmine te behemi sa më aktiv dhe interesat tona t’i plotesojme permes angazhimit te perhershëm, pa i demtuar interesat e tjereve, pa i fyer e shantazhuar ata permes stigmatizimeve te ndryshme. Deshiren, lakmine e veset tjera qe na qojne drejte amoralitet, prostitucionit, trafikimit te qenjeve njerezore, e substancave narkotike, duhet eliminuar dhe zavendesuar me deshiren e lakmine qe na largojne nga keto vese te shemtuara dhe t`i mundesojme vetit te krijojme familje te shendoshe e te ndershme, te rrisim dhe edukojme femije sa më drejte e te shendetshem fizikisht, shpirterisht, intelektualisht, moralisht e kombtarisht. Po e beme kete, bota jone shpirterore do te pastrohet nga ndotjet amorale, emocionale, psikike, seksuale dhe nga ndotjet e shendetit intelektual, e fizik.
Deshiren dhe lakmine per t’u korruptuar, mashtruar, vjedhur, vrare dhe deshiren per me sunduar mbi tjeret, duhet  zavendesuar me deshiren e lakmine te mos korruptohemi, vjedhim, mashtrojme, te mos vrasim dhe te mos sundojme mbi tjeret, me asnje qmim. Deshiren me urrejte, xhelozu, me kercnu, zemruar, perbuze, nençmuar, pergojuar e stigmatizuar tjeret dhe me shpif per ta , duhet zavendesuar me deshiren dhe lakmine e respektit, mirekuptimit, tolerances, bashkepunimit, ndihmes dhe dashurise ndaj tyre, per aq sa e meritojne ata. Po vepruam ne kete menyre, do te ecim perpara si individ, si kolektivitet e si komb. Per ndryshe do te mbetemi edhe metej keshtu si jemi, gazi i botes. Deshren e lakmine per tradhti ndaj atedheut dhe kombit, per shkaterrimin e pasurise se tije, duhet zavendesuar me deshiren e atdhedashurise, deshiren e skarifices per liri, per komb, per gjuhe, per kulture kombetare dhe per shkence.
Ata qe i permbysin deshirat e lakmite e shfrenuara antinjerzore, i bashkangjiten fuqise madhore te virtyteve njerezore, qe e qojne perpara dhe e bejne jeten më pak frikesuese, më shume te lumtur dhe e rrisin energjine  per te jetuar me dinjitet se bashku me tjeret, duke pare te ardhmen tone personale, familjare me shprese dhe optimizem.
Lexuesi im i dashur, i kemi te gjitha mundesite ti permbysim sa me pare deshirat e lakmite  qoroditese, jo njerezore dhe ti zavendesojme ato me deshira e lakmi te permasave njerezore e kombtare. I juaj, mësuesi Isë

Naj kane imponuar fete e perqarjen permes dhunes politike, kerbaqit e kulaqit si eshte më zi, kuptohet edhe me fajin tone nga padituria dhe lakmia e shfrenuar. I perkas kombit dhe Zotit, nuk i perkas krishtit as muhemedit, sepse asnjeri nuk ishin shqiptar, edhe pse jane ulur kembekryq ne trurin e shqiptareve dhe dhe shumices se botes njerezore.                                                                                                                                                                        Mjeshtria dhe dinakrija e disa politikaneve, intelektualeve dhe klerikeve tane naiv e shkurtpames nga te gjitha fete qe i posedojme, neper kohe e shekuj, na kane katandisur deri ne kete gjendje, duke u maskuar pas fjaleve te embla, puneve te tharbta dhe te idhta, duke na larguar gjithnje e më shume large zemres e shpirtit kombetar dhe larg besimit te sinqert ne Zot. Derikure duhet te merremi me keto filozofi politike, fetare, ideologjike e intelektuale shkurtpamese, naïve, ekstremiste dhe vetevrasese?! Perhere kemi patur me bollak, fjale te medha e fukarallak, kryelartesi e mend pak, duke thëne dikush i perkas krishtit e jam pura shqiptar 100% karat, e dikush duke thene i perkas muhamedit, kesaje apo asaje partije, kesaje apo asaje gjenerate intelektualesh, atij apo ketij regjioni dhe nuk i perkas atij populli qe ti i perket, shqip duke u kundershtuar, perqar dhe duke u fyer mes veti, edhe pse jemi nje trung shqiptar, edhe pse e flasim nje gjuhe, i takojme nje kulture e tradite, edhe pse i takojme nje gjaku e nje teritori.                      Ishim Iliro-pellazg, tani jemi shqiptar pasardhse te Iliro-pellazgeve, pa marr parasysh besimeve ne krisht e ne muhamed, qe na u imponuan  pushtuesit tane, me gjithate kombi eshte mbi te gjitha, sepse i madhi Zot edhe  neve na krijoj njejte si  tjeret te barabart mes njerzeve ne bote.         Nuk duhet mbeshtetur askush prej shqiptareve mbi turpin se dikur kishte shqiptar, sa ishim krishten, e tani pak kane mbete, qe na u nderruan fete, sepse qe 2000 vite kemi deshmuar sakrifice e gjakderdhje, duke i mbrojtur trojet tona edhe pse pa sukses, per shkak qe ishim te ndare e te perqare mes veti, por megjithate mbetem shqiptar edhe sote e kesaje dite, edhe perkunder veshtiresive ne ballafaqim me pushtues shekuj pas shekujsh, dekade pas dekadash deri ne ditet e sotit, duke i perjetuar padrejtesite e shumta qe naj beri  Europa se bashku me Rusine, Turqine, e se bashku me fqinjet tane pushtues, satelit te tyre, ne bashkpunim me politikanet tane naiv, shkurtpames, lakmitare e tradhtare, qe i kishim ne ball dhe i kemi.
Lexuesi im i dashur, kombi eshte mbi te gjitha dhe besimi ne Zote nuk udhezon urrejtje mes njerezish mbi baza fetare e kombtare dhe urrejtje e perqarje mes nesh si komb mbi baza fetare, politike e regjionale. Vetem djalli bene udhzime te tilla, te ata qe kane shpirt te djallezuar, naivitet, shkurtpamesi dhe lakmij te shfrenuar. I juaj, mësuesi Isë

