30. 03. 2024

“Kujfitë e diturisë dhe edukates nuk janë apsolut por relativ. Secili i ka kufijtë e këndvështrimit të tij, si kufij të botës”, thoshte dikurë filozofi gjerman Arthur Schopenhauer. Njerëzimi për një kohë të gjatë të historisë së vetë, është marrë dhe ka mbijetuar vetëm pëprmes punës fizike. Dekadave të fundit ai ka filluar nëpër vende të ndryshme të botës së zhvilluar, të jetoi më shumë dhe ta siguroi bukën e gojës, kryesisht përmes punës mendore, duke u larguar sistematikishtë nga puna fizike, për ta sigurar ekzistencën e vetë dhe mënyrën e të jetuarit në nivel pak a shumë më të lartë.

Kalimi kryesishtë prej punës fizike në atë mendore, është bërë me një shpejtësi të madhe, pa e përjetuar njeriu natyrshëm pjekurinë evolutive që i mundëson atij të përshtatet sistematikisht sipas kërkesave të kohës. Ky ndryshim i shpejtë si poduket, e ka sjellë një boshllëk të madh ndërmjet zhvillimit teknologjik dhe përshtatshmërisë së njeriut me këto ndryshime. Dita ditës po zvogllohen kërkesat që veglat tona të punës, të jenë edhe mëtej muskujt. Kalimi kryesisht nga puntor fizik në puntor kryesisht mendor, ka sjellë ndryshime të mëdha.

Për këto ndryshime i duhet njerëzimit një përgatitje dhe zhvillim medor që në vend të muskujve të përdoret mendja, për me kryer punë të ndryshme gjatë jetës. Krahas rritjes së diturisë, pason dhe plakja e shpejtë e saj, e cila kërkon aftësim sistematik sipas kërkesave të kohes në tregun bashkoihor. Psikologu amerikan Abraham Masllow ka deklaruar:” Nëse di të përdorish vetëm çekiçin, atëherë çdo problem do ti ngjaj gozhdës”. Dita ditës truri i njeiut po bëhet mjeti kryesor i punës, duke i zënë hapsirë muskujve të përdoren si mjete për punë.

Ky ndryshim i madh, njeriut i kërkon vëmendje dhe përqëndrim të saj, ta balansoj sa më shumë boten e vetë të brendëshme të zhvillimit intelektual, emocional, shpirtëror, imagjinativ, fantazues sipas nevojave të kohës, që njeriu të jetë konkurent në tregun bashkohor të punës. Potencialet më të mëdha të zhvillimit tonë , të pashfrytëzuara, i gjejmë brenda nesh, sidomos në trurin tonë. Këtë potencial të madhë që e posedojmë përbrenda , të tërin e kemi gratis, pos që duhet të aftësohemi sistematikishtë që të dijmë sa më mire ta përdorim aty ku duhet e si duhet, për nevojat tona të përditshme ekzistenciale.

Vlerë më e rëndësishme në botën bashkohore ka mundësi dhe duhet të jet njeriu krahasuar me vlerat tjera që i posedojmë për rreth, sepse njeriu është ai që din dhe duhet të dij ti shfrytëzoi ato të mira për nevojat e veta ekzistenciale. Potencialet më të mëdha të pashfrytëzuara i gjejmë në truin tone, i cili po na pret me zemërgjërsi e padurim ta shfrytëzojm sa më shumë të jet e mundëshme. Shkenctarët kanë konstatuar se njeriu i zakonshëm e shfrytëzon këtë potencial që gjendet në trurin tone prej 1% e deri në 10%! Mbi 90 % e trurit tone mbetet kot i pa shfrytëzuar. Ende nuk janë gjatë teknika e forma bashkohore, se si të shfrytëzohet truri ynë 20 e deri në 50 %.

