20. 11. 2024

Rregullave që u besojmë ti përdorim gjatë organizimit të një procesi jetësor, shpeshëher nuk i shërbejnë, sa e si duhet lumturisë sonë, edhe pse ato rregulla na duken në shiqim të parë, se e pasqyrojnë mënyrën e pranushme dhe të pashmangshme të përdorimit gjatë jetës.

Shembuj të tillë kemi shumë, si: Rregulla pranuar nga familja e ngushtë dhe e gjërë, nga farefisi dhe miqësia, nga shkolla, nga rrethi shoqëror dhe nga mjetet e informacionit, të cilat na preferojnë, se kjo apo ajo rregull, se kjo apo ajo mënyrë, se ky apo ai profesion, se ky investim apo tjetri, se ky bashkpunim apo bashkpunimi tjetër, se marrja e këtij vendimi apo tjetri, vlejnë më shumë se i pari apo më shumë se i dyti, për situata më të volitshme ndaj jetës, e shembuj të tjerë të kësaj natyre.

Shembujt e mësipërm që preferojnë rregulla, profesione, martesa, vëndin ku duhet jetuar, zgjedhjen e shokëve për bashkpunim, si duhet e ku duhet bërë investime, mënyra e marrjes së vendimëve, janë më shumë gjepura të kohës, se sa rregulla të artë, që vërtetë ia vlenë të besohen dhe të përdoren ato gjatë organizimit të proceseve tona jetësor. Shembujt e propozuar më sipër, vërtetë janë gjepura, sepse asnjëri prej tyre, nuk i merr parasysh dëshirën, vullnetin, talentin, motivimin, aftësitë dhe dashurinë tonë, që e posedojmë për ti arritë qëllimet, që ia kemi vuar vetit si obligim gjatë jetës. Askush nga jashtë nuk i njehë këto fshehtësi, që i posedojmë për brenda, më mirë seq i njohim vetë.

Populli thotë: “Vet e vet dhe pyt e pyt tjerët, por në fund merr vendimin, që të pëlqen mëse shumti”. Edhe këtë e thot populli: Më par duje vetën dhe siguroje lumturinë për vete, e pastaj për tjerët”. ” Ai që se do vetën, nuk ka se si, ti donë tjerët”. ” Ai që nuk ka lumturi për vete, nuk ka me u dhënë as tjerëve”.

Lumturia jonë duhet të vihet në rend të parë, pastaj lumturia e tjerëve. Pa qenë të lumtur vetë, nuk mund tu japim lumturi tjerëve, nuk mund ta bëjmë më të mirën në familje, në shoqëri, në vendin e punës, në mardhënjet ndërpërsonale dhe në marrdhënjet me komunitetin.

Për këtë që thash më lartë në shkrimin tim, mëse miri vlenë të kujtohen fjalët e mençura të Stiv Xhobsit, kurë u drejtohej studentëve të Stenfordit:

” Koha e juaj është e kufizuar, kështu që mos e humbni atë duke jetuar jetën e dikujt tjetër. Mos u bllokoni nga dogmatizmi, që është të jetosh me rezultatet e të menduarit të njerëzve të tjerë. Mos lejoni që zhurma e mendimëve të të tjerëve të mbys zërin tuaj të brendshëm. Dhe më e rëndësishmja, kini guximin të ndiqni zemrën dhe intuitën tuaj. Ato tashmë e dinë disi, se çfarë ju doni vërtet të bëheni. Çdo gjë tjetër është dytësore”.

I juaj mësuesi Isë

19. 11. 2024

Shumë rregulla që i përqafojmë gjatë jetës, e kanë origjinën nga mosha e fëmijërisë sonë, të cilat kanë depërtuar tek ne, përmes gjyshërve, prindërve dhe përmes rrethit më të gjërë familjar e farefisnor. Përmes rrethit ku jemi rritë, edukuar, arsimuar e ku jetojmë. A sjellin dobi apo nuk sjellin ato rregulla për jetën tonë, nuk i kemi analizuar, sa e si duhet dëmet, dobitë dhe infekcionin e tyre që i kanë sjellë dhe i sjellin tek ne gjatë jetës, përmes pejsazhit tonë kulturor, brez pas brezi. Rregullat e arta, shpeshëherë dominohen nga gjepurat e kohës, të mos then gjithëherë, përmes të cilave na mundësohet ti arrijmë synimet tona, që ia kemi vuar vetit si obligim.

Për të ndjekur rregullën e artë, më parë duhet bërë dallimin mes gjepurave të kohës dhe rregullave të arta. Duhet kuptuar sa më parë dëmin që e sjellin ato dhe dobitë që i sjellin rregullat e arta. Ky dallim i domosdoshëm, nuk bëhet pa i vuar në diskutim rregullat që i përdorim gjatë organizimit të proceseve të ndryshme jetësore. Kurë e kuptojmë dëmin dhe dobitë që naj sjellin ato, veprojmë ndryshe, duke mos i ndjekur rreziqet dhe dëmët që naj sjellin gjepurat dhe i zavendësojmë ato me rregulla të arta, të cilat na sjellin suksese e dobi të madhe.

Rregullat që bazohen në infektim e jo në racionalitet, do të ishte anakronike, dobësi e madhe dhe aspak njerëzore, tua bartim ato rregulla fëmijëve tanë dhe gjeneratave që vijnë pas nesh. Gjepurat që janë programuar në kokat tona duhet shlyer sa më parë dhe ti zavendësojmë ato me rregulla të arta që na sjellin dobi, sukses, zhvillim, përparim, përsosje, përgatitje, shprehi e shkathtësi profesionale, sipas kërkesave të kohës bashkohore.

Ecja në trend me kohën është menquri, vizion dhe rrugtim i mbarë që na mundëson arritjen e sukseseve dhe dobive të mëdha. Stagnimi, është smundje infektive, primitivitet që përhapet si virus mes njerzëve, i cili na pengon shumë, gjatë ecjes sonë përpara, të mos them na kthenë prapa tërsishtë.

I juaj mësuesi Isë

18. 11. 2024

Rregullat që i përdorim gjatë jetës, mund të kenë prejardhje nga pejsazhi ynë kulturor kombëtar, regjional ose nga pejsazhi ynë fetar e politik, si psh: Mënyra e të folurit, mënyra e shkrimit, veshmbathjes, ushqimit, martesave, varrimit, lutjeve fetare dhe mënyra e sjelljeve tona, janë rregulla që i përkasin të vërtetës relative, jo të vërtetës apsolute. Rregullat që i përdor një popull, e vërteta e tyre nuk vlenë për popujt tjerë të botës, kontinentit, regjionit, rrethit, të një vëndi, të një gjuhe, shkrimi dhe të një besimi fetar.

Mes këtyre rregullave ekzistojnë dallime të mëdha, ku më shumë e ku më pak, si dallimi në të folur e në të shkruar, në veshmbathje e në ushqim, në besimin fetar, në lutje fetare, në martesa e në varrime. Mënyra e të folurit, shkrimit, ushqimit, veshmathjes, besimit fetar, martesave, varrimit, lutjeve fetare dhe mënyra e të sjellurit, dallojnë shumë mes njerzëve të botës, sepse pejsazhi i tyre kulturor, kombtar, fetar, regjional e kontinental, ka dallime të mëdha në planetin tokë të kësaj bote njerëzore.