Filozofi yne i madh dhe trimi i patundur para asnje veshtiresie, qe e pengonin arritjen e lirise dhe pavaresise se Kosoves, Ukshin Hoti i keshillonte atedhedashesit e trimat e lirise:  ” Besatohuni ne vendin ku u derdhë gjaku i trimave, besatohuni me Zotin dhe me ndërgjegjën tuaj si dëshmitarë, se nuk do të ndaleni para asnje vështirësie dhe se nuk do t`i frikësoheni vdekjes qe do ta vriste vdekjen “.                                                                                  Atyre qe besatohen aty ku eshte derdhe gjaku i trimave neper dekada e shekuj, qe besatohen me Zotin dhe me ndergjegjen e vete personale, si deshmitare qe nuk do te ndalen para asnje veshtiresie dhe nuk do t`i frikesohen vdekjes qe do ta vriste vdekjen, duhet t`iu besohet çdo vlere njerezore e kombetare me pergjegjesi te madhe, politike, fetare, intelektuale, kombtare e shtetnore.
Qërodeve, tradhtareve, egoisteve, lakmitareve, mburraveceve, perqaresve, shpifseve dhe te pandershmeve, nuk duhet t`u besohet asgje me vlere njerezore e kombetare dhe asnje pergjegjesi ne nivel, politik, fetare, intelektual, shtetnor e kombetar, sepse keta nuk e meritojne kete pergjegjesi me vlere kaq te madhe kombetare, politike, intelektuale, kulturore e shkencore. Veset e tyre te shemtuara, nuk i lene t`ua dijne rendesine vlerave me peshe njerezore e kombetare dhe e keqperdorin maksimalisht pergjegjesine qe u ipet, ne dem te shtetit, te pasurise kombetare, ne deme te shoqerise, dhe ne dem te gjeneratave  te tanishme dhe atyre qe vijne pas.
Lexusi im i dashur, eshte mese njerezore t`i pengojme, te mos na ngjiten si zhuga veset e liga, te shemtuara e te qeroditura,te tradhtarit, egoistit, lakmitarit, mburravecit, mendjemadhit, shpifsit, perqaresit dhe te pandershmit, sepse do te mbetemi zhugana, qyqana dhe te pa fytyre para kombit, para atedheut, para Zotit dhe para njerezve te botes qe na rrethojne, duke na cilesuar si njerez me karakter te ulte, te dopte dhe te ndotur. I juaj, mësuesi Isë

Filozofi yne i dashur dhe mendje ndritur Ukshin Hoti, e kishte kete mesazh per popullin:” Një popull, ose dëshiron realizimin e një qëllimi politik dhe për të është i gatshëm të sakrifikojë, ose nuk e dëshiron. Qëllimi politik i popullit shqiptar nuk mund te jete tjetër pos bashkimit të tijë në një shtet të vetëm shqiptar”.                                                                                                                                                                                                                                                  Kure din dhe kuptonë se çka done nje popull, i rritet dhe i skalitet guximi, vullneti, deshira, besimi, forca dhe dashuria brenda tij, t`i arrijë ato qe i dëshiron dhe kur e lyp situata eshte i gatshem te veproi edhe me qmimin e vdekjës. Populli që nuk dinë dhe nuk e ka të kjartë se çka donë, e ka per detyre elita politike dhe ajo intelektuale, t`ia zgjoi nga gjumi e t`i inkurajoj forcat e pergjumura brenda tij.                                                                         Nese nuk e kryejne misionin e vete me ndere, qe u takon moralisht e kombtarisht elites politike dhe asaje intelektuale, nuk eshte e quditshme qe i mungone popullit vullneti, guximi, deshira, dashuria, menquria dhe forca, me i arritë ato që i dëshiron, duke pajtuar me jetën nën robëri, i nënshtruar, i varfëruar dhe i vdekur për së gjalli, nën qizmën e fqinjeve tane pushtues dhe nën makinacionet e ndryshme mashtruese e keqëbërse qe dalin nga faktoret e jashtem dhe elita jone politike e ajo intelektuale.
Lexuesi im i dashur, ka ardhe koha të dijmë e të kuptojmë se çka po deshirojme si popull si elite politike e intelektuale, nëse nuk kemi dëshirë te vdesim për së gjalli nën qizmën e pushtuesëve tanë dhe nën tutelen e mashtruesve dhe keqbërsve qe nuk jane te paktë në mesin e elitave te ndryshme politike e intelektuale, qe po veprojne ne dem te interesave tona te perbashkta kombtare. I juaj, mësuesi Isë


Nese e ndjekim shembullin e disa dijetareve tane te medhenje, kryesisht Rilindasit, edhe pse ishin fetare, intelektual e politikan, ishin personalitete te devotshme e te njohur ne bote, te dashur ne mesin e popullit, modest, aspak ekstremist, mburravec, mendjemdhej e lakmiqar. Ata me asnje kusht nuk i linin vende fese, politikes, ideologjise, interesave personale më pare se kombit dhe interesave te tije. Nuk e perqmonin, nuk e fynin, nuk e perqanin dhe nuk e ngatrronin kombin mes veti per interesat e tyre personale, fetare, politike, ideologjike e karieriste. Ata ne radhe te pare benin thirrje per unitet, per respekt, per tolerance, per mirekuptim, bashkpunim dhe per dashuri  mes nesh, ndaj atedheut e kombit, ku sipas nevojes preferonin, sakrificen per kombin, atedheun, lirine dhe bashkimin e trojeve e jo zhvatjen e pasurise kombtare dhe keqperdorimin e saje, si te qmendur e skizofren. Askush nuk mundet me qene fetare, politikan, ideolog dhe intelektual i devotshem, pa qene më pare atedhetar, kombetar, altruist e jo ekstremist, egoist, e lakmiqar. Ata qe e njohin mire kulturen, filozofine, fetare, politike, ideologjike, intelektuale jane adhurues te flakt te Atedheut dhe mbrojtes te guximshem te tije. Kush nuk e mbrone gjuhen e nenes, memedheun, lirine e tij dhe kush nuk mbrone kombin e vete, e genjen veten, Zotin dhe popullin se eshte fetar, politikan, ideolog dhe intelektual i mire.                                                                                                                                                       Secili prej nesh e kemi per detyre kombetare ne radhe te pare, intelektuale e morale ne radhe te dyte  dhe fetare, politike e ideologjike ne radhe te trete qe te mendojme, te flasim e te veprojme ne ate menyre qe t’i ulim gjakrat dhe emocionet, t’i eliminojmë urrejtjet dhe kundershtimet, ta bejm unitetin e jo perqarjen, ta rrisim dashurin, tolerancen, respektin, mirekuptimin dhe bashkpuniminne mes kombit tone, sepse ne te kunderten, do t’i humbim te gjitha nene sundimin e fqinjeve tane pushtus. Do ta humbim, gjuhen, kombin, atedheun, fene, perspektiven intelektuale, karieren dhe pasurine. Dhe ne fund fare do ten a mbetet te endemi rrugeve te botes si endacak te qmendur e si skizofrten.                                                                                                                                                                                                                                                             Eshte ne nderin tone personal, familjar, kombtar e moral, te kemi kujdese secili qe t`i eliminojme ekstremizmat e te gjitha ngjyrave, qe mos tia promovojme skenes tone politike, fetare, ideologjike, intelektuale dhe kombetare. Po e arritem kete synim ta bejme realitet, e kemi fituar betejen më te madhe e me te sukseshme kombtare dhe do te behemi me te pergatitur, më te menqur, më te dashur mes veti me te forte, më guximtar per ti mbrojtur fitoret tona kombetare e politike, per ta ngritur ekonomine, shendetesine, edukaten, arsimin, per ta ngritur e perfarcuar ushtarine,policine, te drejtesine, kulturen dhe shkencen  mbi baza te shendosha kombetare.                                                                                                                                          Lexuesi im i dashur, do te shpetojme, personalisht, familjarisht e kombtarisht, nese e qrrenjosim nga shpirti e mendja jone çdo ekstremizem, qoft ai politik, qoft ai fetare, ideologjik e intelektual dhe ne vend te tije ta mbjellim altruizmin, ta duam atedheun, te punojme e te sakrifikojme per te, ta duam diturine e ta humanizojme ate, sepse aty do ta gjejme edhe dashurine  e perspektiven personale, familjare se bashku me perspektiven kombtare. I juaj, mësuesi Isë