Do të bëhej mrekullia e Zotit sikur të aftësohej njeriu ta shfrytëzoi trurin e vetë 100%, që të mos shkoi kot 90% e potencialit që e posedojmë në trurin tone! I juaj, mësuesi Isë

D

24. 03. 2024

Nëse i marrim shembull sjelljet e disa deputetëve që po i bëjnë në parlamentin e Kosovës, as përsëafërmi nuk i plotësojnë kriteret, që i posedon një përsonalitet i sjellshëm, i kulturuar, i respektushëm, i dijshëm, i matur, atëdhetar, i moralshëm, human e social! Po i qëndroi të vërtetës ky konstatim i imi, lindë pyetja, i duhen apo jo popullit, shtetit dhe atëdheut, kategori e tillë njerëzish, që në mendje, edukatë, në shpirt dhe në sjellje janë të mbushur përplot vese e arrogancë, përplot brutalitet e fodullëk, që synojnë me çdo kushtë të rikthehen në pushtet, edhe me dhunë po qe e nevojshme, të cilët arrogancen e vetë e treguan për dy dekada me radhë, sa ishin në pushtet!

Unë mendoj se kategori e tillë njerëzish nuk i duhen askujt, nuk i duhen shtetit, atdheut, as popullit, as familjes dhe as vetëvetës, pos që i shërbejnë marrëzive përsonale, karieriste, partiake, përmes korrupcionit, nepotizmit dhe krimit të organizuar ekonomik, shëndetësor, arsimor e juridik, ku përmes të cilave e shkatërruan shtetin, e varfëruan popullin dhe i qiten në treg pjestë më të mira të atdheut! Kjo që po e them tani është dëshmuar katërcipërisht në praktikë, që prej pas luftës së Kosovëe e deri në ditët e sotit! Ata që votojnë kategori të tilla njerëzish dhe ua mundësojnë me votën e vetë të vijnë në pushtet, barrën kryesore të fajt e posedojnë.

Një popull që nuk mëson nga gabimet përsonale, nuk i përmirëson ato dhe nuk e ndryshon vetën dhe mënyrën e të jetuarit, rrezikon ti përseriten edhe më shumë të kqijat, dëmet, krrupcioni, nepotizmi, krimi i organizuar ekonomik, shëndetësor, arsimor, juridik, përqarjet, vëllavrasjet dhe luftrat shkatërruese, siq iu përseriten popullit shqiptar për 2 mij vite me radhë, që nga pushtimi i Ilirisë e deri në ditët e sotit! Për këto dëme të mëdha që naj sollën shekujt e shumtë nëpër rrjedhat e ndryshme historike, fajin kryesor e bartim ne si popull, pos pushtusëve të ndryshëm që padrejtësisht iu sulen barbarishtë ti pushtojnë trojet tona, ta përzënë me dhunë popullin shqiptar nga trojet dhe nga shtëpitë e veta, të na vrasin, të na dhunojnë e të na poshtrojnë!

Të mbushemi mend o populli im i dashur, sepse mjaftë e kemi shkatëruar veten që 2 mij vite me radhë, pos shkatrrimit e gjenocidit, që na e sollën pushtuesit tanë të shumtë! I juaj mësuesi Isë

20. 03. 2024

Kemi bërë lum apo mjerë o populli im, në kohën e pushtimit të përgjakshëm nga Perandoria latino-romake e nga Perandoria greko-bizantine, për 13 shekuj me radhë pushtim, poshtrim, përqarje e nënshtrim mbi baza fetare, politik e regjionale?!

Kemi bërë lum apo mjer o populli im, në kohën e Perandorisë Otomano-turke aziatike për afër 6 shekuj me radhë pushtim, nështrim, poshtrim dhe përqarje mbi baza fetare, politike e regjionale?!

Po bëjm lum apo mjerë edhe sot o populli im, që jemi të rethuar me fqinjët tanë sllavogrek, të cilët po na pushtojnë, poshtrojnë, nënshtrojnë e po na përqajnë sistematikishti mbi baza fetare, politike e regjionale, falë përkrahje që po ua bënë Europa plakë e shelafe si përherë, kundër shqiptarëve?!

Po bëjmë lum apo mjerë o populli im, që su mbushem mend kurrë dhe ty mend po të shesim, edhe pse nuk kemi fare mend për veti!