Rregullat e botës njerëzorer, duhet të jenë gjithmonë të ndikuara nga zhvillimi e përsosja e tyre, për të mirën e njerëzimit, gjinjë duke u liruar brenda mundësive e aftësive , që i posedojmë, nga gjepurat e kohës, që u ka kaluar afati i përdorimit të tyre, dhe sistematikisht t’i ç’instalojmë ato nga kokat tona. Rregullat e një pejsazhi kulturorë, duhet të jenë gjithmonë të hapura dhe në lëvizje për ta ruajtë freskinë e vlerave, për ti ndryshuar, zhvilluar e përparuar ato, sa më shumë. Pejsazhi ynë kulturor nëse nuk ndryshohet, zhvillohet e nuk përsoset, i ngjanë ujtë që nuk qarkullon e nuk lëvizë, i cili shëndrrohet në moqal helmues për njerëzimin, nëse përdoret për pije, për gjellëra e për pastrim.

Ti vlerësojmë vlerat e pejsazhit tonë kulguor, kombtar e fetar që i takojmë, pa e penguar rrjedhën e tyre drejtë evaluimit për të mirën e njerëzimit, duke i mbrojtur me vendosmëri, të mos infektohen ato me helmin e gjepurave dogmatike që u ka kaluar afati i përdorimit të tyre, dekada e shekuj me radhë. Nëse përdorën, e helmojnë njerëzimin. Shembuj të tillë helmues e infektues ndaj njerëzimit, kemi shumë, rreth e per qark nesh dhe më gjërsishtë nëpër botë.

I juaj mësuesi Isë

16. 11. 2024

Rregulla e artë, mbështet vendosmërishtë parimin, “që duhet të sillemi me tjerët, ashtu si dëshirojmë të sillen ata me neve”. Ky parim i lartë njerëzor apo kjo rregull e artë, po të respektohej ashtu siq duhet mes njerzëve, bota njerëzore nuk do të kishte kurrë mes sajë divergjenca, kundërshtime, urrejte përqarje, hasmëri, dhunë, vrasje, pushtim, nënshtrim, poshtrim, luftra, gjenocid, shkatrrim total masiv, në prona, në toka, në shtëpi banimi dhe uzurpim i tokave të popujve më të vegjël e më pak të armatosur dhe më pak të përkrahur nga fuqitë e mëdha të botës.

Rregullat që i vlerësojnë padrejtësisht disa njerëz dhe i zhvlerësojnë disa tjerë, nuk janë gjë tjetër pos gjepura të mbushura përplotë djallëzira djajshë, që shkelin pamëshirshëm me dy këmbët mbi parimin e rregullës së artë: mos ua bënë tjerëve ate që nuk dëshiron të ta bëjnë ty ata. Gjepura të tilla djallëzore, që i zgjërojnë padrejtësisht ose i kufizojnë mundësit e tjerëve, duke u bazuar në ngjyrën e lëkurës, në orientimin seksual, në përkatësinë kombtare, fetare, gjinore, familjare, farefisnore, miqësore, regjionale, ose çfarëdo kriteri tjetër arbitrar, subjektiv, duke injoruar të vërtetën dhe të drejtën e barabart për të gjithë njerëzit e botës. Gjepura të tilla ka anëm anë botës dhe mes shqiptarëve, fatkeqësishtë!

Aq haptas po eksponohen edhe sot mes njerëzve të botës, sikur vite, dekada e shekuj më parë gjepurat djallëzore, me të cilat është mbushur përplotë pejsazhi ynë kulturor dhe pejsazhi kuturor i botës njerëzor, të cilat shkelin me dy këmbët brutalishtë mbi rregullat e arta: “atë që nuk deshirojmë të na bëjnë tjerët, nuk duht edhe ne tua bëjmë atyre”. Ky brutalitet është dëshmuar haptas nëpër periudha të ndryshme historike dhe po dëshmohet edhe sot nga tjerët ndaj popujve më të vegjël në numër dhe ndaj tyre mes veti, ndaj popujve më pak të armatosur, më pak të përkrahur nga fuqitë e mëdha të botës, sidomos ndaj shqiptarëve që kanë jetuar den baba den në Gadishullin e vetë Lirik, edhe kurë nuk kishte ardhacak sllav në këto troje.

“Njeriu për njeriun, vërtetë qenka ujk,” siq thot filozofi anglez Hopsi, ku edhe sot, ky veprim shtazarak sikur dje, po dëshmohet me luftën e padrejtë pushtuse të Rusisë, kundër Ukrahinës dhe popullit të pafajshëm të saj, është dëshmuar e po dëshmohet Serbia fashiste, me lutën e sajë të padrejt, gjakatare, shfarosëse e gjenocidale kundër popullit të pafashëm shqiptar, kroat e boshnjak. Raste të tilla antinjerëzore, po përhapen gjithnjë e më shumë nëpër botë, në vendë që të mbizotroi paqa, drejtësia, barazia dhe dashuria mes njerëzve të botës. Pjesa tjetër e këtij shkrimi vazhdon ditëve të ardhshme

I juaj mësuesi Isë

16. 11. 2024

Për të kuptuar se kush ka zë vëndë më shumë në mendjen tonë, duhet të përdorim testin me pesë pyetje, të cilat na mundësojnë një kontroll më të detajuar të realitetit, që të përcaktojmë më thellësishtë, se po bëhet fjalë më shumë për një rregull që favorizon gjepurat apo për një rregull të artë. Pa përdorimin e këtij testi, përpjekjet tona do të jenë shumë diskutabile, se po i favorizojnë më shumë gjepurat e kohës apo regullat e arta gjatë jetës, që i përmbanë pejsazhi ynë kulturor.

Testi prej pesë pytjesh, sipas Vishen Lakhianit, e ka këtë përmbajtje, në Kodin e mendjes së jashzakonshme të tij:

-Pyetja e parë: A është e bazuar rregulla në besim tek njerëzimi apo në mos besim?

-Pyetja e dytë: A e shkel rregullën e artë për ti favorizuar gjepurat?

-Pyetja e tretë: Rregullën e ke marrë nga kultura apo nga besimi fetar që i takon?

-Pyetja e katërt: Regulla bazohet në zgjedhje racionale apo infektuse?

-Pyetja pestë: Rregulla i shërben lumturisë sime apo nuk i shërben?

Pyetja e parë, që i drejtohet rregullës, a është e bazuar në besim dhe në shpresë ndaj njerëzimit apo në mos besim, si konstatim se qenjet njerëzore janë kryesishtë të mira apo jo të mira, pa u mbështet në hulumtime e argumentime shkencore, pos mbështetjes në opinione përsonale dhe mështetjes në opinione të tjerëve, janë gjepura apo të vërteta realative, për një rreth të caktuar apo për një grup të caktuar njerëzish. Ajo që mundet me qenë e vërtetë për mua, nuk është e vëtetë për tjerët, ajo që është e vërtetë për tjerët mundet të mos jetë e vërtetë për mua, sepse rregullat që mbështeten vetm në opinione, qoftë ato përsonale, qoftë të disa njerëzve tjerë, janë gjepura, jo rregulla të arta, apo janë të vërteta relative për një grup të caktuar, jo univerzale për të gjithë njerëzit.

Shembuj të shumtë, konkret dhe bindës, rreth kësaj qështje janë shembujt e besimit të politikanëve rreth rregullave partiake që u takojnë, duke u besuar atyre rregullave si rregulla të arta, edhe përkundër asaj se munden me qenë më shumë gjepura, ndërsa rregullat e liderëve që u takojnë partive tjera, konsiderohen si gjepura, edhe përkundër faktit se nëpër parti mundën me qenë, ku më shumë e ku më pak, edhe rregulla të arta, jo vetëm rregulla djallëzore siq mendon pa fakte pala kundërshtare partiake. Kjo konkurencë, më shumë kualifikohet përmes fakteve e argumenteve, si konkurencë djallëzore, aspak humane aspak njerëzore, mbushur përplot me gjepura të thata, mashtrime e gënjeshtra.