Ne kontekstin psikologjik stigmatizimi eshte nje komplet qendrimesh te pambeshtetura negative per personin qe e veçon si te papranushem me sjelljet e tij, duke e stigmatizuar si skizofren apo stigmatizime te shumta qe u behen njerzeve ne dem te potencialit te tyre si personalitete e si karaktere.
Stigmatizimet per tjeret vijne nga njerze jo kompetent per diagnostifikime rreth gjendjes shendetesore psiko-intelektuale, emocionale e shpirterore, qe mos te them nga njerze qe vete jane ne fund te pusit per nga tiparet njerezore, duke marr guximin e profesionalisteve te shendetit intelektual, emociopnal, moral e social, qe ti stigmatizojne tjeret me nofka te ndryshme nga ma te ultat qe dalin prej fallgjinjeve e kategorise se intelektualeve te atij niveli e më te ulte.
Diagnostifikimi profesional e shkencor rreth skizofrenit dhe kategorive te ndryshme te njerzeve me çrregullime psikike, e ne kete raste rreth skizofrenit, konsiderohet nje forme e rende e çrregullimit ne te cilen personaliteti ne fjale duket si i dezintegruar, perceptimet e tije tersisht ilozore, emocionet e mpira apo te perqara mes veti ne raste perjetimi te nje ngjarje qe nuk kane asgje te perbashket me realitetin, mendimet i kane te habitshme, te pakjarta dhe qe nuk perputhen me realitetin qe e pershkruajne, gjuha jo koherente ashtu si emocionet qe nuk perputhen me situaten e sjellje psikomotorike qe mund ti kete te çorjentuara.
Tek skizofreni jane te zakonshme halucinacionet te cilat i perfshijne perceptimet ndjesore te imagjinuara , te cilave skizofreni u beson sikur te ishin te verteta. Tek skizofreni jane te zakonshme edhe deluzionet apo bindje tersisht te genjeshterta dhe iracionale te skizofrenit rreth rasteve te ndryshme, ne mesin ku jeton ai.
Duhet patur kujdese te shtuar te mos bijme viktime e stigmatizimeve qe vijne nga rrjeti jo profesionalist duke stigmatizuar tjeret me lloj lloj nofke diagnostifikuse jo profesionale, aspak kompetente e as njerezore gjate kualifikimit apo diagnostifikimit jo profesional te tjereve. I juaj, mësuesi Isë

Mjerimi dhe roberia po vazhdojnë se ekzistuari ne trojet tona. Kete fyerje te madhe po ia bejmë vetit duke pranuar në heshtje mjerimin e varferine, urrejtjen e perqarjen mbi baza partiake, fetare e regjionale, duke pranuar pa kurrfar turpi e pa kurrfar inati nenshtrimin, poshtrimin dhe pushtimin nga fqinjet tane pushtues greko-sllav. Ket fyerje te madhe, po ashtu po ia bejmë vetit, duke pranuar se funksionuari ne skenen tone kombetare, nje politike tersisht kuislinge dhe aspak kombetare, e korruptuar tej mase, e pa frytshme fare dhe shume shkaterruese per perspektiven e se ardhmes sone si popull e si komb. Duke pranuar devalvimin gjithnje e me shume te vlerave tona kombetare e njerezore. Fyerje te madhe po i bejmë vetit, si individ, si familje, si shoqeri e si komb duke pranuar ne heshtje instalimin e papunesise, varferise, paditurise, padrejtesise, familjarizmit, militantizmit partiak, amoralitetit dhe anarhine neper institucionet tona, pa i dhene llogari e pergjegjesi askush askujt e as ligjit. Po ashtu fyerje te madhe po i bejmë vetit, duke qendruar indifirent e ne heshtje, ndaj atyre qe po e vjedhin, keqperdorin dhe po e shkaterrojne para syve tane pasurine tone te perbashket shoqerore e kombetare.
Sekreti i suksesit te ekzistences sone njerezore e kombetare, individuale e familjare, fetare e politike, institucionale e shtetnore, nuk qendron mbi fyerjet qe po ia bejmë vetit ne menyra te ndryshme aspak humane, aspak njerezore e aspak kombtare, por qendrone mbi diturine, vullnetin, deshiren, guximin, iniciativen dhe vendim marrjen e vendosur, per ti dhene kuptim sa me njerezore e sa me human, sa më shume dinjitet e permbajtje kombtare dhe sa me shume lumturi jetes sone ne pergjithesi.
Lexuesi im i dashur, ka ardhe koha ta ndalojmë sa më pare fyerjen qe po ia bejme vetit dhe ta shendrrojmë kete fyrje ne rerspekt te thelle ndaj nesh permes instalimt te diturise, guximit, vendosmerise dhe dashurise, qe ti mbrojmë vlerat tona kombetare e njerezore, per ta bere nje jete më te dinjitetshme, më produktive, më krenare e më te lumtur se bashku ne trojet tona kombtare. I juaj, mësuesi Isë

Permes gjurmeve qe i lane paraardhesit tane Iliro- pellazg, historia ne trojet e gadishullit Ilirik qe nga alpet Ilire ne Slloveni e deri te Janina e Çamerija ne Greqi dhe më gjere, po flet shqip historia, jo greqisht, jo sllavisht, jo turqisht e arabisht. Ne shqiptaret sikur nuk po dojme ta mesojme gjuhen qe po flet, po bertet e po thrret historia jone.                                                                                                                                                                                    Me siguri nuk po e mesojme historine e cila po flet shqip, sepse jemi te zene duke mesuar historine e pushtueseve tane dhe duke njejtesuar veten me ta, si servile, kush  me romak e kush me bizantin, here me turko-aziatik e here me greko-sllave, her katolik e her ortodoks, her musliman e her komunist, her me fashizmin e here me nazizmin, duke anuar her nga lindja e here nga perendimi, tersisht duke harruar se ketu ishim kur nuk ishin tjeret, ketu ishim kur nuk kishte krishtenizem e as islamizem, ketu ishim kur nuk kishte grek e as sllav dhe tersisht duke harruar se ketu jemi e do te mbesim den babaden, shqiptar e jo  krishten e islamik dhe jo sllav e grek.                                                                                                                                            Qe 2000 vjete sorrullatje poshte e perpjete, para e prapa, djathtas e majtas, pa e kuptuar asnjeher se historia jone shqip po flete e po bertete duke i thirr bijte e vete. Por si po duket kote fare, historia jone shqip po flete e po thrret, sepse  bijte e saje kane qelluar te verbert, te shurdhet e te retarduar menderisht, per ta kuptuar e pervetesuar mire e drejte thirrjen e saje qe ta njohim veten kush ishim e kush kemi mbete.
Nuk po dojme ta mesojme historine tone e cila shqip po flete e po bertet dhe shqip po na thrret, sepse jemi te zene duke vrapuar pas interesave tona personale, pas tradhtise e  korrupcionit, duke vrapuar sa më shume me uzurpuar e keqperdor pasuri kombtare, sa më shume me shite, stershit e me tjetersuar pasurine kombtare ne bashkpunim me pushtuesit dhe shkaterruesit e qenjes sone si komb, me pushtusit dhe uzurpuesit e resurseve tona te medha kombetare, mbi tokesore e nentokesore!
Lexuesi im i dashur, historia jone shqip po flete, po bertete e po na  thrret, qe veten sa me pare ta kuptojme, ta ndryshojme e transformojm, e jo pas tjereve si qyqare e si tradhtar te vrapojme, por me tjeret si te barabart te bashkpunojme dhe pushtueseve tane ku e kishin vendin t`u tregojme, e jo t`i lejojme ata edhe më tej ne trojet tona strofujte e tyre t`i zgjerojne. I juaj, mësuesi Isë