Lum për ne apo mjerë o populli im, që su bashkuam kurr, por mbetëm të përqarë, si në kohën e pushtimit, poshtrimit e nënshtrimit latino-romak, si në kohen e pushtimit dhe poshtrimit greko-bizantin, për 13 shekuj me radhë. Si në kohën e pushtimit dhe poshtrimit të Perandorisë otomane- turke- aziatike, për afër gjashtë shekuj me radhë dhe si në kohen e pushtimit dhe poshtrimit sistematik të tanishëm nga fqinjëve tanë greko-sllav?!

Do të bëjmë mjerë e jo lum gjithmonë o populli im, derisa të mbushemi mend dhe të bashkohemi mes veti, ne shqiptarët dhe ti mshojmë shkelëm përqarjes, që na e kanë mbjellë e programuar në kokat tona armiqët tanë pushtues, të përmendur më lartë!

Mjerë do të bëjm e jo lum o populli im, derisa ti lutemi Zotit përmes riteve fetar dhe përmes gjuhës që naj kanë imponuar pushtusit tanë dhe derisa të asimilohemi e të zhdukemi fare!

Mjerë për të gjithë krijuesit shqiptar, që i shesin pallavra popullit të vetë për favore të pushtuesit, duke i përqar ata mbi baza fetare , politike e mbi baza regjionale, për interesa të veta të ulta! Paqin faqen e zezë përjetësisht! I juaj mësuesi Isë

17. 03. 2024

Opozita e tanishme PDK, LDK, AAK dhe AKR, si kurë ishin në pushtet, si tani në opozitë u dëshmuan praktikisht para ndërkombtarëve e para popullit të vet, se i falin lehtë e pa mëdyshje trojet shqiptare, duke i vendosur edhe shtetit të Kosovës pyka të rrezikshme e kriminale, që të marrin nga ndërkombtarët vetëm ndoj fjalë përkrahse e miradie, posaqërisht nga ndërmjetësit europian e amerikan, në dialogun e pa barabart mes Kosovës e Serbisë , duke i dhënë asaj proiritet sikur ajo të ishte viktimë e Kosova, ndërsa xhelati i saj Kosova.

Për ta ilustruar këtë që e thash më lartë, mjafton të përmenden nënshkrimet bllanko në dëm të Kosovës e në favor të Serbisë nga akterët në fjalë, si nënshkrimi i marrveshjës mes demarkacionit me Malin e Zi, ku i humbi Kosova mbi 8200 hektar tokë, pa fituar asgjë, pos fjalë të thata përkrahëse e miradie nga ndërkombtarët, ashtu ndodhi edhe me nënshkrimin e marrveshjes mes demarkacionit me Maqedonin e Veriut, ku Kosova i humbi mbi 4000 hektar tokë në favor të Maqedonisë, pa fituar asgjë vet, amo bash asgjë!

Veprim kriminal e disfatik në dëm të Kosovës dhe shtetit të sajë, ishte nënshkrimi i marrëveshjes së asociacionit të komunave me shumicë serbe, ku i vuan pyka të rrezikshme e kriminale të ardhmes së shtetit të Kosovës, për ti favorizuar kriminelët serb, që ditë e natë punojnë, planifikojn e organizojn veprime terroriste kundër shtetit të Kosovës dhe popullates së sasj. Nënshkrimi i marrveshjes për ekstra teritor në favor të kishave ortodokse shqiptare, që u uzurpuan dhe u përvetësuan padrejtësisht me ndihmen e ndërkombtarëve, kur Kosovën e pushtioi dhe e kolonizoi Serbo-jugosllavia me kolonët serbo-malazez të ardhur në Kosovë nga viset e ndryshme Serbo-jugosllave.

Veprim kriminal e tradhti kombtare kundër popullates shqiptare ishte marrja e vendimit që tu paguhet rryma kriminelëve serb në veriun e Kosovës, për afër tri dekada me radhë. Marveshja për lejimin e gjykatës speciale kundër ushtarëve tanë çlirimtar e kundër shtetit të Kosovës, edhe pse Kosova i dha 15 mij viktima të pafajshme, dhe iu dhunuan 20 mij femra shqiptare nga fallangat qetnike të ushtrisë e policis serbosallave ortodokse, të cilët i vranë dhe i masakruan edhe 2600 fëmij të moshave të ndryshme.