Këto mashtrime, gënjeshtra e gjepura djallëzore, nuk ndodhin vetëm tek partitë politike, por këto ndodhin edhe në shumë procese tjera organizative, nëpër fushat e ndryshme egzistenciale të botës njerëzore. Shkrimi vazhdon, edhe me katër pyetjet tjera testuese, ditëve të ardhshme.

I juaj mësuesi Isë

14. 11. 2024

Njerëzit e jashtzakonshëm e kanë arritë nivelin e pjekurisë së tyre më të lartë të vetëdijës, krahasuar me njerëzit e zakonshëm. Nivelet e pjekurisë së vetëdijës kalojnë përmes tri etapave të zhvillimit:

1.Etapës së varshmërisë

2.Etapës së pavarësisë dhe

3.Etapës së ndërvarësisë nga tjerët.

-Etapa e varshmërisë nga tjerët është më e gjata, e cila e posedon nivelin më të ultë të pjekurisë së vetëdijës njerëzore. Me këtë etapë të zhvillimit karakterizohen fëmijët që nga lindja e deri në përfundim të moshës së tyre të pubertetit. Një numër i konsiderushëm i njerëzve nuk mundet ta kaloi këtë etapë të zhvillimit të pjekurisë së varur gjatë tërë jetës. Këtyre njerëzve u kalon tërë jeta me nivel të varshmërisë së pjekurisë nga tjerët, për shkak të paradispozitave të ulta të bazës trashëguese, për shkak të mungesës së ndonjërit prej prindërve ose mungesës së dyve prej tyre, për shkak të rrethanave të pa favorshme në familje, mungesës së ushqimit, mungesës së cilësisë së tij, për shkak të mungesës së strehimit të volitshëm, veshmbathjes, kushteve për mësim, për shkak të zgjedhjes së shoqërisë jo të mirë, dhe përshkak të përdorimit të duhanit, alkoholit dhe pijeve të ndryshme narkotike për shkakt të sjelljeve destruktive e për shkak të faktorëve tjerë të shumtë, që e pengojnë zhvillimin dhe përparimin e njerëzve.

-Etapa e pjekurisë së pavarësisë nga tjerët, pasqyrohet me një nivel më të lartë pjekurie, krahasuar me nivelin e pjekurisë së varësisë nga tjerët, por jo nivel aq i duhur i pjekurisë së vtëdijës për nevojat e njerëzve gjatë jetës. Jeta e njerëzve ka nevojë e kërkesa të shumta nëpër etapa të zhvillimit të saj, ku individët me shkallë të pavarur të vetëdijës, e kanë të pamundur ti sigurojnë të gjitha kushtet për ekzistencë, të pavarur nga tjerët, sepse nuk posedojnë aftësi as kushte të mjaftushme, ti japin shoqërisë aq sa marrin prej sajë. Populli thot: “Njëri pa tjetrin nuk mund të ekzistojmë”, Jeta në vetmi dhe e izoluar e humbë plotësisht kptimin për botën njerëzore, shtazore, për shpezët e për insektet”. Këtë domosdoshmëri kolektiveteti po e dëshmon praktika e jetës.

Etapa e pjekuris së vetëdijes të ndërvarsisë mes njerëzve, është atapa më e lartë e zhvillimit dhe pjekurisë së tyre. Këtë etapë të zhvillimit, pjekurisë dhe përsosjes, e arrijnë njerëzit e jashtëzakonshëm, të cilët nuk i përfillin gjatë jetës gjepurat e njerëzve të zakonshëm, por ato i injorojnë masivishtë dhe jetojnë jashtë pejsazhit të tyre, me të cilat është i mbushur përplotë pejsazhi ynë kulturor, mes të cilit jetojnë njerëzit e zakonshëm. Njerëzit e jashtzakonshëm janë të përgatitur dhe të aftë ti japin shoqërisë njeëzore më tepër seq i kanë marr dhe i marrin asaj. Kjo kastë njerëzish, me nivelin më të lartë të pjekuris së ndërvarur të vetëdijës ka potencial të madh ti qojnë përpara proceset e zhvillimit shoqëror.

Uroi përzemërsisht, shpirtërisht, emcionalisht, me tërë qenjen time intelektuale, që bota njerëzore dhe bota shqiptare, mes të cilës jetoi edhe une me bashkombasit e mi, të kenë sa më shumë njerëz me nivel të pjekurisë së vetdijës të ndërvarur me tjerët, pa të cilët nuk mund të ecin përpara proceset e ndryshme shoqërore!

I juaj mësuesi Isë

13. 11. 2024

Njerëzit vizionar e të jashtëzakonshëm mendojnë e veprojnë ndryshe, krahasuar me njerëzit e zakonshëm, të cilët jetojnë me porosinë e rregullave të thata apo gjepurave, që u ka kaluar afati i përdorimit, sepse ato janë programuar thellë e bindshëm në kokat e tyre, të cilët ua zgjasin jetën e përdorimit në pejsazhin tonë kulturor. Ndërsa, njerëzit e jashtëzakonëm e vizionar, i kapin për fyti gjepurat dhe i injorojnë ato, duke mos pajtuar me porositë e tyre, që ti hapin rrugë vetit dhe të jetojnë përtej gjepueave.

Njerëzit e jashtëzakonshëm e vizionar, i shtyjnë sistemet tona organizative, shoqëroro- politike, kulturore, shkencore, ekonomike, shëndetësore, edukativo-arsimore dhe juridike etj,”nga brenda jashtë, përsonalisht dhe institucionalisht, me synimin që të ecim standart me hapin e kohës”,V.L . “Këtë e bëjmë duke u përpjekur, fillimishtë të çinstalojmë gjepurat nga mendjet tona dhe pastaj duke ushtruar presion mbi sistemet tona shoqëroro-politike, që të evaluajnë ato”,V.L

Ky veprim i jashtëzakonshëm e vizionar, mundëson ta nxjerrim jetën tonë nga autopilotimi i gjepurave të njerëzve të zakonshëm.

“Dhurata e madhe e të qenit njeri, është aftësia jonë për ta parë botën si risi pozitive, për të shpikur zgjidhje të reja dhe pastaj të përdorim atë që dimë për të transformuar jetën tonë. Kultura nuk është statike. Ajo jeton dhe merr frymë, krijohet nga ne, në kohë reale në rrjedhën e jetës, prandaj duhet të ndryshojë, tek sa bota jonë ndryshon. Pra le ta bëjmë! Ajo fillon në shtëpi me ju, me jetën tuaj, në termat tuaj”V.L

I juaj mësuesi Isë

12. 11. 2024

Këto dy ligje, janë pjesë përbërës e dhjetë ligjeve tjera, që bëjnë pjesë në kodin e mendjes së jashtzakonshme, të autorit në fjalë. Ligji i parë i kodit të mendjes së jashtzakonshme, sipas autorit, na mëson t’i vëjmë në diskutim rregullat e botës ku jetojmë dhe ta tejkalojmë pejsazhin kulturor, i cili ka konstatuar, se:

“Mendjet e jashtzakonshme janë të afta për ta parë pejsazhin kulturor dhe janë në gjendje të zgjedhin në mënyrë selektive rregullat dhe kushtet që duhen ndjekur, kundër atyre rregullave që duhet të vihen në diskutim ato, ose të shpërfillen. Prandaj, ata priren të marrin rrugën më pak të shkelur dhe të sjellin risi, në idenë, se çfarë do të thot të jetosh me të vërtetë”.