Ne librat e shejte qe i posedon bota, gjejme mendime te mjaftueshme qe thuhet, se me shume vleresohen nga Zoti  sjelljet, se sa besimi fetar pas te cilit fshihemi.
Edhe filozofia, sociologjia, psikologjia dhe pedagogjia, si shkenca humanitare filozofike, e mbeshtesin parimin e vleresimit te njeriut, ne baze te sjelljeve te tij, e jo assesi ne baze te asaje pas te ciles fshihet individi ne komunikim me tjeret dhe e maskon  veten e tije pas nje qeshtje, qoft fetare e politike apo kulturore e shkencore. E verteta dhe maskimet dallojne shume lehte gjate jetes, tek secili prej nesh, ne baze te sjelljeve tona.
Kote fshihemi pas maskave e fjaleve propaganduese te besimeve tona ne Krisht, ne Muhamed, ne Buden, e ne librat e shejte qe i ka pranuar bota si te tilla. Kote fshihemi pas fjaleve e maskave te ndryshme ne emer te politikes, fese, shkences, kultures, historise, drejtesise, patriotizmit e humanizmit, nese shkelim ne parimet baze te etikes njerezore dhe veprojme kunder ketyre parimeve.
Lexuesi im i dashur, nuk eshte mire te harrojme se ndeshkohemi dhe shperblehemi gjate jetes, edhe nga Zoti edhe nga populli, sipas sjelljeve tona qe i manifestojme ne raport me tjeret e me veteveten, e jo sipas maskave pas te cilave fshihemi. I juaj, mësusi Isë

Është mese e nevojshme te punojme e te mesojme tere jeten, qe ta formojme e ta gdhendim nje karakter sa me te mire, sa me te fort dhe sa me te ndershem e human, per ta bere nje jete me dinjitet, pa i cenuar interesat e tjereve dhe ato kombtare.

Ate që e bejne njerzit me karakter jo te mire e te dobte, nuk e bejne me asnje kushte, ata qe posedojne karakter te mire e te forte. Njerzit me karakter te mire e te forte, interesat personale i ndertojne me djersen e vete te ballit, kurse interesat e tjereve dhe ato kombtare nuk i shkaterrojne me asnje kusht por i mbrojne sikur interesat e veta.

Me asnje qmim nuk duhet demoluar vlerat e shendetit fizike, intelektual, moral, social, human e kombtar, qe te arrijme më shume suksese. Nuk duhet investuar më shum seq fitohet, sepse i shkatrrojme vlerat e arritura ekonomike dhe harrojme tersisht investimin mbi vlerat e domosdoshme te shendetit fizik, intelektual, moral, social e kombtar, me te cilat menagjohen vlerat materiale ekonomike. Asesi nuk u kthehet shpina vlerave njerezore, duke vrapuar pas sukseseve te rrejshme e vetmashtruese.

Ata qe i ruajn dhe perkujdesen per vlerat e shendetit fizike, psikik, intelektual, social, human, moral, financiare, kombtar e njerezor, sukseset e tyre personale, familjare, institucionale, profesionale, politike, fetare, shtetnore e kombetare u ecin më natyrshem perpara.

Fshehtesia e mbrojtjes nga gabimet dhe fajet tona qendron ne menyren e analizes se veprimeve personale qe i bejme ne raport me tjeret e ne raport me veteveten dhe gjetjen e menyres sheruese te dobesive, gabimeve dhe fajeve qe i posedojme, para se te na rrenojne ato.

Me kalimin e kohes, socializimin dhe humanizimin e sjelljeve tona, do te vejdisohemi se kemi qene gjithmone armiku më i madh i vetes dhe shkaktar i fatit te keq dhe jeteses jo te mire ne nivel personal, familjar e kombtar.

Kure e shqiptojmë fjalën familje, automatikisht ne mendjen tone linde ngrohtësia emocionale, dashuria, siguria dhe mbështetja e ndërsjellte mes familjareve. Kjo situatë e shkëlqyer mund të arrihet vetëm atehere kure i permbahemi mirekuptimit dhe dashurise me vendosmeri te plote mes antareve te familjes ne pergjithesi, mes prinderve e femijeve dhe mes bashkeshorteve ne veçanti.

Ne nje familje ku mbizotrojne brimat, sharjet, grindjet, fyerjet, mosmirekuptimi, mostoleranca, mosrespekti, mosbashkpunimi, perqarja dhe mosdashuria, do te shkaterrohet tersisht atmosfera e mire ne familje, do te krijohet nje rremuj, humbje e rendit shtepiak, rritje dhe edukim jo i drejte e i shendetshem i femijeve, mosmarrveshje, konfrontime mes bashkeshorteve, divorce mes tyre, trajtim jo i mire i femijeve nga prinderit, depertim i dukurive negative ne familje, alkoholi, duhani droga e dukuri tjera devijante dhe amorale.

Te secili personalitet posedohet nje fuqi mahnitese, për mirë ose për keqë në karakterin dhe personalitetin e tije, e cila rrezatohet në publik pavaresisht deshirës dhe synimit për ti maskuar mangesite, sepse mangesite tona flasin më kjarte e më bindshem se çka në të vertetë jemi si njerëz, e jo ajo se çka pretendojme te paraqitemi ne publik permes asaje qe e themi me plote maska.

Sa do që i maskojmë veset apo ligesite tona përmes asajë qe flasim, ato flasin me kjarte se sa maskat tona permes se cilave bejme perpjekje gjate tere jetes te paraqitemi ne publik ata qe vertete nuk jemi.

Si po duket eshte ngulitur neper kokat tona inferioriteti dhe arsyetimi i neglizhences sone, duke i fajsuar tjeret per gjendjen e palakmuar e cila na rrethon, pa na shkuar mendja asnjehere se fajet më te medha i kemi vet.

Forca e ndryshimit progresiv te jetes dhe fatit tone gjendet brenda nesh. Po e kerkuam nga tjeret kete force, do te mbesim si figura shahu duke manipuluar tjeret me jeten dhe fatin tone dhe duke vuajtur vargun e parreshtur te dekurajimeve, depresioneve e zhgenjimeve, qe pasojne nga qendrimet tona inferiore.

Te perbashktat e Kosoves me Shqiperine sipas akademikut Esat Stavileci jane:” Pa aftesia e Shqiperise me mbajte shtetin dhe pa aftesia e Kosoves me e bere shtetin”.

Jemi ne ata qe e aktivizojme ligjin e terheqjes, per te miren apo per te keqen tone, permes menyres se mendimeve qe i prodhojme gjate jetes. Menyra e mendimeve tona ka permbajtje pozitive apo negative. Ne cilen permbajtje te mendimeve perqendrohemi më shume, atë permbajtje e terheqim rreth vetes.