Marrveshja për ndarjen e Liqenit të Ujmanit, përpjekjet për ndarjen e Kosovës me Serbin e me Shqipërin, që ti takoi veriu Serbisë, hambari i pasurisë kosovare, e Jugu Shqipërisë . Abuzimi me privatizimin e pronave shtetnore. Shitja e energjisë kosovare Turqisë për 20 miljon euro, në shfrytëzim për 90 vite. Korrupcioni, nepotizmi , krimi i organizuar ekonomik, shëndetësor, arsimor dhe juridik, vëllavrasjet për shkaqe politike e tj.

Të gjitha këto budallira e pisllyqe janë bërë në dëm të Kosovëse, shtetit dhe popullates së saj e në dëm të teritorit të atdheut tonë , gjithnjë duke varfëruar skajshmërisht popullatën dhe duke rrezikuar lirinë dhe shtetin e kosovës, për tu pasuruar vetë dhe pushtusit tanë! I juaj mësuesi Isë

13. 03. 2024

Për ta kuptuar sa kemi hequr dorë nga emocionet negative dhe sa jemi liruar nga presioni i tyre, që e bartim kot mbi supet tona, është e domosdoshme ta bëjmë një këndëvështrim objektiv e sistematik të gjendjes sonë emocionale, që të konstatojmë në mënyrë sa më objektive përbërjen e tyre, negative apo pozitive, në botën tonë të brendëshme shpirtnore dhe emocionale. Vlerësimet e tilla emocionale dhe përcjelljen e tyre sistematike, shumica prej nesh e bëjmë pak të mos them aspak. Tregues i sakt i gjendjes sonë emocionale është përmbajtja e tyre negative apo pozitive, të cilat na udhëheqin gjatë jetës sonë dhe gjatë organizimit të proceseve të ndryshme jetëssore.

Duhet ta kuptojmë sa më parë, se emocionet tona komunikojnë me ne, nëse ne, jemi të vëmendshëm ti dëgjojmë dhe ti kuptojmë ato, se çfarë mesazhi emocional po na japin, pozitiv apo negativ, të cilat i ndjejmë dhe i përjetojmë fare kjartë gjatë jetës. Falë mesazhit të tyre, që na japin emocionet, ne kuptojmë se me cilat emocione po udhëhiqemi për momentin, pra po udhëhiqemi me emocione negative apo pozitive. Nëse udhëhiqemi përmes emocioneve negative, gjendja jonë shpirtërore karakterizohet me motivacion të ultë gjatë organizimit të poceseve të ndryshme jetësore, ndjehemi të zhgënjyer, depresiv, pesimist, të stresuar, deri në bllokim total të veprimeve tona.

Motivacioni i ultë na bënë të ndjehemi të zhgënjyer, depresiv, pesimist e të stresuar, i cili na bllokon ti kryejmë obligimet tona me rregull e si duhet, duke i shtyer ato sot për nesër e më shumë kohë, me javë, muaj e vite. Me një fjalë bllokim total të procesit organizativ të jetës sonë pësonale, profesionale, shoqërore, humane e sociale, kombtare e shkencore. Pra ndjehemi tërsishtë të pa aftë që ti kryejmë obligimet tona dhe të shpërqendruar nga qëllimet kryeore të jetës, duke u ndjerë se nuk do tia dalim kurrë të ecim në trend me kohën. Një gje e tillë nuk ndodhë kurrë, tek ata që udhëhiqen nga emocionet pozitive, të cilat i motivojnë për jetën, ua rrisin vullnetin, guximin, dëshirën dhe dashurinë për jetën e për punën, pa të cilat është e pamundëshme të mbijetoi motivimi tek njerëzit.