Thyrjet e rregullave të pejsazhit kulturor, edhe pse fillimisht duken të frikshme dhe mund të pësojmë ndonjë humbje, ato humbje në të vërtetë përmbajnë mësime të vlefshme dhe menquri të mahnitshme, të cilat na shtyjnë më shpejtë tek cilësia më e lartë e mënyrës së të jetuarit, duke mos i përseritur gabimet tona dhe duke i duruar dhimbjet afatshkurtëra, të cilat përfundojnë me nisjen e kënaqësive tona afatgjata.

Ndërsa ligji i dytë i kodit të mendjes së jashtzakonshme, sipas autorit të lartëpërmendur, ” i vënë në diskutim gjepurat, kurë ato nuk përputhen me ëndrrat dhe dëshirat e njerzëve të jashtzakonshëm. Ata kuptojnë, se mënyra si funksionon bota, i detyrohet kryesishtë verbërisë së njerëzve që ndjekin gjepura të cilat kanë skaduar prej kohësh”.

Sa të nevojshëm e të domosdoshëm për shoqërinë shqiptare, janë njerëzit e jashtzakonshëm të bëjnë pjesë mes saj, që nuk pajtojnë asnjherë me gjepurat, të cilave u ka skaduar afati i përdorimit dhe i zavendësojnë ato me rregulla të reja në fushën ekonomike, shëndetësore, arsimore, edukative, juridike, kulturore dhe shkencore, për ta pastruar në mënyrë sistematike pejszhin tonë kulturor shqiptare, nga gjepurat apo rregullat e thata, të cilat janë programuar nëpër kokat tona, duke penguar me të madhe zhvillimin, përsosjen dhe modernizimin e fushave të përmendura më lartë, përmes teknikave, formave, metodave, mjeteve, sallave dhe kabineteve të paisura e të përgatitura jo mirë, sipas kërkesave të kohës.

Shkencat shoqërore janë shumë prapa, krahasuar me shkencat natyrore, ekzakte, energjetike, ingjinjerike, informatike, kompjuterike etj. Po ta bëjmë krahasimin e përparimit të mjeteve motorike të komunikacionit toksor, hekurudhor, ujor dhe ajror të botës, me përparimin e arsimit tonë kombtar, i cili ende e përdor, drrasën e zezë, shkumsin, mësuesin si një libër enciklopedik që ecën dhe din çdo gjë, e kuptojmë shumë mirë, se sa ka ngecë arsimi ynë kombtar në raport me arsimin e botës perëndimor. Këtë fat jo të mirë e kanë edhe fushat tjera të zhvillimit, që u përmendëm më lartë

I juaj mësuesi Isë

11. 11. 2024

Arritja e sukseseve dhe përjetimi i humbjeve tek njerëzit, përfshijnë më vete disa aspekte të rëndësishme, si:

1. Qëndrueshmëria: Njerëzit që arrijnë suksese, kanë një qëndrim të fortë e të guximshëm dhe janë të gatshëm të përballen me sfidat që u dalin përpara. Ata nuk dorzohen lehtë dhe e kanë një qëllim të kjartë, që përpiqen të arrijnë me çdo kusht, pa i përfillur sfidat që u dalin përpara si pengesë. Mosqëndrueshmëria, mos guximi dhe mosgadishmëria për tu përballë me sfidat, nuk sjellin fitore, por sjellin humbje.

2.Mësimi nga gabimet: Përjetimi i humbjeve shfrytëzohet si një mundësi, për të mësuar nga gabimet që ato të mos përseriten më gjatë jetës. Njerëzit e suksesshëm i analizojnë humbjet e tyre dhe e përdorin informacionin që e kanë marr nga analiza e humbjeve, për ti përmirësuar strategjitë e tyre të punës në të ardhmen. Ata që nuk mësojnë nga gabimet e veta në punë, ato u përseriten prap atyre.

3.Motivimi dhe pasioni: Si një karakteristikë e rëndësishme është motivimi dhe pasioni tek njerëzit. Ata që janë të motivuar dhe kanë pasion për punën që e bëjnë, janë më të prirur të arrijnë suksese. Ndërsa, të pa motivuarit në punë dhe mos pasja pasion ndaj punës, nuk ka prirje të suksesshme ndaj punës.

4.Përshtatshmëria: Mundëson aftësin e përshtatjes me ndryshimet që ndodhin gjatë kohës dhe reagimin ndaj situatave të reja. Është një element kyç, për të arritur sukses dhe për ti menagjuar humbjet. Jo përsahtatshmëria, me ndryshimet gjatë kohës, nuk rezulton me suksese të kënaqëshme dhe nuk i menagjon mirë humbjet, si e sa duhet.

5.Mbështetja sociale: Njerëzit që kanë mbështetjeje, si në familja, miqtësi, apo mbështetja nga shteti, ndihen më të fortë në përballimin e humbjeve dhe më festiv në përjetimin e suksesve. Të pa mbështeturit, ndjehen më pak të fortë gjatë përballimit të humbjeve dhe më pak festiv gjatë përjetimit të sukseseve.

6.Optimizmi: Optimistët i qasen më pozitivisht jetës, qasje kjo e cila u ndihmon atyre në përballimin e vështirësive dhe në ruajtjen e enegjisë për ti arritur qëllimet. Pesimistët nuk munden as që kanë durim, ti realizojnë këto mundësi.

7.Mbajtja dhe zhvillimi i shëndetit në të gjitha aspektet e tij, është thelbësor për t’i përballuar humbjet dhe për t’i arritur sukseset. Mos mbajtja dhe mos zhvillimi i tij, nuk ka mundësi ti përballoi humbjet as ti arrij suksest.

8.Ekuilibri midis shëndetit fiziik, emocional dhe intelektual e ekuilibri në fushat tjera shëndetësore, ndihmon njerëzit të kenë një qasje më të kjartë dhe më të qëndrueshme ndaj përballjes me sfidat. Mos ekuilibri nuk i ndihmon aspak kësaj qasje!

9.Dëshira, vullneti, guximi dhe dashueia për punën që e bëjmë, janë motivator të fuqishëm që na mundësojnë ti përballojmë pengesat dhe të mësojmë nga përvojat tona. Kjo qaje holistike është thelbësore për të arritur një jetë të plotë e të suksesshme. Pa këtë qasje, janë të pamundëshme arritjet e suksesshme në jetë.

10. Qasjet holistike e shohin individin si një tërsi, duke i marr parasysh të gjith aspektet e tij, si: fizike, emocionale, sociale, intelektuale dhe shpirtërore, duke mos lejuar përqëndrimin vetëm në një aspekt shëndetësor apo vetëm në një aspekt të zhvillimit, por qasja holistike përpiqet të kuptoi se si aspektet tjera ndikojnë njëra tjetrën dhe gjejnë mënyrën se si mund të funksionojnë së bashku, për të përmirësuar mirëqenjen e përgjithshme tek ne. Kjo do të thot, se për ta arritur një sukses të plotë dhe për ti përballuar më lehtë sfidat, është e rëndësishme të merret parasysh gjithëçka që ndikon në jetën tonë, duke krijuar një ekuilibër midis këtyre lementeve.

I juaj mësuesi Isë

10. 11. 2024

Sipas mendimit tim ata që punojnë shumë nuk mund të konsiderohen njerëz të suksesshëm. Njerëz të suksesshëm konsiderohen ata që e mbajnë në ekuilibër shëndetin e tyre fizik, biologjik, fiziologjik, psikik, emocional, intelektual, edukativ, moral, human, social, ekonomik dhe shëndetin e mirëfilltë kombtar, pa të cilët asnjë sukses nuk ka kurrfar kuptimi. Ata që e mbajnë në nivel të duhur dhe të ekuilibruar, edhe dëshirën, vullnetin, dashurinë, këmbngulësinë, mirëkomtimin sipas rëndësisë që i kanë këto vlera të përmendura më lartë, sëbashku me punën, mund të konsiderohen njerëz të jashtzakonshëm edhe të suksesshëm.