Sipas mesueseve me te mdhej te te gjitha kohrave, ligji natyror i terheqjes eshte njeri nder ligjet me te fuqishem te Universit. Poetet si Shekspiri e kane perquar ne poezite e tyre kete ligj, muzikantet si Betoveni e kane shprehur permes muzikes se tyre, piktoret si Leonardo da Vinçi e kane pershkrua ne pikturat e e veta, mendimtaret e medhej te filozofise si filozofet e rangut te Sokratit, Platonit, Aristotelit, Pitagores, Francis Bekonit, Isak Njutnit, Getes e Hygoit e kan pershkruar madheshtine e ligjit te terheqjes per njeriun neper veprat qe i kane krijuar, ku emrat e tyre jane bere te pavdekshem dhe po mbijetojne neper shekuj e dekada, duke vazhduar edhe mëtej te mbesin udherrefyes e keshillues te politikaneve, klerikeve, intelektualeve dhe mbare njerzimit .

T`i marrim nen kontroll emocionet tona dhe te fillojme ta riformesojme ne menyre te ndergjegjshme e me vullnet pervojen tone te perditshme te jetes, kemi arrite më te miren e mundeshme qe eshte e domosdoshme per sukseset tona dhe per te bere jete me dinjitet.

“Sistemet e besimit: Fuqia per te krijuar dhe fuqia per te shkaterruar”.A. R
“Poshte gjithçkaje qe mendojme, shtrihet gjithçka qe besojme, si velloja perfundimtare e shpirtit tone”. Antonio Machado

“Besimet kane fuqine te krijojne dhe fuqine te shkaterrojne”. Anthony Robbins

Egoistet nuk zgjedhin mjete per t`i plotesuar interesat e veta, edhe ne dem te tjereve. Te maskuar e kamufluar, naten shtrojne darka, hajne e pijne me pushtetaret per leverdite e veta, diten i vajtojne per gjalli skamnoret qe tu shkelqen sa më shume maska. Perqudi egoizmi dita dites po leshon rrenje te thella ne kokat, zemrat e shpirtrat e politikaneve, klerikeve dhe intelektualeve shqiptar, kurse altruizmit po i thahen gjithnje e më shume rrenjet tek ta. Sa shume jane maskuar egoistet e mallkuar!

Derisa t`i shkelim, t`i neperkombim dhe t`i shkaterrojme vlerat tona te perbashkta, do ta kemi te pamundur te bejme jete te lire e me dinjitet kombtar, por do te bejme jete pa dinjitet e pa liri, me te cilen po tallet bota e civilizuar dhe po neperkombemi si më pare e si eshte me keqe, nga fqinjet tane pushtues dhe dashakqinjte e kombit shqiptar, fale gabimeve, fajeve dhe lakmive tona te qoroditura.

Menyra e konkurences ne mesin e shoqerise sone, po e shtrine ndikimin e vete mbi shkaterrimin e vlerave te perbashkta kombetare, ne favor te egoizmit ekstrem personal, grupor, partiak, regjional e fetar, mbeshtetur ne nje grabitje te papare ndojhere, duke i demtuar interesat e perbashkta dhe ekzistencen e tjereve, ne vende qe te ndodhe nje konkurence ne te mire te te gjitheve, duke i ruajtur me çdo kusht vlerat e perbashkta, pa te cilat do te jete e kote perpjekja jone egoiste dhe e pandershme, te sjelle rezultate te ndershme per nje jete te mirefillt e me dinjitet personal, familjar, institucional, politike, fetar e kombetar.

“Filozofia sipas Sokratit eshte menyre dhe mjet qe njeriu te ngritet prej paditurise kah dija gjithnje e më e plote dhe më e sakt. Ai kerkonte qe te perpiqemi ta njohim veteveten, sepse, ne kete menyre, do te kuptojme se nuk dime asgje dhe se duhet te perpiqemi qe te dime sa më shume e sa më sakte”. Prof. Dr. Ekrem Murtezai

Te perqafosh pikpamjet filozofike, sociologjike, pedagogjike dhe psikologjike, je percaktuar si dashamire i urtise apo menqurise, qe perpiqesh ter jeten ti luftosh veset personale ne radhe te pare dhe dukurite negative shoqerore e kombtare, ne radhe te dyte. Nuk ka lumturi tjeter më te madhe per njeriun se sa te percaktohet si dashamire e perkrahes i urtise apo menqurise.

Eshte dobsi e madhe per ne, te presim drejtesi sikur femije, sepse ajo vjene rrallehere neper histori, apo nuk vjene kurr pa e merituar. Ate duhet kerkuar, merituar dhe fituar vete, se bashku me ndihmen e miqeve tane te sinqert.

I kote eshte besimi yne femijenor se bota do t`i rregulloi problemet tona kombtare, nese ne nuk i rregullojme vet ato. Perkundrazi po i krijojme problemet dhe po behemi problematik perballe tyre.

Nuk i besohet shtepia fqiut se do ta trajtoi, mirembaje e rregulloi me ndere, njerezisht e si duhet. Besime te tilla bejne vetem femijte, qe presin sheqerka nga fqinjte.

Nen presionin e madhe te zhvillimit teknologjik, kulturor, shkencor, politik, ideologjik e fetar, po nuk e menagjuam veten si duhet e sa duhet qe ta shfrytezojme sa më racionalisht kohen mes ketij vershimi te madh, herehere stresuese e rraskapitese, do te kemi nje mungese te madhe te ekuilibrit tone jetesor, e cila do na sjelle kokqarje e humbje te kohes, shendetit, karieres, profesionit, dhe do te mbesim mbrapa ne shume fusha te jetes personale, familjare e kombetare.

Jeta mes një shoqerie e cila po mbushet dita ditës perplot telefana, kompjuter, radio, televizor, internet, revista, gazeta, literature te llojeve te ndryshme kulturore, historike e shkencore, po mbushet me teknologji nga më te sofistikuarat dhe po vershohet me qendrime te ndryshme antagoniste politike, ideologjike e fetare, vertete eshte shume veshtire te mbahet nen kontroll dhe e ekuilibruar menyra e te jetuarit, po nuk patem kujdese te shtuar ne menyren e ndikimit te ketyre faktoreve te shumte, qe kane mundesi te na humbin rrugen ne oborrin e shtepise.

” Produkt i te mesuarit jane shprehite e mira, edhe ato te kqija, te folurit dhe menyra e mendimit te njeriut, dijenia e tij per mjedisin e boten qe e rrethon, dijenia e tij per veteveten, puna profesionale, synimet, qendrueshmeria ne vendime dhe ne realizimin e tyre, qendrimet e ndryshme te njeriut etj. Njeriu meson edhe si duhet mesuar, si duhet perceptuar, vezhguar, si duhet mbajtur mend per nje kohe më te gjate. Sjelljet problemore te njeriut, sikurse edhe eleminimi i tyre jane rezultat i procesit te te mesuarit. Disa nga autoritetet shkencore te njohura ne psikologji pohojne se njeriu meson edhe disa çrregullime, madje edhe disa reagime te smuara shpirterore. Po keta pohojne se njeriu, ne baze te mesuarit, i eliminon keto çrregullime te sjelljeve te veta. Me fjale te tjera, njeriu zhvillohet ne qenje intelektuale, sociale e humane, fale procesit te te mesuarit”. Prof. Dr. P. Nushi

Vleresimi paushall i gjerave, proceseve te ndryshme shoqerore dhe vleresimi i tjereve mbeshtetur ne stigmatizime, paragjykime e ne thash e theme e ule prestigjin tone personal, intelektual, profesional e moral.