Kurë rritet motivimi, bie poshtë shumë demotivimi, kurë rritet demotivimi, bie poshtë motivimi. Pra këo dy procese emocionale vijnë shpejtë e rriten, po nuk u kushtuam vëmendje, po aq shpejtë ikun nga ne. Motivimi rritet sistematikisht duke vepruar për ti bërë realitet përceptimet, mendimet, bindjet, besimet dhe pikëpamjet përmes veprimeve tona, ndërsa demotivimi zvogllohet. Kur rritet demotivimi, zvoglohen veprimet tona së bëri realitet proceset psiko-emocionale që u pëmendën më lartë. Ta mirëmbajmë motivimin dhe ta rrisim e ta përsosim atë përmes veprimeve tona motivuese, që të mos na dominoi demotivimi në shpirtin, trupin dhe mendjen tonë I juaj mësuesi Isë

11. 03. 2024

Si të gjitha shkencat edhe shkenca e pedagogjisë dhe psikologjisë, nëse nuk ecin në trend me kohën, nuk kanë mundësi të shërbejnë sa e si duhet për nevojojat e ndryshme të njerëzimit, sidomos pedagogjia dhe psikologjia kosovare , siq po dëshmohet, nuk po i shërben knaqshëm shkollës shqipe, nxënëseve, studentëve, mësimdhënësve, prindërve, dhe qytetarëve të Kosovës, sipas kërkesave të kohës . Këtë që po e them për shkencën e pedagogjis dhe psikologjis kosovare po e dëshmon koha dhe praktika e mos integrimit të tyre, sa e si duhet me korikulat mësimore të Kosovës, me tekstet dhe literaturën shkollore, me metodat, farmat dhe teknikat mësimore, të mësimdhënjes dhe mësimnxënjes, me format, teknikat dhe metodt e cilësimit dhe notimit të nxënësve dhe studentëve tanë, me prindërit e nxënësve, me digjitalizimin e kompjuterizimin e shkollave dhe me aprovimin e inteligjencës artificiale nëpër korikulat e Kosovës dhe nëpër tekstet dhe literaturën shkollore, si kërkesë e domosdoshme për shkollën, për mësimdhënësit, për nx,nësit, për studentët dhe për kohën e cila ka kërkesa të mëdha për përgatitjen e gjeneratave të reja, që ti përballojnë kërkesat e tregut në kohen bashkohor dhe të jenë konkurent të atyre kërkesave.

Nëse pedagogjia, psikologjia, didaktika, metodika dhe metodologjia nuk integrohen sa më parë si e sa duhet sipas kërkesve të kohës dhe sipas kërkesave tëreformimit të arsimit tonë kombtar, gjatë përpilimit të korikulave të Kosovës, gjatë përpilimit dhe hartimit të tekstëve dhe literaturës shkollore, gjatë përpilimit të doracakëve udhëzuaes, se si të mësojnë nxnësit, studentët e si të japin mësim mësimdhënësit, gjatë moderimit e përdorimit të teknikave, formave dhe metodave të mësimdhënjes e mësimnxënjes, gjatë moderimit, përpilimit e përdorimit të formave teknikave, instrumenteve dhe metodave të testimit, cilësimit dhe notimit të nxënësve e studentëve tanë, gjatë digjitalizimit, kompjuterizimit dhe gjatë instalimit të inteligjencës artificiale nëpër korikulat e mësimit kosovar, nëpër tekstet e literaturën shkollore, gjatë përdorimit të metodave të mësimdhënjes e mësimnxënjes, gjatë përdorimit të teknikave, formave , instrumenteve dhe metodave të cilësimit dhe notimit të nxënësve e studentëve tanë, shkolla shqipe, arsimi ynë kombtar. korikulat e Kosovës, metodat, teknikat, format, e mësimdhënjes dhe mësimnxënjes, metodat, farmat teknikat e cilësimit dhe notimit të nxënësve e studentëve, do të mbeten edhe mëtej duke u vetknaqur me formalizmin dhe vërbalizmin e edukimit dhe arsimimit të gjeneratave tona të reja.

Që ti kyqemi seriozisht luftës kundër formalizimit dhe vërbalizimit në mësimdhënje e mësimnxënje, që të lirohemi nga vërbalizimi e formalizmi i mësimit, duhet zavendësuar ate sa më parë me parimin e mësimit konkretizues e racional, me parimin e shkallëshkallëshmërisë, me parimin nga e afërta drejtë së largtës. Ka nevojë të madhe arsimi ynë kombëtar të kontrollohet nga kompetentet professional, të arsimit e jo nga partiakët që e kanë kap shkollën politikisht, të kon trollohet na njerzë të përgatitur dhe të aftë pedagogjikisht, psikologjikisht, didaktikisht, metodikisht dhe metodologjikisht, që të bëjnë reformë të duhur e të natyrshëm, jo reformë dështuse si deri me tani në arsimin tonë kombtar, që të hartojnë e të përpilojnë sa më profesionalisht korikula mësimore, në nivel kombtar të arsimit tonë, të hartojnë e përpilojnë sa më profesionalisht tekste dhe literature shkollëre.