Vlerat në fjalë, janë të pandashme dhe të domosdoshme për ekzistencën tonë, si qenje të vetëdijshme shoqërore. Ekuilibri sa më i madh mes këtyre vlerave të pandashme, mundëson edhe arritjen e sukseseve të mëdha gjatë organizimit të proceseve të ndryshme jetësore.

Nuk mund të konsiderohen njerëz të suksesshëm, as sesi, ata që e konsumojnë tërë kohen përmes punës, sepse ka nevojë dhe është e domosdoshme për secilin prej nesh, që të rifitohet energjia e humbur në punë përmes gjumit, pushimit, argtimit, shëtitjes në natyrë, komunikimit me njerëz, me antarët e ngushtë familjar, me shokë, miqë të dashur e dashamirë, që kemi nevojë të madhe të komunikojmë shpirtërishtë mes veti, që ti ngrisim e ti përforcojmë mardhënjet ndërpërsonale, pa të cilat mbesim të izoluar, aspak të suksesshëm dhe efektiv gjatë jetës.

Po se fituam ne, energjinë e humbur në punë përmes gjumit, pushimit, argtimit, shëtitjes në natyrë, komunikimit me njerëz, me antarët e ngushtë familjar, dhe me shokë, miqë e dashamirë, nuk na mbetet aspak forcë ta mbajmë në nivel të duhur, dëshirën, vullnetin, dashurinë dhe qëndrueshmërinë tonë, përmes të cilave mundësohet ruajtja e nivelit të ekuilibruar në mirëmbajtjen e shëndetit ekonomik, shëndetit fizik, biologjik, fiziologjik, psikik, emocional, intelektual, edukativ, social, human e shëndetit kombtar.

Për ti mbrojtur këto fusha shëndetësore, mirë e si duhet në ekuilibër të barabart, duhet ndarë kohën në mënyrë proporcionale sipas rëndësisë që kanë vlerat në fjalë, që ti mundësojmë vetit ta rrisim përqëndrimin e vëmendjes në mënyrë të barabart në mirëmbajtjen dhe përmirësimin e këtyre fushave shëndetësore, pa të cilat nuk kemi mundësi të volitshme të arrijmë suksese të duhura gjatë jetës, për të jetuar më të lumtur e më të dinjitetshëm mes njerëzve.

Pa mirëmbajtjen e ekuilibruar të fushave të ndryshme shëndetësore dhe punës, kotë përpiqemi të arrijmë suksese, sepse pa këtë mirëmbajtje të ekuilibruar na mungon shumë energjia dhe forca, që e stimilojnë dëshirën, vullnetit, dashurinë dhe qëndrueshmërinë tonë, për ti arritë synimet, që ia kemi parashtruar vetit dhe ia parashtrojmë gjatë jetës.

I juaj mësuesi Isë

09. 11. 2024

Ky numër i pamjaftueshëm në mesin tonë i kanë mundësitë e vogla, tu dalin përballë e tu shpallin luftë gjepurave të kohës, që ti zavendësojnë atë me rregullat e arta të kulturës së pejsazhit tonë ekonomik, shëndetësor, arsimor-edukativ, juridik, politik, fetar, kulturor e shkencor. Grupi në fjalë, sado të përpiqet, ti qoi përpara proceset e zhvillimit, e ka të pamundur të depërtoi, me procese progresive, mes një shumice të zakonshme, që ushqim kryesor i kanë gjepurat, të cilat dominojnë në pejsazhin tonë ekonomik, shëndetësor, arsimor-edukativ, juridik, politik, fetar, kulturor e shkencor.

Ne shqiptarët pa bërë përpjekje të jashtëzakonshme, e kemi të pamundshëm të dominojmë mbi njerëzit e zakonshëm që ushqehen me gjepura të konsumuara, të përtypura e të ripërtypura sa e sa herë, të cilave u ka kaluar afati i përdorimit të tyre. Gjepurat e pejsazhit tonë ekonomik, shëndetësor, arsimor, edukativ, juridik, politik, fetar, kulturor e shkencor, për momentin po dominojnë apsolutishtë mbi rregullat e arta të pejsazhit tonë në fjalë, duke penguar me të madhe rregullat e arta, të cilat mund të japin favore të shumta në procesin tonë organizativ të përditshëm.

Përkrahja e përsosjes dhe investimeve të mjaftueshme, është një fuqizim i madhë i forcës intelektuale, edukative, morale, humane, sociale, është një fuqizim i dëshirës, vullnetit, guximit, dashurisë, solidaritetit, bashkpunimit sistematik e hap pas hapi në mënyrë reciproke, zbehet dhe bie për tokë mundësia e përdorimit masiv të gjepurave, që e dominojnë pejsazhin tonë kulturor.

Është e pamundur të mbahet në nivel të duhur progresiviteti ekonomik, shëndetësor, arsimor, edukativ, juridik, politik, fetar , kulturor e shkencor, pa ekspertë të mjaftushëm dhe adekuat të fushave të ndryshme ekzistenciale, që u përmendën më lartë dhe pa përpjekjet e tyre të jashtzakonshme, që të dominojnë rregullat e tyre të arta, mbi gjepurat e kohës që po dominojnë ende në pejsazhin tonë kulturor, të cilat po e pamundësojnë të ecim përpara, krahas njerëzve të botës.

Njerëzit që e qojnë përpara shoqërinë shqiptare, janë ata njerëz që e admirojnë fuqinë e mahnitshme të trurit, pa të cilin nuk ka inovacione në asnjë fushë që u pëprmendën më lartë dhe janë të domosdoshme për ta quar përpara njerëzimin, përmes inovacioneve të shumta, që kanë depërtuar jo mjaftushëm në fushat e ndryshme ekonomike, shëndetësore, arsimore, edukative, juridike, politike, fetare, kulturor dhe shkencore.

I juaj mësuesi Isë

08. 11. 2024

Fati keq ka ndodhë e po ndosh edhe sotë, sepse në politikën shqiptare andej e këtej kufijëve shqiptaro-shqiptar, kanë dominuar e po dominojnë politikan të zakonshëm, aspak të përgatitur për politikë, që i kanë përqafuar e po i përqafojnë edhe tani, gjepurat politike të fqinjëve tanë pushtues sllavo-grekë, që i kanë pranuar dhe po i pranojnë, gjepurat pushtuse politike të qarqeve të ndryshme antishqiptare mes ndërkombtarëve të ndryshëm, për interesa të veta përsonale e familjare dhe politike, gjithëherë në dëm të interesave kombtare, shtetnore dhe në dëm të teritorit të shqiptarëve andej e këtej kufijëve shqiptaro-shqiptar.

Kurse njerëzit e jashtëzakonshëm në politikën shqiptare, që nuk i kanë pranuar gjepurat politike antishqiptare të fqinjëve tanë pushtues dhe gjepurat politike antishqiptare, të qarqeve të ndryshme ndërkombtare, kanë qenë të dominuar përherë nga politikanë të zakonshëm, aspak të përgatitur për politikë, të cilët ishin dhe janë të gatshëm edhe tani, të bëjnë lëshime ndaj fqinjëve tanë pushtues dhe ndaj gjepurave pushtuese të politikanëve ndërkombtar, nga qarqet e ndryshme antishqiptare.