Përseritja graduale e disa veprimeve tona, formohen ne shprehi te perditshme. Keto shprehi, jane ne deme apo ne te miren tone. Po deshem fat te mire e jete te lumtur, duhet kultivuar shprehi te mira jetesore e jo shprehi te kqija.
Formimi i shprehive te perfitojme dituri, te sillemi mire, te respektojme, ndihmojme, te jemi mirnjohes, te vetpermbajtur, te ndershem, te guximshem, te dashur, puntor, human e shprehi tjera te mira, na mundesojne ta krijojme nje bote pozitive rrethe e perqark neshe dhe te kemi fat te mire e jete te lumtur.
Formimi i shprehive ta perdorim duhanin, alkoholin, bixhozin, drogen, prostitucionin, trafikimin me qenje njerezore, vrasjet, korrupcionin, tradhtine, shpiunazhen, etiketimet e shprehi tjera te shumtuara, na bejne njerez fatkeqe e te palumtur gjate jetes.

“Veprimet intelektuale e te vullnetshme, reagimet emocionale, integrimi dhe organizimi i tipareve te personalitetit e karakterit te njeriut dhe shume veprime tjera te tije, jane produkt i te mesuarit”. Prof. Dr. Pajazit Nushi – Akademik

Pastrimi i Kosoves nuk mund te behet e as te mirembahet, pa pastrimin e kokes dhe shpirtit, pa ngritjen e edukates, kultures dhe vetedijes sone per mirembajtje, pastrim e zhvillim te Kosoves dhe mbrojtjen e lirise, popullit dhe pasurise se saje.

Dikush thumbit e dikush patkoit disa ga politikanet, kleriket dhe intelektualet tane, derisa po na “veshin e mathin” si eshte mese “miri” ne kete jete! Kush mbrone tezen se me mire eshte te shkembejme teritore me Serbine e kush jo! Kush mbrone tezene se shpetimtar i popullit shqiptar ishte Stambolli e kush Vatikani, kush Moska, Athina e Beogradi e kush Europa dhe SHBA! Kush mbrone tezen se krishtenizmit ia kemi pa hajrin e islamizmit sherrin dhe anasjelltas! Kush mbrone tezen se ishte më i mire sistemi ballist se ai socialist e komunist! Dhe kush mbrone tezen, më mire me Europen, SHBA dhe perendimin se sa me Stambollin, Mosken, Athinen e Beogradin! Per dudi asnjera pale nuk mbrone tezen, se më e mira e se mires eshte te jemi vetevetja, unik dhe te perbashket per nje qellim te caktuar e per nje ideal, per pune e vetangazhim, sepse asgje e mire nuk na vije nga tjeret, po nuk u beme arkitet te se mires sone vet.

” Mendja eshte nje mjete qe e frenon njeriun prej epsheve dhe puneve te keqija. Nese njeriu nuk eshte ne gjendje te komandoi veprimet e tij nepermjet trurit atehere tek ai do te mbizoteroje fuqija shtazarake”. Akademik Skender Kodra

“Ai qe e humb jeten e tij do ta fitoj jeten, ai qe kerkon shpetimin e jetes do ta humb ate. Liria nuk eshte per qyqaret”. UKSHUN HOTI

Po deshem t`i bashkangjitemi trendit te civilizimit, i kemi te gjitha mundesite t`i permbysim sa më pare deshirat e lakmite e qoroditura dhe t`i zavendesojme ato me deshira e lakmi te permasave njerezore, humanitare e kombtare.

Deshiren me urrejte, xhelozu, me kercnu, zemruar, perbuze, nençmuar, pergojuar e stigmatizuar tjeret dhe me shpif per ta , duhet zavendesuar me deshiren dhe lakmine e respektit, mirekuptimit, tolerances, bashkepunimit, ndihmes dhe dashurise ndaj tyre, per aq sa e meritojne ata. Po vepruam ne kete menyre, do te ecim perpara si individ, si kolektivitet e si komb. Per ndryshe do te mbetemi edhe metej keshtu si jemi, gazi i botes.

“Kosova ka nevoje per politikan qe i japin politikes e jo per ata qe i marrin politikes”. Esat Stavileci

Ata qe i permbysin deshirat e lakmite e shfrenuara antinjerzore, i bashkangjiten fuqise madhore te virtyteve njerezore, qe e qojne perpara dhe e bejne jeten më pak frikesuese, më shume te lumtur dhe e rrisin energjine per te jetuar me dinjitet se bashku me tjeret, duke pare te ardhmen tone personale, familjare e kombtare me shprese dhe optimizem.

Nuk eshte mire per ne shqiptaret te kemi me bollak, fjale te medha, pune aspak e fukarallak, kryelartesi e mend pak, politikan e intelektual pa dije e pa moral.

” Ishin bashkuar mendja, shpirti e vdekja dhe ishte linde demokracia per ta hjeshuar Republiken, thoshte dikur njeriu i mendjes dhe pendes filozofi, politikani e patrioti Ukshin Hoti.

Mjeshtria dhe dinakrija e disa politikaneve, intelektualeve dhe klerikeve tane naiv e shkurtpames nga te gjitha fete qe i posedojme, neper kohe e shekuj, na kane katandisur deri ne kete gjendje, duke u maskuar pas fjaleve te embla, puneve te tharbta dhe te idhta, duke na larguar gjithnje e më shume large zemres e shpirtit kombetar dhe larg besimit te sinqert ne Zot. Derikure duhet te merremi me keto filozofi politike, fetare, ideologjike e intelektuale shkurtpamese, naïve, ekstremiste dhe vetevrasese?! Perhere kemi patur me bollak, fjale te medha e fukarallak, kryelartesi e mend pak, duke thëne dikush i perkas krishtit e jam pura shqiptar 100% karat, e dikush duke thene i perkas muhamedit, kesaje apo asaje partije, kesaje apo asaje gjenerate intelektualesh, atij apo ketij regjioni dhe nuk i perkas atij populli qe ti i perket, shqip duke u kundershtuar, perqar dhe duke u fyer mes veti, edhe pse jemi nje trung shqiptar, edhe pse e flasim nje gjuhe, i takojme nje kulture e tradite, edhe pse i takojme nje gjaku e nje teritori.

Nese nuk e kryejne misionin e vete me ndere, qe u takon moralisht e kombtarisht elites politike dhe asaje intelektuale, nuk eshte e quditshme qe i mungone popullit vullneti, guximi, deshira, dashuria, menquria dhe forca, me i arritë ato që i dëshiron, duke pajtuar me jetën nën robëri, i nënshtruar, i varfëruar dhe i vdekur për së gjalli, nën qizmën e fqinjeve tane pushtues dhe nën makinacionet e ndryshme mashtruese e keqëbërse qe dalin nga faktoret e jashtem dhe elita jone politike e ajo intelektuale.

Atyre qe besatohen aty ku eshte derdhe gjaku i trimave neper dekada e shekuj, qe besatohen me Zotin dhe me ndergjegjen e vete personale, si deshmitare qe nuk do te ndalen para asnje veshtiresie dhe nuk do t`i frikesohen vdekjes qe do ta vriste vdekjen, duhet t`iu besohet çdo vlere njerezore e kombetare me pergjegjesi te madhe, politike, fetare, intelektuale, kombtare e shtetnore.