Të hartojnë doracak metodike për mësimnxënje e mësimdhënje, të përzgjedhin profesionalisht farmat, teknikat dhe metodat bashkohor të mësimdhënjes e mësimnxënjes, të përzgjedhin profesionalisht metodat farmat, teknikan dhe instrumentet e testimit dhe cilësimit të nxënësve e studentëve tanë, ta bëjnë në mënyrë profesionale integrimin e pedagogjisë, psikologjis, korikulave, teksteve dhe literaturës shkollor, mjeteve e kabineteve mësimore, me digjitalizimin, kompjuterizimin dhe aplikimin e inteligjancës artificiale nëpër shkollat tona, sa më pare të jetë e mundur. Të bëhet përgatitja dhe trajnimi i mësimdhënësve nga kompetentet profesionist për trajnim të mësimdhënëseve dhe përgatitjen e prindërve të nxënësve me kulturë pedagogjike, psikologjike teknologjike, që ta luajn rolin edhe ata në këtë valle me interes të përbashkët kombtar. I juaj mësuesi Isë

08. 03. 2024

Ligji natyror i lëvizjes vlenë njëjt edhe për qenjet njerëzore kurë flitet për arritjet e qëllimeve të ndryhme gjatë jetës, që ia kemi vuar vetit obligim. ” Thënë ndryshe kurë jemi në lëvizje dhe veprojmë që ti arrijmë qëllimet tona, ndonjëherë mund të ndihemi të pandalshëm dhe të arrijmë më shumë sesa zakonisht”, Thibaut Meurisse. Nëse ndalojmë të lëvizim e të veprojmë, demotivohemi dhe bllokohemi në vend, duke i pamundësuar vetit ti arrijmë qëllimet tona, përmes lëvizjes dhe veprimit që ti plotësojmë dëshirat, pa të cilat nuk mundë të arrijmë asnjë deshirë dhe asnjë qëllim, sado mendimet, bindjet, besimet dhe pikëpamjet tona të jenë të qëlluara. Pa lëvizur dhe pa vepruar do të mbesin ato pezull në kokat tona, sikur të mos ishin fare.

Kurë ndjehemi të bllokuar jemi në gjendje demotivuese dhe mund ta gjejmë vetën në një nga stituatat e mëposhtme:

-“duke u ndjerë të bllokuar, të pamotivuar dhe të pa aftë për të bërë progres në qëllimet tona më të rëndësishme,

– duke fajsuar vetën se nuk po bëjmë asgjë.

-duke u ndjerë të mbingarkuar dhe duke mos ditur se si të veprojmë.

– duke dyshuar tek vetja dhe duke u shqetësuar më shumë seç është e nevojshme.

-duke kaluar sa në një detyrë apo qëllim, në një tjetër, pa arritur asgjë”.

Nëse rastësishtë e gjejmë vetën në ndonjëren prej situatave të përmendura më lartë, nuk është mirë të shqetësohemi shumë, sepse për fat të mirë, mungesa e veprimit tonë apo bllokimi ynë, nuk janë të përhershme. Ne e kemi në duar ta ndryshojmë situatën e demotivuar, në situat të motivuar, përmes lëvizjeve e veprimeve tona duke e zhbllokuar vetën nga bllokada e demotivimi. Nga përvoja dijmë, se nuk mund të jemi gjithmonë të motivuar, sepse motivimi mund të ikën shpejtë, por edhe kthehet po ashtu shpejtë. Ata që e demontojnë bllokaden e demotivimit për mes lëvizjes dhe veprimit motivues, janë njerzë aktiv e të suksesshëm gjatë jetës. Përmes motivimit që e stimulojnë lëvizjet dhe veprimet tona, ndërtojmë qëndrueshmërinë dhe vrullin për ti realizuar qëllimet tona pa kurrfar hezitimi.

I juaj mësuesi Isë