Me këtë dominacë të përhershme politikanësh shqiptar, të cilët bashkpunonin dhe po bashkpunojnë edhe sot, duke i pranuar gjepurat politike pushtuese të fqinjëve tanë sllavo-grekë dhe bashkpuntor të ngushtë rreth gjepurave pushtuse të politikës ndërkombtare antishqiptare, në vënd që të ndodhë tek ta, mbrojtja e interesave kombtare e shtetformuse, shtetndërtuse e shtetmbrojtëse dhe mbrojtja e terioreve unike të shqiptarëve e shtetit unik të tyre, ku kanë jetuar e po jetojnë edhe sot shqiptarët. jo që nuk ndodhi kjo asnjëherë, por nuk po ndodh edhe sot tek politika qorre e shqiptarëve.

Ky soj politikanësh, për qudi, u bënë kreator të fatit të keqë në vazhdimësi për 2000 vite me radheë dhe po e vazhdojnë avazin e vetë të mbrapshtë e fatkeq ndaj popullatës shqiptare, ndaj trojeve të tyre, ndaj politikës shtetformues e shtembrojtëse, ndaj një shteti unik për gjithë shqiptarët të cilët kanë jetuar e po jetojnë në trojet e veta shqiptare, të coptuara si është më keq, duke i toleruar politikanët tanë fatkeq, arrogantë e tradhtar, gjepurat pushuse e grabitëse të politikës djallëzore të fqinjëve tanë sllavo-grekë, gjithnjë nën moton e bashkpunimit me gjepurat pushtuse të ndërkombtarëve, pjestarë të qarqve të ndryshme antishqiptare, njëjtë siq po bashkupnojnë edhe sotë, kjo dominancë fatkeqe e shqiptarëve, andej e këtej kufijëve shqiptaro-shqiptar.

Ruje O i Lumi Zot Shqipërinë, nga dominaca e politikës fatkeqe, arrogante dhe tradhtare e politikanëve shqiptar, në bashkpunim me arrogancën politike të fqinjëve tanë pushtues sllavo-grek dhe në bashkpunim me politikën arrogante e fatkeqe të ndërkombtarëve antishqiptar!

I juaj mësuesi Isë

07.11. 2024

Pejsazhi ynë kulturor, mes të cilit jetojmë është i mbushur përplotë me gjepura, që janë bartë tek ne, brez pas brezi, shekuj me radhë, të cilave u ka ka kaluar koha dhe afati i përdorimit të tyre. Pejsazhi në fjalë, ka në përmbajtjen e tij edhe rregulla të arta por jo, sa ka gjepura. Njerëzit e zakonshëm, ndjehen më komod dhe më rehat, të ushqehen përmes gjepurave të përtypura e të ripërtypura me qinda e mija herë nga gjeneratat e më parshme e deri tek gjenerata jonë.

Rregullat e arta, janë rregulla të reja që u përgjigjen besnikërisht e objektivisht kërkesave të kohës, mes të cilës jetojmë. Njerëzit e jashtëzakonshëm ndjehen komod kurë i përqafojnë rregullat e arta të pejsazhit tonë kulturor, ku në të shumtën e rasteve janë autor të rregullave në fjalë, që e pasurojnë me to pejsazhin tonë kulturor, duke mos pranuar për asnjë qast të ushqehen me gjepura të përtypura e të ripërtypura, qinda e mija herë, sepse ndjehen shumë në siklet ti përdorin ato.

Në moshën fëmijrore, përvetësojmë shumë gjepura, sepse jemi qenje të shkrifta njerëzore, elastike sikur plastelinat, që ua japim formën sipas bindjeve tona subjektive e përsonale dhe sipas dëshirës gjatë manipulimit me to, për t’ua dhënë formën në mënyra të ndryshme. Në këto lloj gjepurash, marrin pjesë prindërit, gjyshërit e gjyshet dhe antarët e familjes së ngushtë e të gjërë, pa dashjen dhe pa dijen e tyre, se po i ushqejnë fëmijët me gjepura, të cilave u besojnë edhe vetë, si rregulla frymëzues të pejsazhit kulturor, me qëllimin më të mirë që kanë për fëmijët, edhe pse u ka kaluar afati i përdorimit të tyre.

Indoktrinimi me gjepura përmes figurave autoritare, përmes nevojave që të ndjehemi antarë të një grupi fetar, politik, e kulturor, përmes kërkesës së provës shoqërore dhe përmes pasigurive tona të brendëshme, është shumë i madh dhe i rrezikshëm!

Indoktinimi përmes figurave autoritare, bëhet atëherë kurë unin tonë e integrojmë dhe e nënshtrojmë tek uni i përsonit autoritar, duke u ndjerë inferior ndaj supërrioritetit të përsonalitetit të figurës autoritare. Figurat autoritare bëjnë qmos duke përdorur lloj lloj gjepurash, për të na bindur sa më thellë, rreth pushtetit të tyre autokrat, edhe pse gjepurat janë tërsishtë rregulla të thata mashtruese, që nuk sjellin kurrfar dobie për favoret tona, gjatë jetës së përditshme.

Nevoja për tu ndjerë pjesë e një grupi fetar, politik e kulturor, lehtë na bindë të dorzohemi, po që se nuk kemi kujdesë e vëmendje të shtuar ndaj gjepurave të tyre fetare, politike e kulturore, që mos tia prishim rehatinë e qetësinë afatshkurtër vetit në jetën e përditshme. Secili grup e lavdron dhe e mbronë me këmbngulje të “vërtetën” politike, fetare e kulturore të grupit që i takon. Koha po e vërteton katërcipërishtë këtë fenomen shkatërrues e përqarës të gjepurave që i përdorin grupet në fjalë. Secili grup mbronë besimin fetar, politik e kulturor të grupit të vetë, si më të mirin e më frytëdhënsin në raport me tjerët, edhe përkundër fakteve dhe argumenteve që flasin ndryshe.

Po ashtu biem pre shumë lehtë e gjepurave të “provës shoqërore” dhe pasigurive e dyshimeve tona të brendëshme, duke ra viktimë e gjepurave të “provës shoqërore” të gjithë po veprojnë kështu”, do të veproi edhe une. Pra besojmë më shumë në atë që veprojnë tjerët, se sa në të vertetën që mund ta zbulojmë vetë përmes veprimeve tona. Ky fenomen befasues, argumentohet përmes reklamave të shumta, nëpërmejt mjeteve të ndryshme informative.

Pasiguritë tona të brendëshme na fusin në gjepura të palogjikshme nga ana jonë në raport me tjerët, si kurë dalim në ndonjë takim me një shok apo shoqe, vishemi, mbathemi e pafumosemi, që të dukemi sa më mirë gjatë takimit. Sapo të takohemi fillon besieda, duke u përpjekur, që të knaqemi sa më shumë, të dukemi sa më mirë, të zgjedhim beseda sa më të këndëshme, derisa të ndahemi sa më përzemërsisht në mbarim të ndejës, duke menduar të dyja palet se jemi kënaq mes veti.

Kjo kënaqësi mundë të përmbyset tek pala që ka dyshime ndaj vetës, duke i bërë pyetje vetit, kesh apo jo i veshur mirë, kesh apo jo i parfumosur mirë, bisedat që i bëra ishin apo jo të qëlluar e me vëndë, mos ndoshta e provokova me ndoj bisedë, mos u tregova mendjemadh para bashkfolësit e shumë dyshime tjera, që e bëjnë dyshuesin të dyshoj në mëqësinë e vërtetë të shoqës apo të shokut që u takuan miqësishtë mes veti. Pasojat e gjepurave të dyshimit qojnë medoemos te prishja e miqësisë pa kurfar shkaku. Duhet të ruhemi shumë nga gjepurat e dyshimit, që mos ti prishim raportet e mira mes shokëve, miqëve partnerës e partnerit dhe mes antarëve të familjes së ngushtë e të gjërë. I juaj mësuesi Isë

.