Nese nuk e kryejne misionin e vete me ndere, qe u takon moralisht e kombtarisht elites politike dhe asaje intelektuale, nuk eshte e quditshme qe i mungone popullit vullneti, guximi, deshira, dashuria, menquria dhe forca, me i arritë ato që i dëshiron, duke pajtuar me jetën nën robëri, i nënshtruar, i varfëruar dhe i vdekur për së gjalli, nën qizmën e fqinjeve tane pushtues dhe nën makinacionet e ndryshme mashtruese e keqëbërse qe dalin nga faktoret e jashtem dhe elita jone politike e ajo intelektuale.

Kure din dhe kuptonë se çka done nje popull, i rritet dhe i skalitet guximi, vullneti, deshira, besimi, forca dhe dashuria brenda tij, t`i arrijë ato qe i dëshiron dhe kur e lyp situata eshte i gatshem te veproi edhe me qmimin e vdekjës. Populli që nuk dinë dhe nuk e ka të kjartë se çka donë, e ka per detyre elita politike dhe ajo intelektuale, t`ia zgjoi nga gjumi e t`i inkurajoj forcat e pergjumura brenda tij.

Eshte ne nderin tone personal, familjar, kombtar e moral, te kemi kujdese secili qe t`i eliminojme ekstremizmat e te gjitha ngjyrave, qe mos tia promovojme skenes tone politike, fetare, ideologjike, intelektuale dhe kombetare. Po e arritem kete synim ta bejme realitet, e kemi fituar betejen më te madhe e me te sukseshme kombtare dhe do te behemi me te pergatitur, më te menqur, më te dashur mes veti me te forte, më guximtar per ti mbrojtur e shumuar fitoret tona kombetare, intelektuale e politike, per ta ngritur ekonomine, shendetesine, edukaten, arsimin, per ta ngritur e perfarcuar ushtrine, policine, drejtesine, kulturen dhe shkencen mbi baza te shendosha kombetare.

” Nuk eshte shkence ajo qe i ngreh permendore politikes dhe nuk eshte shkence ajo te ciles i ngreh permendore politika”. Akademik Esat Stavileci

Do te shpetojme, personalisht, familjarisht e kombtarisht, nese e qrrenjosim nga shpirti e mendja jone çdo ekstremizem, qoft ai politik, qoft ai fetare, ideologjik e intelektual dhe ne vend te tije ta mbjellim altruizmin, ta duam atedheun, te punojme e te sakrifikojme per te, ta duam, respektojme e ta ngrisim diturine dhe ta humanizojme ate, sepse aty do ta gjejme dashurine e perspektiven personale, familjare se bashku me perspektiven kombtare.

Tek skizofreni jane te zakonshme halucinacionet te cilat i perfshijne perceptimet ndjesore te imagjinuara, te cilave skizofreni u beson dhe reagon ndaj tyre sikur te ishin te verteta. Tek ai jane te zakonshme edhe deluzionet apo bindjet e besimet tersisht te genjeshterta dhe iracionale rreth rasteve te ndryshme, te cilave genjeshtra u beson plotesisht skizofreni dhe reagon ndaj tyre, sikur ato bindje e besime personale te ishin te verteta.

Mjerimi dhe roberia po vazhdojnë se ekzistuari ne trojet tona. Kete fyerje te madhe po ia bejmë vetit duke pranuar në heshtje mjerimin e varferine, urrejtjen e perqarjen mbi baza partiake, fetare e regjionale, duke pranuar pa kurrfar turpi e pa kurrfar inati nenshtrimin, poshtrimin dhe pushtimin nga fqinjet tane pushtues greko-sllav.

Jane bere shume ngjyresh titistet ne skenen tone politike, intelektuale e fetare! Vetem maskat i kane nderruar dhe jane fshehur pas maskave te tyre ne sherbim te UDB-es dhe SHIK-ut, vazal i UDB-es. Genjehen intelektualet “patriot”, qe mortaja e kuqe ruso-sllave e cila mbreteroi per gjashte dekada me radhe qe nuk i ka lene fosilet e veta per t`ia fut kthetrat politikes se verbte kuislinge te politikajve te te dyja shteteve shqiptare. Kjo mortaje e kuqe po deshmohet kundershtare ne secilen perudhe te perpjekjeve tona kombtare, per te zgjidhe diçka ne favor te kombit.

Fyrje te madhe po i bejme vetit si komb duke pranuar se funksionuari ne skenen tone kombetare, nje politike tersisht kuislinge dhe tradhtare, nje politike e korruptuar tej mase me politikanet e saje, nje politike e pa frytshme dhe shkaterruese e perspektives sone kombetare. Fyrje te madhe po i bejme vetit duke pranuar nje politike qe po i devalvon vlerat kombetare e njerezore. Fyerje te madhe po i bejm vetit,duke pajtuar me instalimin e papunesise, varferise paditurise, padrejtesise, familjarizmit, militantizmit partiak, amoralitetit, anarhise neper institucionet tona, pa i dhene llogari e pergjegjesi askush askujt e as ligjit. Fyerje te madhe po i bejme vetit si komb duke qendruar indifirent dhe ne heshtje, ndaj atyre qe para syve tane po vjedhin, keqperdorin dhe po e shkaterrojne pasurine tone te perbashket shoqerore e kombetare dhe po i japin teritor te atdheut fqinjeve tane pushtues.

Ata qe i pervetesojne teknikat e forta te besimit, se mundi t`i realizojne synimet e veta, nuk heqin dore nga realizimi i tyre, edhe perkunder pengesave e veshtiresive te ndryshme qe u dalin para.
Teknikat e besimit te forte ne realizimin e synimeve tona, pervetesohen permes guximit, vllnetit, deshires, vendosmerise dhe dashurise sone te madhe per t`i realizuar synimet gjate jetes qe ia kemi vuar qellim vetes.

Barku i madh, qafa me tul dhe koka perpjete, simbolizon personin me ndergjegje te ulte, menquri te vogel e tërpi të madhe. Ata qe i kane keto dukuri prane vetit, eshte krim i madh t`i synojne dhe uzurpojne postet e shtetit! Po ashtu krim edhe më te madh bene elektorati qe ua jep voten kmrimineleve ti vej ne majat e pushtetit.

Historia jone shqip po flete, po bertete e po na thrret, veten sa me pare ta kuptojme, ta ndryshojme e transformojme, jo pas tjereve si qyqare, zuzar e si tradhtar te vrapojme, por me tjeret te barabart te bashkpunojme, e pushtueseve tane sllavo-grek ku e kishin vendin t`u tregojme, jo t`i lejojme ata edhe më tej ne trojet tona strofujte e tyre t`i zgjerojne.

Qe 2000 vjete sorrullatje poshte e perpjete, para e prapa, djathtas e majtas, pa e kuptuar asnjeher se historia jone shqip po flete e po bertete duke i thirr bijte e vete. Por si po duket kote fare, historia jone shqip qe po flete e po thrret, sepse bijte e saje kane qelluar te verbert, te shurdhet e te retarduar menderisht, per ta kuptuar e pervetesuar mire e drejte thirrjen e saje, qe ta njohim veten kush ishim e kush kemi mbete.

Me siguri nuk po e mesojme historine e cila po flet shqip e nuk po mbushemi mende, sepse jemi te zene duke mesuar historine e pushtueseve tane, duke njejtesuar veten me ta si servile, kush me romak e kush me bizantin, here me turko-aziatik e here me greko-sllave, her katolik e her ortodoks, her musliman e her komunist, her me fashizmin e here me nazizmin, duke anuar her nga lindja e here nga perendimi, tersisht duke harruar se ketu ishim kur nuk ishin tjeret, ketu ishim kur nuk kishte krishtenizem e as islamizem, ketu ishim kur nuk kishte grek e as sllav dhe tersisht duke harruar se ketu jemi e do te mbesim den babaden, shqiptar e jo krishten e islamik dhe jo sllav e grek.

Nuk eshte mire te harrojme se heret ose vone do te ndeshkohemi apo do te shperblehemi gjate jetes, edhe nga Zoti edhe nga populli, sipas sjelljeve tona qe i manifestojme ne raport me tjeret, e jo sipas maskave pas te cilave fshihemi.

Kote fshihemi pas maskave e fjaleve propaganduese te besimeve tona ne Krisht, ne Muhamed, ne Buden, e ne librat e shejte qe i ka pranuar bota si te tilla. Kote fshihemi pas fjaleve e maskave te ndryshme ne emer te politikes, fese, shkences, kultures, historise, drejtesise, patriotizmit e humanizmit, nese shkelim ne parimet baze te etikes njerezore dhe veprojme kunder ketyre parimeve.

Edhe shkencat humanitare filozofike, e mbeshtesin parimin e vleresimit te njeriut, ne baze te sjelljeve te tij, e jo assesi ne baze te asaje pas te ciles fshihet individi ne komunikim me tjeret dhe e maskon veten e tije pas nje qeshtje, qoft fetare e politike apo kulturore e shkencore. E verteta dhe maskimet dallojne shume lehte gjate jetes, tek secili prej nesh, ne baze te sjelljeve tona.

Nxenes e studente te dashur dhe ju qytetare te nderuar, lexoni e mesoni sa më shume te jete e mundur, qe ta merrni nene kontrolle fatin tuaj fizik, mendor, emocional, financiar e gjithcka qe eshte e nevojshme dhe e rendesishme, per ta organizuar nje jete te mire, te ndershme, humane, me dinjitet e te lumtur, permes punes po ashtu te ndershme dhe perpjekjeve sistematike.

Jame duke lexuar libra qe ma mundesojne te mendoje thelle e me thelle dhe qe me japin nje shtyse me te forte, per ta ndryshuar jeten t’ime perdite e ngapak, drejte kuptimit me te qarte, menagjimit me te mire, respektit me te madhe dhe dashurise me te thelle ndaj saje.
Ne keto libra po lexoje per virtytet me te larta dhe veset njerezore, ku disa nga ato po i gjeje edhe tek vetja ime. Ne to, po i lexoje bukurite madheshtore dhe shemtite e botes njerezore dhe personale. Po lexoje per krimet qe i bejne grupe individesh, grupe politikanesh, grupe fetaresh e grupe intelektualesh. Po lexoje per format e perhapjes se prostitucionit, trafikimit me qenje njerezore dhe trafikimit me substanca narkotike. Po lexoje per tradhtite kombetare dhe korrupcionin.
Ne keto libra po lexoje format me njerezore e me antinjerezore te organizimit te jetes. Po lexoje si pasurohen njerezit e behen milarder, e si mbesin te varfer. Po lexoje si fitohen miqte e vertete dhe armiqte, si luftohet kunder brengave, shqetesimeve, nervozes, urrejtjes, frikes dhe xhelozise. Po lexoje per altruizmin dhe egoizmin tek njerezit. Ne keto libra jame duke lexuar, se si rriten standardet personale e shoqerore per te jetuar. Po lexoi se si te mbeshtetem ne mjetet madhore qe i shendrrojne problemet tona ne krijimtari,vetebesim dhe kurajo mbushur perplote vullnet. Po lexoi si ta marrim nene kontrolle fatin tone mendor, emocional, fizik dhe finanaciar. Po lexoje gjithcka qe eshte me e nevojshme per ta organizuar nje jete te mire, te ndershme, me dinjitet e te lumtur.
Lexusi im i dashur, po u drejtohem me nje kerkese, dale nga zemra e thellesia e shpirtit t’im: Ju nxenes, studente dhe qytetare te dashur, lexoni sa më shume libra qe ndikojne tek ju, te beni ndryshime te medha e te duhura per nje jete më te mire, më humane dhe te lumtur, e cila kerkone pune e perpjekje te vazhdueshme! Ripostim- I juaj, mësuesi Isë.

Sa e sa vuajtje na ndodhin gjate jetes duke u perpjekur ta luajme rolin para publikut, e atij njeriu qe nuk jemi. Kjo loje eshte e mundimshme dhe nuk sjelle rezultate te frytshme, pos qe te bene nje njeri qesharak para tjereve.                                                                                                                                        Ne momentin kur vetdijsohemi se perpjekjet tona artificiale, edhe pse jane te mundimshme, nuk na sjellin kurrfar frytesh gjate jetes, fillojme ta adhurojme veten ashtu s’iqe jemi dhe nuk kemi nevoje te paraqitemi ata qe nuk jemi, por kemi nevoje te perpiqemi te behemi sa më te mire ne raport me tjeret. Kure e kuptojme se asgje te dobishme nuk ka prej maskimeve, largohemi sa më pare prej nje loje te tille maskash.                                                                                                                                                                                                                                                             Mos pranimi i vetes ashtu siq jemi, shkakton telashe te medha, tendosje emocionale e shqetesime te ndryshme, duke bartur mbi vete barren e rende artificiale, qe te personifikohemi me ata qe nuk jemi.                                                                                                                                                                         Bartja e barres artificiale te maskimeve, per shume ke, eshte burim i pashterrshem i neurozave, psikozave dhe streseve te medha, mbushur perplote hidherime, zemerime, urrejtje dhe gjelozi, qe nuk mund te behen  permes maskave ata qe nuk jane natyrshem dhe nuk bejme perpjkje te natyrshme te behen më te mire ne raport me tjeret.                                                                                                                                                                                                        Iniciativat e panatyrshme qe permes maskave te behemi ata qe nuk jemi, me siguri na bejne te ndjehemi keqe per dite e ma shume, sepse jetes tone nuk i mbetet kurrfar kuptimi dhe shtegdalje, duke ia mbyllur te gjitha rruget vetes, perpos rruges e cila shum ke e ka quar deri te akti i vetvrasjej, si shkak i  maskimeve te perhershme duke i mbuluar t`metat permes maskave, e jo duke i eliminuar ato, permes zavendesimit me perparesi te ndryshme.                                                                                                                                                                                                                                                            Eshte problem i madh te kemi pune me njerze qe shtiren e maskohen, se jane te tille çfare nuk jane. Shume njerze ka, qe maskohen dhe fshihen pas maskave te tyre, duke u paraqitur para publikut engjuj, edhe pse ne realitet jane djaje te vertete.                                                                                                Lexusi im i dashur, te maskuarit i sjellin deme te medha tjereve ne ate mes ku jetojne dhe kombit ne pergjithesi, edhe pse ne fund, mund ta marrin denimin më te madh jetsor. Ket duhet ta dijme secili. I juaj, mësuesi Isë