06. 11. 2024

Elementet thelbësore që e sigurojnë suksesin tonë në punë, janë dituria, zhvillimi i shprehive dhe shkatësive tona të përgjithshme e profesionale, dëshira, vullneti, dashuria, përgatitja profesionale, planifikimi i punës me cilat mjete e me cilin material duhet kryer ajo, dhe parashikimi i kostos që i kushton punës, që duhet të kryhet. Edhe nëse punojmë e përpiqemi shumë, ta kryejmë një punë me sukses, përpjekjet tona do të jenë të kota, të mundimshme dhe të pa suksesshme, nese na mungojnë elementet thelbësore që i përmendëm më lartë, pa të cilat nuk sigurohet suksesi ynë i kënaqshëm në punë.

Nës kyqemi në një punë pa patur dëshirë, vullnet e dashuri për punën, kotë përpiqemi të arrijmë suksese të kënaqëshme, nëse nuk jemi edhe të përgatitur profesionalisht, emocionalisht, motivisht, vullnetshëm për ta kryer punën si duhet, sukseset nuk vijnë në shprehje, pos humbjet e shumta. Pos kësaj dukurie, humbjet pasojnë edhe nga mos përgatitja si duhet dhe me përkushtim e planit të punës, dhe mos parashikimi i kostos që kushton për ta kryer një punë të caktuar.

Edukatori Lorëns Pirsëll Xheks ka thënë: ” Një mjeshtër në artin e të jetuarit nuk bënë dallim të madh mes punës dhe lojës, mes mundit dhe kohës së lirë, mes mendjes dhe trupit të tij, mes edukimit dhe zbavitjes. Ai mezi e kupton se cila është e çfarë. Ai thjeshtë ndjek vizionin e vetë të përsosmërisë në çdo gjë që është duke bërë dhe i lë të tjerët të përcaktojnë, nëse është duke punuar ose duke luajtur. Vetës së tij gjithmon i duket se ai po i bënë të dya.

Nëse na pëlqen puna që e bëjmë, jeta duket shumë më e bukur, ndjehet më shumë si një sfidë, një mision apo një lojë. Inkurajoj të gjithë ta bëjnë punën që u pëlqen, ta bëjnë me dëshirë, vullnet e dashuri, nëse dëshirojnë të jenë njerzë të lumtur në jetë, të suksesshëm gjatë jetës, të dashur dhe të dinitetshëm mes njeëzve.

I juaj mësuesi Isë

05. 11. 2024

Pytjet që bëhen rreth feve sot, janë shumë delikate e të ndjeshme, si” A kemi me të vërtetë nevojë për fetë? A mund të ekzistoi përshpirtëria pa dogmatizëm fanatik fetar?” V. L, E shumë pyetrje tjera që bëhen rreth feve. Përshpirtërinë tonë, është mëse miri ta zbulojmë e ta zgjedhim vetë, sipas bindjes e dëshirës sonë, jo asesi, ta trashëgojmë verbërisht nga paraardhësit tanë, apo nga pushtuesit, siq ka ndodhë me shqiptarët dhe paraardhësit e tyre Ilir!

Të rrallë janë ata njerzë në botë që mund ta kenë zgjedhë fenë sipas bindjeve dhe dëshirave të veta, por ato i kanë marr nga ndikimi i prindërve dhe gjyshërve të tyre, ose nga ndikimi i politikave pushtuse e mashtrues, që e kanë përdor motoden bindëse mashtruese të kulaqit, dhe metoden e kërbaqit, përmes dhunës dhe imponimit të forcës politike e fetare.

Se si janë bartë fetë tek shqiptarët dhe tek paraardhësit e tyre Ilir, përmes bindjes e dëshirave të tyre apo përmes kulaqit e kërbaqit politik e fetar, mëse miri flasin fetë që i posedojnë shqiptarët, feja krishtene katolike, feja krishtene ortodokse dhe feja muslimane islame dhe disa fraksione tjera fetare mes shqiptarëve. Fenë krishtene katolike, që e ka poseduar Perandoria pushtuse Romake, fenë krishtene ortodokse që e ka poseduar Perandoria pushtuse Bizantine dhe fenë muslimane Islame që e ka poseduar Perandoria pushtuse Otomane, e kemi marr përmes kulaqit dhe kërbaqit.

Një popull që kishte jetuar në gadishullin Ilirik, kurë nuk kishte popuj tjerë në këtë Gadishull, e ndajtën sipas aptiteve të veta pushtuse, ia coptuan trojet si është më keq dhe ia dhuruan fetë, që i posedonin perandoritë në fjalë, përmes kulaqit apo bindjes e mashtrimit politik e fetar dhe përmes kërbaqit apo dhunës së imponuar sipas aparatit të tyre politik, shtetnor e fetar, që ti përqajnë mes veti shqiptarët, për ti sunduar më lehtë e sa më gjatë.

Ideja që të aderoi tani populli shqiptar në një fe të vetme, mendoi se është ide shumë primitive e përqarëse mes shqiptarëve, sepse ne si komb tani e posedojmë një diverzitet fetar, me të cilin jemi mësuar të jetojmë dhe dalngadal duhet të aftësohemi, që ti përvetësojmë sëbashku si komb shqiptar, të mirat që i posedon diverziteti ynë fetar tek secila fe dhe të lirohemi njëherë e përgjithmonë nga xhepurat dogmatike fetare, që i posedon secila fe në mesin tonë, të cilave u ka skaduar afati i përdorimit të tyre tek te tria fetë dhe fraksioneve tjera fetare.

Për hirë të unitetit e kundër përqarjes dhe hasmërive mes kombit tonë shqiptar, së bashku duhet ti përvetësojmë gjitha të mirat që ekzistojnë në pejsazhin e diverzitetit tonë fetar dhe ti hudhim posht sa më parë gjepurat dogmatike, që i posedon diverziteti ynë në fjalë. Nëse veprojmë me këtë mënyrë unike si komb shqiptar, do ta ndjejmë vetën të barabart secili, do ta ndjejmë vetën të respektuar, komod, krenar e më të fortë.

I juaj mësuesi Isë

03. 11. 2024

Kjo kërkesë është një temë e nxehtë dhe shumë e ndjeshme që lidhet ngusht me traditat kulturore të besimeve fetare. Në shumë kultura, martesa brenda fesë është pjesë e një mënyre për të ruajtur identitetin kulturor të etnisë dhe forcimin e lidhjeve brenda komunitetit. Kërkesa në fjalë mundë të shihet si një rregull e artë e cila kontribuaon në stabilitetin dhe kohezionin e grupit.

Në të kundërtën, këtë kërkesë disa mund ta konsoderojnë si një dogmë fetare, duke e parë dhe përjetuar si një përkufizim të lirë individual dhe si një përkufizim i të drejtave përsonale. Në këtë kontekst është e rëndësishme të diskutohet pa eufori për balancimin midis respektit ndaj traditave dhe novojes për të pranuar diversitetin dhe lirinë e zgjedhjes të secilit. Pra kjo kërkesë mund të interpretohet në mënyra të ndryshme, varësisht nga përspektiva kulturore e fetare e individëve dhe grupeve të ndryshme.

Brenda kombit shqiptar, trajtimi i kërkesës në fjalë, për tu martuar brenda besimit fetar që e posedon një etni, duhet të jetë e bazuar në respektin dhe tolerancën për diversitetin fetar mes shqiptarëve. Shqiptarët kanë një histori të pasur të bashkjetesës ndërmjet besimeve fetare që i posedojnë, ku është mëse e rëndësishme të ruhet e të kultivohet edhe mëtej kjo harmoni fetare mes popullit shqiptar, me tendencën që uniteti mes tyre të forcohet e jo të dobësohet.

Martesat brenda fesë mund të shihen si një mënyrë për të forcuar lidhjet brenda komunitetit, nëse kët e bëjmë pa e kufizuar lirinë e individëve për ti zgjedhur partnerët e tyre, pavarësishtë nga besimi i tyre që e posedojnë. Një qasje e hapur dhe tolerante, do të ndihmonte në krijimin e një atmosfere, ku të gjithë ndjehen të pranuar dhe të respektuar, duke dhënë kështu kontributin për një shoqëri më të baashkuar, më të harmonishme, , më të dashur e të respektuar dhe më të fortë në të gjitha aspektet e sajë.

Dialogu dhe mirkuptimi mes një shoqërie është thelbësor, për të siguruar për secilin individ të ketë mundësinë të ndjek besimin e tij dhe të bëj zgjedhjet që i përshtaten.

Gjepurat fetare dogmatike, janë besime ose parime të cilat pranohen si të vërteta nga ndonjë fe, ose nga një traditë fetare. Ato janë thelbësore për identitetin dhe praktikën e besimtarëve, duke përfshirë shpesh aspekte të tilla, si rreth natyrës së Zotit, krijimit të botës, shpëtimi dhe jeta pas vdekjes. Dogmat janë të rëndësishme, sepse ofrojnë një strukturë për besimin dhe praktikën fetare, duke udhëhequr individët në mënyrën se si e përceptojnë botën dhe mardhënjet e tyre me të shejtën.

Çdo fe ka gjepurat e veta, ku ato mund të ndryshojnë ndjeshëm nga njëra fe në tjetrën. Në disa raste këto dogma mund të jenë të hapura për interpretim, ndërsa në disa raste të tjera mundë të jenë më rigoroze dhe kërkojnë një pranim të plotë nga besimtarët.

Kohezioni i grupeve fetare, kulturore e politike mes një shoqërie, mund të ndikoi në mënyrën se si grupet marrin vendime, zgjidhin konflikte dhe si përballojnë sfida. Grupet me kohezion të lartë shpesh janë më produktive dhe e kanë një atmosferë më pozitive e më të ngrohtë mes veti, duke ndihmuar fort në ndërtimin e mardhënjeve të forta ndërpërsonale.

Ndërvarësia, është niveli më i lartë i pjekurisë dhe produktivitetit mes një shoqërie.

I juaj mësuesi Isë

02. 11. 2024

Derisa të gjallërojnë gjepurat në kulturën politike e fetare dhe në pejsazhin tonë kulturor, plagët nuk kanë shërim pos që thellohen dita ditës, duke e rritë dhembjen më të madhe shpirtnore tek shqiptarët. Plagët shërohen e dhembjet pushojnë, atëherë kurë i eliminojmë gjepurat nga kultura politike e fetare dhe nga pejsazhi ynë kulturor, duke i shlyer gjepurat nga programimi në kokat tona, që janë bartur tek ne, shekuj me radhë dhe brez pas brezi.

Si ti quajm ndryshe dëmet që naj ka shkaktuar e po naj shkakton kultura politike shqiptare përmes përqarjes, urrejtjes, divergjencave, hasmërive dhe vëllavrasjeve mes shqiptarëve, pos thellim i plagëve dhe rritje e dhembjeve, duke i zvogluar dita ditës mundësit për shërimin e plagëve dhe zvoglimin e dhembjeve, përmes aprovimit më të madh të gjepurave që i posedon kultura politike e shqiptarëve për dekada e shekuj me radhë.

A ka plagë më të thellë dhe dhembje më të madhe, pos asimilimit dhe gjenocidit shfarosës kundër shqiptarëve, të cilëve nuk u ka ndodhë pak nëpër kohë, që i ka shkaktuar e po i shkakton kultura fetare mes shqiptarëve, përmes përdorimit të ndryshëm të gjepurave të sajë, me synimin e përqarjes së shqiptarëve dhe urrejtjes mes tyre, në vëndë që të ndodh uniteti, mirëkuptimi, toleranca, bashkpunimi, solidariteti dhe dashuria, pa e marr para sysh besimin fetar krishten katolik, ortodoks dhe besimin fetar musliman islam që e posedojnë shqiptarët.

Këtë që e thash më lartë, do ta argumentoi përmes fakteve të dhemshme, por mëse të vërteta dhe të argumentuara.

Edhe sotë e kësaj dite, shqiptarët i bëjnë martesat të imponuara sipas gjepurave bindëse fetare, të cilat kanë shkaktuar e po shkaktojnë plagë të thella e dhembje të mëdha mbi baza fetare, përmes bindjes, se djali dhe vajza shqiptare duhet të martohen mes veti përmes përkatësis fetare që e posedojnë të të njëjtit besim fetar krishten katolik, ortodoks dhe të të njëjtit besim fetar musliman islam. Këtë po e dëshmon koha edhe tani në shekullin 21!

Edhe pse plagë të thella e dhembje të mëdha mes shqiptarëve, është një realitet i pamohueshëm që po i vretë shumë e më shumë shqiptarët!

I juaj mësuesi Isë

01. 11. 2024

Diplomat, titujtë e ndryshëm akademik dhe trajnimet që nuk japin fryte të suksesshme në proceset e ndryshme organizative të punës, më shumë janë gjepura apo rregulla të thata, që u ka skaduar afati i përdorimit të tyre. Për të patur një diplomë univerzitare e tituj tjerë akadmik që janë të suksesshëm e aktive në organizimin e proceseve të ndryshme të punës, përfshijnë në vetëvete disa parime thelbësore, si:

1. Kualitetin e arsimit, i cili siguron një program akademik që ofron një bazë të fortë teorike e praktike në fushën e studimit përkatës. Kjo dukuri, na ndihmon në zhvillimin e aftësive dhe shkathësive të nevojshme për të përballuar sfidat e ndryshme profesionale.

2. Aftësitë komunikative dhe zhvillimi i tyre, është thelbësor për të punuar efektshëm në grupe dhe për të menagjuar mardhënjet me kolegët dhe klientët e ndryshëm.

3. Mendimi kritik dhe zgjidhja e problemeve, ku diplomat e titujt e ndryshëm akademik, duhet të nxisin aftësitë për të analizuar sutuatat sfiduse dhe për të gjetur zgjidhje sa më efektive.

4. Angazhimi në përvoja praktike gjatë studimeve është i rëndësishëm për të fituar përvoj reale në aftësitë e shkathtësitë tona, që na ndihmojnë ti aplikojmë në mënyrë sa më efektive, njohuritë e shkathtësitë e marra në situata konkrete.

5. Etika Profesionale, që na mundëson njohjen e standardeve etike në profesion, është thelbësore për të ndërtuar besimin dhe reputacionin në ambientin e punës.

Këto parime që u cekën më lartë, na ndihmojnë në krijimin e një baze të fortë për një karierë të suksesshme dhe për të menaxhuar me efikasitet procest e ndryshme të punës, ku mungesa e tyre shemb mundësitë tona të arrijmë suksese dhe ta ruajm e ta rrisim reputacionin tonë gjatë bashkpunimit me tjerët.

I juaj mësuesi isë